Öğretmenliğin Bıraktığı Kalıcı Hasar: Tekrar

Eve girdiğimde ammen babam herkes ayağa kalksın istiyorm,öyle bir beklentim var nedense

Çok güldürdünüz beni hocam:)))

Çok yaşayın e mi?

Rüyamda, tavandaki pürüzleri görüyorum ara sıra.. Ruhumdaki kalıcı hasarlara edebiyat dediler en son..
Göçüp giderken bu dünyadan o meşhur film şeridinde tavan pürüzü olması ne acı..

ben de bir gün ev ahalisine "yemek hazır" diyeceğime zil çaldı demiştim:)

      Topluluktaki herkes, liderleri(öğretmenleri)ymişiz gibi bizim dediğimizi yapsın, bir hareketimizle kalkılsın-oturulsun, konuşulsun-susulsun isteyişimiz,
      Okul dışındaki ortamlarda gürültüye tahammülsüzlük,
      Gördüğümüz, şahit olduğumuz her soruna müdahale etme, tarafları dinleme ve çözüm bulma arzusu,
      Sorulan en basit soruya bile özene bözene, maddeler halinde, örnekler vererek cevaplar vermek...
      Sıraya sokma, bozanı uyarma alışkanlığı(kuyruklarda),
      Bizi görenlerin "günaydın,tünaydın" diyecekleri hissine kapılmak,
      Cuma günü, her vedalaştığımız kişiye " iyi tatiller" deme alışkanlığı,
      İnsanlarla konuşurken tırnaklarını ve saçlarını inceleme(uzun mu, temiz mi, tıraşlık olmuş mu )
      Tanımadığımız çocuklara ve oyunlarına, kavgalarına müdahale etmek,
      "Oğlum, kızım, evlâdım, yavrum, çocuğum" hitaplarını çok kullanmak...
      Bazıları abartı gibi gelebilir ama emin olun daha gülünç ve traji-komiklerini yaşayanlar da vardır...

vallahi beni anlatmışsınız.

Çok güzel anılar çıkmış

bir de sağlıkta bıraktığı hasarlar var
gürültülü ortamda çalışmaktan işitme kaybı
ayakta durmaktan varis
boğaz kuruluğu
sürekli yineleyen grip,nezle
el bileğinde yazı yazmaktan oluşan bozukluklar
çok konuşmaktan çene eklemlerinde bozukluk
baş ağrısı
strese bağlı hipertansiyon

yukarıda saydıklarım 23 yılda oluştu:) ancak dünyaya bir daha gelsem her şeye rağmen yine öğretmen olurum.

Çocukken babama(misal) suyun kaldırma kuvvetiyle ilgili bir soru sorduğumda bana Arşimet'ten başlardı anlatmaya. Ben de ne gerek var oralara diye düşünürdüm ama şimdi aynısını ben de yapıyorum. Sorunun cevabını vermeden önce ön bilgileri kontrol edip sağlamlaştırmak gerekiyormuş

bende de genelde karşımdaki kişiyle birşey konuşurken ayrıntılı açıklama tekrar etme isteği oluşuyor.

Bende her zaman sokaklarda tartışan ya da yanlış hareketler yapan çocuklara müdahale ediyorum.

Evet kelimesi devamlı tekrar takrar,her yerde kullandığım
eveeet deyip başlıyoruz sınıftaki gibi  

Evet yaa  Bende şu evet kelimesini çok kullanıyorum. Ama hiç istemiyorum, kendime sinir oluyorum. Çocuklara da söylüyorum hep. Bak yine evet dedim diye. Onların cümle içinde beş defa öğretmenim demesi gibi ,ben de eveti alışkanlık haline getirdim. Çocuklara kızmamak lazım. 

"Anladın mı? " köydeki kadınlara bile bişey anlattıktan sonra bunu sorduğumu farkettim Onlar da yazık anladım diyorlar.

Ben de dolaptan birşey alınacaksa, birşey dolaba konulacaksa vs.vs. küçük şeyleri çocuklara yaptırırım hep.Önemlidir ya onlar için..
Eve gelince de her şeyi kardeşimden istiyormuşum farkında olmadan.Şunu getirir misin, bunu götürür müsün? filan..
Bir yaptı, iki yaptı,sonunda patladı.
Öğrencilerin değilim ben kendin yap diye

Kesinlikle unutkanlık.Bir öğrenciden aldığım bir eşyayı kimindi diye sormadan bir günü bitiremiyorum

bende de durum bu