Nazım Hikmet Ran'ın Şiir Ve Sözleri

KIZIL SAÇLISINA

Pembe yanaklı al dudaklı bir karım olursa eğer...
Olursa 24 ayar ahlaklı
Anama bakar gibi bakar
Ilaha tapar gibi taparım..!
...
Ama..
Kalleş çıkarsa karım
Anam avradım olsun bir teneke benzin döker yakarım..

Kimine göre kadın..
Soğuk kış gecelerinde sarılıp yatmak içindir...

Kimine göre kadın..
Sıcak harman gecelerinde zil takıp oynatmak içindir.

Kimine göre kadın..
Ömür boyunca omuzumuzda taşıdığımız
En büyük sevabımız ve en büyük vebalimizdir.

Ama sen KADINIM
Benim için sen..
Ne o..
Ne bu..
Şusun sen..!
Benim can yoldaşım kavga arkadaşımsın..

Nazım Hikmet

CEVİZ AĞACI

Başım köpük köpük bulut,
 içim dışım deniz,
 ben bir ceviz ağacıyım Gülhane parkında,
 budak budak, serham serham ihtiyar bir ceviz.
 Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.

 Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane parkında,
 Yapraklarım suda balık gibi kıvıl kıvıl.
 Yapraklarım ipek mendil gibi tiril tiril.
 Koparıver, gözlerinin, gülüm, yaşını sil
 Yapraklarım ellerimdir tam yüz bin elim var,
 Yüz bin elle dokunurum sana, Istanbul'a.
 Yapraklarım gözlerimdir.Şaşarak bakarım.
 Yüz bin gözle seyrederim seni, Istanbul'u.
 Yüz bin yürek gibi çarpar, çarpar yapraklarım.

 Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane parkında,
 Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında

 NAZIM HİKMET -

işte iki büyük usta!

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

Gelmeyeceğini bile bile beklemek saflık değil, Aşk'tır...

Nazım Hikmet Ran

Fakat
emin ol ki sevgili;
zavallı bir çingenenin
kıllı, siyah bir örümceğe benzeyen eli
geçirecekse eğer
ipi boğazıma,
mavi gözlerimde korkuyu görmek için
boşuna bakacaklar
Nâzıma!


Nazım Hikmet Ran

  Hatalar yaptım..
Kontrolümü kaybettim ve çekilmez biri oldum zaman zaman.
Ama en kötü zamanlarımda beni idare etmezsen,
En iyi zamanlarımda benim yanımda olmayı hak etmezsin ki.                                                        Nazım Hikmet

Yani,öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
Yetmişinde bile, mesela zeytin dikeceksin,
Hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
Ölmeken korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
Yaşamak yani, ağır bastığından…

NAZIM HİKMET RAN

O MAVİ GÖZLÜ BİR DEVDİ

O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bir dev gibi seviyordu dev.
Ve elleri öyle büyük işler için
hazırlanmıştı ki devin,
yapamazdı yapısını,
çalamazdı kapısını
bahçesinde ebruliiii
hanımeli
açan evin.

O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Mini minnacıktı kadın.
Rahata acıktı kadın
yoruldu devin büyük yolunda.
Ve elveda! deyip mavi gözlü deve,
girdi zengin bir cücenin kolunda
bahçesinde ebruliiii
hanımeli
açan eve.

Şimdi anlıyor ki mavi gözlü dev,
dev gibi sevgilere mezar bile olamaz:
bahçesinde ebruliiiii
hanımeli
açan ev..


NAZIM HİKMET


 
 
 

Cevap Dört Numara

bu yazı gizli bir din halinde bir nevi neo-faşist bir ideoloji yaptıkları halde bunu ikrardan sakınanlara aittir. böyle bir halt karıştırmıyoruz, diyenler üzerlerine alınmayabilirler.
onlar istiyorlar ki
çift ağızlı baltalarıyla
yuvarlansın kafalarımız önüne yarın -
o kara gömlekleri beyaz kordonlu
golf pantolonlu
kadroların..
kardeşler!
onlara sokakta rastlarsanız eğer
ölümü görmüş gibi çevirin başınızı.
kirpiksiz sarı gözler gözünüze bakarken
arkadan sırtınıza bir
bıçak girebilir…
onlar istiyorlar ki
kara toprağın kalbi durana kadar
biz pazarda kelepir bir mal gibi satalım
kafamızın ışığını, gücünü kolumuzun..
kadınlarımızı karşılarında oynatalım.
ve dumanlanmağa başlayınca
gözümüzün bakışı,
yavaşlayınca
damarlarımızda kanın akışı
karaya vurmuş balıklar gibi
köprü altlarında yatalım..
kardeşler!
onlara elleriniz dokunmuşsa eğer
yedi tas su dökün ellerinize.
yırtarak bayramlık gömleğimi ben
peşkir yaparım size…
biz
ayrı dillerde aynı şarkıyı okuyanlar,
biz
aynı yastıkta yatar gibi
toprağa başlarını yan yana koyanlar,
biz,
yüzümüzün derisi koyu açık yanmış diye,
saçlarımız ayrı ayrı boyanmış diye
barsaklarımızı birbirimizin avucuna dökerek
birbirimizin gırtlağını dişimizle sökerek
gebereceğiz…
ve kadrolar
parlatarak
kara gömleklerinin beyaz kordonlarını
gömecekler kadife koltuklara
golf pantolonlarını…
kardeşler!
onların adına benziyorsa adınız eğer
adınızı değiştirin.
vebanın girdiği kapıdan girin
onların evine atmayın ayak….
onlar istiyorlar ki
çift ağızlı baltalarıyla
yuvarlansın kafalarımız önüne yarın -
o kara gömlekleri beyaz kordonlu
golf pantolonlu
kadroların……

Nazım Hikmet

MUKADDES KARIN
Sen ey kırmızı gözlü ana,
Sen ey kahredip yaratan,
Sen ey köprü altlarında sularlayan yana
                                                        yatan.
Sen ey yangınlı meydanların sesi..
Sen ey şiirlerin şiiri, bestelerin bestesi..
Sen ey kardeşim
               sen ey kahrolası
                       sen ey darağaçlık.
Sen ey
her şey,
sen ey AÇLIK!!!
Çıplak ayaklarına alnımı koyar
                                        andederim ki,
                                            derim ki:
DÖĞÜŞECEĞİM,
benim, bizim, onun, onların değil
SENİN mukaddes karnın doyana kadar...

                                                                            1929

   "Ne ben Sezarım, Ne de sen Brütüssün.. Ne ben sana kızarım ne de zatın zahmet edip bana küssün. Artık seninle biz, düşman bile değiliz."

                                       Nazım Hikmet Ran

Topraktan öğrenip kitapsız bilendir.Hoca Nasreddin gibi ağlayan,Bayburtlu Zihni gibi gülendir.Ferhad’dır.Kerem’dir.Ve Keloğlan’dır.

NAZIM HİKMET RAN

..

Yavrum'a
 
 
Ey benim adini,
Ey benim yumuk ellerinin tadini bilmedigim,
Ey benim öpüp; yüzünü kasini,
gözlerinin yasini
Dudaklarimla silmedigim yavrum!
Belki okadar tatli ki gözlerin
Rüyasiz uykulara benziyor.
Belki ilik, serin, baharda sulara benziyor.
Belki yildizsiz geceler gibi kara,
Belki cevapsiz bilmeceler gibi derin
Benziyor ufuksuz ufuklara!
Ellerin avucumda, adin dilimin ucunda.
Oglum Demir, hayir belki kizim Svetlana.
Ne yazik, ne yazik ki sana
bir defacik olsun bakamadim.
Gözlerine su gibi, uyku gibi akamadim..
Ey benim adini
Ey benim yumuk ellerinin tadini bilmedigim,
Ey benim öpüp yüzünü kasini,
gözlerinin yasini,
Dudaklarimla silmedigim Yavrum...

 Nazim Hikmet

 

Yoruldun ağırlığımı taşımaktan
Ellerimden yoruldun
Gözlerimden, gölgemden
Sözlerim yangınlardı
Kuyulardı sözlerim

Bir gün gelecek, ansızın gelecek bir gün
Ayak izlerimin ağırlığını duyacaksın içinde
Uzaklaşan ayak izlerimin
Ve hepsinden dayanılmazı
Bu ağırlık olacak.

Nazım Hikmet