Sevdiğimiz Şiirler

ÇOĞULLAMA

Biz bu lavanta kokularını bilmeden taşıyoruz
Biz bu tavanı bilmeden eski rengine boyuyoruz
Bu bizim terliklerimizde ufacık güller oluyor - acaba?
Evet çok değil, onları bilmeden hoşa gideriyoruz
Sormayın, ama sormayın, bilmeden aralık tutuyoruz kapılarımızı
Bilmeden bekliyoruz, bilmeden uyuyoruz sabahlara değin
Kim bilir, belki de biz
Tanrısıyız en olunmaz şeylerin.

Bu bizim en düzenli hareketimiz: olmak
Asılıp kalmışız öyle, görenler bizi görüyor
Görenler bizi görüyor ve gidip geliyoruz dikkatle
Doğrusu, niye saklayalım, hepimiz bunu yapıyoruz
Ama biz yaşıyorken de bunu yapıyoruz sadece
Cansız
Ve gidip geliyoruz dikkatle.

ÇOĞULLAMA
Biz bu kendimizi boşuna soruyoruz kendimize
Boşuna asıyoruz onları, boşuna öldürüyoruz
Bu bizim gözlerimizden ufacık şeyler geçiyor - acaba?
Evet, çok değil, bakışırken düzeltiyoruz
Biz ne garip şeyleriz ki; doluyuz, bazıyız, avuntuluyuz
Ve bizim en güzel öldüğümüzdür bu: yaşamak
Ben biliyorum, yalan mı, siz de biliyorsunuz.


EDİP CANSEVER Umutsuzlar ParkıYerçekimli Karanfil (Toplu Şiirleri I), Adam Yayınları 4. Basım, Ekim 1993

Nazım Hikmet
ben İçeri Düştüğümden Beri

Ayağa Kalkın Efendiler

Behey! kaburgalarında ateş bir yürek yerine
idare lambası yanan adam!
Behey armut satar gibi
san'atı okkayla satan san'atkar!
Ettiğin kar
kalmayacak yanına!
soksan da kafanı dükkanına,
dükkanını yedi kat yerin dibine soksan;
yine ateşimiz seni
yağlı saçlarından tutuşturarak
bir türbe mumu gibi damla damla eritecek!
Çek elini san'atın yakasından
çek!
Çekiniz!

Bıyıkları pomadlı ahenginiz
süzüyor gözlerini hala
koyda çıplak yıkanan Leyla'ya karşı!
Fakat bugün
ağzımızdaki ateş borularla
çalınıyor yeni san'atın marşı!
Yeter artık Yenicami tıraşı,
yeter!
Ayağa kalkın efendiler...

yürüyerek geçtim geceden -

her sokak lambasının, gölgeler bırakıp
aydınlattığı yerde gördüm seni
gölgen yoktu peşinde, korktum senden
bir sigara içimi uzaklıktaydın bana
sigaramın dumanıyla kayboldun gittin
ben yürüyerek geçtim seni saklayan geceden


Ahmet BOYUN

ENSTRÜMANTAL
Aksın,içimde siyah bir nehir gibi
dolanan keder
unuttuğum,unutmaya çalıştığım ne varsa
bende durmasın
içimde öyle çok ki,her gidenden
biriktirdiğim melekler.

Zaman insafsızlık etmese
kederin oyduğu tarafımı sana getirsem
kalem beni tutmasa,anlatsam sana
siyah,simsiyah bir engerektir zaman
ve kış neler eder insana.

Reddettim,bütün kesinlikleri,kalbim
bu hayale bir daha inansın diye
siyah...değişmiyor,
siyah,hala,nehir içimde
ve kalbim,anlamıyor
adalet yok,niye?

Yıktığım,atladığım,söndürdüğüm
bir yangın yerindeyim
içimde sadece,dediğim gibi,
her gidenden biriktirdiğim melekler
kalbimin üstünde bir daha hançer.

HÜZÜNLÜ GEZİNTİ GÜVERTESİ II
Yüzüm
hangi dağa baksam
içinde öfkelerinden habersiz
korkunç atlar gezdiren
bu sessiz,yıldızsız.
Yüzüm
hangi yola çıksam
bu yetim avlusu,bu ateş
bu ağlamaklı şey.



Birhan Keskin

GÖNÜL

Girmişin sevdanın, gül kapısından
Girdiğin kapıdan, çıkma ha gönül
Vefalı bir kalpten, sevgi dermişin
Vefasız olup da, bıkma ha gönül

Yaprağı narindir, incitme gülü
Olasın dalında, sevda bülbülü
Kanasın isterse, kalbinin dili
O gülü bağrından, sökme ha gönül

Bir tek adres öğret, yürek yoluna
Sancılar bağrının, girsin soluna
O ince ırmağın, gir de koluna
Belirsiz sularda, akma ha gönül

Mûnis ol sevgini, duyarak göster
Seven sevdiğinden, hep bunu ister
Yapmacık kelâmlar, olmasın astar
Yüreğe maskeler, takma ha gönül

Senettir yâr ile, edilen akit
Nazlarla kabından, taşmasın vakit
Sevgide borç olmaz, her zaman nakit
Zamanı zamanda, yakma ha gönül

Bir güzelin mihmanıysan sun vefa
Gerekirse uğurunda çek cefa
Aşk yanmaktır bezen, değildir sefa
Görklü şimşeklerce, çakma ha gönül

C.K

BAYRAMLIK 
 
Koyunlar keçiler ve koçlar için 
Ne kadar bayramsa Kurban Bayramı 
Bu barış var ya, bu barış 
Cephedekiler için o kadar barış 
 
                 Can YÜCEL
 
 

Yüreğim seni çok sevdi, demiştin. Fazlasıyla kanıtladın. Bu kadarını yapamadım ben. Yüreğimdeki sevgiyi yüreğime gömdüm.
 Senin adın da hep bende yaşayacak. Ama… Şairin dediği gibi…
-bir adın kalmalı geriye bir de o kahreden gurbet. beni affet.
 KAYBETMEK İÇİN ERKEN, SEVMEK İÇİN ÇOK GEÇ...(canan tan'ın romanından)

Ne kadar uzaksa bir felaket sizden o kadar mutlusunuz
Unuttunuz başkalarının acısını duymayı
Küçük çıkarların büyük kurnazları
Alışverişe döndü tüm ilişkileriniz, hesaplı, planlı
Sevgileriniz ayaküstü, ilgileriniz koşaradım
Unuttunuz konuşmayı kendinizi vererek
Düşünmeden bir başka şeyi, içten yalın dürüst
Dışa vurmayı duygularınızı
Unuttunuz, neydi bir ince söze yakışan en güzel davranış.

Şükrü Erbaş

Şölensiz, sevinçsiz yaşıyoruz şimdilerde,
Bir iğdiş ve buruşuk zamanı.
Kimsenin türküsü yok dilinde
Karşılayacak yağan karı
Coşkulu ve sarhoş sesiyle.
Bıçak açmıyor ağızları;
Acı, yalnız acı var yüreklerde.
Metin Altıok
Kar

KOCAMAN BİR ÇOCUĞU ÖPÜYORSUN

Sen bende neleri öpüyorsun bir bilsen
Herkesin perde perde çekildiği bir akşam
Siyah bir su gibi yollara akan yalnızlığı öpüyorsun
Ağzında eriklerin aceleci tadı
Elleri bulut, gözleri ot bürümüş ekin tarlası
Bir çocuğun düşlerine inen tokadı öpüyorsun.
Yağmur her zaman gökkuşağını getirmiyor
Aralık kapılarda bekleyişin çarpıntısı
Bir kadının eksildikçe ömrüme eklenen
Uzun gecelerini, solgun gövdesini öpüyorsun.
Uzak dağ köylerine vuran ay ışığı
Kerpiçlerden saraylar kuruyor yoksulluğa
Ne suların ibrişimi ne gökyüzü ne rüzgâr
Sen bende gittikçe kararan bir halkı öpüyorsun.

Sakarya Caddesi'nde sarhoşlar
Rakıyla buğulanmış kaldırımlarına gecenin
Yüksek sesle bir şeyler çiziyorlar.
Yalnızlık her koşulda bir sığınak bulur, diyorum
Uzanıp dudağımdaki titremeyi öpüyorsun.
Örseler acıyla düştüğü yeri
Susarak büyüyen adamların sevgisi.
Ağzında pas tadıyla bir inceliği söylemek
Bir gülünç içtenliktir, gecikmiş ve ezik
Sen bende yanlış bir ömrün tortusunu öpüyorsun.
İnsanın zamana karşı biricik şansıdır aşk
Onca kapı onca duvar içinde bulur aynasını.
Sen bende neleri öpüyorsun biliyor musun
Herkesin simsiyah kesildiği bir akşam
Yıldızlarla yedirenk gökyüzünü öpüyorsun.

Sen bende, gözlerinin anne ışığıyla
Bir solgunluktan doğan kocaman bir çocuğu öpüyorsun.

ŞÜKRÜ ERBAŞ

Bütün yaraların / vardır ayrı renkleri
Benim yaram / hasretten bir yara
Hasretin rengiyse kehribar sarısı
Ve daldan düşen kehribar yaprağın
Yarısı bendedir / bunu biliyorum
Sende midir kalan / diğer yarısı...
Celâlettin KURT

küçükken yamalı üstümde taşırdım veresiye düşlerimi
üstelik genetiği değiştirilmemişti duygularımın
sen kaldırımları aşındırmakla yargılanmamıştın örneğin
elinde kırk yıllık dostun kıdemli sefer tasın
her gittiğin yerde sana kefil olurdu misal
ağır adımların senden önce varırdı işe her zaman
ki hiç unutmam!
elverişsiz yağmuru
çamuru da sıkı takibe alırken seni
alacaklı gözüyle dikilirlerdi karşına
olsun!
sen yine fırtınanı kirpiklerime taşı babam!
ne çıkar öfkeni, hıncını boşaltacak olsa da
mesaisi her daim uzayan ayaklarının
...

M.G.

Kadın olmak acı verir,
Bir genç kız olduğunuzda, acı verir,
Bir sevgili olduğunuzda, acı verir,
Bir anne olduğunuzda, acı verir,
 
Ama yeryüzündeki bütün acıların en dayanılmazı,
Bir kadının, bir gün biteceğini
Bilmeden çekmesidir
Bütün bu acıları.
 
 Blaga Dimitrova

    Bugün Çıkageldim
şiire dönmek için ne tuhaf bir bahane
sana dönmek için uydurduğum bu bahane
 
"kabul eder misin" diye sormak istemiyorum
sen daha iyi biliyorsun bir cevap olmadığını
kalınacak memleket göçülecek yurt olmadığını
vaktin alçak sınırlarına mahkûm edilenlerin
içlerindeki umutsuz çağda ha bire sallandıklarını
"açık konuşabilir miyim" diye sormak istemiyorum
beni bıraktığın bu yerde çok mutsuzum
sana karşı dürüst oldum işte yukarıdaki dizede
sana karşı dürüst olmak mümkün değildir, bilsem de
hafızamda açılmış yaralar ve zehirli geleceğimle
kabul et beni çok korkuyorum
 
senin çağırmanı bekleseydim
bana olanları şiire dönüştürmemek için kendimi zor tutarak
bakmanın ve görmenin tuhaf
hep istenmeyen yerden görülmenin şiddetli acısıyla
bekleseydim senin çağırmanı
tüm istisnaları yok eden bir adanmışlıkla
öylece içinde durarak hiç yazılmayacak bir tarihin
ve herkesi iptal eden içimdeki noksanlığı duyarak
bekleseydim
biliyorum dokunmayacaktın
hep söyleyecek bir sözüm var sandıran tükenişime
 
bana şiir verdin, bana hayat verdin, bana keder verdin
bana göğsünde sızlayıp durduğum duman rengi bir kader verdin
bana oyulacak bir kalp, iyiliği silip giden bir karanlık verdin
her şeyin sonunda sana kavuşmak yoktu aklımda
o kadar yalnız kaldım ki bir halkın ortasında
beni sana döndürüp gidecek bir yol verdin
 
bir yola çıkıyorum: sonunda bir yol daha
bir söz veriyorum: sonunda verilmiş bir söz olmaya
 
 
Onur Bayrak
İZDİHAM