Sevdiğimiz Şiirler

Sular, Ağaçlar, Kuşlar

Gam yemezdim, sular, ağaçlar, kuşlar
Sizinle beraber ve sizin kadar
Beni de öğüten değirmen rüzgar
lara uyaraktan dönerekten böyle
Alemde ister kış, isterse bahar
İster bir yaz, ister bir güz olsaydı!
Yeter ki riyasız bir yüz olsaydı!
Gam yemezdim, sular, ağaçlar, kuşlar.

(1 Mart 1934)

Cahit Sıtkı Tarancı

Aşk Ölümcül Bir Hülyadır

Hülya tatlı bir andır
Süzülür dibine selvi ağaçlarının
Zambakların, sevda çimenlerinin.
Dağlarda duman duman tütüyor sıla
Sıla da garibin omuzlarına
Güvercin gibi konan
Sadağında mumçiçeği serzeniş
Mızrakları cazibesiyle kıran
Saçları darmadağın
Bitişik bir hicrandır.
Ne fettan sarayların
Bitişik cilvekar yalnızlığı
Ne de bezirganları küçümseyen sultandır.
Gezinir içimizde hülya tatlı bir andır.
Ne gün başımı alıp gitsen karanlıklara
Çıkıyor bir köşeden karşıma kelebekler
Onlar da bir derbeder gibi mahrum öteden
Onlar da tanyerine bakıp hülyayı bekler.
Beyhude hekimlerin ülkesinde bir şehir
Çıkmaz sokaklarını düşlerimize açan
Bir sahura yıldızı gibi göklerde uçan
Köpüksüz anıların sihriyle akan nehir
Varlığı bestenigar, yokluğun deniz gibi
Gönül,safkan bir vefa atlasında şahlanır.
Asil fırtınalarda kaybolan bir iz gibi
Çölde aşk suretinde bir ahu peydahlanır.
Kum,yaldızlı giysiler içinde meşhur güzel
Ay öper eğilerek çölün yanaklarını
Ufukların delisi, soluk bir deniz gibi
Bir sayeban altında yürür hazinesine
Kah takılır uzaktan bir belanın sesine
Kah yüzü yıldızlara benzeyen bir rüyadır.
Bin tepede bayrağı dalgalanır Leyla'nın
Oysa aşk,karanlıkta ölümcül bir hülyadır.

 

Nurullah Genç

Senden başka yar bilmem, ömür boyu gözüme,

Bak de yeter, bakarım, başım, gözüm üstüne

İster aşk denizine, ister hicran gölüne,

Ak de yeter, akarım, başım, gözüm üstüne
BEDİRHAN GÖKÇE

Tutuşmak Üzere Yeniden

Sızıyor sessizce kendi derinine
Çıkışını bulamayan sular.
İnsan aynı türküyü aynı içtenlikle
Söyleyemiyor ki uzun zaman
Böyle karşılıksız yankısız
Değişiyor usul usul eski duygular.

Biliyor musun kalbim artık
Bir kuş gibi çırpınarak pencere önlerinde
Titrek kanatlarıyla umudun
Düşmüyor bekleyişin hayal camlarına
Gelmene yakın saatlerde.

Hayat dolduruyor her boşluğu kendince
Bir başka başlangıçla
Tutuşmak üzere yeniden
Pembe üflemeleriyle bir ince soluğun

Soğuyor acılar bile..



Şükrü Erbaş

Herkes seni sorar, gitti diyemem
Çok da iyiydik ama bitti diyemem
Yaşanmış bunca acı varken geride
Hepsini elinin tersiyle itti diyemem...

Daha dün buradayken yanı başımda
Kayıp bir eşya gibi yitti diyemem...!

B.Gökçe

Uçun Kuşlar

Uçun kuşlar uçun, doğduğum yere
Şimdi dağlarında mor sümbül vardır
Ormanlar koynunda bir serin dere
Dikenler içinde sarı gül vardır

O çay ağır akar, yorgun mu bilmem
Mehtabı hasta mı, solgun mu bilmem
Yaslı gelin gibi mahzun mu bilmem
Yüce dağ başında siyah tül vardır

Orda geçti benim güzel günlerim
O demleri anıp bugün inlerim
Destan-ı ömrümü okur dinlerim
İçimde oralı bir bülbül vardır

Uçun kuşlar uçun, burda vefa yok
Öyle akarsular, öyle hava yok
Feryadıma karşı aks-i sada yok
Bu yangın yerinde soğuk kül vardır

Hey Rıza kederin başından aşkın
Bitip tükenmiyor elem-i aşkın
Sende derya gibi daima taşkın
Daima çalkanır bir gönül vardır
 
Rıza Tevfik Bölükbaşı
 

Sultan Abdülhamid Han'in Ruhâniyetinden Istimdat

Nerdesin şevketlim, Sultan Hamid Han?
Feryâdım varır mı bârigâhına?
Ölüm uykusundan bir lâhza uyan,
Şu nankör............ bak günâhına.


Târihler ismini andığı zaman,
Sana hak verecek, ey koca Sultan;
Bizdik utanmadan iftira atan,
Asrın en siyâsî Padişâhına.


'Pâdişah hem zâlim, hem deli' dedik,
İhtilâle kıyam etmeli dedik;
Şeytan ne dediyse, biz 'beli' dedik;
Çalıştık fitnenin intibahına.


Dîvâne sen değil, meğer bizmişiz,
Bir çürük ipliğe hülyâ dizmişiz.
Sade deli değil, edepsizmişiz.
Tükürdük atalar kıblegâhına.


Sonra cinsi bozuk, ahlâkı fena,
Bir sürü türedi, girdi meydana.
Nerden çıktı bunca veled-i zinâ?
Yuh olsun bunların ham ervâhına!


Bunlar halkı didik didik ettiler,
Katliâma kadar sürüp gittiler.
Saçak öpmeyenler, secde ettiler.
.................. pis külâhına.


Haddi yok, açlıkla derde girenin,
Sehpâ-yı kazâya boyun verenin.
Lânetle anılan cebâbirenin
Bu, rahmet okuttu en küstâhına.


Çok kişiye şimdi vatan mezardır,
Herkesin belâdan nasîbi vardır,
Selâmetle eren pek bahtiyardır,
Harab büldânın şen sabahına.

Milliyet dâvâsı fıska büründü,
Ridâ-yı diyânet yerde süründü,
Türkün ruhu zorla âsi göründü,
Hem Peygamberine, hem Allâh'ına.


Lâkin sen sultânım gavs-ı ekbersin
Âhiretten bile himmet eylersin,
Çok çekti şu millet murada ersin
Şefâat kıl şâhım mededhâhına.
 
Rıza Tevfik Bölükbaşı
 

Gözlerin

Ruhumda gizli bir emel mi arar
Gözlerime bakıp dalan gözlerin?
Aklıma gelmedik bilmece sorar
Beni hülyalara salan gözlerin!

Nigâhın gönlüme - ey perî - peyker! -
Leyâl-i hasretin hüznünü döker;
Karanlıklar gibi yığılır çöker
İçimde yer edip kalan gözlerin!

Huzûrunda bâzen benliğim erir,
Tavrın hulûsumdan şübhe gösterir.
Bâzen de ne olmaz ümidler verir
Sabr ü karârımı alan gözlerin!

Gamzende zâhir, ey ömrümün vârı! .
Füsûn-ı hüsnünün bütün esrârı.
Neşr eder âleme reng-i bahârı
Koyu menekşeye çalan gözlerin!

Sihirdir, şüphesiz, bütün bu şeyler;
Bakışın zihnimi perişan eyler.
Bana aşk elinden efsane söyler,
Aşka inanmayan yalan gözlerin!


Rıza Tevfik Bölükbaşı
 

KİMDİM?

A’sâra sorarsan, beni söyler sana kimdi?
Bir başka denizdim, kürenin rub’u benimdi!..
Mermîler, alevler beni bir kal’a sanırdı,
Efserlerin enkâzı uçar, dalgalanırdı…
Cevvâl atımın kanlı, kıvılcımlı izinde,
Bir umk idi aksim ebediyyet denizinde.
Çarpardı göğün kalbi hilâlin avucunda,
Titrerdi yerin tâlii mermîmin ucunda…
A’sâr elimin çizdiği mecrâdan akardı,
Üç kıt’ada mağrûr atımın izleri vardı…
Fevkinde uçarken o neşîbin, bu firâzın,
En şanlı hükümdâr-ı hurûşânına arzın
Tek bir nazarım berk-ı inâyetti, keremdi;
İklîli hediyyemdi, ekaalîmi hibemdi…
Hançerdi hayâlim, bütün akvâm ona kındı,
Gûyâ küre şeydâ-yı irâdemdi, kadındı…
A’sâbına kalbimdeki âhengi verirdim,
Kasd eylediğim şekli verir, rengi verirdim…
Dünyâ bilir iclâlimi, “ben böyle değildim!”
«Ben altı asırdan beri bir def’a eğildim!..»
Mithat Cemal KUNTAY

Geldim, gitmelere bekle diyerek.
Attım valize bir kaç kırgınlık,
Bir iki vefasızlık.
Bir kaç acı söz;
Benim hatırladıklarım...
Bir kaç iyi söz,
Senin unuttukların.

Geride kalan ne varsa
Boğazın sularına serdim.
Geldim; Korkma aç kapıyı,
Sende kalmaya değil,
Beni almaya geldim!...

H.Cibran

uzaktan seviyorum seni
 kokunu alamadan,
 boynuna sarılamadan
 yüzüne dokunamadan
 sadece seviyorum
 ...
 öyle uzaktan seviyorum seni
 elini tutmadan
 yüreğine dokunmadan
 gözlerinde dalıp dalıp gitmeden
 şu üç günlük sevdalara inat
 serserice değil adam gibi seviyorum
 öyle uzaktan seviyorum seni
 yanaklarına sızan iki damla yaşını silmeden
 en çılgın kahkahalarına ortak olmadan
 en sevdiğin şarkıyı beraber mırıldanmadan
 öyle uzaktan seviyorum seni
 kırmadan
 dökmeden
 parçalamadan
 üzmeden
 ağlatmadan uzaktan seviyorum
 öyle uzaktan seviyorum seni;
 sana söylemek istediğim her kelimeyi
 dilimde parçalayarak seviyorum
 damla damla dökülürken kelimelerim
 masum beyaz bir kağıtta seviyorum
 ...
 Cemal Süreya


Anısına saygıyla...

       h.n.a.


   

Düşersem tut beni.
Eli güldürme üstüme,
CANıM ve de diğer yarımsın...

Ölürsem unut beni.
Nasılsa giderken bildiğim,
Ben ölürken ölen sen de öbür yanımsın...!

B.Gökçe

Bir çocuk koşup geldi
Yüzü ay kadar aydın
Gözleri yıldız yıldız
Bakışı gece kadar masum
Ve sessiz
Gülüşü yağmur kadar kalabalık
Su kadar saf
Toprak kadar katıksız
Yüreği şefkat çarpan
Baba çarpan bir çocuk


Bir çocuk koşup geldi
Minik avuçlarında kocaman bir gökyüzü
Tepeden tırnağa mavi
Tepeden tırnağa umut
Teni ağustos kokan
Sevgi kokan,
Anne kokan bir çocuk