USANDIK
Yeşil çimen, mavi su çıplakların harası
Edepden, urbalılar örenlerden usandık!
Hazarda halimizi soran, bilen olmadı
Seferde can simidi görenlerden usandık!
Toprak kan isteyende, nefer olduk ön safta
Sırça saraylarında ürenlerden usandık!
Bir kutsi sıfat ile ruhumuzu donatıp
Bizi ateş hattına sürenlerden usandık!
Coğrafya vatan oldu asırlık azmimizle
Düşmana bahşiş gibi verenlerden usandık!
En ulvi hislerimiz bulandı, kahrımızdan
Asabımız yay oldu, gerenlerden usandık!
Keder, kıvanç, tasada, kaderde bir bütünüz
Deyip; sonra ipe un serenlerden usandık!
Âlayı vala ile, birbirini methedip
Gıyablarında bolca yerenlerden usandık!
Palavraya gelince, mangalda kül koymayan
Sahte kahramanlardan, erenlerden usandık!
Biz zaten, ikbal için gelmemiştik cihana
İkbal defterimizi dürenlerden usandık!
Öldük, dünya onlara kalsın diye, ne çare
Mezarlarımızdan gül derenlerden usandık!..
Nazım TEKTAŞ