Sevdiğimiz Şiirler

bahçesi hüzündü onların...

bugün Aşk’ız, belki yarın...
başka yerdeyiz... nerdeyiz?
ne zaman kendimize perdeyiz
ne zaman değil...
ne zaman geçtik yakınından
yoğ’un ve var’ın?
günleri aşklarla kardık,
ve kaybolduk harcında
Zaman denilen duvarın

belki sonsuz birşeyler açardı
sarılıp yattığım bahar seli
sense ten sandındı seni
bir nehir, içinde midir
duran’ın ve akar’ın?
yalnızlık gittiğin yoldan gelmedi
gel gör, yollar senden ivedi
hem sayrılık hem esenlik-
ten bir güle düşmüş timarın
.....................hilmi yavuz........

 Saçlarından yorgun kadınlar,
 Yüzlerinde koşan rüzgarı tutamazlar...
 Düşlerinden yorgun kadınlar,
 Çiçeklenen bir masala yatamazlar.

         ZAMANDIR

Bahar geldi şimdi bizim ellere,
Kuzuların melediği zamandır.
Gelinciğin tarlaları her yerde,
Al irenge belediği zamandır.

Boz serçeler cıvıl cıvıl dilleşir,
Bülbül yine gülü ile halleşir.
Güneş vurur kar suları selleşir.
Dağı, taşı suladığı zamandır.

Göç zamanı şimdi Kazıkbeli`nin,
Sis basınca hükmü kalkar yolunun,
Sarıyar`dan esen duman yelinin,
Bacaları yaladığı zamandır.

Dikilmiştir çayırların koruğu,
Çekilmiştir bostanların karığı,
Çobanların gün doğmadan çarığı,
Dize kadar doladığı zamandır.

Kim dinlese kavaldaki gaydayı,
Hemen anlar çobandaki sevdayı,
Gelinlerin kıştan kalma buğdayı,
Yeni baştan elediği zamandır.

Malı olan toplar tası tarağı,
Yaylalardır üç-dört aylık durağı,
İreçberin yavaş yavaş orağı,
Kösürede bilediği zamandır.

Arif değme, içi dolu sinemin,
Ağaları köye koymaz dönemin,
Yol ver sebep gelsin diye anamın,
Binbir dilek dilediği zamandır.
 
Ozan Arif

                   O BENİM DÜNYAM
 
 Sanma gidince bir daha dönerim.....
 Kolay sevmem ama kolay terkederim ....
 Bi dediğini iki etmem..
 Sil dersin silerim..
 Yüreğin yoksa benimle yaşamaya...
 Artık eskisi gibi değilsin bana
 Gözlerin başka, dilin başka hitapta
 Artık eskisi gibi değilsin bana
 Sözlerin yavaşça haddini aşmakta...
 Zamanla düzelir diye beklemeye gerek yok
 Aşığım aşığım görmüyormusun diye eklemeye gerek yok
 Al al bu sen sevgiyi yerin dibine sok...
 Dedim ya artık,eskisi gibi değilsin bana ..
 Artık eskisi gibi değilsin bana ..
 Artık eskisi gibi değilim sana
 Nefesim nefesine değmesin istiyorum
 Artık eskisi gibi değilim sana
 Gözlerim gözlerine bakmasın istiyorum
 Seni deli gibi severken geldiğim duruma bak
 Aşk ile çektiğimiz resimleri gözünü kırpmadan ellerinle yak
 İşte bu senin eserin
 Şimdi git başına gurur taçları tak
 Sen beni sen beni yalnızlığın denizine bırak
 Otur otur da denizin benimle dalgasına bak...

 Sanma gidince bir daha dönerim.....
 Kolay sevmem ama kolay terkederim ....
 Bi dediğini iki etmem..
 Sil dersin silerim..
 Yüreğin yoksa benimle yaşamaya...

...

Kapatın gözlerinizi
Ve karanlığı seyredin.
İşte böyle bir gece.
...Mekke’de bir gece
Yorgunluk havada
Gariplik suda
Simsiyah bir sessizlik
Uyku bile uykuda.
Kâbe’nin hatîm kısmında
Yanı üzre yatan biri var
Yıl hüzün yılı
Ebu Talib yok
Yıl hüzün yılı
Vefakâr eş
Haticetül kübrâ yok.
Kâbe’nin hatîm kısmında
Yanı üzre yatan biri var
Teselli arayan kalp
Hüzünle çarpan kalp
O’nun kalbi.
Ve ayak sesleri
Yıldızlar ışıldıyor.
Bu ayak sesleri göklerden
Yol veriyor yıldızlar.
Semâdan inenler var.
İzin verseydi Allah
Kâinat inerdi yere
Çünkü kâbe’nin hatîm kısmında yatan
Sultân-ı levlâk’tır.
Habîb-i zîşândır o
Nur-u hüda’dır.
Merhamet ufkunun nazlı güneşi
Kainatın biricik çiçeğidir o.
İzin verseydi allah
Âlemler inerdi yere
Oysa emir yalnız cebrail’e
Ve yalnız cebrail iner yere
Kalk ya rasulallah
Semada melekler seni bekler
Taif’te taşlanan yüzüne hasret
Alaya alınan sözüne hasret
Seni bekler melekler.
Yer yüzünde vefa yok mu?
Seni teselli edecek birini mi arıyor kalbin.
Sevdiklerin bir bir uçuyor mu elinden?
Davetini hafife mı aldılar?
Üzülme ve aç gözlerini
Öteler bekliyor seni
Bu gece kainat adını anacak,
Aç gözlerini ki alemler nazarına kanacak.
Burak, senin için uçacak.
Aç gözlerini ya habiballah
Bu gecenin adına isra diyecek allah.
Ey yedi kat sema aç kapılarını,
Ve haber ver hasretle bekleyen peygamberlere
Deki hazreti Adem’e;
Cennetin kapısına adı yazılan
İsminin hatrına af istediğin
Salih oğul geliyor.
Söyle İsa’ya:
Kuytu köşelerde
Havarilerinle Allah’a sığınırken,
Bir adım ötedeymiş gibi kokusunu aldığın
Ve insanlığa gelişini müjdelediğin
Ahmet geliyor.
Yusuf’a, İdris’e, Harun’a söyle
Musa’ya deki:
Vasıflarına hayran olup da
Ümmetinden olmak istediğin
Salih kardeş geliyor.
Müjde ver İbrahim Peygamber’e:
Dua dua yalvarıp
Gelmesini istediğin oğul geliyor
Aç kapılarını ey yedi kat sema
Bu gelen Muhammed Mustafa
Cebrail yol gösterir
Ve yürür sultanlar sultanı
Bu nasıl bir yürüyüştür.
Bu nasıl bir eda?
İnci inci ter mübarek alınlarında
Baştan ayağa edep var
Attığı her adımda.
Sultanım,
Cennetler gösterilirken o gece
Ümmetini hayal ettin mi cennette?
Cehennemin alevleri selamlarken seni,
Gözyaşlarını gördü mü Cebrail?
Ümmetim dedin mi?
Sen unutmazsın bizi bunda kuşku yok
Tahiyyat duası haber verdi bize
Sen bizi hiçbir yerde
Hiçbir zaman unutmadın
İnşallah biz de seni unutanlardan olmayız.
Allah seni unutturmasın bize.
Bir söz sultanının dediği gibi
Eğer günahlarımızdan dolayı girersek cehenneme
Ve Allah biran olsun açarsa ufkumuzu
Talaal bedru aleyna diyeceğiz.
Miraç gecesi
Yürüdü rasulullah
Cebrail önde
Bir gece yürüyüşüyle
Yürüdüler… Yükseldiler.
Yükseldikçe yükseldiler.
Cebrail durdu birden,
Ya rasulallah, benimle buraya kadar.
Efendimiz niçin diye sordu
Burası sidre-i münteha’dır
Bir adım daha atarsam, yanarım, kavrulurum.
Allah rasulu, sordular:
Nasıl gidilir sidre-i münteha’da?
Cibril-i emin cevap verdi:
Aşkla!
Aşkla gidilir ya rasulallah
Yürü sultanım yol senindir!
Aşk vadisinde mühür senin.
Söz senindir hal senindir.
Muhabbetin adı sensin.
Varlıkların tadı sensin
Yürü ve selamını ilet
Gözü yaşlı ümmetinin
Sensiz bunca yetimin
İlet selamını
Ahir zamanın ahını
Yüceler yücesine ilet
Sultanım
Sen dönerken miraçtan
İlahi hediyelerle
Bizim için miraç olan
Beş vakit namazla,
Bakara suresinin son iki ayetiyle
Ve şirke düşmeyenin affedilebileceği müjdesiyle
Dönerken sen miraçtan
Biz ahir zamandan
Ebu Bekir edasıyla bakıyoruz sana
“O söylediyse doğrudur”
Rasulullah söylediyse doğrudur.
Ve bir ayetin sıcaklğı sarıyor
Kainatin kalbini:
Her türlü noksanlıktan münezzeh olan ALLAH
Kulunu geceleyin mescid-i haram’dan alıp,
Kendisine bir takım ayetler gösterelim diye
Etrafını mübarek kıldığımız
Mescid-i aksa’ya götürdü.
Çünkü, işiten ve bilen odur....
ALLAH SENİ UNUTTURMASIN BİZE...!

         h.n.a.

Büyük İnsanlık
Büyük insanlık gemide güverte yolcusu
tirende üçüncü mevki
şosede yayan
büyük insanlık.

Büyük insanlık sekizinde işe gider
yirmisinde evlenir
kırkında ölür
büyük insanlık.

Ekmek büyük insanlıktan başka herkese yeter
pirinç de öyle
şeker de öyle
kumaş da öyle
kitap da öyle
büyük insanlıktan başka herkese yeter.

Büyük insanlığın toprağında gölge yok
sokağında fener
penceresinde cam
ama umudu var büyük insanlığın
umutsuz yaşanmıyor.

Yazılma Tarihi   07.10.1958

üstüne gül

eli ayağına dolaşıyor,
Allah’ım ne güzel düğüm.

avucuma yazıyorum bu şiiri
karışsın diye mürekkebi saçlarına.
çünkü saçların bugün sağanak yağışlıdır,
saçların bugün günlerden çarşamba.

bakar bana gülersin sanki kimse ölmemiş gibi bugün
ama bilirim başkasının yarasıdır sende kanayan.
ve yanakları al al bir anneyi doğuran
gülüşünün güneşi, ardına saklanacak bir dağ arıyor gibi..
oysa ömrünün öğlesi bile olmamıştır henüz.

“rüzgar gülü, rüzgar kokar” içimden bir ses:
“bir mucizeye sırt dönmek için karamsar olmak yetmez.”

öyleyse ey kader, ey ben demiştim diyen suflör!
sen de çölünün Hamza’sını getir istersen.
bir kaplumbağa -yarası kabuk bağlamış sırtında- neyden korkar..
her kim uzun yaşayabilir ki; öldüğünü anlayacak kadar..

nasıl da atıyor kalbim bu yalanları!
anahtarı içerde unutulmuş bir kapı telaşından senin kalbin,
bense kendini kesmek için bilenmiş bir bıçağım, hepsi bu!

muzaffer serkan aydın.........

Yalnızlığı, çayla severim ben,
Şöyle dumanı tüte tüte,
Ciğerlerimi yaka yaka,
Tüm dünyayla küs,
Bir çayla barışık,
Bir çayla karışık,
Demlene demlene,
Severim yalnızlığı ben…

T.Tuğba Baş

MERHABA...

 Merhaba kardeşim, arkadaşım, gönüldaşım merhaba
Merhaba sırdaşım, amuzdaşım, kaderdaşım merhaba
İçtiğim su, aldığım hava, yediğim ekmek uyuduğum döşek
Gördüğüm rüya, beklediğim umut yaşadığım toprak merhaba

Merhaba
Ormanda ağaç, ağaçta dal, dalda yaprak, yaprakta tırtıl merhaba
Merhaba ovada çimen, denizde dalga, yaylada kar, dağda bulut merhaba
Harran, Çukurova, Yedigöller, Çorlu, Isparta, Çaykara Merhaba
Çankırı, Çorum, Adana, Niksar, Mudurnu, Bandırma
Midyat, İdil, Tarsus, Kemah, Yüksekova merhaba
Ula Zeki istanbul neki Erzurum yayla
Yayla ulan Erzurum sana da olsun merhaba

Merhaba memleketim, mahallede bakkalım, pamuk tarlasında ırgatım
Vergi dairesinde memurum, dağda çobanım, yürekte sızım, duvarda sazım
Hasatta yazım, gelinim alyazmalım nazım merhaba

Merhaba şose yolum, dağ patikam, geçit vermez kaçkarım
Adam yutan gavur dağım, İstanbul izmit otobanım merhaba
Merhaba Kızılırmak türkülerim, fırat ağıtlarım
Dicleye yaktıklarım, yeşil ırmak bozlaklarım merhaba

Merhaba ağaçlarım, selvilerim, çınarlarım,
Rizede çayım, Anamur'da portakalım
Önde yürüyenim, arkada düşünim
Seferberliğim, süpürge tohumu yiyenim
Dedem, edem cennetim cehennemim
Ey benim memleketim merhaba

Merhaba kardeşim, arkadaşım, gönüldaşım merhaba
Merhaba sırdaşım, amuzdaşım, kaderdaşım merhaba
İçtiğim su, aldığım hava, yediğim ekmek uyuduğum döşek
Gördüğüm rüya, beklediğim umut yaşadığım toprak merhaba

 İBRAHİM SADRİ

                   SEVGİLİ   KADIN

Hani, bir felsefe vardır
Dertler, paylaştıkça azalır
Sevinçlerse, paylaştıkça çoğalır

Oysa sen
Öyle bir dertsin ki dertleşemediğim
Benim de sevdiğim var, var diyemediğim
Üstelik seni sevdim dememe bile
Ne okuduğum kitaplar izin veriyor
Ne de öğretilen felsefe

Sevgiden aşktan yana, bir ah deyim sen anla
Sen var ya sen
Dört duvarı örülü yasaksın, yasak elma
Bana kalsa
Ah bir bana kalsa, hemen derim çık gel
Ancak, örfüm, âdetim töreler buna engel

Yok, yok!
Bu böyle olmayacak
Ya tutamayıp kendimi, itiraf edeceğim sana olan sevgimi
Ya da bir kusur bulup, vazgeçireceğim kalbimi

Bana sorarsan eğer, ben kusurdan yanayım
Çünkü böylesi bir aşka izin vermiyor ki İnancım
Ne olur beni affedin, beni anlayın
Ne olur sen de affet, sevgili  ........ kadın

                                                Metin Ceylan

           BU SU ÇOĞALA ÇOĞALA
 Yaşlılara saksılar dizdim, bahçeler yaydım.
 Yorgunlara diri beden verdim, taze yürek.
 Döşekler serdim hastalara, rahat, yumuşacık.
 Nerde yalan dolan gördüysem kızardım.
 Yiğit yüreklere, dedim, canım armağan.
 Ardına kadar açtım çocuklara kapıları.
 Dostluklar boy attı yeryüzünde,
 Dostluklar orman orman.
 Ebemkuşakları gökyüzünde fır dolandı.
 Yürüdü dağlardan ovalara doğru
 Gümbür gümbür bir deli su,
 Yıktı bu su önüne geleni,
 Bu su, çoğala çoğala.
 İnsanlar insanları aldı götürdü.

 Ne kavga kaldı, ne zulüm, ne korku.

İçerde
Haberin var mı taş duvar?
Demir kapı, kör pencere,
Yastığım, ranzam, zincirim,
Uğruna ölümlere gidip geldiğim,
Zulamdaki mahzun resim,
Haberin var mi?
Görüşmecim, yeşil soğan göndermiş,
Karanfil kokuyor cıgaram
Dağlarına bahar gelmiş memleketimin…

Ahmed Arif

Konsun yine pervazlara
Güvercinler;
"Hu hu"lara karışsın
Aminler..
Mübarek akşamdır;
Gelin ey Fatiha’lar, Yasin’ler!
Arif Nihat Asya