Nazım Hikmet Ran'ın Şiir Ve Sözleri

DÜNYAYI VERELİM ÇOCUKLARA

Dünyayı verelim çocuklara hiç değilse bir günlüğüne
Allı pullu bir balon gibi verelim oynasınlar
Oynasınlar türküler söyliyerek yıldızların arasında
Dünyayı çocuklara verelim
Kocaman bir elma gibi verelim sıcacık bir ekmek somunu gibi
Hiç değilse bir günlüğüne doysunlar
Bir günlük de olsa öğrensin dünya arkadaşlığı
Çocuklar dünyayı alacak elimizden
Ölümsüz ağaçlar dikecekler...

1945 yılı Aralık ayının dördü

İlk göz göze geldiğimiz günkü elbiseni çıkar sandıktan,
giyin, kuşan,
benze bahar ağaçlarına...
Hapisten
          mektubun içinde yolladığım karanfili tak saçlarına,
kaldır, öpülesi çizgilerle kırışık beyaz, geniş alnını,
böyle bir günde yılgın ve kederli değil,
                                                  ne münasebet,
böyle bir günde bir isyan bayrağı gibi güzel olmalı Nâzım Hikmetin
          kadını...
 
 

5 Aralık 1945

Delindi sintine,
esirler parçalamakta pırangaları.
Yıldız-poyrazdır esen,
tekneyi kayaların üstüne atacak.
Bu dünya, bu korsan gemisi batacaktır,
                                      taş çatlasa batacak.
Ve senin alnın gibi hür, ferah ve ümitli bir âlem
                                                          kuracağız Pirâyem...
 
 

"Gitmek sadece bir eylemdir. Unutmak ise kocaman bir devrim."
Nazım Hikmet

Bizim kalbimiz hep kırıktır çocuk.
Ama yine de eksik etmeyiz sol cebimizden UMUDU..

Nazım Hikmet Ran

PİRAYE İÇİN YAZILMIŞ :
SAAT 21-22 ŞİİRLERİ



7 Aralık 1945

Bursada havlucu Recebe,
Karabük fabrikasında tesviyeci Hasana düşman,
fakir-köylü Hatçe kadına,
ırgat Süleymana düşman,
sana düşman, bana düşman,
düşünen insana düşman,
vatan ki bu insanların evidir,
sevgilim, onlar vatana düşman...
 


 

''Ben sensiz yaşayamam diyenlerden değilim.Sensiz de yaşarım ; ama seninle bir başka yaşarım.'' Nazım Hikmet

Selim (Ölünün adı)

Yirmibeş kuruşa on dört saat dayanamadı
Elli kuruş ve on saat dedi.
Öteki işçiler de aynı fikirdeydiler
Derin, felsefi bir fikir değil elbet
Fakat tehlikeli bir fikir
Ve bundan dolayı Bulgarla Hikmet
            hemen polise ihbar ettiler bu fikri.
Derhal tevkifat yaptı polis.
Müdüriyete on kişi götürüldü:
              dört kadın, altı erkek (elebaşılar)
              ve Selim-komünist
Halbuki komünist değildi Selim
Düşünememişti Komünizmin ne olduğunu bile
O sadece 18 yaşındaydı
Ve yirmibeş kuruş yerine elli kuruş istiyordu
             ve ondört saat yerine on saat
Polis bu kanaatta değildi fakat.
Yatırdılar Selimi yere
Selim kalktığı zaman
         basamıyordu döşemelere
Yatırdılar selimi yere
Selim kaltığı zaman
         göremiyoru önünü artık.
Yatırdılar Selimi yere
         Selim kalktı ve yığıldı.
Selimin koltuklarına girip
         karanlık bir odaya götürdüler
Ve duvarda bir çiviye bağladılar saçlarından
O suretle ki
Döşemeye ancak parmaklarının ucu dokunuyordu.
Bir tramvay geçti sokaktan gıcırtılarla
Yakın bir yerde yarsı ezanı okunuyordu.
Çözdüler Selimi çividen
Yatırdılar Selimi yere
Ve Selim kalktığı zaman
        bir pencere gördü uzaktan
        çok uzaktan ama
        perdesiz karanlık bir pencere
Atıldı ona doğru
Camlar kırıldı şangırdayarak
İlkönce kayboldu bir insan başı
           sonra kayboldu iki ayak......

                                 Nazım Hikmet

Küçük bir mutluluk istiyorum. O kadar küçük olsun ki, kimse istemesin benden onu.

Nazım Hikmet

Ve ipek bir halıya benzeyen toprak
Bu cehennem, bu cennet bizim!
Kapansın el kapıları bir daha açılmasın
Yok edin insanın insana kulluğunu
Bu davet bizim!
Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
Ve bir orman gibi kardeşçesine
Bu hasret bizim!

"Çok alametler belirdi, vakit tamamdır.
Haram, helal oldu,
Helal haramdır.
Kendi kendimizle yarışmaktayız gülüm,
Ya ölü yıldızlara götüreceğiz hayatı,
Ya da dünyamıza inecek ölüm..."

                                               Nazım Hikmet Ran

.....GeIinIer aynada saçını tarar, aynanın içinde birini arar. EIbet böyIe sizi de aradıIar. GeIinIere kıymayın efendiIer.

Bir ucu bir kuyuda kaybolan rüzgarlı bir şosede
Bana doğru yaklaşıyor kavuşma saatimiz yalın ayak
Yüzü saçlarıyla örtülü kavuşma saatimizin
Bir de ağır yürüyor ki deli olmak işten değil
Bana doğru yaklaşıyor kavuşma saatimiz yalın ayak
Ben de telefon direğine bağlıyım kollarımdan
Yüreğim de yorgun mu yorgun duracak neredeyse
Bir de alnıma bir su damlıyor aynı yere artsız arasız
Bana doğru yaklaşıyor kavuşma saatimiz yalın ayak
Ben de seni düşünüyorum da seni düşünüyorum
Ben de seni düşündükçe o da ağırlaştırıyor yürüyüşünü
Bu böyle giderse yıkıla bilirim direğin dibine
O yanıma varmadan…

NÂZIM HİKMET RAN

Bir Ucu Bir Kuyuda Kaybolan Rüzgarlı Bir Şose de

Ey, benim iyimser hallerim !
Çabuk aldanışlarım ...
Hep inanışlarım ...
Alttan alışlarım ...
Hatayı hep kendimde buluşlarım ...
Değmeyecekleri kafama takışlarım ...
Yoktan yere, akıp giden gözyaşlarım ...
Herkesi, insan yerine koyuşlarım ...
Hepinize Elveda !
Artık ben kimsenin,
Hiç Kimsesi Olmayacağım !..."
Nazım Hikmet RAN

Çalıyorum kapınızı,
teyze, amca, bir imza ver.
Çocuklar öldürülmesin
şeker de yiyebilsinler.

Rüyamda Nazım Hikmet'i gördüm. Sohbet ettik, şiir okuduk. Normalde ezbere bilmediğim şiirlerini okudum rüyamda ve ondan dinledim. Anlatamam size gerçek gibiydi. Uyandım, şaşkındım, hala da etkisindeyim