HAYAT...
Hayat denen sonsuzluğun
Karşısında bir çocuğuz
Düşe kalka büyürken
Kalkamayız bir çoğumuz
Ama bitmez yolculuklar
Belki biraz canın yanar
Düştüğün yerde doğrulup
Başlar yine ilk Adımlar
Bu hayat böyle mi olur
Düşen hep yerde mi kalır
Gün olur belin doğrulur
Kim n’olacak belli mi olur oy...
Kazım Koyuncu
Rahmetle....
ya içimizdeki çocuğu öldürenlere ne demeli öğretmenim:((((((((((((