ÖLÜMÜNE sevdim seni
Bir seni sevdim ben, bir de seni,
Sonra yine seni ve tekrar seni,
Öncesi de sonrası da hep sen….
Hani yağmurun altında ıslanırsın ya,
Sırılsıklam!
İşte öyle, iliklerime kadar sevdim seni…
Geçip giden yılları bana geri verseler,
Uzayan yolları ayağıma halı diye serseler,
Seni sevmekle meşgul olduğum o zamanaları,
Geri çevirseler,
Yine seni severdim seni…
Alnıma yazılmışsın bir kere,kaderimsin,sebebimsin…
Hani yağmur sonrası ‘toprak kokusu’ yayılır ya etrafa,
İşte öyle içime sindire sindire sevdim seni…
Bir daha gelsem dünyaya,
Yine sen olurdun nasır tutan yüreğimde.
Hasreti bile yok saydım,kederi hep arkama attım,
Yokluğunda bile, acıma biraz şeker kattım,
İşte böyle, görmesem bile gönül gözüyle sevdim seni…
Bir gün beni benim kadar sever misin,
Bilemem ama, bana bir dönsen beni bir sevsen,
Yemin ederim sana, bir daha severim seni yeniden…
Hem de öyle laf olsun diye değil!
Ta içten en derinden…
Hataysa bu olsun,sevmişim bir kere,
Ben bu yoldan dönemem…
Ağaçlar önümde eğilse,taşlar dile gelse
Vazgeç! diye,
Mümkünü yok ben bu sevdadan vazgeçemem…
Hani toprak çağırır ya insanı,
Hani ecele teslim edersin ya canını,
Hani hesabını verirsin ya, bedelini kaderin,
İşte ben de öyle,ÖLÜMÜNE SEVDİM SENİ….
