Sevdiğimiz Şiirler

Ben dün kurşuna dizdim sağımdaki dertleri,
Mekanı cennet olsun ruhumun.
Çekip vurmanı bekleyecek cesaretim yoktu.
Gölgesinde uyuduğum söğüte astım.
Dün itibarıyla,
Katlettim çocukluğumu...

En çok dün,
Anneme sarılıp ağlamak isterdim.

Ben dün göndere çektim,
Kevgire dönen ruhumu,
Saygı duruşlarına açık.

En çok dün,
Seni keşke görmemeyi diledim.

Ben dün,ağırlıkları bağlayıp ayağına,
Okyanusların derinliklerine bıraktım aşkımı.
Evveli çok yaralı be ruhumun

En çok dün,
Uykumda korkakça ölmeyi isterdim.


Ben dün tek tek vurdum.
Bütün güzelliklerini dünümün,
Benden bu kadar.

En çok dün,
Hikayeymişsin dedim.

 
 
Bir Şehit Kızına

Güzelim,sevdiğim,çocuğum,gülüm
Bir şehit kızısın sen.
Acılı, buruk bir türkü gibisin
Bu acımasız günlerin içinden

Tuhaf bir sıkıntıyla daralır şimdi
Küçücük,kuş kanadı yüreğin:
'Babam nerede,niye gelmiyor
Babama küstüm ben anneciğim...'

Baban artık hiç olmayacak yavrum
Sana çocuğum diyemeyecek bir daha
Güçlü,baba kucağının sıcaklığını
Duyamayacaksın minik vücudunda

Baban yiğit bir oğluydu halkının
Onun için öldürdüler
Sana halkımızdan armağan olsun
Getirdiğim kırmızı güller

Yıllar geçecek,alışacaksın
Bir ince sızı kalacak ondan,
Senin gözlerin gibi ışıltılı
Çiçekler fışkıracak babanın mezarından

Ve tıpkı serpilen bir çiçek gibi
Gelişip ışırken bilincin gitgide
Babanı yeniden kavrayacaksın
Baban yeniden doğacak seninle

Güzelim,sevdiğim,çocuğum,gülüm
Bir şehit kızısın sen
Acılı,buruk bir türkü gibisin
Bu acımasız günlerin içinden


 
Ataol Behramoğlu
 
 

Baş koymuşum Türkiyemin yoluna
Düzlüğüne yokuşuna ölürüm
Asırlardır kır atımı suladım
Irmağının akışına ölürüm,TÜRKİYE''M

Sevdalıyım yangın yeri bu sinem
Doksan yıldır çile çekmiş hep ninem
Pınarlardan su doldurur Eminem
Mavi boncuk takışına ölürüm,TÜRKİYE''M

Düğünüm, derneğim, halayım, barım,
Toprağım, ekmeğim, namusum, arım
Kilimlerde çizgi çizgi efkarım,
Heybelerin nakışına ölürüm,TÜRKİYE''M

Yarı yolda bırakılmış sevdaların toplayıcısı yüreğim
sessiz sonlara dokunuyor bu gece
fazla söze gerek yok
dudağımda karanfil kokusu
...yanağında gül dokunuşu

İlklerin başladığı sonların bittiği,durak köprüsü
acemi sevmelerin son öyküsü...

-AYDIN UYSAL-

Günler güz yapraklari gibi birer bir er dökülürken ayaklarimin
Dibine ben her gece karanliga dikip gözlerimi senin aydinligini bekledim.
SEN YOKTUN...
Binlerce adim attim bu kentin sokaklarinda her köseyi her parki her agaci
ezberledim. Sevdaya bulanmis her kaldirim tasinda senin adini aradim.
...SEN YOKTUN...
Evlerin duvarlari birer bir er üzerime yikildi her bir hücremin acisini
ta yüregimde hissederken beni enkazin altindan çekip alabilecek elini aradim.
SEN YOKTUN...
Özlem sarkilarini ezberledim. Kimini bagira çagira kimini fisiltiyla
söyledim. Karanliga haykirdim hasretini sesimi duyacaksin diye bekledim.
SEN YOKTUN...
Senden gelecek tek bir haberi bekledim saatler asir gibi geldi geçmedi.
Çalan her telefonu yüregimin deli gibi çaglayana dönen atislariyla açtim.
Senden baska duydugum her seste hep ayni hayal kirikligini yasadim.
Onlar beni duymak istiyordu. Ben ise seni.
SEN YOKTUN...
Seni aramaktan yorgun düsmüs bedenimi karanligin kucagina uzattim her gece
bir an önce sabah olsun diye uykunun beni çekip almasini istedim. Olmadi! Kaç
gece sabahi ettim gözlerimi kapamadan kaç gece merdivendeki ayak seslerini
dinledim gelen sensindir diye.
SEN YOKTUN...
Her yagmurla birlikte hüzünde yagdi bu kentin üzerine. Bulutlar yalnizligin
isaretiydi benim için. Beni islatan yagmur olmadi. Ben senin özleminle
sirilsiklamdim her mevsim. Hayat bana merhaba dedi. Uzun kistan sonra gelmez
dedigim göçmen kuslarin dönüsünü gördüm.
SEN YOKTUN...
Denizin sonsuz maviligine umut bagladim kiyilarda fark ettim
bekleyislerimi. Hep sensiz gemiler geçti limandan.
Ben gemicilerin hasret türkülerine eslik ettim.
SEN YOKTUN...
Gözümden tek bir yas akmadi. Onlar sana aitti.
Sana kalmaliydi.
Kimselere söyleyemedim acilarimi bekleyisimin öyküsünü kimselere anlatamadim.
Nice firtinalar koptu yüregimde dalgalar dövdü hayallerimi.
Siginacak bir liman yaslanacak bir omuz aradim.
SEN YOKTUN...

Seni İçimden Terk Ediyorum 
 
binmediğim hiçbir otobüs
beklemediğim hiçbir durak kalmadı bu şehirde
gittikçe azalıyor hayat
neyi erken yaşadıysam
hep ona geç kalıyorum

sana göçüyorum her sonbahar
yolların çıkmıyor aşkıma
unuttuğun yağmurların adı saklımda
seni içimden terk ediyorum

susmaktan yoruldum
kuşlar ve şarkılar bu şehri terk edeli beri
efkar demliyorum gözlerimde
yaşlarımı yanağıma varmadan öldürüyorum
tam sancağımdan yaralıyorum kendimi
alnını yüreğime dayadığın güne bakıp
seni içimden terk ediyorum

ne unutacak kadar nefret ettin
ne hatırlayacak kadar sevdin
yıkık bir duvar kadar bile pişman değilsin
biliyorum
beni hep bulmamak için aradın
yanılgımdın
yandığımdın
yangındın

sensizliğe yenilmek
sana yenilmekten zor olsa da
ardımda bir sürü belkiler bırakarak
seni içimden terk ediyorum

şimdi
içimizde öldürülecek bir anı bile bulamayan
iki yarım kaldık
tamamlayamadık bizi
elimden tutmadın yalnızlığımın
saçlarımı da uzaklarına gömdün
içimin mavisi senin okyanusundandı
al geri veriyorum
kilitleri hep yanlış kapılara vurdun
devrilmiş vagonlara dönerken gözlerim
sana bensizliği terk ediyorum

yarime uzanmayan bütün dallarım kırılsın demiştin
aşk içinde doğmuşsa nereye kaçabilirdi

ne tuhaf değil mi
içimi acıtanda sendin
acımı dindirecek olanda
ya öldür beni dedim
ya da git benden
içi bulanık bir sevdanın ucunda seni kaybettim

aldırmadın aldırmalarıma
bir gecede yakıp yarini
şafaklara sattın ihanetini
külüme basanlar bile utandı yaptığından

işte soluk bir ömrün
son nefesi
benden
içimden
terk ediyorum
 
Kahraman Tazeoğlu 
yeni tanıdım bu şairi,çok güzel yazıyor...

BU GÜN KAPILARIMI KAPATTIM

Bu gün kapalıyım sevgiye aşka
Arkadaşlığa dostluğa
Bugün kapalıyım mutluluğa
Meleğe ve şeytana
Beni sevene sevmeye
Kapattım telefonlarımı
Kapattım MSN sayfamı
Kapattım sitelerimi
Kapattım şiir sayfamı
İşte bugün kapalıyım
İyi mi ettim kötümü ettim
Bilmiyorum nasıl ettim
Resetledim beynimi
Kapımı kilitledim
Perdeleri sonuna kadar kapattım
Işık bile girmesin odama dedim
İstemiyorum geleni gideni
Dostum canım deyip
Beni ziyaret edeni
Kapattım ilhâm kapısını
Kestim şiirlere gelen yollarını
Herşeye bugün tatil verdim
Bilmiyorum nasıl ettim
İyi mi etim kötü mü ettim
Kapattım lambalarımı
Kapattım duvardaki aynamı
Üzerine perde çektim
Kendime bile bakmayacağım dedim
Bugün muhasebe zamanı
Dün ne yaptım, bugün ne yapıyorum
Yarın ne yapacağım
Nasıl insan olarak gideceğim
Nasıl insan olarak hesab vereceğim
Cennete mi cehenneme mi gideceğim
Bugün öteki dünyaya açtım kapılarımı
Yalancı ve sanal dünyaya kapattım kapılarımı
Dostlar ne dersiniz
İster iyi yaptın desin
İster tepki versin
Hepsine başımın üstünde yeriniz var derim
Artık negatife ve pozitife kapalıyım
İster iyi yorum yapsınlar
İsterlerse kötü yorum yapsınlar
Hiçbiri umrumda değil
Dünya bile umrumda değil
Yapın iyi yada tepkili yorumlarınızı
Bugün kırmayacağım kalplerinizi
Kimseye kızmaya, darılmaya kapalıyım
Teşekkür etmeye, takdir etmeye de kapalıyım
Bugün kilit vurdum dilime
Ferman çektim acı tatlı sözlerimi
Bugün perde çektim gözlerime
İyiye kötüye bakmıyacağım
Bugün kendi kendimi dinleyeceğim
Bugün palangalar vurdum ayaklarıma
Bugün kelepçe vurdum ellerime
Bugün ceza yazdım kulağıma
Bugün görme dedim gözlerime
Bugün hissetme dedim yüreğime
İyi mi ettim kötümü ettim
Bilmiyorum nasıl ettim


Bugün keçilerimin geldiği gün mü bilmiyorum
Tansiyonumun çıktığı gün mü bilmiyorum
Hey heylerimin prim yaptığı gün mü bilmiyorum
Sözüm meclisten dışarı
Satmışım anasını ben bu dünyanın
Huzur mutluluk olmadıktan sonra
Can dostlardan uzak kaldıktan sonra 

Kapattım Kapıları-Çağrıya Cevap

Güzel bir gündü evet
Kavuştuk derken
Git dedin anlam veremdim ben
Ses verdin sesime sen
Haykırdım sana çığlık çığlığa ben
Kaybolma diye ışık oldum sana
Ayrılığı seçtin sen
Akmasın gözlerinden yaşlar
Kahrolurum ben
Gerçekten sevdim seni ben
Farklıydın sen tüm her şeyden
Fazla değil aşkını vermen yeterdi
Fazlasını hiç istemedim ki ben
Bekledim seni hep bekleyeceğimde ben
Vazgeç gurur olmaz aşkta anla
Üzülmeyeceksen gitmeme
Giderim eğer istediğin buysa
Üzmem seni sevgimle daha fazla
Yalnız son kez beni dinle
Bunlar belki son sözlerim sana
Sevdim seni sen anlamasan da
Ağlamayacaksan bensiz hayatta
Ve kaybolmayacaksan bu koca dünyada
Ve unutup sevebileceksen bir başkasını
Kapatırım istediğin buysa
Tüm kapıları
Sana ve artık yaşamak istemediğim
Sensiz bu hayata

Üzülmekten değil.
Zamanın aşkı bencilleştirdiği anlardan.
Korkuyorum..

Onu bunu değil.
...Kendimi bir daha kaybetmekten.
Korkuyorum..

Seni görmekten değil..
Seni görünce canlanan anılardan.
Korkuyorum..

Başka birini sevmekten değil..
Güvenmeyi bir daha sahiplenmekten.
Korkuyorum..

Kendime gelmekten değil.
Sana gelememekten.
Korkuyorum..

İyi bir adam olmaktan değil.
İyi bir adamsın diye çekip gitmelerden.
Korkuyorum..

Gelecekten değil.
Hayellerimin gerçek olmayacağından.
Korkuyorum..

Mutlu etmekten değil.
Mutluluğu hissettiremediğimden.
Korkuyorum..

Beklemekten değil..
Hiç olmamaktan.
Korkuyorum..

Yalnızlıktan değil..
Sensiz yaşlanmaktan..
Korkuyorum..

İtiraflarımdan değil..
Seni tekrar korkutmaktan..
Korkuyorum..

Vicdanımın rahatlığından değil..
Gafletten uyandığım için.
Korkuyorum..

Mutlu olmandan değil..
Kalbindeki perde kalkmayacağından..
Korkuyorum..

Bu kadar korkarak yaşamaktan değil de..
Bunları sana yaşattığım için..
Korkuyorum..

Seni düşündüğüm anlardan değil..
Senin beni unuttuğun zamanlardan..
Korkuyorum..

Rededilmekten değil..
Bir daha seni bu kadar sevmemekten.
Korkuyorum..

Kendimi anlatmaktan değil..
Anlaşılmamaktan..
Korkuyorum..

      FARKINDA OLMALI  İNSAN..
Kendisinin, Hayatın, Olayların, Gidişatın Farkında Olmalı.
Farkı Fark Etmeli, Fark Ettiğini de Fark Ettirmemeli Bazen...
Bir Damlacık Sudan Nasıl Yaratıldığını
Fark Etmeli.
Anne Karnına Sığarken Dünyaya Neden Sığmadığını
Ve En Sonunda Bir Metre Karelik Yere Nasıl Sığmak Zorunda Kalacağını
Fark Etmeli.
Fark Etmeli.
Şu Çok Geniş Görünen Dünyanın, Ahirete Nispetle Anne Karnı Gibi Olduğunu
Fark Etmeli.
Henüz Bebekken 'Dünya Benim!' Dercesine Avuçlarının Sımsıkı Kapalı
Olduğunu,

Ölürken De Aynı Avuçların 'Her Şeyi Bırakıp Gidiyorum
İşte!' Dercesine Apaçık Kaldığını
Fark Etmeli.
Ve Kefenin Cebinin Bulunmadığını Fark Etmeli.
Baskın Yeteneğini
Fark Etmeli Sonra.
Azrailin Her An Sürpriz Yapabileceğini,
Nasıl Yaşarsa Öyle Öleceğini
Fark Etmeli İnsan
Ve Ölmeden Evvel Ölebilmeli.
Hayvanların Yolda, Kaldırımda, Çöplükte
Ama Kendisinin Güzel Hazırlanmış Mükellef Bir Sofrada Yemek Yediğini
Fark Etmeli.
Eşref-İ Mahlûkat (Yaratılmışların En Güzeli) Olduğunu
Fark Etmeli.
Ve Ona Göre Yaşamalı.
Gülün Hemen Dibindeki Dikeni

Dikenin Hemen Yanı Başındaki Gülü
Fark Etmeli.
Evinde 4 Kedi 2 Köpek Beslediği Halde
Çocuk Sahibi Olmaktan Korkmanın Mantıksızlığını
Fark Etmeli.
Eşine 'Seni Çok Seviyorum!' Demenin Mutluluk Yolundaki Müthiş Gücünü
Fark Etmeli.
Dolabında Asılı 25 Gömleğinin Sadece Üçünü Giydiğini

Ama Arka
Sokaktaki Komşusunun O Beğenilmeyen Gömleklere Muhtaç Olduğunu
Fark Etmeli.
Zenginliğin Ve Bereketin Sofradayken Önünde Biriken Ekmek
Kırıntılarını Yemekte Gizlendiğini
Fark Etmeli.

FARK ETMELİ.
Ömür Dediğin Üç Gündür,
Dün Geldi Geçti, Yarın Meçhuldür,
O Halde Ömür Dediğin Bir Gündür,O Da Bugündür.

Can Yücel

       ESMERİM
soyunun ugradigi bütün felaketlere
yas tutacak kadar uzun olsun ömrün
insan kalbinin bütün afetlerini yasayasin
sonsuza dek uyku haram olsun nankör gözlerine
dostlarinin ihaneti, sevdiklerinin nefreti,
arkadaslarinin kallesligi
hayatinin zenginligi olsun
arafta kalsin ruhun ve bedenin
ölümün kuytusunda kalmis gölgeni
yeryüzünün ve gökyüzünün
bütün kötülükleri kusatsin
o kadar uzun yasa
o kadar uzun yasa ki
görmedigin zulüm, çekmedigin kahir
duymadigin aci, ugramadigin bela kalmasin
o kadar uzun yasa
o kadar uzun yasa ki
yüregin duyabilecegi bütün acilari
gözün görebilecegi bütün zulümleri
aklin hayal edebilecegi bütün iskenceleri
duyasin,
göresin,
bilesin!
o kadar uzun yasa
o kadar uzun yasa ki
bütün sevdiklerinin ölümlerini görsün gözlerin
bütün yakinlarinin yikimlarina yansin yüregin
o kadar uzun yasa
o kadar uzun yasa ki
ölüm senin için en büyük mutluluk olsun
o kadar uzun yasa ki,
o kadar!



Murathan Mungan

Duydum ki bizi bırakmaya azmediyorsun etme
Başka bir yar başka bir dosta meylediyorsun etme

Sen yadeller dünyasında ne arıyorsun yabancı
Hangi hasta gönüllüyü kasdediyorsun etme

Çalma bizi bizden bizi gitme o ellere doğru
Çalınmış başkalarına nazar ediyorsun etme

Ey ay felek harab olmuş alt üst olmuş senin için
Bizi öyle harab öyle alt üst ediyorsun etme

Ey makamı var ve yokun üzerinde olan kişi
Sen varlık sahasını öyle terk ediyorsun etme

Sen yüz çevirecek olsan ay kapkara olur gamdan
Ayın da evini yıkmayı kastediyorsun etme

Bizim dudağımız kurur sen kuruyacak olsan
Gözlerimizi öyle yaş dolu ediyorsun etme

Aşıklarla başa çıkacak gücün yoksa eğer
Aşka öyleyse ne diye hayret ediyorsun etme

Ey cennetin cehennemin elinde olduğu kişi
Bize cenneti öyle cehennem ediyorsun etme

Şekerliğinin içinde zehir zarar vermez bize
O zehiri o şekerle sen bir ediyorsun etme

Bizi sevindiriyorsun huzurumuz kaçar öyle
Huzurumu bozuyorsun sen mavediyorsun etme

Harama bulaşan gözüm güzelliğinin hırsızı
Ey hırsızlığa da değen hırsızlık ediyorsun etme

İsyan et ey arkadaşım söz söyleyecek an değil
Aşkın baygınlığıyla ne meşk ediyorsun etme
 
Mevlana Celaleddin Rumi
 

Mektup 1

Dilimin ve kalemimin ucundasin,
Fakat kalbimin icinde,

Su tukenen yillara sor, gecelere
gunduzlere sor: kiminleyim ben?

Hic sizin semtinizde vefa ruzgari esmez mi?
Daglara seslendim, onlar bile ses verdi de
Sen neden susuyorsun...

Sen ses ver de senin semtinden esecek vefa
ve ask ruzgarlarina bagrimi acayim..
cigerlerime cekeyim...
`Beni ne yapacaksin` deme
`Benim yuzumden ne hale gelmissin` de!

Yollarda ayak izlerini gordum,
Bu izlere yuzlerimi surdum.
Evet, buralardan gecen sensin!..
Yollardan gectigin gibi benden de mi gececeksin?..
Yollardaki izlerini baska izler bozar siler...
Fakat kalbimde biraktigin izler ebedidir, bozulmaz, silinmez...

Seni dusune dusune dusume giriyorsun
Onun icin ben, gunduzlerden cok geceleri sever oldum
Senin olmadigin yerde gunes yok bana
Ates yok bana..Hayat yok bana...

Muhacir kuslar sicak iklimlere goctuler
Demek ki goc zamani..benim kusumsa
`ask` denilen kafeste cirpinip dudu.

Seninle olduktan sonra her sey sicaktir bana
Son bahar bile ilk bahar gibidir.
Bir baktin canimi yaktin
Bir daha bak ki , kul olayim, savrulayim...

Bu bayram da sensiz gecti.Seninle her gun bayram bana
Sen olmayinca bayramdan ne haber?

Iş bildigin gibi degil.Bilmedigin gibi...
Sen kendine bakma, bana bak..neler oluyor o zaman anlarsin

Oldugum zaman mezarima gel
De ki ` bu adam benden neler cekti
Ey toprak, boyle bir dertliyi sen nasil cekiyorsun...`

""Osman Yüksel Serdengeçti""
 

 
 
Elimde, sükutun nabzını dinle,
Dinle de gönlümü alıver gitsin!
Saçlarımdan tutup, kor gözlerinle,
Yaşlı gözlerime dalıver gitsin!

Yürü, gölgen seni uğurlamakta,
Küçülüp küçülüp kaybol ırakta
Yolu tam dönerken arkana bak da,
Köşede bir lahza kalıver gitsin!

Ümidim yılların seline düştü,
Saçının en titrek teline düştü,
Kuru yaprak gibi eline düştü,
İstersen rüzgara salıver gitsin!
(1923)
 
Necip Fazıl Kısakürek
 
 

Leylakları anlatıyorum


Leylak getiriyorsun bana güneşli birgün
Onu saçlarından topladığın belli
Bir leylak bahçesisin karşımda

Böyle kucağında kalsa daha iyi
Bir vazoya bırakıp gidiyorsun
Sen gidiyorsun leylaklar kalıyor mu sanki
Önce renkleri gidiyor arkandan
Nesi varsa gidiyor soyunarak

Her vazoya baktıkça karşımdasın ne tuhaf
Her kokladıkca dönüp dönüp geliyorsun
Düşünceler gibi filizleniyorsun gün geçtikce
Yaprak yaprak gelişiyorsun
Leylak leylak bakıyorsun gözlerimin içine
Ölümsüz bir mevsim oluyorsun

Rıfat Ilgaz