Sevdiğimiz Şiirler

tam anlamıyla Murathan Mungan'ı anlatmış şiir ya...harbi bir insanın özel durumunu böyle yalın anlatabilmesi hem ilginç hem güzel...ilk defa duydum bu şiirini...

Ben de ilk defa gördüm okudum az önce bu şiiri öğretmenim, çok hoş gerçekten. "Tamamen benim" diyor şiiriyle de...

tamda sanki sizi mi anlatyo ne öğrtemenim

tamda sanki sizi mi anlatyo ne öğrtemenim

Beni tanımıyosunuz ve nasıl böyle bi kanıya vardınız anlamadım Hocam...

Beni tanımıyosunuz ve nasıl böyle bi kanıya vardınız anlamadım Hocam...

hocam malum oldu diyelim:D şaka tabiki sizi tanımıyorumda HOCAM ÖYLE Bİİ HİS OLUŞTU...

Öyle bir hayat yaşadım ki
Cenneti de gördüm cehennemi de
Öyle bir aşk yaşadim ki
Tutkuyu da gördüm pes etmeyi de
Bazıları seyrederken hayatı en önden
...Kendime bir sahne buldum oynadım
Öyle bir rol vermişler ki
Okudum okudum anlamadım
Kendi kendime konuştum bazen evimde
Hem kızdım hem güldüm halime
Sonra dedim ki "söz ver kendine"
Denizleri seviyorsan, dalgaları da seveceksin
Sevilmek istiyorsan, önce sevmeyi bileceksin
Uçmayı seviyorsan , düşmeyi de bileceksin
Korkarak yaşıyorsan, yalnızca hayatı seyredersin
Öyle bir hayat yaşadim ki, son yolculukları erken tanıdım
Öyle çok değerliymiş ki zaman
Hep acele etmem bundan , anladım...

Nietzsche

Serçenin ölmesinde bile bir bildiği vardır kaderin.
Şimdi olacaksa bir şey yarına kalmaz,
Yarına kalacaksa bugün olmaz.
Bütün mesele hazır olmakta.
Madem hiçbir insan bırakıp gideceği şeyin gerçekten sahibi olmamış,
Erken bırakmış ne çıkar,
Ne olacaksa olsun!...

Shakespeare

Basma bu eşikte benim kalbim var,
Kalbim ki bir uzak hayale ağlar
Kıskanç bir büyüdür bana uzletim
Zâlim arzularla tutuşan etim,
Her akşam bir çarmıh olur ruhuma
...Ben de bilmem nasıl diner bu humma;
Saatler işkence, günler cellâdım,
Ne ben yanlızlığa bir lâhza kandım.
Ne de yalnızlığım benden usandı.
Tahtayı kurt oydu, taş yosunlandı,
Yabanî otlarla örtüldü duvar;
Mermer havuzlarda köpüren sular
Kâh bir ayna oldu kamaşan güne,
Kâh bağrım açıldı bütün hüznüne
Ufukları sarsan geniş rüzgârın
Benden sor sırrını bu boş yolların
Benden sor ve benden dinle akşamı..

Ahmet Hamdi Tanpınar

 Ben seni sevdim mi? Sevdim, kime ne

Tuttum, ta içime oturttum seni

Aldim, oksadim saçlarini, öptüm
...
Içtim yudum yudum güzelligini

Ben seni sevdim mi? Sevdim elbette

Bendeydi özlemlerin en korkuncu

Çildirirdim sen ne kadar uzaksan,

Ask degil, hiç doymayan bir seydi bu

Ben seni sevdim mi? Sevdim dogrusu

Sevdikçe tamamlandim, bütünlendim

Biri vardi aglayan; gecelerce

Biri vardi sana tutkun; o bendim

Ben seni sevdim mi? Sevdim, en büyük

En solmayan güller açti içimde

Ömrümü degerli kilan bir seydin

Sen benim bozbulanik gençligimde

Ben seni sevdim mi? Sevdim, öyle ya

Bir çizgiye vardim seninle beraber

Ve bir gün orada yitirdim seni

Ben seni sevdim mi? Sevdim, Ya sen beni?

Ümit Yaşar OĞUZCAN

Hatırlat da Haziran'ın sonlarında çocukluğumu yakalım...

Sen beni öpersen belki de ben Fransız olurum
Şehre inerim bir sinema yağmura çalar
Otomobil icad olunur, Zarifoğlu ölür
Dünyadaki tüm zenciler kırk yaşından büyüktür.

-Senegalliler dahil değil

Sen beni öpersen belki de bulvarlar iltihablanır
Çağdaş coğrafyalarda üretir cesetlerini siyaset bilimi
O vakit bir sufiyi darplarla gebertebilirsin
Hayat bir yanıyla güzeldir canım, sen de güzelsin

-Yoksa seni rahatsız mı ettim?

Sen beni öpersen belki de aşkımız pratik karşılık bulur
Ne ikna edici bir intihar girişimidir şimdi göz göze gelmek
Elbette ata binmek gibidir seni sevmek sevgilim
Elbette gayet rasyoneldir attan atlamak

-Freud diye bir şey yoktur.

Sen beni öpersen belki de ben gangsterleşirim
Belki de şair olurum seni de aldırırım yanıma
Bilesin; göğsümde hangi yöne açmış tek gülsün
Yani ya bu eller öpülür, ya sen öldürülürsün.

-Haydi iç de çay koyayım.


Ah Muhsin Ünlü

İlk kez gördüm bu şairin şiirlerini, güzel şiirleri var gerçekten, tavsiye ederim arkadaşlar.

hrşygüzelolacak öğretmenim şiir seviyorsanız ibrahim tenekeciyi de bir okuyun derim...yaşamdan dakikalarda haşmet babaoğlu bu çok tanınmayan şairin bir şiirini okudu ve hayran olmuştum o günden beri tenekecinin şiirlerini okumaya gayret ederim.ben 1 tanesini ekliyorum okuyun hak vereceksiniz...

Bir Ki Deneme

zar tutuyorsun ey hayat bu kaçıncı sevgili
yanlış ata oynamışım gözlerim öyle dedi.

pır pır diye ses çıkardı yürürken yüreğimden
denizleri sulardım tozmasın diye deniz
sporu çok severdim çiçeğe yem vermeyi
kuşlara binerdim ve kaçardım basından
bak buraya yazıyorum diye milyar kelimeyi
ziyan eden de bendim hem de hiç sıkılmadan.

güzeldim de galiba bunu nasıl söylesem:
eline sağlık Tanrım leyla çok güzel olmuş
Tanrım eline sağlık dünya da çok güzel olmuş
keşke biraz ölmesem.
  
İbrahim Tenekeci

Bir Kalbe Dokunmak

Bir elin hissediş hikâyesidir, bu satırlar…

Gözler ellere takılır önce… Hüzünlü yüzüyle karşılıklı bakışmadadır eller…

Anlar ki, orada yüzlerce kalp beklemektedir…Ve yumruk olur eller ağırlığıyla yükün, yere doğru eğilir.

Yapabileceği çok şey vardır ellerin ve hissetmesi gereken paha biçilmez duygular…

Bir kalbe dokunmak gereklidir şimdi… Boşuna değildir, hiçbir şey… Ve hiçbir şey kalplere giden yoldan daha anlamlı değildir. Yalnızca farkına varmak gerekir. Bir dokunuş, on parmağın ve de bir yüreğin yapabileceği şeylerdir.

Ve bir eldir, şimdi yollarda olan… Bir kalbe dokunmaktır sevincinin adı…

Tek isteği, sonu olan kâinatı aşmaktır, ulaşmaktır sonsuzluğa… Ve bunu bilir ki, kalpleri hissederek yapacaktır.

Bir tabela vardır yolun başında, “Dokunmak nedir?” yazılıdır.

Ve dokunmak, kalplere giden yolda anlatılacaktır.

Muhtaç olan her kalbe uzanmaktır, dokunmak…

El olmaktır, yüreklere serpilen sevinç tohumlarını taşıyan…

Bir yetimin saçını okşamaktır.

Bir tas çorbansa içtiğin şu dünyada, onu da paylaşmaktır.

Ve dokunmak, yardım eli olmaktır…

Tebessümünse tek servetin, onu da cömertçe sunmaktır…

Dokunmak…

Keşfetmektir, sevgiye aç olan kalpleri…

Dokunmak…

Aç olan karınların, ekmek kokulu sevgisidir.

Bayramlarda beklenen bir parça etin rüyasıdır dokunmak…

Kulluğun en anlamlı hikâyesidir.

Ve bir lütuf değil, vazifedir dokunmak…

Sonsuzluğa açılan sevap kapısıdır.

Allah’a olan merdivenindeki adımındır, dokunmak..

hrşygüzelolacak öğretmenim şiir seviyorsanız ibrahim tenekeciyi de bir okuyun derim...yaşamdan dakikalarda haşmet babaoğlu bu çok tanınmayan şairin bir şiirini okudu ve hayran olmuştum o günden beri tenekecinin şiirlerini okumaya gayret ederim.ben 1 tanesini ekliyorum okuyun hak vereceksiniz...

Şiirleri severim tabi ki öğretmenim, İbrahim tenekeci'yi duymuştum ama hiç şiirini okumak nasip olmamıştı, sayenizde şuan okudum öğretmenim, tavsiyeniz ve paylaştığınız şiir için çok teşekkürler. Buton engeli

Ateş Olan Sözleri Yine Söylettin Bana

Hayat bir bıçak sırtı yanarken gök ekinler
Tonlarca ağırlıkta çelikten silindirler
Buruşukluk bırakmaz,ütüler gökyüzünü
Kirpi kulaklı toprak yağmur sesini dinler
Söylerse yürek söyler sözlerin en düzünü

Umudun memesine bir dokunsun dudağın
Sular kabarcıklanır,ateşi çıkar dağın
Şimşek parıltıları ufuklarda kol gezer
Bu nasıl bir sevda ki kurur dilin damağın
Her kuş senin resmini kendi gönlüne çizer

Kime sorsam diyor ki,yitiğini kendin bul
Düşsüz-duvarsız kaldım,öteler uğul uğul
Bilmem nasıl kapanır aradaki uçurum
Gözlerimde gezinir yol şaşmış bir karadul
Tütsüle toprağımı benim ince yağmurum

Çadırımın üstüne tıpır tıpır düştükçe
Yer-gök çiçeğe durur çocuklar gülüştükçe
Yalnızlığı unutur,içimde çoğalırım
En acılı aşklar da bal olur bölüştükçe
Azığım aşk olmasa kör yollarda kalırım

Emi-alba parfümü egzotik bir rüyâdır
Birleşimi lavanta,menekşe ve fulyadır
Gökkuşağıyla yansır güzelim saçlarına
Biraz sır,biraz cezbe,biraz malihülyâdır
Asılır damla damla ince dal uçlarına

Gece ay ışığında gölge aslını aşar
Duman dağılıp gider,dağ yine dağca yaşar
Kutsarım toprağımın kumunu çakılını
Bir nehir yatağından nasıl fırlayıp taşar
Bu şiirle öğrendim nasılın nasılını

Çalgımın adı güzdür,dinlettiğim resital
Meyve ağır basmazsa hiç eğik durur mu dal
Vurgun yemiş gibiyim göç yolu üzerinde
Med ve cezir uyumlu sulara saldım sandal
Söz kıtlığı olur mu pişmiş bir sözerinde

Kesin tahammülüm yok bahaneye ve cenge
Ne zaman bir ah çeksem o an bozulur denge
Lâl olur ağzım/dilim hepten kurak düşerim
Kapılırım evreni ırgalayan ahenge
Canânın kapısında cana ırak düşerim

Ne zaman gökyüzünü okusa bir müneccim
Ne memurluk isterim ne de o biçim tecim
Kendimi bir denizin abisinde bulurum
Güzel bir sese karşı çıra gibidir içim
Umudum,bereketim,nerdesin ey yağmurum?

Kapım-pencerem açık,kucağım seni bekler
Dilimi ve gönlümü senin adın bezekler
Saklandığın bulutun arkasından çıkta gel
Kışa hazırlanmakta bütün börtü-böcekler
Engel koyan utansın,her engeli yıkta gel

Yazdan güze geçişin hüznüdür duyduklarım
Seni hayâl ederim,adak oruç tutarım
Gönül kabullenmiyor köşesiz sığlıkları
Sensiz her yer karanlık,sensiz her şeyler yarım
Gittikçe sıklaşıyor kuşların çığlıkları

Ey sevgili,şiirin solmayan gül demeti,
Bir can sana âşıksa dillendirmez nikbeti
Kaptırır perçemini en delişmen akışa
Şimdi seninle seni çağırmamın hikmeti
Nakkâşını bulanlar takılır mı nakışa?

Bir nehir yatağından taşınca böyle taşar
Cins atlar yarışlarda koşunca böyle koşar
Yeryüzü ve gökyüzü,hepsi benim özümde
Hiç özünden ağlar mı ısmarlanmış nevhager?
Saf aşkla yaşarım ki,katkı yoktur tözümde

Haset yüreksizlerin kapalı kafesidir
Göklerin gürlemesi bir muştunun sesidir
Gözlerini oyarım kim eğri baksa sana
Sözüm bir âyet değil salt şair nefesidir
Ateş olan sözleri yine söylettin bana
 

Bahattin Karakoç

TUT ELİMİ ANNEM
 

Ah annem, canım annem.
 
Gül bahçesi istemem,
Yüreğini açtın ya
Yeter bana.
Güllük gülistanlık benim için hayat...
Ama annem düşündün mü hiç?
Ya yorgun düşerse bu yürek.
Bakmaya bile kıyamadığım
Kokusuna dayamadığım güller
Solarsa bir hazan sabahı ansızın.
Nasıl bakarım anne gökyüzüne?
Dökülürken gözyaşların gökten.
Ve nasıl dayanırım bu acıya?
Dökülen her yaprak yüreğimi yaralarken.
Nasıl bakarım o viran bahçeye?
Bir kıvılcımda, yanar yüreğim.
Ama hiç bir yangın
Senin kadar sıcak değil be annem...
Nasıl da üşürüm sensiz,
Gözümden akan her damlada ne fırtınalar eser,
Ne firari hayallere dalar bu yaşlı gözler,
Ve akan her damla
Haykırır başıboş yalnızlığıma.
Hazan yelleri eserken annem
Bu körpe yüreğimde
Güneş açar mı hiç?
Mis gibi kokan bu menekşe,
Bülbüller şakır mı kahkaha ata ata?
Bahçedeki gülümüz,
Sümbül gibi büker mi boynunu yoksa?
Duyabilir miyim kanat çırpışını Turnaların,
Unutur musun beni annem?
Tembihler misin büyüklerin gittiği her yere gidilmez diye?
Bilirim korkarsın gelirim peşinden diye.
Kaf dağına gider miyiz?
Güler miyiz çatlayana kadar?
Ve ağlar mıyız usul usul?
Gözlerimiz kan çanağı olana kadar.
Annem, canım annem,
Nasıl da kandırdın beni,
Hani gitmeyecektin,
Nasıl bıraktın beni buralarda,
Bu yaban ellerde...
Ne yaparım şimdi ben?
Kan çiçekleri bıraktın Annem ardında.
Ve her gün sulama yarışı yaptığımız Fesleğeni...
Neredesin be annem?


Bak kar yağdı avuçlarıma.
Coşkun seller gibi atıyorsun damarlarımda.
Yüreğimin vazgeçilmez
Deltasında vazgeçilmez bir nehir gibi yani.
Gitme bırakma beni dedim
Gözyaşlarımda uyutur
Göz bebeğimde avuturum dedim.
Ama ne fayda dinletemedim be annem...
Annem canım bi tanem,
Var oluş sebebim, tek gerçeğim,
Gören gözüm, duyan kulağım,
Ne zor şeymiş sensiz olmak
Ve ne zor şeymiş,
Sensiz coğrafyaların sert iklimlerini tatmak.
Burası bana göre değil
Ben seninle olmak,
Dizinde uyumak,
Sana seni sevdiğimi haykırmak istiyorum.
Ne olur!
Tut elimi annem...
Bir kez daha öp ıslak ıslak

                                           Hazar CIRIK

BABA DEDİĞİN BÖYLE OLMALI

İçimde anlatılmaz bir sensizlik,
yüreğim için için yanan kor gibi...
Ruhumun derinliklerinde,
unutamadığım sevgin,
sımsıkı, sıcacık sarmış benliğimi.

Rüyalarda arar oldum çaresiz,
babalığını anlatır oldum.
Dilim bir başka suskun,
bu sabah babam!

Yavrum deyişin severek yürekten,
dalarken uykuya saclarımı okşayıp,
yavaşça alnıma koyduğun busen,
bir başkaydı babam!

Getirdiğin ekmek tertemiz,
giydirdiğin pabuç alın teri,
vicdanıma ektiğin,
doğruluktu babam!

Koca kızın seni özler oldu,
dönülmez yoldasın bilir oldu,
yemin ettim inan ki;
babalara seni anlatmak,
kızına görev oldu…
Babam, özledim seni.