Nazım Hikmet Ran'ın Şiir Ve Sözleri

Neden sancilar eksik olmaz , iyi insanlarin yüreklerinden ?...  Nazim Hikmet

Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.

Seversin dünyayı doludizgin;
Ama o bunun farkında değildir.
Ayrılmak istemezsin dünyadan;
Ama o senden ayrılacak.
N. Hikmet RAN

Seviyorum seni ekmeği tuza banıp yer gibi
 geceleyin ateşler içinde uyanarak
 ağzımı dayayıp musluğa su içer gibi,
 ağır posta paketini, neyin nesi belirsiz,
 telâşlı, sevinçli, kuşkulu açar gibi,
 seviyorum seni denizi uçakla ilk defa geçer gibi.
 İstanbul'da yumuşacık kararırken ortalık
 içimde kımıldanan bir şeyler gibi,
 seviyorum seni "Yaşıyoruz çok şükür!' der gibi.

 27 Ağustos 1960

 Nazım Hikmet Ran

Aşk, bazen gitmekle kalmak arasında verdiğin en büyük savaştır. Sevmeyenin aklı, gerçekten sevenin kalbi kazanır bu savaşı.

Sende; ben, kutba giden bir geminin sergüzeştini,
Sende; ben, kumarbaz macerasını keşiflerin,
Sende uzaklığı,
Sende; ben, imkansızlığı seviyorum.

Güneşli bir ormana dalar gibi dalmak gözlerine
Ve kan ter içinde, aç ve öfkeli,
Ve bir avcı iştahıyla etini dişlemek senin.

Sende, ben, imkansızlığı seviyorum,
Fakat asla ümitsizliği değil...
NAZIM HİKMET RAN

Giderayak
Giderayak işlerim var bitirilecek,
giderayak.
Ceylanı kurtardım avcının elinden
ama daha baygın yatar ayılamadı.
Kopardım portakalı dalından
ama kabuğu soyulamadı.
Oldum yıldızlarla haşır neşir
ama sayısı bir tamam sayılamadı.
Kuyudan çektim suyu
ama bardaklara konulamadı.
Güller dizildi tepsiye
ama taştan fincan oyulamadı.
Sevdalara doyulamadı.
Giderayak işlerim var bitirilecek,
giderayak.

Seni seviyorum , ama nasil :
avuclarimda camdan birşey gibi
kalbimi sıkıp parmaklarimi
kanatarak kirasiya, cildirasiya...

Nazim Hikmet

ürkek bir serçe gibi eğme başını.kaldır başını ve dimdik dur.bu senin değil, ülkemin ayıbı.hırpalanmış yerlerinden öperim çocuk.   dizelerinin nazım hikmete aitmiş gibi web sayfanızda paylaşmışsınız. Fakat aşağıdaki linkte 2007 yılında nilgün gürbüz adı ile paylaşılmıştır.  [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] üzerinde tescili yapılmış içeriğin aslı ile paylaşılmadığı için telif sorunu yaşayabilirsiniz.  Orjinali: [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

“Sevgili,
Bütün bir uykusuz geçen geceden sonra sana bu mektubu sabah sabah yazıyorum. Oğlumla beraber çıkarıp gönderdiğiniz resim uyutmadı beni. Niçin uyutmadı? Neden uyutmadı? Bu niçin’e, neden’e cevap vermek için baştan başa bir şiir kitabı yazmak lazım. O kitap günün birinde yazılacaktır. Şimdi muhakkak olan bir şey varsa, bütün bir gece uyumadığımdır.

''Değmiyor bazen uğruna yorulduklarımız''..

Biz; ince beI, eIa göz, sütün bacak için sevmedik güzeIim. Gümbür gümbür bir yürek diIedik kavgamızda..

Gözlerine bakarken
güneşli bir toprak kokusu vuruyor başıma,
bir buğday tarlasında, ekinlerin içinde
kayboluyorum...
Yeşil pırıltılarla uçsuz bucaksız bir uçurum,
durup dinlenmeden değişen ebedi madde gibi gözlerin:

sırrını her gün bir parça veren
fakat hiç bir zaman
büsbütün teslim olmayacak olan...

Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
üstüm başım çamur içinde
yanıp sönen ışığına düşe kalka giderim.

En güzel deniz:
henüz gidilmemiş olanıdır,
En güzel çocuk:
henüz büyümedi.
En güzel günlerimiz:
henüz yaşamadiklarımız, Ve sana söylemek istedigim en güzel söz:
henüz söylememiş olduğum sözdur...