Sevdiğimiz Şiirler

Yağmur yağar gibi 
      
Ormanlarda yuvasını yitiren
Bir kuş görsem sen gelirsin aklıma.
Beni alıp uzaklara götüren
Bir düş görsem sen gelirsin aklıma.

Gönlüm viranedir, yakılmış, yanmış
Hayal mermerinde hatıram donmuş.
Asırlar öncesi duvara konmuş
Bir taş görsem sen gelirsin aklıma.

Toprak, ağacın her hali güzel
Gölgesi, meyvesi hem dalı güzel
Nerede, ne zaman faydalı, güzel
Bir iş görsem sen gelirsin aklıma.

Acılmış bir çiçektir her gülen dudak
Kılıfta tomurcuk zor gülen dudak
Bir dostluk bakış ı, bir gülen dudak
Bir diş görsem sen gelirsin aklıma.

Yüreğinde deli taylar eş ınan
Gam ilinden dert iline taş ınan
Altmış yıl yaş ayıp bin yıl düş ünen
Bir baş görsem sen gelirsin aklıma.
 

Abdurrahim Karakoç   

Palyaço II. kısım
umursamıyorum yılgınlığımı filan
çünkü sessizce yaşanmalı her şey
bir devrim sessizce olmalı mesela
ve her sözcüğüne inanmalı bir palyaçonun

bir palyaço neden yalan söylesin ki
ben palyaço olsaydım söylemezdim
marangoz olsaydım da söylemezdim
ben insan olsaydım yalan söylemezdim!

hem nereden çıkardınız palyaçonun yalnızlığını
kaç kilo çeker ki bir palyaço
hem neden yüzüme vuruyorsunuz
bir çirkin ördek yavrusu olduğumu

gocunmam ki ben, ben gocunmam
bir palyaço ne kadar gocunmazsa
o kadar, o kadar gocunmam işte

rakı doldurun! Eksilmesin
- Turgut Uyar

Demedim mi?

Oraya gitme demedim mi sana,
Seni yalnız ben tanırım demedim mi?
Demedim mi bu yokluk yurdunda hayat çeşmesi ben'im?

Bir gün kızsan bana, alsan başını,
Yüz bin yıllık yere gitsen,
Dönüp kavuşacağın yer ben'im demedim mi?

Demedim mi şu görünene razı olma,
Demedim mi sana yaraşır otağı kuran ben'im asıl,
Onu süsleyen, bezeyen ben'im demedim mi?

Ben bir denizim demedim mi sana?
Sen bir balıksın demedim mi?
Demedim mi o kuru yerlere gitme sakın,
Senin duru denizin ben'im demedim mi?

Kuşlar gibi tuzağa gitme demedim mi?
Demedim mi senin uçmanı sağlayan ben'im,
Senin kolun kanadın ben'im demedim mi?

Demedim mi yolunu vururlar senin,
Demedim mi soğuturlar seni.
Oysa senin ateşin ben'im,
Sıcaklığın benim demedim mi?

Türlü şeyler derler sana demedim mi?
Kötü huylar edinirsin demedim mi?
Ölmezlik kaynağını kaybedersin demedim mi?
Yani beni kaybedersin demedim mi?

Söyle, bunları sana hep demedim mi?
 
                                              Mevlana
 

GELİNCİK

Senin resmini yaparken
Parlak kırmızıyla laciverti
Birbirine karıştırıyorum.
Söyle bana ey gelincik
Toprakta ne al, ne lacivert,
Ne kırmızı, ne de sarı varken
Sen nasıl boyuyorsun böyle
Çiçeğinin yapraklarını?..


(Nakagawa Kazumasa)

SELAM OLSUN

Selam olsun dağa taşa
Yaranlara selam olsun
Ormandaki kurda kuşa
Cerenlere selam olsun

Dünya üstü kara zindan
Boynumuzda yağlı urgan
Yolculardan hancılardan
Soranlara selam olsun

Ölüm canın has yoldaşı
Diken gülün gönüldeşi
Kar altında deniz düşü
Kuranlara selam olsun

Kağıdımız çaput bizim
Kefenimiz bulut bizim
Mesleğimiz umut bizim
Kıranlara selam olsun

ÜLKÜ TAMER

Kimsesiziz kime gidelim
Yaralarımız var kime
Sıcak bir şey arıyoruz, kime
Merhamet istiyoruz, kime
Bağışlanmak istiyoruz, kime gidelim
Sorumuz ve cevabımız sen değil miyiz
Yorgunuz, kaybetmişiz, dalgınız, kırgınız, küsmüşüz
Bu çocuklar birer birer kaybolurken sisler içinde kime gidelim
Çok yürüdük yollar kayboldu yol bulduk sana geldik
Ne getirdin deme bize senden başka neyimiz varsa o bizim yokumuzdur
Geldik işte bunlar ellerimiz
Bunlar da ellerimizin büyük boşluğu…

DÜNYAYI VERELİM ÇOCUKLARA

Dünyayı verelim çocuklara hiç değilse bir günlüğüne
allı pullu bir balon gibi verelim oynasınlar
oynasınlar türküler söyliyerek yıldızların arasında
dünyayı çocuklara verelim
kocaman bir elma gibi verelim sıcacık bir ekmek somunu gibi
hiç değilse bir günlüğüne doysunlar
bir günlük de olsa öğrensin dünya arkadaşlığı
çocuklar dünyayı alacak elimizden
ölümsüz ağaçlar dikecekler

Nâzım HİKMET

BİR GEMİCİ TÜRKÜSÜ  

Rüzgâr,
yıldızlar
ve su.
Bir Afrika rüyasının uykusu
                           düşmüş dalgalara.
Işıltılı, kara
bir yelken gibi ince
direğinde geminin.
Geçmekteyiz içinden
bir sayısız
bir uçsuz bucaksız yıldızlar âleminin.

Yıldızlar
rüzgâr
ve su.
Başüstünde bir gemici korosu
su gibi, rüzgâr gibi, yıldızlar gibi bir türkü söylüyor,
yıldızlar gibi
          rüzgâr gibi
                      su gibi bir türkü.
Bu türkü diyor ki, «Korkumuz yok!
İnmedi bir gün bile gözlerimize
bir kış akşamı gibi karanlığı korkunun.»
Bu türkü
    diyor ki,
«Bir gülüşün ateşiyle yakmasını biliriz
ölümün önünde sigaramızı.» Bu türkü
diyor ki,
«Çizmişiz rotamızı
dostların alkışlarıyla değil
                      gıcırtısıyla düşmanın
                                          dişlerinin.»
Bu türkü diyor ki, «Dövüşmek..»
Bu türkü diyor ki, «Işıklı büyük
                    ışıklı geniş ve sınırsız bir limana
dümen suyumuzda sürüklemek denizi..»
Bu türkü diyor ki, «Yıldızlar
                                       rüzgâr
                                              ve su...»

Başüstünde bir gemici korosu
bir türkü söylüyor;
yıldızlar gibi
          rüzgâr gibi,
                      su gibi bir türkü..
 
 
 
Nazım Hikmet

Sakıncası yoksa size birkaç tatlı söz edeceğim bayan,
Gözleriniz kadar olmasa da belki biraz etkileyici
Hayalimde ki ‘siz’ kadar gerçekçi
Ve gülüşünüz gibi yakmasa da sanırım ısıtır içinizi

Sakıncası yoksa size sarılacağım bayan.
Kusuruma bakmayın.
Belki dudağınızdan öpeceğim
Küçük ve masum.
Lütfen korkmayın,
Gelirken şehveti evde bıraktım.
[More]

Elinizden kaydırıp kırarsanız onları bir daha eskisi gibi olmazlar.
Hasar az bile olsa; dikkatli hiçbir gözden kaçmaz beceriksizce yapılmış tamirler.
Artık onu baş köşeye de koysanız kırıktır işte.
Atlas halılarla döşeli salonlarda da oturtsanız; altın sulara da bulasanız kırıktır.
Kaprisinden değildir düzelmeyişi.
Bazen düzelmek bile istese camdan kalp tamir tutar mı?
Hassaslıgı mıdır kadının suçu? Yoksa suçlu onu kıran mı?
[More]

ATATÜRK'ÜN YAZDIĞI TEK ŞİİR
Beşike Hadisesi

Gafil, hangi üç asır, hangi asır,
Tuna ezelden Türk diyarıdır.
Bilinen tarih söylememiş bunu,
Kalkıyor örtüler, örtülen doğacak,
Dinleyin sesini doğan tarihin,
Aydınlıkta karaltı, karaltıda şafak.
Yaşanan tarihi gömüp doğru tarihe gidin.
Asya'nın ortasında Oğuz oğulları,
Avrupa' nın Alpler' inde Oğuz torunları,
Doğudan çıkan biz, batıda yine biz;
Nerde olsa, ne olsa kendimizi biliriz.
Hep insanlar kendini bilseler,
Bilinir o zaman ki hep biriz.
Türk sadece bir milletin adı değil
Türk bütün adamların birliğidir.
Ey birbirine diş bileyen yığınlar!
Ey yığın yığın insan gafletleri!
Yırtılsın gökteki gafletten perde,
Hakikat nerede? 
 

Aşk Benim, Hiç Senim Olmamış.

…..۞۞۞۞۞………………….۞۞۞۞۞
….۞۞۞۞۞۞………………..۞۞۞۞۞۞
..۞۞۞۞۞۞۞۞…………۞۞۞۞۞۞۞۞
۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞….۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞
۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞.۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞
..۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞
….۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞
……..۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞
…………..۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞
………………..۞۞۞۞۞۞۞۞۞
……………………۞۞۞۞۞۞
………………………۞۞۞۞
……………………….۞۞۞
………………………..۞۞
………………………….۞
………………………….۞
…………………………۞
……………………….۞
…………………….۞
………………….۞
………………۞
………….۞
………۞
……۞
….۞
……۞…………………..۞..۞..۞
……….۞…………..۞……………۞
…………..۞……۞…………………۞         
BENİM ADIM AŞK,  BENİM ADIM YANLIZLIK,
……………….۞……………………۞                                           
DİK YOKUŞLARA MEĞİLLİYİM…
……………۞…….۞…………….۞
………….۞………….۞…۞..۞
……….۞
……..۞
…….۞
…….۞
……….۞
…………..۞
………………۞
………………….۞
……………………..۞
………………………..۞
…………………………..۞
……………………………..۞

Aşk Benim Hiç Senim Olmamış

Varlığınla yokluğun arasında kalmayacağım artık, sadece olmayacaksın.
Sensiz kalma ihtimali olmayacak aleyhine kurulmuş cümlelerimin sonunda.
Belki birkaç satır arasında unutulacaksın bir müddet sonra.
İçimden olmayacak, boş bir kağıdın gölgesine sığınmayacak sana sitemlerim.
Hani hep kızardın ya konuş konuş konuş derdin, haykırabilir miyim şimdi korkaklığını?
Bıraktığın bu mavi düşleriyle avunan yalnızlığı, artık sahiplenilmeyecek olmanın burukluğunu yaşarken, haykırabilir miyim dersin, susar mıyım, gülüp geçer miyim yoksa ?
Aslında alıştırmalıyım kendimi hiç dönmeyecekmişsin, dönülmeyecek bir yerdeymişsin gibi farzetmeli, unutmalı.
Seni hiç tanımamış gibi yaşamımı sürdürmeliyim.
Var olduğum her yer aşk(ın) şehri olmalı artık, yeniden sevmenin, sevilebilmenin yeri her yer, zamanı yaşanan ve gelecek tüm zamanlar olmalı benim için.
Evet, sayfalardan koparıp bir bir savurmalıyım seni yaşanmış tüm zamanlara, uzaklaşan her adımımla hapsetmeliyim bu anılar sokağına.
Kopan takvim yaprakları sensiz geçen günleri saymamalı, bende yokluğunun güncesini tutmayı artık bırakmalıyım.
Her yeni güne seni getirmedi diye isyan etmemeliyim.
Kabullenebilmeli, hazmedebilmeli, aldırmamalı hatta sana hak verebilmeliyim.
Bu satırlarla büyümeye başlamalıyım, sırf seni ve çocuklaşan bir aşkı kolayca unutabilmek için.
Zira yoksun.
Sanki benim hiç senim olmamış, sanki bizi hiç yaşamamışız, sanki aşk denen o hoyrat şarkıyı mırıldanmış ve sonra yarım bırakmışız gibi.
 Artık yeni bir şarkı söylemenin vakti, Yaşanmışlığına, yitikliğime hiç aldırmadan,
Sanki benim hiç senim olmamış gibi…

Bir Çiçek Aldim

Dün gece yine yalnizdim
Sokaga çiktim
Ve kendime bir çiçek aldim
Kendim almamis gibi yürüdüm sokaklarda
Ve yalniz degilmisim gibi düsündüm
Ama her gece gibi
Dün gece de yalnizdim
Ve kendime bir çiçek aldim
Bir saat geri alinmis saatler
Ben geri almadim
Ve bir saat daha yalniz kalmadim
Bir masaya oturdum
Iki çay ismarladim
Ben içtim
Sen soguttun
Sana söyleyecegim her seyi yuttum
Çok dert etmedim
Çünkü yoktun
Dün gece yine yalnizdim
Rahat agladim
Yoklugundan gizlemedim gözyaslarimi
Ve lambalari hiç karartmadim
Dün gece
Her gece gibi yalnizdim
Sokaga çiktim
Ve kendime bir çiçek aldim
Sen sandim
Koklamadim

Ugur Arslan

Aşkınla Benimlesin

Bitti artık gönlümde hasretin saltanatı
Olsan da olmasan da aşkınla benimlesin
Vazgeçtim yokluğunu özlemle sınamayı
Gelsen de gelmesen de aşkınla benimlesin

Bir elveda demeden aldın gittin başını
Gelmiyorum peşinden çatma artık kaşını
Senin için dökülen gözlerimin yaşını
Silsen de silmesen de aşkınla benimlesin

Kahırlar teslim olsa yaşama hevesimi
Yüreğin duymaz olsa feryadımı sesimi
Adınla vereceğim aşka son nefesimi
Bilsen de bilmesen de aşkınla benimlesin

Yaşadığım ne varsa bu sevdanın eseri
Ne kadar acı verse yine kalbimdir yeri
Bir gün beni gönlünün kapısından içeri
Alsan da almasan da aşkınla benimlesin

Bedenimde ruhumda sen varsın her anımda
Nasıl sensizim derim dolaşırken kanımda
Aldırmam ey sevgili ömür boyu yanımda
Kalsan da kalmasan da aşkınla benimlesin

Artık sana sitem yok işte sabrımla sına
Alıştırdım kendimi bu sevdanın yasına
Bir kere bile olsa aşkımın deryasına
Dalsan da dalmasan da aşkınla benimlesin
 
Şevki Dinçal
 
 

Seni Seve Seve ,İçim Yana Yana Gidiyorum

Bir titrek sonbahar yaprağına ,
Yüklerken sen bu sevdayı ,
Bitmişti senden yana herşey..
Ama bende, hiç.. bitmedi..
Kolay söylenen bir gülegüleyle,
Bitmedi , bitiremedim senin gibi,
Biteremedim o kadar kolay..
Şimdi git ,ardına bile bakmadan git ,
Daha koşar adımlarla git..
Çünki bende gidiyorum,gidiyorum sevgili..
Ama tek fark ;
Seni seve seve, İçim yana yana gidiyorum..
Ve ne olursa olsun ,
Bir daha hiç dönmemecesine gidiyorum..
Yazık
Değer miydi bütün bunlara,
Değer miydi ki ?..
Ayrılığımızın hesabını vermeye çalışıyorum olmuyor ,
Beni ;
Neden ,niçin, niye diye sorguluyorlar,
Yüreğim ve duygularım.
Ardından bıraktıkların şahitlik ediyor yaşananlara…
Bir gece sen haklı çıkıyorsan ,bir gece ben..
Gün geliyor karara varamıyorum,
İkiye bölünüyor katran geceler…
Kim bilir bölünen gecenin diğer yarısına ,
Sende hesap veriyorsundur benden habersiz..
Kolay değil unutmak seni ,
Kolay değil sırtını dönmek hayallerimize…
Ne var ki şimdi hayaller kurduğumuz,
Gelecek günlerimiz dediğimiz, günlerde de yalnızız.
En son da sevdan bitmişti yüreğimde,
Yemyeşil yaprakların yerini sapsarı hüzünler almıştı ,
Dalları kurumuş ,özlemle kırılmıştı ,
Ayrılığın rüzgarlarına yenik düşmüştü…
Boynunu bükmüş ,
Bir titrek sonbahar yaprağına yüklerken sen bu sevdayı ,
Bitmişti…
Senden yana her şey bitmişti ,
Kolay söylenen bir güle güleyle…

(alıntı)