YALNIZLIĞA ÖVGÜ
El uzanmaz yerinde bir uçurumun,
Sessiz, kimsesiz, uykusuz,
Günahtan korunmuş, sevgiden zorlu
Ve kurşunca korkusuz,
Çiçek yalnızlığım...
Açılır gecemin o güleç penceresi,
Başlar kirpik uçlarımda bir eski savaş,
Dikilir yamacına çözülmemiş düğümlerin,
Kın içinde kılıç, mancınıkta taş,
Gerçek yalnızlığım...
Sen anıtlar içinde en yüce anıt...
Diz çöktü önünde kaç tümen atlı...
Sen en eski mavi, en eski çeri,
Gökten inmiş, gökçe kutlu,
Gökçek yalnızlığım...
Dilâver Cebeci