Sevdiğimiz Şiirler

Yapraklar düşmede bilinmez nerden? Gök kubbede uzak bahçeler bozulmuş sanki…
Yapraklar düşmede, gönülsüz! Ve geceler ağır! Dünyamız kopmuş gibi yıldızlardan kaymada yalnızlığa…
Hepimiz düşmedeyiz, şu gördüğün el düşüyor!…
Nereye baksan hep o düşüş…
Ama “Bir” i var ki bu düşenleri tutuyor, yumuşak ve sonsuz…
 
Rainer Maria Rilke

Duvar Fotoğrafları
Ne hesabını veremeyeceğim bir günüm oldu ne de vicdanımı lekeleyen bir geçmişim.
Ne hissettiysem onu söyledim, onu yaşadım.
Yaşadığım bir tek andan bile pişmanlık duymadım.
Asla keşkelerim olmadı.
Hiçbir zaman kendimle vicdan mahkemesi yapmak zorunda kalmadım.
Karşıma bazen gerçek yüzler , bazen sahteler çıktı ama olsun ben yine sadece hislerimle yaşadım.
Asla sevmediğim birine seni seviyorum demedim, ya da asla birini severken karşılığını beklemedim.
Dostluğuma değer biçmedim , sevgime ise hiçbir zaman sınır çizmedim.
Sevdiysem sonuna kadar gittim,bitirdiysem öldürse de hasreti geriye dönmedim.
Bazen çok kırıldım , bazen belki de kırdım.
Ama hata insana mahsustur dedim. Affettim, af diledim.
Kimileri birden fazla kırdılar kalbimi ama ben onları yine de affettim.
Onlar belki beni saflıkla yargıladılar.Belki de içten içe sinsice güldüler.
Ama asıl unuttukları şuydu. Ben aldanmadım.
Aldanan her zaman kendileri oldular ama bunu anlayamadılar.
Bir insan kaybının ne olduğu bilemedikleri için...
Kaybetmek onlar için bir alışkanlık haline geldiği için...
Oysa ben hiç insan kaybetmedim.
Sadece zamanı geldiğinde vazgeçmeyi bildim o kadar.

---Can Yücel---

Kırmamak adına kırgınım.
Üzmemek adına üzgünüm.
Yasadığım her hayal kırıklıgı adına korkağım.
Yüreğim yara almamak adına hasretim.
Söyleyecek sözlerim adına suskunum.
Kaybedeceklerim adına olgunum.
Gözyaşlarımı içime akıtacak kadar sabırlıyım...

SİSLER BULVARI


elinin arkasında güneş duruyordu

aylardan kasımdı üşüyorduk

ağacın biri bulvarda ölüyordu

şehrin camları kaygısız gülüyordu

her köşe başında öpüşüyorduk

**********************

sisler bulvarı'na akşam çökmüştü

omuzlarımıza çoktan çökmüştü

kesik birer kol gibi yalnızdık

dağlarda ateşler yanmıyordu

deniz fenerleri sönmüştü

birbirimizin gözlerini arıyorduk

*************************

sisler bulvarı'nda seni kaybettim

sokak lambaları öksürüyordu

yukarıda bulutlar yürüyordu

terkedilmiş bir çocuk gibiydim

dokunsanız ağlayacaktım

yenikapı'da bir tren vardı

**********************

sisler bulvarı'nda öleceğim

sol kasığımdan vuracaklar

bulvar durağında düşeceğim

gözlüklerim kırılacaklar

sen rüyasını göreceksin

çığlık çığlığa uyanacaksın

sabah kapını çalacaklar

elinden tutup getirecekler

beni görünce taş kesileceksin

ağlamayacaksın! ağlamayacaksın!

**************************

sisler bulvarı'ndan geçtim sırılsıklamdı

ıslak kaldırımlar parlıyordu

durup dururken gözlerim dalıyordu

bir bardak şarabda kayboluyordum

gece bekçilerine saati soruyordum

evime gitmekten korkuyordum

sisler boğazıma sarılmışlardı

**************************

bir gemi beni afrika'ya götürecek

ismi bilmiyorum ne olacak

kazablanka'da bir gün kalacağım

sisler bulvarını hatırlayacağım

kırmızı melek şarkısından bir satır

lodos'tan bir satır yağmur'dan iki

senin kirpiklerinden bir satır

simsiyah bir satır hatırlayacağım

seni hatırlatanın çenesini kıracağım

limanda vapur uğuldayacak

*************************

sisler bulvarı bir gece haykırmıştı

ağaçları yatıyordu yoksuldu

bütün yaprakları sararmıştı

bütün bir sonbahar ağlamıştı

ağlayan sanki istanbul'du

öl desen belki ölecektim

içimde biber gibi bir kahır

bütün şiirlerimi yakacaktım

yalnızlık bana dokunuyordu

**********************

eğer sisler bulvarı olmasa

eğer bu şehirde bu bulvar olmasa

sabah ezanında yağmur yağmasa

şüphesiz bir delilik yapardım

hiç kimse beni anlayamazdı

on beş sene hüküm giyerdim

dördüncü yılında kaçardım

belki kaçarken vururlardı

**********************

sisler bulvarı'ndan geçmediğim gün

sisler bulvarı öksüz ben öksüzüm

yağmurun altında yalnızım

ağzım elim yüzüm ıslanıyor

tren düdükleri iç içe giriyorlar

aklımı fikrimi çeliyorlar

aksaray'da ışıklar yanıyor

sisler bulvarı ayaklanıyor

artık kalbimi susturamıyorum





Attila İLHAN

 SÖYLE BANA

Her takvime üç beş ömür
Bahtımızın bilmecesini bölüştürdük
Çabuk düşen yapraklara

Her şey niye bu kadar çok zaman alıyor? niye?
Ne çabuk geldik
Bu soruyu derin bir iç sızısıyla soracak yaşa

Ölüm karşısında kazanılan bakış derinliği
Niye yitirildi yaşamda?

Eski bir fotoğrafa bakıyordum
Bu sorular beni yokladığında
Fotoğrafta sen de varsın
Bak ve söyle bana

 Murathan MUNGAN
 

Düşünce

İstesende yok desende
Kan misali dolar yüreğine
İliklerine damarlarIna
Sen gibi sen olur bilmesende

İstesende yok desende
Düş misali bir an gözlerinde
Islanır bir şey yutkunursun
Sarılır boynuna hissetmesende

Gel demek bu kadar mı kolay
Git demek bu kadar mı kolay
Gün gelir istekler ihtiraslar
İnsanı boğar

İstesende yok desende
Her suçun hesabı var yüreğinde
İliklerinde damarlarında
Sen gibi sen olur bilmesende

Sevmeninde sevilmeninde
Bir bedeli var aşar tenimizi
Duygularına dur desende
Susturmak ne mümkün düşüncemizi

İstesende yok desende
Mutsuzluğu öyle aşamazsın
Besliyor sevgi varlığımızı
Sevgiyi hafife alamazsın
 
Sezen Aksu
 

HOŞ GELDİN!

Kesilmiş bir kol gibi

omuz başımızdaydı boşluğun..!

Hoş geldin!

Ayrılık uzun sürdü.

Özledik.

Gözledik..

Hoş geldin!

Biz

bıraktığın gibiyiz.

Ustalaştık biraz daha

taşı kırmakta,

dostu düşmandan ayırmakta..!

Hoş geldin.

Yerin hazır.

Hoş geldin.

Dinleyip diyecek

 

 

Fakat uzun söze vaktimiz yok.

 

YÜRÜYELİM...

......Nazım Hikmet RAN

Seni bulmaktan önce aramak isterim.

Seni sevmekten önce anlamak isterim.

Seni bir yaşam boyu biriktirmek değil de,

Sana hep hep yeniden başlamak isterim.

ÖZDEMİR ASAF

KUŞLAR VARDIR

Kuşlar vardır, cana benzer havalarda;
Soğuksa kar, baharsa yaprak;
Bir başına büyür toprakta ömrümüz,
Güneşle yeşil elleriyle çıplak;

- Uslu ayaklarla başlamış yolculuk -
Yürünmez öyle, bazen durulur,
Ve iner erenler katına yorgunluk;
Kapanır sukun üzre kitaplar.

Nefeslerle sürüp giden yaşamamız
Bir su kenarına gelir durur;
Ekmekten, şaraptan öte nimetler vardır;
Yürünmez öyle hep, bazen susulur.

CAN YÜCEL

Baglanmiyacaksin Öyle Herseye
Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
"O olmazsa yaşayamam." demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni, Senin o'nu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini... Kaynakwh: 
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin. Kaynakwh: 
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları...
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
"O benim." diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir Şeylerin...
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, yada pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden,
Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi, Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak...


CAN.Y

Benim sana bakışım son bakışım değil
İnan bana gidişim son gidişim değil
Kapıları bekle zilleri dinle
Bir yaz sabahı sana
Bir yaz sabahı yine
Bir yaz sabahı sana yeniden
Önümüzdeki güz gibi
Demin sönen köz gibi
Bu yaz yine bize aşkım ayrılık var
Bir çiçeğin açışı sıcak bir yel hatırla
Doğacaktır yeni gün umudunu yitirme
Yarınları bekle yarim beni bekle
Bir yaz sabahı sana yeniden
Önümüzdeki güz gibi
Demin sönen köz gibi
Bu yaz yine bize aşkım ayrılık var
Gel çiçeğim açanım solacaksın solacak
Dağ çileği dudağın gelecek yaz açacak
Önümüzdeki güz gibi
Demin sönen köz gibi
Bu yaz yine bize aşkım ayrılık var
Canım sıkılıyor canım
Sanırım bu aralar
Bu yaz yine bize aşkım ayrılık var


Söz : Yaşar Günaçgün

Çok sahiplenmeden,
Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi, Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak...


CAN.Y


Budur.

  Gitmeyi  La
Aşkın gözü körmüş derler ya seninki ne
Ben biraz dağıttım halimi görsene
Parçalandı içim bütün cam kırıkları
Olsun yapıştırırım kendimi seninle
Gelmeyi la gitmeyi sol kalmayı sen bana sor
Sol yanıma sancıyı mi sapladın ey sevgili
Gelmeyi la gitmeyi sol kalmayı sen bana sor
Sol yanıma sancıyı mi bu böyle gitmemeli
Taş yerinde ağır bak düştüğüm hallere
Bahse girerim sen gülüyorsun halime
Ay demin çıktı bak evimde yalnızım
Şarkı yeni bitti şimdi söylemek lazım

Gelmeyi la gitmeyi sol kalmayı sen bana sor
Sol yanıma sancıyı mi sapladın ey sevgili
Gelmeyi la gitmeyi sol kalmayı sen bana sor
Sol yanıma sancıyı fa saplayan eski nota
Aşkın gözü körmüş derler ya seninki ne
Ben biraz dağıttım halimi görsene
Parçalandı içim bütün cam kırıkları
Olsun yapıştırırım kendimi seninle
Taş yerinde ağır bak düştüğüm hallere
Bahse girerim sen gülüyorsun halime
Ay demin çıktı bak evimde yalnızım
Şarkı yeni bitti şimdi söylemek lazım
Bak görürsün kendimden bir sana kuş yapacağım
Belki birgün ya da hergün eline konacağım
Bak görürsün kendimden bir sana kuş yapacağım
Beklemediğin bir anda eline konacağım

Gelmeyi la gitmeyi sol kalmayı sen bana sor
Sol yanıma sancıyı fa saplayan eski nota
Gelmeyi la gitmeyi sol kalmayı sen bana sor
Kuşları da uçmayı da konmayı sen bana sor
Kalmayı sen bana sor herşeyi sen bana sor
Herşeyi sen bana sor

Söz : Yaşar Günaçgün

Seni Aşksız Bırakmam ...  


Seninle tattım ben her mutluluğu

Bırakıp gidersen bil ki yaşayamam

Ömrümden canımdan ne istersen al

Gülü susuz seni aşksız bırakmam



Üşüdüm diyorsan güneş olurum

Yanarım sevginle ateş olurum

Dolarım havaya nefes olurum

Gülü susuz seni aşksız bırakmam



Gönlümdeki derdi siler atarım

Ümit pınarından coşar akarım

Kış göstermem sana ben hep baharım

Gülü susuz seni aşksız bırakmam

KAYIP ÇOCUK

Birden işitilmez olsun ayak seslerim;
Gölgem bir başka sokağa sapıversin;
Unutayım bir anda her şeyi,
Nerde oturduğumu,
Bir tuhaf adem olduğumu Can adında.
Aklım arayadursun başka kapılarda kısmetimi,
Ben, bilmediğim sokaklarda bir başıma;
Gönlüm öylesine geniş, öyle ferah,
İlk defa görmüş gibi dünyayı,
Bir şaşkınlık içinde, yeniden doğmuş gibi;

Hatırlamam artık değil mi, dostlar,
Hatırlamam artık garipliğimi?

Can YÜCEL