Öğretmenliğin Bıraktığı Kalıcı Hasar: Tekrar

Artık yavaş yavaş ses kısılması başladı.

En büyük sorunum her ortamda yüksek sesle konuşmam..

Artık okul dışında da bir konuyu anlatacağımda anladın mı kelimesini sık sık kullanmak.

Dizi karakteri Yaban'ın dediği gibi:

- Bu beni deli ediyor.

hep tekrar hep tekrar...

malesef farenjit

dışarda saçı örülmemiş bir öğrenci gördüğümde ör çabuk o saçını diyesim geliyor ya da düzelt şu kravatını

eşim evliliğimzn ilk yıllarında ne kadar bağırark konuşuyorsn dyordu garibim o da alıştı bnm bagrmalarıma sıra çocukta

dışarda saçı örülmemiş bir öğrenci gördüğümde ör çabuk o saçını diyesim geliyor ya da düzelt şu kravatını

:)ben de dışarda bi  yerde bir  çocuk kümesini kavga ederken görünce sanki okuldaymışım gibi 'ayrılıın evladım çabuk ayrılın!'diyorum :)sonra çocuklar ne oluyo abla yaa diyor ben de ben abla değilim öğretmenim diyorum sokağın orta yerinde
  bir de yüksek sesli ve tane tane konuşuyorum nerde  ne anlatıyor olursam olayım...

Ayrıntılara dikkat ediyor olmam ve düzen tertip olsa gerek.Bu konulara her yerde dikkat ediyorum.

Banada eşim çocuk gibi düşünüyosun onların yanında dura dura beynin çocuklaşmış dio bide bende bağırarak konusuyorm gibi

Merhaba sevgili meslektaşlarım,öncelikle gününüzün güzel geçmesini dilerim.Öğretmen arkadaşlarımın yazılarını okuyunca aynı şeyleri bende yaşadığımı anımsadım özellikle ilk göreve başladığımda okuldaki öğrenci sesleri ve gürültüleri çok rahatsız etmişti beni eve geldiğimde beynimde davul çalar gibi öğrenci sesleri olurdu.Birde tebeşir tozları aşırı öksürmeme neden olmuştu.Çok tuhaf olmuştum acaba sadece ben mi bu haldeyim diye düşünürdüm.Zamanla öğrenci sesleri beni duymamaya başladım.Şu an meslekte 6.yılı çalışıyorum.Artık öğrenci davranışlarına karşı daha sabırlı olmaya tebeşir tozlarından easkisi gibi etkilenmemeye başladım.Arkadaşlarımın dedikleri bende de olurdu durup dururken şşşşşşş sesleri özellikle tatillerde olurdu bana kendimi sınıfta zannederdim.Birde dağ KÖYLERİNDE  yalnız lojmanlarda kalınca bütün kış,yazın memlekete gidince kapalı yerlerde duramazdım açık alanlarda gezmek isterdim.Bunun gibi bir çok şey yaşanıyor.sEVGİLERİMLE

dışarda kılığı düzgün olmayan bir öğrenci gördğüğümde ya da görgü kurallarına uymayan çocuklar gördüğümde uyarasım geliyor,  hem de epey geliyor son anda tutuyorum kendimi. bence genlerimize kadar işledi öğretmenlik!!!

Günlük hayatta tekrar etmeyi sevmiyorum, daha öğretmen olamamışım demek ki  

'Doğruluk düşüncesi' her şeye rağmen beynime kazındı...Bir haksızlık gördüğümde mücadele edesim geliyor. Yaptığım haksızlıklarda da gocunmadan özür dileyebiliyor, durumu düzeltmeye çalışıyorum. Öğretmen olmak benim aklımda böyle yer ediyor...

Birkaç kere yolda yürüyüp bağıran çocuklara şiişşşt, koşmayın !!dedim şimdi kontrollü davranıyorum.

bende konuşurken sürekli ''ondansonra''   ''ondansonra'' diyorum sanırım fazla laf kalabalığı yapıyorum gereksiz