Öğretmenliğin Bıraktığı Kalıcı Hasar: Tekrar

yüksek sesle konuşmak ve defalarca açıklama yapmak    )))

bende öyleyimsokakta çocuk görsem müdahale etmek istiyorum...bir de evde bile yüksek sesle konuşuyorum..

Birkaç kere yolda yürüyüp bağıran çocuklara şiişşşt, koşmayın !!dedim şimdi kontrollü davranıyorum.

meslekte 5.yılım şu an için bir şey yok..ama eşim en çok çizgi filmleri izler..onda başladı sanırım

üç yıldır üst üste 1.sınıf almanın bıraktığı bir hasar var bende de arkadaşlarıma ve aileme de küçük çocuklara anlattığım gibi uzun uzun ve tüm ayrıntılarıyla anlatıyorum herşeyi. önceleri alınganlık ediyorlardı ama artık orta yolu bulduuk

ailemle arkadaşlarımla konuşurken detaya çok girip aşırı açıklamalarda bulunmam:) bir de anladın mı kelimesini eşime dostuma kullanmam

Okul dışında bazen öğrencilerimizin yaşlarındaki çocuklara istemeden müdahale ettiğim oluyor. Kimi zaman şşşş, kimi zaman ayıp olmuyor mu arkadaşlar diyebiliyorum. Ne diyelim Allah sonumuzu hayır etsin. 

tekrar etmenin dışında bendeki en önemli hasar zaman kavramı oldu. artık yıl kavramım "eğitim-öğretim" yılı. diyelim bir olak 2011 martta oldu. şuan eylüldeyiz. ben o olayı hatırlayınca geçen yıl olmuştu diyebiliyorum

Tespitlerinize katılmamak mümkün değil. Maalesef hepsi bende de var hocam!

 düğünde ortalıkta dolaşan pistti dolduran çocuklara müdahale ediyorum.. en çok yakınlarımın düğünlerinde tabi ki..

 sokakta yanlış yapan  çocuklara hatta gençlere de
müdahale ediyorum..

 en çok yaptığım şey.. kaçıncı sınıfa gidiyorsum.. hangi bölümü seçtin... hedefin ne... ne kdar net in var ... aaaaaa sen şu bölüme gitsen daha iyi olur.. aman tercih zamanında gel görüşelim... bu müdahale de  mezunlarımı gördüğüm  zaman oluyor..

 

tekrar etmenin dışında bendeki en önemli hasar zaman kavramı oldu. artık yıl kavramım "eğitim-öğretim" yılı. diyelim bir olak 2011 martta oldu. şuan eylüldeyiz. ben o olayı hatırlayınca geçen yıl olmuştu diyebiliyorum

Allah iyiliğinizi versin hocam ya, çok güldüm... Ama bence de öyle.

Ögretmenligin getirdigi alışkanlıklardan birini yaşadım ki,
hiç unutmayacagım

Dolmabahçe Sarayının denize bakan kafesinde zar zor iki kişilik yer buldum,
arkadaşımın gelmesini bekliyorum.

Kulaklıklarımı taktım müzik dinleyerek,
denize bakarak , hafta içinin yorgunlugunu atıyorum.
(Yani öyle sanıyormuşum o ana dek )

Bir hanım geldi arkadaşımı bekleyen sandalyeyi işaret ediyor,
oturabilir miyim şeklinde.

-Sizi duyamıyorum müzik dinliyorum dedim.

-Kulaklıgını çıkarırsan duyarsın dedi

Çok sakin günümdeymişim çıkardım ve arkadaşım gelecek dedim,
o gelinceye dek oturayım dedi

-Buyrun dedim kulaklıgımı taktım ,güya müzige ve manzaraya devam  

-Ben ögretmenim tiyatroya geldik bunlar da ögrencilerim dedi,
vee 3 lise ögrencisi kız erkek sandalye bulup masaya  oturdu

Ve hocahanım konuşmaya devam etti burası niye kapalı, şurası neresi şeklinde

Garsonun getirdigi menüyü uzattım buyrun ben kalkıyordum dedim,
aa lütfen rahatsız olmayın ger çek tenn derken yerime oturmuştu bile

Eksigi vardır,fazlası yoktur,iyi pazarlar arkadaşlar  

Eksigi vardır,fazlası yoktur 

Bir de otobüs yolculukları

Yine de buradan kırmızı mantolu o ögretmenime saygılarımı sunuyorum,
hiç sorun degil,güzel bir ögreti oldu benim için

Çok fazla jest ve mimik kullanıyorum.En basit bir "zile bastım,kapıyı tıkladım"olayını anlatırken bile işaretleri ekliyorum.Abim çok dalga geçer bununla.."Aaa iyi ki tarif ettin,yoksa anlamazdık.."diye

Yüksek sesle konuşmak ve birşeyi defalarca tekrar etmek bende de var...