Sevdiğimiz Şiirler

DE….         

De/sen ki,
Buradayım….

 Dikensiz düşünceler getirdim sana,
Başka zamanlarda kalan hayallerini,
Kimsesizliğini,sesini,
Vukuatlı fiillerimi 
 Aldım da geldim.
……………………………
   Sözler getirdim sana, mekanlar çatlasın noktalarda.   
   Kelimelerle hüzünlerin belini kıralım
   Günaydınlarla gecelerden korunalım
  Acılarını bitiremem, ama paylaşırım
  Seni anlayamam ama ,dinlerim
  Yaralarını iyi edemem, ama üzerine yüreğimi sararım
   Amalarımı canına katayım.
   İki kelimeyle hayatı  ıslatalım.
   Boşluklarını dolduramam
   Ama boşluk da yapmam
    De/sen…
...................
 De /sen ki derdin ne,
Yüreğim derman ,al ellerine.
Kalsın dilinde kördüğümler uğraşma,
Gönül dilim çözer  seni,
Kaybolma cümlelerde,
Tükenme,hece hece can verme .
Msralar iliştireyim  gözyaşlarına,
‘kırıntım olsun dizelerim,ısıtsın pencerenin eşiğini’’
Manalara hapsetmem düşünceni,
Benimle uzan hayata ,
Vermem seni boşvere,
Hâlâlara hasret koymam
sözünden ,öz biçmem
bilmediğin gibiyim.
..........
Ya…. Da…….
Sadece ......
buradayım..

De/sen.
Ayla Erbay

+++++
*****
 

KİM KALDI




Şu dünyanın ırmağında yıkanıp
Minnetini gönle koyan kim kaldı
Gün geçtikçe soluğunda tıkanıp
Ezikliği candan soyan kim kaldı


İçimize ayna olan dil çatlak
Aynalar ki göze sokar muhakkak
Aklımızda tıkandıkça her sokak
Geçit vermez yoldan cayan kim kaldı


Sükût bilip hâle lâl oluşumuz
Hafif değil insandan doluşumuz
Meseledir gönülsüz soluşumuz
Sevgisize nikah kıyan kim kaldı


Ayaklara vermiş ise vekalet
Gövdesini gezdirendir iskelet
Kaftanından sorulmuyor asalet
Muhabbette hatır sayan kim kaldı


İnciterek yere seren diriyi
Düşünmeden terkediyor geriyi
Soğuk alıp gam tutarsa deriyi
Kasaveti içten duyan kim kaldı


Aydınlığı karanlıkta arayan
Benliğinde kör noktayı tarayan
Eşiğine ışık olup yarayan
Dost bağına selam yayan kim kaldı


Sadık toprak sadır alır nemlenir
Arzuhâle kucak açar demlenir
Çekirdekten yetişmişse ne denir
Buna göre nesli uyan kim kaldı


Nezahat YILDIZ KAYA

Kalbim Uzun Menzilim Benim

Ben ona dedim ki
Suyun üç hali var
Dördüncüsü sensin.

Taşların saltanatında
Bir gönül iklimiyim
Ağzımda esensin.

Rüzgârla yaprağın aşkı
Neyse dört mevsim
Öyle süreceksin.

Eşiğinde duracağım
Yıpranmış ve kirli
Kirpiğinle sileceksin.

İnsan adım atmazsa
Gidemez ki iyiliğe
Hüznümü düzeltensin

Benim geldiğim geçmiş
Çok açık bir yazıdır
Parmağınla okuyansın.

Zamanı saymayı
Yeniden öğreniyorum
İbresin çekisin yelkovansın.

Kalbim
Uzun menzilim benim
Yolumu karşılayansın.

ben ona dedim ki
Bütün kuşlar tünedi
Göğsümdeki tek kanatsın.

Şükrü Erbaş

Bir papatya tarlası düşün.İlkbahar ayı.
Ve sen onun yanından geçen yolda yürüyorsun.
Ve o papatya tarlasında bir papatya dikkatini çeker
Binlercesinden birisidir, ama sen onun yanına gidersin.
Onda seni çeken bişeyler vardır.O papatyayaı olduğu yerden
koparırsın. Sadece senin olsun istersin.Sadece senin öleceğini
düşünmeden ve gidersin o tarladan
içindeki şiddetin durduramadığı bir benciliktir ama bir o kadar güzel ve hapsedici.
TUTKU bu olsa gerek...

 
Ümit Yaşar Oğuzcan'

         h.n.a.

Anlat canım……….
Üşütüyor mu bu son/bahar yağmurları,
İçine gömdüklerin yağmurda ıslanıyorlar mı?
Bir yeşile, bir maviye takılıp kalıyor mu gözlerin,
Çocukların oyunlarına dalıp dalıp gidiyor musun?
Sığdırabildin mi, iki kelimenin arasına boşlukları?
Gücün yetti mi ‘’ama’’lara,
Olmazlara nasıl yetti canın?

Anlat canım..
Aynalarda suretsiz mi kaldın?
Pervaya liderken sevdan ,nasıl susturdun?
Nasıl verdin ellerinle yüreğimi boşvere,
Hiç sızlamadı mı için?
Kaçtır kısırdöngünün hükmünde infazdasın,
Her infazında can veren sen misin?

Yoksa
Bildiğim gibi değil misin?
Anlat biraz..
 Ayla Erbay

Anlat canım……….
Üşütüyor mu bu son/bahar yağmurları,
İçine gömdüklerin yağmurda ıslanıyorlar mı?
Bir yeşile, bir maviye takılıp kalıyor mu gözlerin,
Çocukların oyunlarına dalıp dalıp gidiyor musun?
Sığdırabildin mi, iki kelimenin arasına boşlukları?
Gücün yetti mi ‘’ama’’lara,
Olmazlara nasıl yetti canın?

Anlat canım..
Aynalarda suretsiz mi kaldın?
Pervaya liderken sevdan ,nasıl susturdun?
Nasıl verdin ellerinle yüreğimi boşvere,
Hiç sızlamadı mı için?
Kaçtır kısırdöngünün hükmünde infazdasın,
Her infazında can veren sen misin?

Yoksa
Bildiğim gibi değil misin?
Anlat biraz..
 Ayla Erbay

+++++

Elif Gibi Sevmek

Sen yoktun o zamanlar,
çocukluğumda en çok yağmuru severdim ben…
Ne zaman bir dert gelse bana,
yağmur yağar,
dinler,
dokunur,
ve topraktan kalkan
o kokuyu koklardım…
Ateşim sönerdi..

Sonra büyüdüm..
Gözlerini gördüm,
yandım,
yağmur yağdı,
ve ilk kez sönmedim…
Ben yağmurdan daha fazla bi seni sevebildim…

Hikmet Anıl Öztekin

Odamda

Ben miyim bu şeylerin sahibi?
Kafamda bir çocuk var, meraksız.
İç âlemim oyuncaktan farksız;
Odam, içime bir ayna gibi.
Bir ışık oyunu var tavanda
Gölgeler seslerle birleşiyor
Ve bir karga beynimi deşiyor
Azaplar kemirdiğim bu anda.
Kardeşini öldürüyor Kaabil,
İçimde bir yalnızlık duygusu,
Ölüm kadar uzun yaz uykusu,
Sıkıntı ile geçilen sahil.
Bağlanıyor bir iple, bir sürü
Düşünce köyleri birbirine,
Çöküyor her şeyin üzerine
Hülyam boyunca kurduğum köprü.
Ve doluyor sessiz, ordularım,
Durmadan dinlenmeden odama.
Urbam içinde yatan adama
Hayretle bakıyor dört duvarım.
Kardeşini öldürüyor Kaabil,
İçimde bir yalnızlık duygusu,
Ölüm kadar uzun yaz uykusu,
Sıkıntı ile geçilen sahil.
Ve delirmenin tatlı vehmini
Sessizlik odama dolduruyor.
Kargam hâlâ başımda duruyor
Bulmak'çün beynin cehennemini.
Düşüp yatağın dalgalarına
Günlerce sürüyor bu yolculuk.
Durmadan akıtıyor bir oluk
Korkuyu sükutun mezarına.
Kardeşini öldürüyor Kaabil,
İçimde bir yalnızlık duygusu,
Ölüm kadar uzun yaz uykusu,
Sıkıntı ile geçilen sahil.
Dünyaya tek gelen insan gibi
Atılıyorum bir Hint dağına.
Giriyor kafamın darlığına
Kimsesiz dünyaların sahibi
Gidip gidip gelmede aynı his
İskeleye ulaşmıyor çima
Dikiliyor ansızın karşıma
Boynum kalınlığındaki ceviz.
Kardeşini öldürüyor Kaabil,
İçimde bir yalnızlık duygusu,
Ölüm kadar uzun yaz uykusu,
Sıkıntı ile geçilen sahil.

Ekim 1936
Kaynak: Varlık, 16-12-1936

Orhan Veli Kanık

Bir yolun varsa gidilecek sona bırakma,
Bir sözün varsa dilden yüreğe, hiç susma
Görmen gerekiyorsa birini git yanına!
Okşaman gereken bir yürek varsa esirgeme elini.
Hayat çok zalim,
An gelir;
Elini, gözünü, yolunu, yüreğini alır senden,
O zaman istesende;
Dokunamaz,
Göremez,
Gidemez,
Söyleyemez olursun…

Can Yücel

TÜM ANNELERE


Nasıl Öderim
Bugün yalan dünya, yarın ahiret
Sen imdat etmezsen kime giderim.
Bu borcun altından kalkmak marifet,
Ben senin hakkını nasıl öderim?

Sayende karıldı bu aşkın harcı
Sabrınla örüldü kalesi burcu,
Gözümde büyüyor bir şükran borcu,
Ben senin hakkını nasıl öderim?

Ne hata, ne özür, ne kusur gördün,
Ne günah işlesem sen mazur gördün,
Yıllardır ne rahat ne huzur gördün
Ben senin hakkını nasıl öderim?

Nasıl yaramazdım, nasıl haşarı,
Bir gün evci idim, beş gün dışarı,
Ödülsüz kalır mı bunca başarı,
Ben senin hakkını nasıl öderim?

Bana bahar verdin, kendin kışladın,
Ben azar bekledim sen alkışladın,
Ben ceza bekledim sen bağışladın,
Ben senin hakkını nasıl öderim?

Ne yalan söylesem sen gülüp geçtin,
Ne günah işlesem sen silip geçtin,
Ne kadar yenilsem sen galip seçtin,
Ben senin hakkını nasıl öderim?

........................C.SAF İ

Yol uzun, güzergâh zorlu; ne demeliyim?
Zarif kardeşim benim,
Seni aldım yanıma, ikizimi almış yürüyor gibiyim.

Sana yıldız sana güneş mi demeliyim,
Günümde hayret gecemde hayret istedim
Yer yer senin gibiyim ben yer yer kendim.

İnsan olan yerlerim çok ağrıyor,
Olsun, yine de sen kapanma, bu sıra benim,
Yerine bırak ben incineyim.

Birhan KESKİN

İşte ben hep böyle garip mahzun,
Bir şey beklermişcesine yaşıyorum.
Bazan öyle günlerim oluyor ki, Elâgözlüm,
Ne oldu, nasıl bitti şaşıyorum..
Bazı bilmem, gün nasıl başladığında,
Kayıp kayıp gidiyor dünya bıkkın bakışlarımdan.
Yaşıyorum, yaşıyorum da bitmiyor,
Bir tutam sakız oluyor ağzımda zaman..

Yaşamak ne kadar çekilmez gelse de arasıra,
Bu görmek, bu sevmek, bu aziz sıcaklık tende.
Bu bir nimet, bu bir nimet, Elâgözlüm,
Bu yaşamak bir şiir, harikulâde.

Sen ki, saçından tırnağına kadar
Bir hürriyete bedelsin,
Bu ılık saçlar, bu gözler; fakat her şeyden önce
Yaşadığın için güzelsin..

İşte böyle yeşil bulutlar misali senelerce,
Oradan oraya elinde kaderin.
Kimbilir kaç kere üstünden geçtim,
Şarkılar söyledim karşısında
Bir gün bana mezar olacak yerin..

Gerçi şimdi çağımız değilse de Elâgözlüm,
Bu bir kötü tecelli ki, nasıl diyeyim.
Bir gün bir kara gölge görürsen gözlerimde
Akşamsa beni uyut..
.......
Bir nefis sabahsa eğer, ölümü
Ellerin ellerimde bekliyeyim...

Turgut Uyar

Bu boyundaki bükülüş
hangi duygunun ürünü
sevinç mi tasa mı
yoksa bilinmez bir rüzgâr mı
büken dalında gülü...

Oktay Rıfat

Seni kendimden tanıdım çocuk;
Yüreği sürekli çiğnenen bir yol
Gövdesi acılardan acılara köprü…
Biraz öfke, biraz umut, çokça onur
Olan kendimden.
Eğildim öptüm yıkık alnından
Uzaktın, kıyamadım sessizliğine
Biraz daha dedim içimden, biraz daha;
Gün olur, onuru güzel çocuk
Acı da yakışır insanın yüreğine...