Sevdiğimiz Şiirler

Mırıldanmalar

içimden dedim beraber yürüyelim olur mu
varsın gemilerimizi taşıyamasın sular
varsın yarı yolda uyuya kalsın
bize gönderilen bahar.

içimden dedim beraber yürüyelim olur mu
varsın gölgemiz olsun hüzün
dilediği gibiuzatsın canevimize ayaklarını
varsın annemiz olsun tütün
hayat daha sert vursun yumruklarını.

içimden dedim ilmeği kaçmış bir hayat bizimkisi
nedir alnımızdan öpmek için izimizi süren
kalmış mıdır kalesi düşmüş bir şehrin cazibesi
nedir yalnız bize yakışan bu serüven.

bu serüven ki
bizden biri yaptı sırtımızdaki hançeri
ve terketti bizi huzur denen sevgili
kalakaldık, şaşkınlığın avuçllarında
billur bir kuş gibi.

içimden dedim gömülü bir ırmağın yalnızlığıdır bu
beraber yürüyelim olur mu...
 
İbrahim Tenekeci
 

SEVİ ŞİİRİ


Ben senin en çok sesini sevdim
Buğulu çoğu zaman, taze bir ekmek gibi
Önce aşka çağıran,sonra dinlendiren
Bana her zaman dost, her zaman sevgili

Ben senin en çok ellerini sevdim
Bir pınar serinliğinde, küçücük ve ak pak
Nice güzellikler gördüm yeryüzünde
En güzeli bir sabah ellerinle uyanmak

Ben senin en çok gözlerini sevdim
Kâh çocukça mavi, kâh inadına yeşil
Aydınlıklar, esenlikler, mutluluklar
Hiç biri gözlerin kadar anlamlı değil

Ben senin en çok gülüşünü sevdim
Sevindiren, içimde umut çiçekleri açtıran
Unutturur bana birden acıları, güçlükleri
Dünyam aydınlanır sen güldüğün zaman

Ben senin en çok davranışlarını sevdim
Güçsüze merhametini, zalime direnişini
Haksızlıklar, zorbalıklar karşısında
Vahşi ve mağrur bir dişi kaplan kesilişini

Ben senin en çok sevgi dolu yüreğini sevdim
Tüm çocuklara kanat geren anneliğini
Nice sevgilerin bir pula satıldığı bir dünyada
Sensin, her şeyin üstünde tutan sevdiğini

Ben senin en çok bana yansımanı sevdim
Bende yeniden var olmanı, benimle bütünleşmeni
Mertliğini, yalansızlığını, dupduruluğunu sevdim
Ben seni sevdim, ben seni sevdim, ben seni...



Ümit Yaşar OĞUZCAN

Söylesem Söyleyebilsem Ah Derdimi

söylesem ah söyleyebilsem derdimi
mehtap bir gecede açabilsem sana kalbimi
göreceksin seninle dolu
desem, diyebilsem ki seviyorum seni
çılgınca aşığım sana
ama demem, diyemem
çünkü aramızda dağlar, denizler
ve benim o kahrolası gururum var
bu böyle sürüp gidecek
sen, seni sevdiğimi bilmeyecek, öğrenmeyeceksin
ben her gece yıldızlara seni sevdiğimi söyleyeceğim
sana asla...
çünkü aramızda dağlar denizler
ve benim o kahrolası gururum var

Victor Hugo

  Victor  Hugo  dendiğinde  hep  aklıma  'Sefiller'  isimli  bir  realist  roman  türü  aklıma  gelirdi..
Yani  Victor  Hugo'nun  bu  kadar  duygularını  yalın  sere  serpe  ifade  ettiği  şiirleri  olduğunu  bilmiyordum..
Başka  şiirleri  varsa  Victor  Hugo'nun  burada  paylaşırsanız  çok  sevinirim..
Saygı  ve  sevgilerimle..

Bir Umut

Yorgunsun, uzaklardan gelmişsin,
Yitirmişsin ne varsa birer birer.
Bir sağlık, bir sevinç, bir umut
Onlar da nerdeyse gitti, gider.

Dost bildiğin insanların yüzleri
Aynalar gibi kapkara.
Suyu mu çekilmiş bulutların
Dönmüşsün kuruyan ırmaklara.

Taşlara düşen saat gibi
Ne artı ne eksi.
Bir sağlık, bir sevinç,
bir umut Hikaye hepsi..

                        Cahit Külebi

GELİRMİSİN BANA GECE MAVİSİ


Eğer birgün ararsam seni
Yalnızsam kimsesizsem
Artık ağır geliyorsam
Taşıyamıyorsam kendimi
Gelirmisin..

Gelirmisin gözlerimin yeşile çaldığı bir an'da
Gülerek sevinç içinde' çocuklar gibi'
Atılırmısın boynuma!
Hazırsam sana.. sıcağına

Kapamışsam tüm sevgilere' kalbimin kapılarını
Bir sana vermişsem anahtarını
Bir sana üşümüşsem geceleri
Buz tutmuşsa ellerim..Ağlıyorsam

Yokluğun, boğazımda bir yumruksa' hala
Gelirmisin..!
Gelirmisin.? Gülüm gece mavisi
En güzel gülüşünle
Kalbimde ki yerine gelirmisin....

Kaç yürek vardır acaba seninkinden merhametli diyebileceğim
Kaç yürek vadır acaba bana değer veren,derdimi dert belleyen
ve sadece seven ama herkesi seven,herşeye rağmen
Ufacık yüreğine sığdırdığın dostlarının unutamıyacağı
bir anısın sen.
Kaç yüreğe adını yazdın bir daha silinmemecesine.
Kaç göz gördü gülen yüzünü.Kaç dil şükran duydu sana.
Kaç kulak teselli buldu sesinde.
Kaç beyin boşalttı derdini avuçlarına.
Kaç damla gözyaşı kurudu tebessüm eden dudaklarında sayende.
Kaç kişi adını duyunca iyiki var dedi.
Kaç sayfa anlatılabilirsin sen
ve yetermi ömrüm seni anlatmaya.
Yetermi ömrüm bir tane daha sen bulmaya,
ve kaç kişinin hayatı yeter senden sonra yaşamaya.
Kaç nefes sürer sana teşekkür etmeye iyiki varsın demeye.

BİR KADIN GİTTİĞİNDE
Kadınlar gittiklerinde arkalarında daha büyük boşluklar bırakırlar.
Onlar bir gün çekip gittiklerinde, peşlerinde ‘yetim-öksüz’ kalan çok olur:
Mutfaktaki dolap, perdeler, kavanozun içindeki eski düğmeler, özenle saklanmış küçülmüş giysiler, dolap diplerindeki kurdeleler.. .
Sabah karanlığında mutfaktan gelen tıkırtılar susar, yetim kalmıştır tabaklar.
Bir kadın gittiğinde hep suyu unutulur saksıların.
Sık sık boynunu büker ’sarıkız’.
O teki kalmış eski bardağın anlamını bilen olmaz, değerini kimse anlayamaz krom hac tasının.
Balkon artık sessizdir, koridor kimsesiz.
Bir kadın gittiğinde…
Bir kadın gittiğinde ne çok kişi gider aslında; bir ağır işçi, bir temizlikçi, bir bakıcı, bir bahçıvan, bir muhasebeci.. .

Bir anne gider…

Bir dost…

Bir arkadaş…

Bir sevgili…

Ne çok kişi yok olur bir kadın gittiğinde.
Hep böyle olur; bir kadın gittiğinde; övgüler, uyarılar, yakınmalar, dualar yetim kalır.
Kapı eşiğindeki ‘Dikkat et…’ duyulmaz, annesi gitmiştir ‘geç kalma’nın.
Kadınlar, arkalarında büyük boşluklar bırakarak giderler.
Bir kadın gittiğinde pek çok kişi gitmiştir aslında.
Ve bir kadın gittiğinde pek çok ‘yetim’ bırakmıştır arkasında.   

alıntı

AĞUSTOS ÇIKMAZI


Beni koyup koyup gitme, n'olursun
Durduğun yerde dur
Kendini martılarla bir tutma
Senin kanatların yok
Düşersin yorulursun
Beni koyup koyup gitme, n'olursun

Bir deniz kıyısında otur
Gemiler sensiz gitsin bırak
Herkes gibi yaşasana sen
İşine gücüne baksana
Evlenirsin, çocuğun olur
Beni koyup koyup gitme, n'olursun

Elimi tutuyorlar ayağımı
Yetişemiyorum ardından
Hevesim olsa param olmuyor
Param olsa hevesim
Yaptıklarını affettim
Seninle gelemeyeceğim
Beni koyup koyup gitme, n'olursun.

Attila İlhan

git sen..
ben boyarım çatlaklarını duvarların..
harcını sulamayı unutma sevdamızın..

git sen..
ben tutarım hesabını sensiz ayların..
sen sadece kendini üzülüyor sanırsın..

git sen..
ben resmini çizerim gözlerinin karasının..
ne ben akıllıyım artık ne de sen şapşalsın..

git sen..
ben bakarım ardından ayaklarının..
gözlerimde yaş bırak ki pınarları kurumasın..

bütün sokaklarım sana doğru..
git sen..
tutmak istiyorum giderken seni..
avuçlarım yosun bağlamış..
gittin diye söyleyemediklerimi bi bilsen..
ama boşver yine de..
git sen..
git..

 
Her Şey Sende Gizli

Yerin seni çektiği kadar ağırsın,
Kanatların çırpındığı kadar hafif..
Kalbinin attığı kadar canlısın,
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...
Sevdiklerin kadar iyisin,
Nefret ettiklerin kadar kötü..
Ne renk olursa olsun kaşın gözün,
Karşındakinin gördüğüdür rengin..
Yaşadıklarını kâr sayma:
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna; ne kadar yaşarsan yaşa,
Sevdiğin kadardır ömrün..

 
                                  Can Yücel
 
 

ÇocukAnnesi gül koklasa, ağzı gül kokan çocuk;
Ağaç içinde ağaç geliştiren tomurcuk...

Çocukta, uçurtmayla göğe çıkmaya gayret;
Karıncaya göz atsa "niçin, nasıl?" ve hayret...

Fatihlik nimetinden yüzü bir nurlu mühür;
Biz akıl tutsağıyız, çocuktur ki asıl hür.

Allah diyor ki:"Geçti gazabımı rahmetim!"
Bir merhamet heykeli mahzun bakışlı yetim...

Bugün ağla çocuğum, yarın ağlayamazsın!
Şimdi anladığını, sonra anlayamazsın!

İnsanlık zincirinin ebediyet halkası;
Çocukların kalbinde işler zaman rakkası...

1983
Necip Fazıl Kısakürek

Seni Öyle Unutmaliyim Ki...

Yüregim zindan, Gece zifiri karanlik.. Bu gece yine uykusuz yine karanliklardayim...
Degisen bir sey yok açikcasi.. Sadece sen geldin aklima birden..
Nerden çiktin böyle bilmiyorum.. Aldim iste kagidi kalemi yine elime..
Oysa içimde cümlelerim bitmisken... Ne yazacagimi bilmiyorum ama aklima her gelisinde yazmak geliyor içimden..
Oysa seni anlatacak hiçbir kelime kalmamisken.. Nedendir bilinmez...

Su ana kadar öyle çok anlattim ki seni.. Artik bogazim dügümleniyor...
Ellerim titriyor.. Kalemim bile en olmadik yerde tükeniyor..
Yazdigim yazilarin sonunu getiremiyorum hiçbir zaman...
Benim yarim kaldigim gibi onlarda yarim kaliyor.. Ve asla tamamlayamiyorum..
Gidisin öyle çok sey götürmüs ki benden.. Sen yoksun diye hersey eksik...

Tam seni unuttum derken, gene bir yerlerden çikiveriyorsun..
Bazen sabah yüzüme gülen günesim.. Bazen aynaya bakan yüzüm, bazende
gece odam da gölgem oluveriyorsun.. Tam elimi uzatiyorum tam tutucam
yokoluveriyosun.. Ve ben gene yarim kaliyorum.. Yarim kalan
yeminlerimiz gibi yarim kaliyor kalbim.. Yarim kalan sarkilarimiz gibi
yarim kaliyor sesim.. Yarim kalan canim gibi yarim kaliyor yasam...

Demek ki hala unutmamisim seni.. Seni öyle unutmaliyim ki, her bir zerreni hatirlamayacak kadar..
Seni öyle unutmaliyim ki, sesini hiç duymamis gibi..
Seni öyle unutmaliyim ki, adini duydugumda irkilip gözlerimin dolmasindan kurtulmayaliyim..
Seni öyle unutmaliyim ki, sanki seni hiç tanimamis gibi..
Seni öyle unutmaliyim ki, yasanmamis bir hikaye gibi...
Seni öyle unutmaliyim ki, unuttum kelimesini bile söylemeyecek kadar....

ÇARESİZ       


ah bilsen bir bilsen duyduklarımı

sanki bir dağ ağırlığı kalkacak üzerimden

ve nehirler boşalacak bir anda içerimden

sakın bilme...

 

anlatsan duyarım bütün güzellikleri

erir dağlarımın başındaki kar

sussan içerimde kıyamet kopar

sakın konuşma...

 

ha küreğe mahkum olmak prangaya vurulmak

ha görmemek gözlerini, ikisi de bir

bütün kördüğümleri çözecek gözlerindir

sakın bakma...

 

bir haberin gelse iki satırlık

yüreğim birdenbire kanatlanır yücelir

bir martı gibi çıkar kapına gelir

sakın yazma...

 

çıkıp gittiğinden beri, sessiz sedasız

başıboş kalan esir, zindanda yatan hürüm

dönmezsen çaresiz kalır ölürüm

sakın gelme...

 

işte dağlar, taşlar şahidim olsun

yüzüme bakma, konuşma, yazma istemiyorum

dipsiz karanlıklara bağırıp duruyorum

sakın işitme...


                                       Yavuz Bülent BAKİLER

  Victor  Hugo  dendiğinde  hep  aklıma  'Sefiller'  isimli  bir  realist  roman  türü  aklıma  gelirdi..
Yani  Victor  Hugo'nun  bu  kadar  duygularını  yalın  sere  serpe  ifade  ettiği  şiirleri  olduğunu  bilmiyordum..
Başka  şiirleri  varsa  Victor  Hugo'nun  burada  paylaşırsanız  çok  sevinirim..
Saygı  ve  sevgilerimle..

bildiğim başka bi şiiri de bu öğretmenim...
Ağlamak İçin Gözden Yaş mı Akmalı?

Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?
Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır?
Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?
Hırsızlık; para, mal mı çalmaktır?
Saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı?
Solması için gülü dalından mı koparmalı?
Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı?
Öldürmek için silah, hançer mı olmalı?
Saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı?

Victor Hugo

CANIMIN VANANI SEVDA ÇİÇEĞİM.......

Yüce dağlar başına hani sis çöker ya,
Hiç kalkmayacak sanırsın baktığında.
İşte öğle çökmüştü sevgin yüreğime.
Sanki ezeli ve ebedi, yüreğimde idin,
Hani zifiri karanlık geceler vardır ya,
Bir tepenin ardından, geceyi mehtap
Aydınlığa boğar, nazlı,nazlı yükselir.
İşte öğlesine aydınlatmıştı dünyamı,
Yüreğime düşürdüğün sevginin ışığı.
Sevgin yüreğimde bir şelale olmuştu,
Çağlayarak akan aktıkça coşan şelale.
Ne çok sevmiştim seni yalnızlığımda,
Can simidi gibi tutunmuştum sevgine.
Gün geldi sırtımı yasladığım yüce dağ,
Gün oldu gölgesinde uyuduğum çınar.
Zaman oldu barındığım tek barınağım,
Azgın dalgalardan sığındığım limanım.
Yüreğimdeki sevginle geçen yıllarda,
Mevsimlerden hazanı kışı yaşatmayan,
Yaşantımı hep bahara yaza çeviren sen.
Kısaca fani dünyadaki her şeyimdin sen.
Yaşama sevincim sen hayat kaynağım sen
İlk ve tek sevdiğim sen, canıma canan sen.
Fani dünyadaki eksik günleri tamamlayan ben,
Mezarımın üzerinde açacak sevda çiçeğim sen.

t......................