Sevdiğimiz Şiirler

         h.n.a.

Gece karanlık boğmuş yıldızları yine..
sol yanım kırgın yorgun kimsesiz...
hzünlüyüm.. yine
seni bir türlü söküp atamadım yüreğimden..
söz dinlmiyor arsızca yine sen yine sen diye haykırıyor
...şu kahpe kentin sokaklarında..
ardım belki bulurum dıye hatıraların bile yok artık..
yorgunum artık hayatın tüm vefasızlıklarına..
bu şehir gibisin aradıkca..
kayboluyorum bulamıyorum kendımı ....


Ahmet Yavuz

İnsan ya hayrandır sana ya düşman
Ya hiç yokmuşsun gibi unutulursun
Ya da bir dakka bile çıkmazsın akıldan
N.HİKMET

Ben ayağımda çarık, elimde asa
Senin için şu yollara düşmüşüm
Senelerce sonra sana dönüşüm
Bir mahşer gününe de rastlasa

Beni unutma...

Ümit Yaşar Oğuzcan

Selda BAĞCAN'dan dinlemeye doyamadığım bir şaheser

sevdalar vardır 
derin kuyularda 
                 eski sarnıçlarda 
                            yaşar 
gün görmüş 
acılar bilmiştir
direnir
kim bilir kaç işgal geçirmiştir
yurdum gibi
 
sen yanıma gelince 
yıldızlar 
koşuşur karanlığa
güvercinler 
ayaklanır
rüzgar rüzgarla konuşur
büyülü bir gülüş olur zaman
savrulur 
yanık ekinlerin tınazına.


sen yanıma gelince 
bahar
dallarını kuşanır
zümrütten bir   
zümrüdüanka
      kanat vurur içime
solar kanla işlenmiş
narçiçeği 
kanaviçe

sen yanıma gelince
ve nakkaşlar
yüreğimin nakkaşları
yorulup
uzun bir uykuya dalar 
sen yanıma gelince.


sen yanıma gelince
gelin 
gibi bir gelincik
süslenir

Behçet Aysan'

Güne uyanmak
Gül kokulu sabahlara
Maviye sarmalanmış duygularla
Ne muhteşem….!!
Hele baharsa mevsim
Ve yaşamak, var olmak
Ve insan aşkıyla çoğalmak
Dokunmak en derinden
Bir yüreğe, bir cana
Sevdası insan olana yakışır…
Gül kokulu sabahlar,
En çok yaşatmayı bilene yakışır...

Gülsen Dede

bazen,
yıldızları süpürürsün, farkında olmadan,
güneş kucağındadır, bilemezsin..
bir çocuk gözlerine bakar, arkan dönüktür,
ciğerinde kuruludur orkestra, duymazsın..
koca bir sevdadır yaşamakta olduğun, anlamazsın..
uçar gider, koşsan da tutamazsın..

& w.shakespeare

Yüreğimi bir kalkan bilip sokaklara çıktım
Kahvelerde oturdum , çocuklarla konuştum
Sıkıldım dertlendim dostlarımla buluştum
Bugünde ölmedim anne

Kapalıydı kapılar perdeler örtük
Silah sesleri uzakta boğuk boğuk
Bir yüzüm ayrılığa bir yüzüm hayata dönük
Bugünde ölmedim anne

Üstüme bir silah doğruldu sanki rüzgâr
Beline dolandığında bir dalın
Korktum , güldüm , kendime kızdım
Bugünde ölmedim anne

Bana böylesi garip duygular bilmem
Niye gelir nereye gider döndüm işte
Acı yüreğimden beynime sızar
Bugünde ölmedim anne ,
Bugün de ölmedim..

Arı çiçeği bekler çiçek günü,
gün doğmayı...
Dil sözü bekler,
söz anlamı, anlam yankılanmayı...
Çocuk büyümeyi bekler,
büyük çocuk olmayı...
Dert bitmeyi bekler,
kan dinmeyi, sevinç sürmeyi...
Hasret geçmeyi bekler,
tokluk kalmayı, umut çoğalmayı...
İnsan sevgiyi bekler, sevgi insanı...

Nihat Behram

Gözlerin en bakışında
Bir en deniz,
Ve denizin en gözünde
Bir bakış, o sensin deniz..

O bakışa ben baktım
Deniz bakışındaydı, bıktım
Bakışındaydı gözleri,
Gözlerindeydi deniz…

Özdemir ASAF

                          SESSİZ GEMİ
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.
Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu!
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu!
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler.
Birçok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Birçok seneler geçti; dönen yok seferinden.
                                    Yahya Kemal BAYATLI

Öylesine güzel
Seviyorum ki seni,
Öylesine saf,
Öylesine temiz,
Öylesine derin.
Ve öylesine değil...
ÖZDEMİR ASAF

Artık görünmüyor mevsimde hüzün
Bulutlar bir garip rüyaya dalmış
Ufukta güneşi ağlatan yüzün
Bir mülteci gibi tenhada kalmış
Toprak yandı gülüm ,çeşmeler zehir
Şimdi bilsen de bir, bilmesen de bir


Kaç kere çağırdım seni öteden
Turnalar uçurdum gittiğin yere
Bin parça eyledin kalbimi neden
Ruhum bir başına düştü göklere
Bana tebessümle bakıyor kabir
Şimdi gülsen de bir, gülmesende bir

Derdimin yangını sardı gökleri
Bir mahkum kanıyla aktı izlerin
Deniz ölesiye severken seni,
Neden gemileri yaktı gözlerin,
Yıkıldı yolunu bekleyen şehir,
Şimdi gelsende bir, gelmesende bir

Yağmurun inceden yağdığı yere
Açan gül acı damıtır solar
Ağustos böceğı düşünce derde
İçine kuşların sevdası dolar
Ölü bir mahzene gömüldü kibir
Artık sevsende bir, sevmesen de bir

Çatladı en kavi yerinden tohum
Kıvılcım düşürdü sulara gonca
Her akşam ölümü koklayan ruhum
Seni de kuşanır Hakan olunca
Bu yerde bilinir destanı kebir
Şimdi kalsan da bir, kalmasanda bir

Zaman ki ardımda pervane şimdi
Mekan defineler döktü yoluma
Fırtınadan umut bekleyen kimdi
Söyle deniz neden gömüldü kuma
Zindan çöktü gülüm kırıldı zincir
Benim olsan da bir, olmasan da bir

Nurullah Genç
 

 Baban gittiğinde
sırtını dayadığın dağ yıkılır
Yatağın yurdun yıkılır
ocaktaki tencere
bahçedeki ağaç yıkılır
çocukluğun yıkılır

düşersin önüne
tutmaz kimse elini..

Baban gittiğinde
bahçedeki bülbül susar
evdeki neşe küser
sofradaki kaşık susar
çay bardağının dibindeki dem üşür

başın önüne düşerde
kimse kaldırıp bakmaz yüzüne

Baban gittiğinde
dudağınının kıyısında ki tebessüm,
saçlarında ki el kırılır
yüreğinde ki kalem kırılır
derdin dile gelirde
kimse duymaz   

Baban gittiğinde
gelinin duvağı düşer
kızının kuşağı düşer
avcundaki kına kararır
ağıt düşer diline de
kimse katılmaz sesine ..

Baban gittiğinde
Mayıs çöker içine
uçurtmanı vururlar
çocukluğundan el ayak çekilir

saçların üşürde
kimse el sürmez yarana.

sesin kısılır
ömrün kırılır
gençliğin çöker dizlerine de
kimse tutmaz kolundan.

Baban gittiğinde
Yetimlik düşer ocağına.

Saçlarım üşüdü , kolum kalkmıyor
nerdesin Baba ..
mayıs üşüyor
sesim titriyor
gözümde hala saklı yaşın
ömrüme düşüyorum

kalkamıyorum..
nerdesin baba ...

|Fatih Kaba / Babam..

ANNEM
Annelerin en güzeli,
Sensin, benim güzel annem.
Ilık esen bahar yeli,
Sensin, benim güzel annem.
 
Güneş yüzlü, altın kalpli,
Ağır başlı, tatlı dilli,
Meleklerin eşi sanki
Sensin, benim güzel annem.
 
Açan çiçek, çağlayan su,
Gülümseyen engin duygu,
Evimizin mutluluğu
Sensin, benim güzel annem.
 
                      H.Latif SARIYÜCE