Sevdiğimiz Şiirler

KELEBEK

Son isteğin nedir?
Sorusu,
Çok, çok kolaydır,
ilk isteğin nedir?
Sorusundan.

Çünkü,
O soruyu
Kimse kimseye soramadı,
Korkusundan.

ÖZDEMİR ASAF

Anneannemin evi düşer aklıma
yüklükte dizi dizi yorganları,
Yorganların her katında hayatın tadları,
Odada kocaman soba yanında maşa,
Üzerinde devamlı kaynayan kazan,
Yastığa koyarsın başını mutlu,
tavanda sobadan sızan alevin dansı,
üzerinde hayat kokan yün yorganlar,
gece uyursun sessiz sedasız,
sabah uyanırsın ekmek kokusuyla,
sobanın üzerinde kaynayan çaydanlıkla..
Ah çocuk olmak..

RIFAT ILGAZ
Defneler Gibi

Sevdim döl döş torun torba
Taflan gürlüğü çoğaldım
Kimi tek başıma bozkır yalnızlığı
Kimi çift yaşadım sarmaşıklarca

Neler geldi geçti bir sevgiyi ayırdım
Yaşamayı defneler gibi uzun ömürlü
Pıtrak pıtrak üremeyi kök verip
İçlerinden bir sevgiyi ayırdım

Götürüldümse özgürlüğü yüzüstü koyup
Ben bir yanda sen bir yanda suç kimin
İşsizsem güçsüzsem onlar mı haklı
Ben mi taktım bileklerime kelepçeyi
Duvarları ben mi çektim boylu boyunca
Ben mi vurdum kapılara çifte kilidi

Yılmadımsa dişe diş savaşmaktan her çağda
Sevişip kökleşmekten yorulmadımsa
Söyleyin hadımlar kısırlar güçsüzler
Boş öğretiler çığırtkanı yüreksizler
Kötü mü ettim size karşı çıktımsa

Sevdim haklıdan yana olabilmek için
Çalışıp ezilenden senden yana
Sevdim aldığım soluğu hak etmek için
Ama sevdim halkımca

(1970) Rıfat Ilgaz, Bütün Şiirleri- 1927-1991 Çınar Yayınları

UNUTTUM
Haydi allahaısmarladık!
Siz gelemezsiniz benimle beraber
Güneşlerin battığı yere gideceğim
Bitişlerin yeniden başladığı yer.

Ne aldımsa onu doğadan aldım
Neyim varsa doğaya vereceğim
Kuşlar,böcekler,arılar,dalgalar
Selamlar olsun!Aranıza geleceğim!

Tutku dinmez,susuzluğu insanın
Hangi çeşme olursa açıp içiniz
Değmez düşünmeye öğretilenleri
Sevişiniz,sevişiniz,sevişiniz!

İstemem toprağa gömüldüğümü
Yakın beni ve savurun külümü
Baharda badem ağaçlarının üstüne
Ben yine döneceğim yeryüzüne!


İLHAMİ BEKİR TEZ

KAÇ ŞİİRİMDE ADIN KALDI
Kaç şiirimin mısralarına sığdın
Kaç şiirimde adın kaldı iki hece
Ah! Bana leyli nehar şiir doğurtan
Artıran hüznümü hasretin prangalarında
Her fecir sevgisiyle yüreğimi ıslatan
Yazdığım, yazacağım şiirlerimdesin
Ve tarihe kalacak destanlarımda...
Kaç güftemde ezgilere dönüştün
Kaç bestemin dolaştın ezgilerinde
Ah! Yüreğime inceden yağan bahtı baran
Sarıp sarmalayan beni siyahî saçlarıyla
Yüreğimi değirmen çıkrığınca karan
Yaptığım, yapacağım bestelerimdesin
Ve yarına kalacak sedâlarımda...
Duyuyor musun hüzünkâr seslerimi
Hançeremden Keremce türküler çıkıyor
Pencerelerim açılıyor şehrine doğru...
Yâr yâr / ay şafağı ay çehreli yâr
Dut ağacından oyulmuş bağlamamın
Tezenesinde, telinde özlü bir ikrar var
Sözlerim cem olduğunda dem vaktinde
Tezenemde, hançeremde, tenor sesimde
En tiz sesim sen oluyorsun yâr...
Sensin çiçeklerin özündeki usâre
Yüreğimde açan ebrulî güller senden
Dilrubâ senden içimdeki tüm özgü sesler
Ve aldığım sevda kokulu, içlenmiş nefesler
Ben hasretin burcunda gün kovalarken delice
Söyle geçer misin bir gün / sen yüreğimden
Kaç şiirimin mısralarına sığdın
Kaç şiirimde adın kaldı iki hece
Ah! Bana leyli nehar şiir doğurtan
Artıran hüznümü hasretin prangalarında
Her fecir sevgisiyle yüreğimi ıslatan
Yazdığım, yazacağım şiirlerimdesin
Ve tarihe kalacak destanlarımda...
Celâlettin KURT

Mescid-i-Aksa
Mescid-i Aksa’yı gördüm düşümde
Bir çocuk gibiydi ve ağlıyordu
Varıp eşiğine alnını koydum
Sanki bir yer altı nehr çağlıyordu
Gözlerim yollarda bekler dururum
Nerde kardeşlerim diyordu bir ses
İlk Kıblesi benim ulu Nebi’nin
Unuttu mu bunu acaba herkes
Burak dolanırdı yörelerimde
Mi’raca yol veren hız üssü idim
Bellidir kutsallığım şehir ismimden
Her yana nur saçan bir kürsü idim
Hani o günler ki binlerce mü’min
Tek yürek halinde bana koşardı
Hemşehrim nebi’ler yüzü hürmetine
Cevaba erişen dualar vardı
Şimdi kimsecikler varmaz yanıma
Mü’minde yoksunum tek ve tenhayım
Rüzgarlar silemez gözyaşlarımı
Çöllerde kayıp bir yetim vâhayım
Mescid-i Aksa’yı gördüm düşümde
Götür müslümana selam diyordu
Dayanamıyorum bu ayrılığa
Kucaklasın beni İslâm diyordu
Mehmet Akif İnan

Yarısı yenmiş bir elmaydık bana sorarsan
İkimizdik, iki kişi değildik
Bakıyorsak birlikte bakıyorduk gözlerimin içine
Birlikte gözlerinin içine bakıyorduk senin
Yanlıştı, doğruydu, hiç bilmiyorum
Sanki bir bakıma ayrılık böyle.

...




Edip Cansever/ Uzak Yakınlık

Artık Kimsenin Hiç Kimsesi Olmayacağım


Suskun sanıyorlar beni; değilim.

Anlaşılmadığım ve anlamadığım bir dünyada

kelimelere küsüm sadece.

Yalnız sanıyorlar beni; değilim.

Kimsenin kalabalığı olmadım

ve kimseyi de kalabalık edemem

bundan sonra dünyamda, bu da benim tercihim.

Güvensiz sanıyorlar beni; değilim.

Sadece kendi içimde kendime göre bir dengem var

ve bir daha kırılırsam toparlanamama endişesi taşıyor yüreğim.

Bu yüzden şimdilik sadece kendime güveniyorum.

Anlamakta zorlandığım bir dünyada,

anlaşılmayı zaten beklemiyorum.

Çok beğendiğim bir şiir,teşekkür ederim..

İyiyim, bir şeyim yok
Sade bir hayatım var şimdi
Camiden terapiste – terapistten camiye
Doktor beni gözlerimin de olduğuna
inandırmaya başladı

Dünyayı benimsedim, yadırgamadım çok
Evim gibi hissediyorum
Ellerim titremiyor o kelimeyi duyduğumda
Müzik susuyor ara sıra.. olsun
Acıdan çarpılmış suratlar, anna akhmatova
Evim gibi hissediyorum
Göğü bir şey kırıp geçiriyor boydan boya
Boyun eğdiriyor papatyaya ilk damla

Papatya da iyi,
Bir şeyi yok aslında
Sade bir hayatı var onun da
Kımıldanıyor ilk damladan sonra
Parmaklarım titriyor
Benimsedim hayır –sıcacık da yazları ayrıca..
Hem o da burada yaşıyormuş artık.

Değil mi, niçin üzülelim umut yoksa
Niçin gömülmesin ölmüş olan toprağa
Parmakları da gömülmesin –peki niçin?
Sıkılmıştır, gemiye göbeğinden bağlı astronot gibi
Ve kopmuşsa bağ, canlı da olsa aşk
Canlı da olsa değil mi, niçin gömülmesin cesedi
Camisi de olan bir uzaya..


Selahattin Yusuf

KUŞLU GAZEL
Koyup zarfın içine, üstünü acıyla pulladım
Sana bir sevinçlik menevişli kuş yolladım
Son kuşlarımdı bunlar, dedim telef olmasın
Geçti artık göğsümde kuş barınmaz anladım
Esti rüzgâr bozuk bozuk, örselendi yüreğim
Eksik gedik nem varsa ezberden tamamladım
Bende sönen şavkıması sürsün diye yaşamın
Bu kuşları senin için gözlerimde sakladım
Kim sürmüş Altıok Metin dünyanın sefasını
Kirletilmiş bir zamanı yürürken adım adım


Metin ALTIOK

NİSAN YAĞMURU

Nasıl tutuldum sana bilemezsin
İşte sırılsıklamım, sarhoşum saçlarının kokusunda
Deli divaneyim, açan çiçekler gibi
Denizim şimdi, kuşum, uyuyan çocukların rüyasında
Bir masalım belki hiç söylenmemiş
Bir ağacım suyuna hasret
Bir kasımpatıyım belki en güzeli çiçeklerin
Gelmiş geçmiş
Nasıl tutuldum sana bilemezsin
Sırılsıklamım
İliklerime kadar seninle doluyum şimdi
Nisan yağmurum benim, sultanım, yavru ceylanım
Gel otur yanıma ellerimi tut
Gel otur yanıma dudaklarıma yağ serin serin
Adını unuttum şimdi
Sensiz geçen bütün gecelerin
Turhan Oğuzbaş

Ölüm Güzel Şey
Ölüm güzel şey,budur perde ardından haber...
Hiç güzel olmasaydı ölür müydü peygamber?...
Öleceğiz müjdeler olsun,müjdeler olsun !
Ölümüde öldüren Rabbe secdeler olsun!
Kapı kapı, yolun son kapısı ölümse;
Her kapıda ağlayıp o kapıda gülümse!
O demdeki,perdeler kalkar,perdeler iner,
Azrail e hoş geldin,diyebilmekte hüner...
O dem çocuklar gibi sevinçten zıplar mısın?
Toprağın altındaki saklambaçta var mısın?
Ölüm ölene bayram,bayrama sevinmek var;
Oh ne güzel,bayramda tahta ata binmek var.!...
Ufka bakarlar;ölüm uzakta mı uzakta...
Ve tabut bekler,suya inmek için kızakta.....
Sultan olmak dilersen,tacı,sorgucu,unut !
Zafer araban senin,gıcırtılı bir tabut!
Necip Fazıl Kısakürek

Senfoni


önce sesin gelir aklıma
çaresiz kaldıkça hep seni düşünürüm
güzel olan, dolgun başaklardaki sarışın sevinçli
sonra cumartesi günleri gelir
sonra gökyüzü gelir hemen kurtulurum
bir yağmur yağsa da, beraber ıslansak.
kırk kere söyledim bir daha söylerim
savaşta ve barışta, karada ve denizde,
düşkünlükte ve esenlikte
zamanımız apayrı bize göre
yanyana olduk mu elele
aç kalsak ağlamayız biliyorum.
içim güvercinleri okşamış gibi rahat
sen yanımdayken ister istemez
geniş meydanlarda akşam üstleri
üstüste üç kere deniz, üç kere çınarlar.
sen yanımdayken ister istemez
uzak ırmakları hatırlıyorum.
ama allah bilir ya, ne saklıyayım
yanında ihtiyarlamak istiyorum...


Turgut Uyar

Gezinen bir gölgedir hayat, gariban bir aktör
sahnede bir ileri bir geri saatini doldurur
ve sonra duyulmaz olur sesi, bir masaldır
gürültücü bir salağın anlattığı
ki yoktur hiçbir anlamı.

William Shakespeare