Sevdiğimiz Şiirler

Damla damla düştü toprağa cemre misali
En büyüleyici pırıltısıyla dün akşam,
Mis gibi kokusuyla büyüleyen etrafı
Eksikliğini hissettiğimiz ama söyleyemediğimiz,
Tek tek ama beraberce kardeşcesine
Göl gibi derler ya işte öyle durgun ve sessiz
Üzüntülülerini paylaşırlar sevinçleri paylaştıkları gibi ,
Lisanlarıyla sevgiden bahsederler hep
Esintisinde bir samyelinin bir ömür boyu,
Rahatlatıyor tüm sevgiye muhtaçları şu yağmur taneleri.

MURATHAN MUNGAN

Meryem olmak var şu dünyada
Hiçlikten hepliğe uzun bir yol almak…
Hesap vermek birilerine
Ve inandıramamak kimseyi söylediklerine
Bilirsin ya kendi doğruluğunu
Belki hiç olmadığın kadar eminsindir
Umursamazsın ya artık ne öveni ne de söveni
Eteğini sürürde gidersin
Ardından bakarlar ya öfkeli gözleriyle
Ne denli yanlışta olduklarını bilirsin
Gerçeği öğrendiklerinde yüzlerindeki ifadeyi
Görür gibi olur da, yaşların yüzünü acıyla ıslatmış olsa da ,
İçinden bir kahkaha atarsın ya…
Hani Allah her şeyi bilir, her şeyi görür, her şeyi işitir ya,
Hani hiçbir şeyi karşılıksız bırakmaz ya
İçin öylesine rahat, öylesine ferahtır
Düşünmezsin artık gerisini
İşte böyledir Meryem olmak

SÜMEYYE İNAL

KARACAAHMET

Deryada sonsuzluğu zikretmeye ne zahmet!
Al sana, derya gibi sonsuz Karacaahmet!

Göbeğinde yalancı şehrin, sahici belde;
Ona sor, gidenlerden kalan şey neymiş elde?

Mezar, mezar, zıtların kenetlendiği nokta;
Mezar, mezar, varlığa yol veren geçit, yokta...

Onda sırların sırrı: Bulmak için kaybetmek.
Parmakların saydığı ne varsa hep tüketmek.

Varmak o iklime ki, uğramaz ihtiyarlık;
Ebedi gençliğin taht kurduğu yer, mezarlık.

Ebedi gençlik ölüm, desem kimse inanmaz;
Taş ihtiyarlar, servi çürür, ölüm yıpranmaz.

Karacaahmet bana neler söylüyor, neler!
Diyor ki, viran olmaz tek bucak, viraneler,

Zaman deli gömleği, onu yırtan da ölüm;
Ölümde yekpare an, ne kesiklik, ne bölüm...

Hep olmadan hiç olmaz, hiçin ötesinde hep;
Bu mu dersin, taşlarda donmuş sukuta sebep?

Kavuklu, başörtülü, fesli, başacık taşlar;
Taşlara yaslanmış da küflü kemikten başlar,

Kum dolu gözleriyle süzüyor insanları;
Süzüyor, sahi diye toprağa basanları.

Onlar ki, her nefeste habersiz öldüğünden,
Gülüp oynamaktalar, gelir gibi düğünden.

Onlar ki, sıfırlarda rakamları bulmuşlar,
Fikirden kurtularak, ölümden kurtulmuşlar.

Söyle Karacaahmet, bu ne acıklı talih!
Taşlarına kapanmış, ağlıyor koca tarih!

 NECİP FAZIL KISAKÜREK

İşte ben hep böyle garip mahzun,
Bir şey beklermişcesine yaşıyorum.
Bazan öyle günlerim oluyor ki, Elâgözlüm,
Ne oldu, nasıl bitti şaşıyorum ..
Bazı bilmem, gün nasıl başladığında,
Kayıp kayıp gidiyor dünya bıkkın bakışlarımdan.
Yaşıyorum, yaşıyorum da bitmiyor,
Bir tutam sakız oluyor ağzımda zaman ..


Yaşamak ne kadar çekilmez gelse de arasıra.
Bu görmek, bu sevmek, bu aziz sıcaklık tende.
Bu bir nimet, bu bir nimet, bu Elâgözlüm,
Bu yaşamak bir şiir; harikulâde.
Sen ki, saçından tırnağına kadar
Bir hürriyete bedelsin,
Bu ılık saçlar, bu gözler; fakat her şeyden önce
Yaşadığın için güzelsin ..
İşte böyle yeşil bulutlar misali senelerce,
Oradan oraya elinde kaderin.
Kimbilir kaç kere üstünden geçtim,
Şarkılar söyledim karşısında
Bir gün bana mezar olacak yerin…
Gerçi şimdi çağımız değilse de Elâgözlüm,
Bu bir kötü tecelli ki, nasıl diyeyim.
Bir gün bir kara gölge görürsen gözlerimde
Akşamsa beni uyut ..
…………..
……………..
Bir nefis sabahsa eğer, ölümü
Ellerin ellerimde bekliyeyim …
"Arz-ı Hal"

Sessizlik yorgunluktur.
Yorgunluk değilse kederdir.
Değilse hasrettir,
Değilse acıdır,
Değilse bir düşünce,
Bir anıdır.
Veya bütün bunlardır.
Veya bunlardan bazıları...

Mehmed Uzun

İÇİNDEN DOĞRU SEVDİM SENİ

İçinden doğru sevdim seni
Bakışlarından doğru sevdim de
Ağzındaki ıslaklığın buğusundan
Sesini yapan sözcüklerden sevdim bir de
Beni sevdiğin gibi sevdim seni
Kar bırakılmış karanlığından.

Yerleştir bu sevdayı her yerine
Yüzünde ter olan su damlacıklarının
Kaynağına yerleştir
Her zaman saklamadığın, acısızlığın son durağına
Gül taşıyan cocuğuna yerleştir
Ve omuzlarına daracık omuzlarına
Üşümüş gibisin de sanki azıcık öne taşırdığın
Tam oraya işte, uçsuz bucaksız bir düzlükten
Bir papatya tarlasıyla ayrılmış göğüslerine yerleştir
Ve esmerliğine bir de, eski bir yangının izlerinin renginde
Saçlarının yana düşüşüne, onları bölen ikiliğe
Alnından başlayan ve ayak bileklerinde duran
Yani senin olmayan, seni bir boşluk gibi saran hüzne
Yerleştir onu bir kentin parça parça aklında tuttuğun
Kar taneleri gibi uçuşan
Ve her gün biraz daha hafifleyen semtlerine
Yerleştir bu sevdayı her yerine.

Ekledim ben tattığım her şeyi denizlere
Bildiğim ne varsa onlar da hep denizlerden
Sen de bir deniz gibi yerleştir onu istersen
Sevdayı
Ve köpüklendir
Ve yaşlandır ki işte kederi anlamasın
Ama dur, her deniz yaşlıdır zaten
Öğrenmez ama öğretir mutluluğu
Bizim sevdamız da öyledir, iyi şiirler gibi
Biraz da herkes içindir. Ve gelinciğin ikinci tadına benzemeli
Var eden kendini birincisinden
Yani bir sevdayı sevgiye dönüştüren.

Ben şimdi bir yabancı gibi gülümseyen
Tanımadığın bir ülke gibi
İçinde yaşamadığın bir zaman gibi
Tam kendisi gibi mutluluğun
Beni bekliyorsun
Ve onu bekliyorsun beni beklerken.

Edip CANSEVER

Favori şiirim Ataol Behramoğlundan "Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Birşey Var"

Bu da Orhan Veli'den
Ağacım
Mahallemizde
Senden başka ağaç olsaydı
Seni bu kadar sevmezdim.
Fakat eğer sen
Bizimle beraber
Kaydırak oynamasını bilseydin
Seni daha çok severdim.

Güzel ağacım!
Sen kuruduğun zaman
Biz de inşallah
Başka mahalleye taşınmış oluruz.

Dağ  tepesinde bir çam olamazsan
Vadide bir çalı ol.
Fakat , oradaki en iyi küçük çalı sen olmalısın.
Çalı olamazsan bir ot parçası ol ,
Bir yola neş’e ver.
Bir misk çiçeği olamazsan bir saz ol ..
Fakat , gölün içindeki en canlı saz sen olmalısın.
Hepimiz kaptan olamayız , tayfa olmaya mecburuz.
Dünyada hepimiz için bir şey var.
Yapacağımız iş , bize en yakın olan iştir.
Cadde olamazsan patika ol.
Güneş olamazsan yıldız ol.
Kazanmak , yahut kaybetmek ölçü ile değildir.
Sen her neysen , onun en iyisi olmalısın...
                                   DOUGLAS  MALLOCH     

Bir Olacağa Teslim Ettim Kendimi

Öyle yenildim ki kendime
Artık kimi yensem boş
Öyle çaresiz bıraktım ki kendimi
Bütün çareleri tüketerek
Bir olacağa teslim ettim kendimi
Belki her şey bu kadar basitti
Belki her şey bu kadar zor
Ya herkes gibi olmayı beceremedim
Ya da kimse benim gibi olamadı

Ekrem Ekici

       h.n.a.

Bir gün daha bitti.
Ufukta yeni batan güneşin kızıllığı duruyor hala.
Ve ay güneşin görevini almak için bekliyor,
Yıldızlar da aya eşlik etmek için...
Bir gün daha bitti ve belki hayattaki son günlerimiz
Kaybolup gidiyor sezdirmeden bizlere.
Yapamadıklarımız için,
İçimizdeki keşkeler için ek süre tanınmayacak hiçbirimize..
İyisi mi daha geç olmadan bir yerlerinden tutmalı hayatın,
Güneşin güzelliğini farketmeli,
Yıldızlara sevdalar yükleyip, sahiplerine ulaştırmalı.
Seni seviyorum demeli,
Affetmeli herkesi,
Aşkın değerini bilmeli...
Bir gün daha kaymadan yüreğimizin ömründen ''keşke''leri ''iyi ki''lere çevirmeli''.

BENİ GÜZEL HATIRLA

Beni güzel hatırla
Bunlar son satırlar
Farzet ki bir rüyaydım esip geçtim hayatından
Yada bir yağmur sel oldum sokağında
Sonra toprak çekti suyu kaybolup gittim
Belkide bir rüyaydım
Senin için
Uyandın ve ben bittim
Beni güzel hatırla
Çünkü sevdim seni ben her şeyini
Sana sırdaş oldum dost oldum koynumda ağladın
Yüzüne vurmadım hiçbir eksikliğini
Beni üzdün kınamadım
Alışıktım vefasızlığa el oldun aldırmadım
Beni güzel hatırla
Sayfalarca mektup bıraktım sana
Şiirler yazdım her gece
Çoğunu okutmadım
Sakladım günahını sevabını içimde
Sessizce gittim senden öncekiler gibi sende anlamadın
Beni güzel hatırla
Sana unutulmaz geceler bıraktım
Sana en yorgun sabahlar
Gülüşümü gözlerimi sonra sesimi bıraktım
En güzel şiirleri okudum gözlerine baka baka
Söylenmemiş merhabalar sakladım her köşeye
Vedalar bıraktım duraklarda
Ne arasan bir sevdanın içinde
Fazlasıyla bıraktım ardımda
Beni güzel hatırla
Dizlerimde uyuduğunu düşün
Saçını okşadığımı üşüyen ellerini ısıttığımı
Mutlu olduğun anları getir gözünün önüne
Anlından öptüğüm dakikaları
Birazdan kapını çalan kişi olabileceğini düşün
Şaşırtmayı severim biliyorsun
Bu da sana son sürprizim olsun
Şimdi seninle yaşanan günleri ateşe veriyorum
Beni güzel hatırla
GİDİYORUM …


Okan Savcı

HASRETİNDEN PRANGALAR ESKİTTİM

Seni anlatabilmek seni.
İyi çocuklara, kahramanlara.
Seni anlatabilmek seni,
Namussuza, halden bilmeze,
Kahpe yalana.
Ard-arda kaç zemheri,
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu
Dışarda gürül- gürül akan bir
dünya...
Bir ben uyumadım,
Kaç leylim bahar,
Hasretinden prangalar eskittim.
Saçlarına kan gülleri takayım,
Bir o yana
Bir bu yana...
Seni bağırabilsem seni,
Dipsiz kuyulara.
Akan yıldıza.
Bir kibrit çöpüne varana.
Okyanusun en ıssız dalgasına
Düşmüş bir kibrit çöpüne.
Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
Yitirmiş öpücükleri,
Payı yok, apansız inen akşamdan,
Bir kadeh, bir cigara, dalıp gidene,
Seni anlatabilsem seni...
Yokluğun, cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...

Ahmed Arif

SEVMESİN KİMSE SENİ BENİM SEVDİĞİM KADAR



Sevmesin kimse seni, senin sevdiğin kadar,
kalan bütün ömrünü ,yalan dolan doldursun..
Yanaklarında açan aşkın pembe gülünü ,
seviyorum dediğin dolap yarin soldursun.

Var git ömrüne canımm, ne ister isen doldur,
koynunda uyuttuğun, yılanların bol olsun..
Hey bu gün çok mutluyum, dediğin gün olsunda
yatağını ihanetin ateşleri doldursun.

Gözlerin yaş yerine ızdıraplar ağlasın,
alnında damga olsun, silinmez utanç kalsın.
Sevmesin kimse seni, senin sevdiğin kadar
sana hem duamdır bu , hemde bedduam olsun.

Yaşlar dizdin gözüme ,dönüp te bir bakmadın ,
nasıl yalvardım sana, asla kulak asmadın .
Gül bahçende goncalar çiçek açmaya dursun .
iti- kopuğu gelsin, tek tek hepsini yolsun ,

Sevdiğin hıyanette ilk ve tek hasmın olsun,
sevmesin kimse seni, benim sevdiğim kadar.
Sev deliler gibi de, karşılıksız kalasın,
el yar olsun yarine , sevdaların soldursun,

Anan-baban kimin var, hepsine de şan olsun.
Gülmesin asla yüzün, gözündeki fer solsun,
diliyorum tanrıdan yollarına taş koysun,
inkar ettin aşkımı, yaz gününde dondurdun
daha kışa girmeden,zemheriye vurdurdun.

Tek atımlık mermindi, vardın çektin tetiği
Allah reva görmezmiş ,kulun kula ettiği...
Leylayım şimdilerde ,sen, Mecnunda ararım,
neredesin sevdiğim ,her kapıya uğrarım.
Eşe, dosta ,dervişe hemde şıha sorarım,
gördüğüm rüya sayar ,gider hayra yorarım.

Yazım kışa çevirdin ,güneşlerim tutuldu.
Bana verdiğin sözler, çok çabuk unutuldu
Unutma sakın bunu, insan insanın kurdu.
Gülmesin aşşşkımmm yüzün ,goncaların hep solsun,
Aşkına kurduğun konak , sana cehennem olsun.

Var git demem yoluna ,aşkımı heder etmem ,
boynunu eğen sensin , ben buna kader demem.
Yarım kaldım ben sensiz ,affet deme affetmem,
ben hep ayni yerdeyim , gelirsen gelme demem.

Nasıl şimdi gönlünde ,var mı sevda türküsü,
görüyormusun hala,hangi renkte gökyüzü,
Musa’ya ihanete, sebep Apis öküzü,
kaç artık gel sevdiğim, yalnız koyma öksüzü.
Sevmesin kimse seni ,senin sevdiğin kadar...

Sevmelerin ters tepsin,hepsi arkandan vursun.
Anlarsın yaptığını, belki pişman olursun,
belli mi olur bitanem, ne sunacağı yaşamın
belki çıkar gelirsin ,sensiz ölür sevdalın...

Sanma bu aşk masalı, biter günü gelince,
sana tutkun bu yürek, gitmez asla bir yere,
sen yok isen ömründe ,tüm gülleri soldurur,
sensiz geçsede ömrü, sevdan ile öldürür,
son nefeste bile ,senin adın okunur.
Bu beden toprağa, aşkın ile sokulur.

İLKAYY derki neyleyim, sevdada ikram buymuş
kul izzeti değil ki , tanrı emri sunulmuş.
Nice küfre durmuşta , el mecbur susulmuş.

Sevmesin kimse seni , benim sevdiğim kadar,
Sana hem duamdır bu , hemde aşk duam olsun,
Beni sensiz koydun ya ,bide bedduam olsun.....


Berkan İLKYAY