Nazım Hikmet Ran'ın Şiir Ve Sözleri

23 Eylül 1945

O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi, şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı, ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
- hey gülüm,
beyaz, kalın bileğini nasıl da çırçıplak eder bu hareketi...

O şimdi ne yapıyor,
şu anda, şimdi, şimdi?
Belki dizinde bir kedi yavrusu var,
okşuyor.
Belki de yürüyordur, adımını atmak üzredir,
- her kara günümde onu bana tıpış tıpış getiren
sevgili, canımın içi ayaklar!..
Ve ne düşünüyor
beni mi?
Yoksa
ne bileyim
fasulyanın neden bir türlü pişmediğini mi?
Yahut, insanların çoğunun
neden böyle bedbaht olduğunu mu?

O şimdi ne düşünüyor,
şu anda, şimdi, şimdi?..

MAVİ LİMAN

Çok yorgunum, beni bekleme kaptan.
Seyir defterini başkası yazsın.
Çınarlı, kubbeli, mavi bir liman.
Beni o limana çıkaramazsın...

Nâzım HİKMET

 
Zindanı Taştan Oyarlar

Silanin ufak tefek yollari
Agridan sizidan tutmaz elleri
Tepeden tirnaga siir gulleri
Yigitim aslanim aman burda yatiyor

Bugun efkarliyim acmasin guller
Yigitimden kotu haber verirler
Demirden dosegi tastan sedirler
Yatak diken diken yastik batiyor
Yigitim aslanim aman burda yatiyor

Bir subat gecesi tutuldu dilin
Silaha bicaga varmadi elin
ne ana ne baba ne kiz ne gelin
Yigitim aslanim aman burda yatiyor

Ne bir haram yedin ne bir cana kiydin
Ekmek kadar temiz su gibi aydin
Hic kimse duymadan hukumler giydin
Yigitim aslanim aman burda yatiyor
Dosek melil mahzun yastik batiyor

Mezar arasinda harman olur mu
onuc yil hapiste derman kalir mi
Azrail ac susuz canin alir mi
Yigitim aslanim aman burda yatiyor
Dosek melil mahzun yastik batiyor

Zindani tastan oyarlar
Icine bir yigit koyarlar
Saga doner bogru tasa gelir
Sola doner cirilciplak demir
Celigin hasi da yigitim aman boyle bilenir
Dosek melil mahzun yastik batiyor
Yigitim aslanim aman burda yatiyor

Dilimde dilimi buldugum, gucune kurban oldugum
Anam babam gibi ovdugum
Dayan aslan ustam yigitim dayan
Dayan hey gozunu sevdigim
Bugun efkarliyim acmasin guller
Yigitimden kotu haber verirler

Sana koku disarda diyenlerin kokleri kurusun
Kurusun murdar ilikleri dilleri curusun
Siirin gokyuzu gibi herkesin
Sen Kizilirmak`casina bizimsin
En buyuk demircisi dilimizin
Canimiz cigerimizsin

Bugun burdaysa siirin yarin Cin`dedir
Butun hismiyla dilimiz
Kokunden sokulmus bir cinar gibi yuregimiz icindedir

Bugun burdaysa siirin yarin Cin`dedir
Acisiyla sizisiyla alninin kara yazisiyla
Bir yani nur icinde tertemiz
Bir yani sizim sizim sizlayan memleketimiz icindedir

Bugun burdaysa siirin yarin Cin`dedir
Butun hismiyla dilimiz
Kokunden sokulmus bir cinar gibi yuregimiz icindedir

Bedri Rahmi Eyüboğlu
 

SANAT TELÂKKİSİ


Bazan ben de ,ahlarımı
çekerim birer birer
kan kırmızı yakut bir tesbih gibi,
ve bu kızıl pırıltılı tesbihin ipi
………………………sırma saç tellerindendir ...

Fakat
benim
şiirime ilham veren perimin
omuzlarında açılan kanat:
asma köprülerimin
…………………demir putrellerindendir!.

Dinlenir,
………dinlenmez değil
bülbülün güle karşı feryatları…
Fakat asıl
benim anladığım dil: -
Bakır, demir, tahta, kemik ve kirişlerle çalınan
Bethovenin sonatları ...

Sen istediğin kadar
tozu dumana katar
sürebilirsin atını!..
Ben değişmem
en halüsüddem
………arap atına;
saatte 110 kilometrelik sür'atini
……………demir raylarda koşan
…………………demir beygirimin!

İri şaşkın bir sinek gibi takılır bazan gözüm
odamın köşesindeki usta örümcek ağlarına ..
Lâkin asıl hayranım ben:-
halikleri mavi gömlekli mimarlarım olan
…………………77 katlı beton-arme dağlarına!

Erkek güzeli
"Biblos ilâhı genç Adonis»
köprübaşında karşıma çıksa,
belki bakmadan geçerim de;
Filozofumun yuvarlak gözlüklü gözüne,
ve ateşçimin
dört ;köşe terli bir güneş gibi yanan yüzüne
……………………bakmadan geçemem!..

Ben
elektrikli tezgâhlarımda doldurulan
üçüncü nevi hazır cigara içerim de,
isterse Samsunun olsun
tütünü kâğıda elimle sarıp içemem!..
Değişmedim
…………değişemem

Havvanın çırılçıplaklığına
Meşin kasketli meşin ceketli karımı!.
Belki benim «tab'ı, şairânem» yok?!
Neyleyim!.
Toprak anamın çocuklarından çok
………………………………seviyorum:-
…………………………………kendi çocuklarımı!


Nazım Hikmet RAN.

KADINLARIMIZIN YÜZLERİ
 

Meryem ana Tanrıyı doğurmadı
Meryem ana Tanrının anası değil
Meryem ana analardan bir ana
Meryem ana bir oğlan doğurdu
Âdemoğullarından bir oğlan
Meryem ana bundan ötürü güzel bütün suretlerinde
Meryem ananın oğlu bundan ötürü kendi oğlumuz gibi
                                                                         yakın bize

Kadınlarımızın yüzü acılarımızın kitabıdır
acılarımız, ayıplarımız ve döktüğümüz kan
karasabanlar gibi çizer kadınların yüzünü.

Ve sevinçlerimiz vurur gözlerine kadınların
göllerde ışıyan seher vakıtları gibi.

Hayallerimiz yüzlerindedir sevdiğimiz kadınların,
görelim görmeyelim karşımızda dururlar
                      gerçeğimize en yakın ve en uzak.
 

                                                                                1962

 GÜNLER


Geçip gitmiş günler gelin
rakı için sarhoş olun
ıslıkla bir şeyler çalın
geberiyorum kederden.

İlerdeki güzel günler
beni görmeyecek onlar
bari selam yollasınlar
geberiyorum kederden.

Başladığım bugünkü gün
yarıda kalabilirsin,
geceye varmadan yahut
çok büyük olabilirsin.   
                                NAZIM HİKMET


 

"Ve benim, birdenbire yüzünü değil,
 gözünü değil, senin sesini göresim
 geldi.."

 Nazım Hikmet Ran

Özlemin azı çoğu olmaz, ağırdır işte.

Nazım Hikmet

Aşk, bazen gitmekle kalmak arasında verdiğin en büyük savaştır.
Sevmeyenin aklı, gerçekten sevenin kalbi kazanır bu savaşı.

hakkında yazılmış şiirler:
BİR ŞEY


I.
Bir şey ki hava gibi ekmek gibi su gibi
Lâzım insana lâzım onsuz yaşanılmıyor
Ana baba gibi dost gibi yavuklu gibi
Kalp titremeden göz yaşarmadan anılmıyor

Bir şey ki gözünüzde memleket kadar aziz
Aşk ettiğimiz kendimize dert ettiğimiz
Adını çocuklarımıza bellettiğimiz
Bir şey ki hasretine dayanılmıyor


II.
Bir şey daha var yürek acısı
Utandırır insanı düşündürür
Öylesine başka bir kalp ağrısı
Alır beni ta Bursa'ya götürür

Yeşil Bursa'da konuk bir garip kuş
Otur denmiş oracıkta oturmuş
Ta yüreğinden bir türkü tutturmuş
Ne güzel şey dünyada hür olmak hür

Benerci Jokond Varan Üç Bedrettin
Hey kahpe felek ne oyunlar ettin
En yavuz evlâdı bu memleketin
Nâzım ağabey hapislerde çürür

Cahit Sıtkı TARANCI

VATANA!


Ey zavallı vatanım
Neden böyle ağlıyor
Neden midir, çünkü ona
Evlâtları bakmıyor
……………

Oğul –

Bakmaz isem ben sana
Haram olsun Türklük bana
İşte ana gidiyorum
Vatan için ölmeye
Gidiyorum öleceğim
Dönmeyeceğim geriye


Ana –
Git oğlum git
Vatanına hizmet et
Vatan için kanını
Her şeyini, feda et
Nişanlına köyüne
Her şeyine veda et


Oğul –
Gidiyorum ben ana
Selam söyle babama
Yavukluma söyle ki
Ağlamasın hiç bana


23 Şubat 1330

SESLER GELİYOR.....

Sesler geliyor günbatısından
sesler....
Koynunda güneşin kaybolduğu zindan
aydınlanacak mı?
Bekliyelim mi?
Bekliyebilir miyiz?
Biz
gündoğusunun milyonlarla milyonu
bekliyoruz bunu..
Sesler geliyor günbatısından
sesler..
Biz
çıplak ayaklı Hindistanın açlığını
esmer gözlerinde bir alev gibi taşıyanlar.
Biz
sarı yüzlerinden gözleri bıçak yarası gibi bakan
kavga meydanlarında kellesini koparıp
kocaman kanlı sarı bir çiçek gibi bırakan
Çin seddinin kulileri....
Biz
Borneo, Sumatra, Cava köylüleri....
Biz...
Biz güneşin doğduğu yerden haykırıyoruz
mavi gömlekli, mavi gözlü Almanyalılara...
Ve istiyoruz ki olsun naramızın aksisedası
Krup favrikalarından kopan:
- HURRRA......
* * *
Kurtuluşun kırmızı eli
dolaşıyor üstünde Almanyanın.
Dışarı fırlamak için tepiniyor
amele mahallelerinde tanklar.
Berlinin caddeleri kulak asıyor yine
Spartaküslerin ayak sesine..
Göbeğinden çatlıyacak Avrupa.
Avrupanın çatlıyacak göbeği....
Çatlıyacak
çatlıyor
çatla...
Çabuk olun haydı...
Diyelim:
- . .DI....
Diyelim milyonlarla milyon ağız birden:
- ÇATLADI......
* * *
Söyle Berlin....
Söyle...
Elleri bombalı mavi gömleklilerin
bekliyecek mi yine
Unter den Linden caddesinde nöbet?
Alevden bayrakların üstünde
yeniden can bulacak mı Karl Liebknecht?
Avrupa bocalıyor..
Hava fırtınalı
omurga delik
serdümen sarhoş..
Kooooş....
Dümen başına.....
Sesler geliyor günbatısından
sesler....
N.Hikmet

BİR FOTOĞRAFA - NAZIM HİKMET


Karşımdasın işte...
Bana bakmasan da oradasın, görüyorum seni.
Ah benim sevdasında bencil, yüreğinde sağlam sevdiğim.
Kalbime gömdüm sözlerimi, ceset torbası oldu yüreğim.
Tıkandığım o an,
Elimi nereye koyacağımı şaşırdığım o an işte,
Aklımdan o kadar çok şey geçti ki takip edemedim.
Ellerim boşlukta, ben darda kaldım.
Ellerim buz gibi, ben harda kaldım.
Bir senfoni vardı kulağımda çalınan,
bitti artık hepsi...

Köşeme çekildim, hani hep kaldığım köşeme.
Bakış açım belli oldu yine.
Geride kalan, ardından bakar gidenlerin.
Bir meltem olacak rüzgarım dahi kalmadı benim.
Dağlara çarptım her esişimde.
Yollara küfrettim her gidişinde.

Demiştim sana hatırlarsan:
“Önemli olan ‘zamana bırakmak’ değil,
‘zamanla bırakmamak’tir..”
Şimdi bana, geçen o zamanın
Unutulmaz sancısı kalır

Gittiğim eğer bensem, söyle bana kimden gittim?
Sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim...

...

GÖZLERİN
 

Gözlerin gözlerin gözlerin,
ister hapisaneme, ister hastaneme gel,
gözlerin gözlerin gözlerin hep güneşte,
şu Mayıs ayı sonlarında öyledir işte
Antalya tarafında ekinler seher vakti.

Gözlerin gözlerin gözlerin,
kaç defa karşımda ağladılar
                            çırılçıplak kaldı gözlerin
altı aylık çocuk gözleri gibi kocaman ve çırılçıplak,
fakat bir gün bile güneşsiz kalmadılar.

Gözlerin gözlerin gözlerin,
gözlerin bir mahmurlaşmayagörsün
sevinçli bahtiyar
                     alabildiğine akıllı ve mükemmel
dillere destan bir şeyler olur dünyaya sevdası insanın.

Gözlerin gözlerin gözlerin,
sonbaharda öyledir işte kestanelikleri Bursa'nın
ve yaz yağmurundan sonra yapraklar
ve her mevsim ve her saat İstanbul.

Gözlerin gözlerin gözlerin,
gün gelecek gülüm, gün gelecek,
kardeş insanlar birbirine
senin gözlerinle bakacaklar gülüm,
                           senin gözlerinle bakacaklar.