Sevdiğimiz Şiirler

GÜLÜŞÜN EKLENİR KİMLİĞİME
Gün biter gülüşün kalır bende 
anılar gibi sürüklenir bulutlar 
Ömrümüz ayrılıklar toplamıdır 
yarım kalan bir şiir belki de 
   
Aykırı anlamlar arayıp durma 
güz biter sular köpürür de 
kapanmaz gülüşünün açtığı yara 
uçurum olur cellat olur her gece 
   
Her gece yeniden bir talan başlar 
acı ses olur, ses deli bir yağmur 
eski bir eylüle gireriz böylece

Sığındığım her yer adınla anılır 
ben girerim, sokağı devriyeler basar 
bir de gülüşün eklenir kimliğime

Ahmet TELLİ

GÖĞE BAKMA DURAĞI

İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
Şu aranıp duran korkak ellerimi tut
Bu evleri atla bu evleri de bunları  da
Göğe bakalım

Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
İnecek var deriz otobüs durur ineriz
Bu karanlık böyle iyi afferin Tanrıya
Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
Hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
Herkes uyusun bir seni uyutmam birde ben uyumam
Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
Beni bırak göğe bakalım

Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
Tuttukca güçleniyorum kalabalık oluyorum
Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
Bana dönesin diye bir bir kapattım
Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat
Durma göğe bakalım

Turgut UYAR

Gönüldeki Gizem
Yalnızlığa dayanırım da, bir başınalığa asla..
Yaşlanmak hoş değil duvarlara baka baka..

Bir dost arayışıyla,
Saat tıkırtısıyla,
Korkmam! Geçinip gideriz mutlulukla...
AMA
"Günün aydın, Akşamın iyi olsun!" diyen biri olmalı,
Bir telefon çalmalı ara sıra da olsa kulağımda...

Demli çayı bardakta karıştırıp,
Bir başına yudumlamak doyasıya..

Ama "Çaya kaç şeker alırsın?"
Diye bir ses olmalı ara sıra...!

Can Yücel

FİKR-İ SABİT

Ne bileyim ben
Kimdi Amerika'yı keşfeden
Ne eder beş kere beş
Güneyden mi kuzeyden mi doğardı güneş

Kaçıncı padişahtı Yavuz
Aylardan Nisan mı yoksa Temmuz

Ne bileyim nereye gider turnalar
Şeftali ne zaman çıkar
Bahçemde gül açmış ya karanfil
Umurumda değil
Sabahlara dek kadeh elde
Aklım fikrim o güzelde...
Cahit Sıtkı Tarancı

AYNALARIN ÖTESİ

Her ne kusur varsa geçen zamanda;
Suçsuzdur aynalar, ela gözlü yar
Mecnunlar Mevla'yı bulursa canda,
El olur Leylalar ela gözlü yar

Güzel açar güzelliğin sergisin
Gün ağartır kara saçın örgüsün...
Muhabbet faslında ölüm türküsün
Kim söyler, kim çalar ela gözlü yar

Estikçe iş çıkar işin içinde;
Gençliğin hasret yer sevda göçünde
Bilmez misin, dört mevsimin üçünde
Kar olur yaylalar, ela gözlü yar

Alı al, yeşili yeşilde ara;
Ahirete gider kalbdeki yara...
Ne yapsan bir daha çıkmaz dallara,
Dökülen ayvalar ela gözlü yar

Vakit dolar, nakit biter kasanda...
Sevda bir kitaptır gönül masanda;
Okusan da olur, okumasan da...
Kapanır sayfalar ela gözlü yar

 ABDURRAHİM KARAKOÇ

16. sen yoksun - Attila İlhan
sen yoksun
deniz yok
yıldızlar arkadaşım
ya bu gece harika bir şeyler olsun
yahut bir bomba gibi
infilak edecek başım
ağzımda eski mısralar uzanıp kalmışım
istanbul minareler odamda gibi
gökyüzü temiz ve parlak
işte kolkola girmiş en mesut günlerimiz
muhalif bir rüzgar karşı sahilden
fosforlu ışıklarıyla gökyüzü bir deniz
havada kanat sesleri
ve çılgın kokular
deniz yok
yıldızlar uzaklaşıyor
ben yine yalnız kalıyorum
istanbul minareler kaybolmuş
sen yoksun
Attila İlhan
-harp kaldırımında aşk/ duvar-

Sevgin yok,gönlün yok aşkın yok ise;
Bir avuç topraktır ondan sonrası...
Bahardan habersiz geçtiyse ömrün,
Eylülde yapraktır ondan sonrası...
...
Ay parçası olsan da ,ay değilsen,
Surla çevrilsen de ,saray değilsen
Dostun tercihine aday değilsen,
Boşa ağlamaktır ondan sonrası...
Ahmet Günbay Yıldız

Bu sefer adam gibi değil, ”kadın” gibi sev… –Bakışını sevmek nasıldır bilir misin?Ya da ilgisizliğini görmezden gelerek sevmek birisini?Ruhunun beklediklerini hiç bir zaman anlayamayacağını bildiğin birinden hiç sıkılmamak ne demek?Hatta bazen bahaneler bulup senden kaçtığını farkettiğin halde sırf ilerde düzelir diye beklemek, içine atmak bir şeyleri? Birisinin tüm beğenmediğin yönlerine rağmen her sarıldığında dünyanın geri kalanını unutmak nasıl bir kalp gerektiriyor hiç düşündün mü?Peki;Karşındaki senden sıkıldığını belli etmemeye çalıştığı halde bunun çoktan farkında olup, sırf onu kaybetmekten korktuğun için bir şeyleri düzeltmeye çalıştın mı? Sadece senin gözlerine benzeyecek diye senin çocuğunun annesi olmak isteyen bir kadın kadar mutlu oldun mu hiç hayatında?Sahi, birini kaybetmekten korkmak acizlik midir?Sen aşkı ne sandın?.. Mesajlaşıp, gezip tozmak mı? Öpüşüp sevişmek mi?”Adam” olmak arkanda bir sürü kalbi kırık kadın bırakıp, ilişki gurusu olmakla övünmek midir?Onun canı acıdığında moralinin bozulduğu, hiç bir şey yapmak istemediğin oldu mu hiç? Ya da başarısıyla gerçekten övündün mü tüm egolarından sıyrılarak?Gülüşüne aşık olup, yanında olmasıyla mutlu olduğun biri oldu mu? Birini hiç dünyadaki diğer kadınları kaybetmeye göze alacak kadar sahiplendin mi ey ”adam”? Cevabın hayırsa, bir daha seni seven bir kadını gerçekten istemiyorsan en başında bırak… Ya da sonuna kadar sıkı sıkı sev. Ama sakın bir kadını kendinden nefret ettirecek kadar çaresiz bırakma…Seveceksen adam gibi değil, ”kadın” gibi sev..

Sevgimizi mevsimler dile getirsin aşkım,
 Sonbaharda yapraklar dökülsün yürüdüğümüz yollara,
 Rüzgar savursun saçlarını düşen yapraklara uzanırcasına.
 
 Kışın karda dans etsek seninle,
 Geçen seneler değil, düşen karlar beyazlatsa saçlarımızı,
Varlığında sıcaklık bulsam kışın soğuğunda,
 Kucağında uyuyakalsam geçen günün sonunda.
 
 Gözlerimizi bahara açsak sonra,
 Çiçekler açtıklarına pişman olsalar güzelliğini görünce,
 Ayaklarına serilseler, fistanına desen olsalar.

 
Şemsiyeleri evde bırakıp yağmurda yürüyüşe çıksak,
 Sırılsıklam aşık kalsak…
 
Yazın gelişini farketmesek,
 Güneş gösterince kendini kumsala koşsak,
 Dalgalar karşılasa bizi, sıra sıra seranat yapsalar bizim uğrumuza,
 Güneş ufkun arkasına gizlenene, gökyüzü kızarana kadar.
 
 Sonra yine sonbahar, yine aynı sevda masala,
 Bak yine bizim şarkımızı söylemeye başlıyor mevsimler.
 Bu dansı bana lütfeder misin?

Yaşayamadığım çocukluğum
 Gençliğimin baharında göz yaşlarımın yalnızlığı
Sen ve sensizlik alevlerinin ardında
 Çığlıklarımda kalan son söz
 Seni unutmak basit değil
 Basit olan hiçbir duygu bana ait değil
 Aşk, mutluluğun gölgesi rüyaların sihiri
 Yaşamak değil nefes almak benimkisi
 Mutluluk gözlerinin rengi
 Alevlerde yanan ruhuma su ol yağmur ol
 Özümü sev melek ol cennet ol
 Ben yokum artık tükendim ben ol benim ol
 Günahlar gülümsüyor günahsızca
 Gölgen yavaş yavaş gelirken rüyalarıma
İstediğimi ver bana acıt ruhumu acımasızca
 Yapraklar düşerken yenilir rüzgara
 Fırtına koparken rüzgar ağlar masumca
 Göz yaşlarım akar özüme
 Aşka can verirken gurursuzca
 Gökyüzünde kayboldu yıldızlar
 Her yağmurda filizlenir korkular
 Çocukluğum ve sen yaşayamadığım duygular
 Seni unutmak basit değil
 Basit olan hiçbir duygu bana ait değil
 Bana ait olmayan her duygu kadar benim ol.

Barış Kirez

SEVDADIR


Göğü kucaklayıp getirdim sana
kokla
açılırsın

solmuşsun
benzin sararmış
yorgun bir işçinin yüzüne  benziyor yüzün
öyle bükük bakma bana

çam kolonyası getirdim sana
kentli dağlıların haklı sevdasını
bolu ormanlarından çarpan bir koku
sanki köroğlunun ter kokusu
aman kokusu, billah kokusu
canlarım, canım benim

üzme kendini bu kadar
sana umudu öğretmeyenlerin suçu mu var
bak yeryüzü ne kadar geniş
ne kadar dar

Dur
akıtma gönlüm yaşını
gözünden öpecek bir yer bırak
oy bana en yakın
bana en uzak
sevgili yar
Hasretine vur beni

Giyecek çamaşır getirdim sana
adettir diye değil, sevdim diyedir
bağışla, eski biraz
bedenim uygundur diye bedenine
elimle yıkadım, ütüledim
elma ağacında kuruttum

Günler sarmal bir yay gibi
bunu unutma
Bahar annemizin yemenisindeki solgun çiçektir
bunu unutma
Seni ben her yerinden öperim
bunu unutma

kadere inansaydım
sana inanırdım
Düşürmem sigaramın ucundaki külü ben


öyle kırık bakma bana
Caddeler nasıl da genişliyor
sana bunu söyleyecektim
Bileyli bir makas vardı yanımda
sana bunu söyleyecektim
Hadi kes büyüyen tırnaklarındaki kiri
sana bunu...
Oyy nasıl söyleyebilirim
deliren sevdamızın kısrak huyunu

Elimi tut
tuttururlar, o kadarına izin verirler
kahreden bir ayrılığın çılgınlığı değil bu
Bir isyanın kelepçeleşmiş resmidir parmaklarımız

sen içerde
Ben dışarda...
Oyyy mahpusluk mahpusluk...





Arkadaş Zekai ÖZGER

O'NA...

şu alışkanlıklar var ya
işte vazgeçemediğimiz
açma dersin gönlüne
dinlemez seni
bitti dersin,
tekerrür eder.
söndü dersin,
alevlenir.
södüremezsin , hava gibi
dört yanını sarmış.
su döktükçe alev,
terk ettikçe ateş .
bıraktıkça çaresizlik.adını sen koy.

B.Y.

Hocam ne güzel bir şiir yazmışsınız.Elinize
ve yüreğinize sağlık.

BENİ TANIRSIN SEN
Çok zamansız zamanlardan geçtim
Samanı mayalanmadan saklanmış zamanlardan.
Beni tanırsın sen!
Vaatlerin yanar döner hiçliğini,
Dağları ateşe veren arzuların kalleşliğini,
Masumiyetin can yakan dönekliğin bilmişliğin de
Aynı zamanlardan...
Çocukluğumdan da uzak şimdi
Sevdaya hasretliğim
Aşkta kaybetmeyi marifet bilmişim
Ve yüreğimin limanına sokulan her kadını
Seve seve kaybetmişim.
Ben bana gelene değilde
Nedense hep benden geçene yeltendim
Bir yanım günaha
Bir yanım acıya öykünürdü
Aklıma hep düşende
Düşünüm gül yüzüydü...
Beni tanırsın sen!
Acının tadını sigarayla sevdim
Sigarasız acılar çekemedim
İçinde yar olmayan şarkıları ezberlemedim
'Sigaramın dumanı, yoktur yarin imanı'
Bütün hüzzam sözleri sanki ben besteledim.
Ud oldum, kanun oldum
Sadece ve ancak tellerime vuruldukça inledim
Unutamadığım en güzel şarkıydı keza
Bana ağladığın efkarlı sesin...
Bak gülüm!
Sen bilirsin
Mardin'de unuttuğum gençliğim
Mardin'de yandığım cehennemim
Gözünü sevdiğim, gamlı yarim
Mardin'in yasında son nefesim
Beni tanırsın sen!
Küfür ederken de utanmadım
Ciğerlerimi patlatıp ağlarken de
Bir, seni seviyorum derken kızarırdı cemalim
Hala da içimden sevmeyi tercih ederim.
Beni bilirsin sen!
Ne param kaldı ne anam kaldı yitirmediğim
Hep söylerim, benim kaybetmişliğim doğuştan
Ne dostlarım, ne şen mahalle
Sadece biri vardı mazide
Bileceksin adını sende
Bilecek adını herkes
İnan hiç kimse değil
Bir o kaldı geçmişin içinde
24 yıl yaslı Mardin'e uğramadım
Ayrılıkların anasını belledim
Adam gibi bir ayrılık daha görmedim.
Çok zamansız zamanlardan geçtim
Samanı mayalanmadan saklanmış zamanları bildim
Yangınım aşkların anasını satmışlığımdı benim
Bak gülüm!
İnanma sakın! !
Zaman her derde derman değil
İçinden zaman geçmeyen yaralar var
Zamanın uğramadığı diyarlar.
Uğur Arslan

Hocam ne güzel bir şiir yazmışsınız.Elinize
ve yüreğinize sağlık.

hocam teşekkürler ama şiir bana ait değil....bir arkadaşımın şiiri..onun yüreğine sağlık...

Canım, Sevdiğim, Yüreğim



Bu duvarlar yetmiyor bizi ayırmaya bilesin...
Bu parmaklıklar, bu demir kapılar, bu hava, inan...
Bazen bir yumrukta yıkacak kadar güçlü,
Bazen bir serçe kadar güçsüzsem, bir nedeni vardır...
Hangi zorluğu yenmemiş insanoğlu.
Hele taşıyorsa içinde bu insanca sevgiyi.
Güzel günler zorlu duraklardan geçer sevdiğim.
Damla damla birikiyor insan.
Damla damla sevgili...
Bir gün akıp gideceğiz hayata...
Duvarlar yıkılacak, açılacak bütün kapılar bilesin.
Benim yüreğim sensin şimdi, seni vurur durur...
Ve yine damla damla çoğalıyorsun içimde.
 
Yılmaz Güney