Sevdiğimiz Şiirler

Özgürsün

Dona çekmiş yüreğin
İçinde yapayalnız kal,
Ayaz;
Varsa pencerelerinin cam buğularına
‘Seni bekliyorum’ yaz…

Beklediğin bahar mıdır;
Kır çiçeklerinin fukaralığına burun kıvırdığın
Yaz mıdır;
Gün ışığının sıcağına alaylı göz kırptığın
Ya Sonbahar;
Sarı solgun yapraklarına gıpta ile baktığın
Ve harcadığın zaman;
Kıskanç saçlarına istemsiz aklar taktığın…

Hayal meyal,
Göçmen kuşların rüzgârını görürsün,
Kibrit çöpünün ömrü kadar ısınır
tutulmaya özlemli parmakların,
Yirmi adım bahçeli bir mahkûmun
adımları kadar yürürsün
Sen yarattın ya yeryüzünü,
Doyasıya bak tadına
İşte!
Ismarladığın kadar özgürsün…!
 
Necat Necdet Demircan

Aşk Artık Özgürsün


işte şimdi sende herkes gibisin
ruhunda yabancı yüreğinde
sustun her biçimde
korkularımıza yenik düştü aşk...

aklımın her zerresi senle dolu
boşaltmak istesemde olmuyor.
senden öncesi varmıydı?
şimdi nasıl sensizliği düşünebilirim?

aldığım her nefes senle doluyken, nasıl da sana git diyebilirim

istemesemde demeliyim senin için
senden vaz geçmeliyim bu sonum olsa bile
ne olurki bir kez de senin için öleyim

herşeyimizdik yaa birbirimizin
nerden bilirdim
ecelim olacağını...

sana engel olmayacağım aşk tutmayacağım seni
yaşamanı istiyorum benle yok olmanı değil
ben seni her halinle sevdim ama olmadı
aradığın aşk ben değilim

aşk özgürsün ama hep bende var olacaksın
ve sen bundan hiç haberdar olmayacaksın

Dertlerimi Yaza Yaza
El Tükendi Ben Tükendim
Yıllar Yılı Vurdum Saza
Tel Tükendi Ben Tükendim

Kapıldım Bir Hoş Hayale
Sevmekten Düştüm Bu Hale
Bahçamda Menevşe Lale
Gül Tükendi Ben Tükendim

Geçiyor Benim De Çağım
Ne Evim Var Ne Ocağım
Dünyada Tutunacağım
Dal Tükendi Ben Tükendim

Dertli'yim Arıldım Gayrı
Arıldım Duruldum Gayrı
(Yaşlandım Yoruldum Gayrı)
Cihana Darıldım Gayrı
Yol Tükendi Ben Tükendim..
Kıvırcık Ali

 SENSIZ OLMUYOR
  
Yanlizlik artik zor geliyor bana...
Hic birseyin anlami yok sen olmayinca...
Kalbim senle,
Ellerim boslukla dolu...
Gözlerim caresiz,Yüregim sessiz...
Sen olmayinca,Ben yetim,Ben öksüz...
Cicekler,acmaz.Güller solmus...
Bülbüller konmaz dalina...
Geceler yildizsiz,Aysiz...
Gündüzler soguk,Günessiz...
Dostlar vefasiz,insanlar vicdansiz...
Sarkilar anlamsiz,Kelimeler yetersiz...
Sokaklar karanlik,Ben caresiz...
Yüregim sensiz,Rüyalarim anlamsiz...
Iste birtanem,senin yoklugun neye mal oluyor...
Birde sen görsen,duymakla olmuyor iste...
Seni seviyorum GÜLÜM..
Herseye ragmen buda bana yetiyor...
                                                         Adem YILDIZ  

NASILSIN..?

İyi günlerimde çok eller uzanır ellerime,
Resmimi, suratımı baş köşeye asarlar…
Fakat demir kapıların her kapanışında üzerime,
Ardında taş duvarların her kaldığım zaman,
Ne arayan beni, ne soran…

Eeeehh, daha iyi be, bunun böyle olduğu…
Minnetim ve borçluluğum yalnız sana kalsın.
İyi günlerimde benim unuttuğum insan eli
Nasılsın?…

Nazım Hikmet Ran

AÇ KURTLAR

bir yem attık ortaya,
bakalım ne diyenler var?
hayrele gördük ki halâ,
aç kurt gibi bekleyenler var....

                              Özlem                

BİR ZAMANLAR
SEN ve BEN..

Göğsüme taktığım o gül sen misin?
Rüzağarla dans eden saçların nerde?
Bir hıçkırık kalmış kaybolmuş sesin
Bozulmuş ne varsa koyduğum yerde..

Bir selam verirdin izi kalırdı
Rüyalara girsen gizi kalırdı
Bir mahsun bakışın sızı kalırdı
Çiçekler açardı baktığın yerde..

Sanırdım arkandan bahar yürüyor
Saçların gönlümü tutup sürüyor
Her ne hata yapsam, derdim görüyor
HANİ KALP DEN KALBE BİR YOL GİDER DE!

Ali SÖNMEZ

Eskiden;
Eskiden;

Çember çevrilir,
Su musluktan içilir,
Ağaçlara tırmanılırdı.
...Bebekler bezden,
Silahlar tahtadan,
Resimler kömür karasından yapılırdı.
Kızlara ninelerinin, erkeklere dedelerinin
İsimleri konulur,
Saatli maarif okunurdu.
Komşuda pişen
Bize...
Bizde pişen komşuya düşerdi.
Geceler ayaz,
Sokaklar karanlık,
Yıldızlar... parlak olurdu.
Turşu, salça, mantı
Evde yapılır,
Karpuz kuyuda soğutulurdu.
Erik ağacının çiçeği,
Pencere camımıza yaslanır,
Güz yaprakları bahçemize düşerdi.
Kardan adam yapılır,
Evlerde soba yakılır,
Kış gecelerinde masal anlatılırdı.
Merdiven çıkılır,
Aidat ödenmez,
Yönetici seçilmezdi.
Evler badanalı,
Sokaklar lambasız,
Mahalleler bekçili olurdu.
Ajans radyodan dinlenir,
Çizgi roman okunur,
Defterlere kenar süsü yapılırdı.
Hayat,
Arkası yarın gibiydi,
Kesintisizdi.
Her gün yaşanacak bir şey vardı.
Herkes kendi düşünü kurar,
Kendi hayatını oynardı.

ŞİMDİ


Şimdi,
Herkes
Yoğun,
Yorgun
Ve
Tek başına..


CAN DÜNDAR...

Konyalıca Aşık

Seni görüverince Annah dimissim.
Sanki eşin erik, börek yimişim.
Ne sevdiğim çabuk unuttun beni,
yannık şepit gibi guruttun beni.
Al şu şalvarlığı dikiyim boycana
dönderdin beni şaklanmış balcana
Bana bakıpta gözlerini hörtletme
reçellik gayısı gibi beni pörtletme.
Aşkın bende bıngıl bıngıl kaynasın.
Nörecen sıpaları gız sokakta oynasın.
Ne gördüysen uzun ömre yeter ettiğin gayri.
Öllüğün (elinin) körü!

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

ÖZLEDİM SENİ
ayrılık yüreğimi uyuşturuyor karıncalandırıyor nicedir.
beynimi uyuşturuyor özlemin...
çok sık birlikte olmasak bile
benimle olduğunu bilmenin
bunca zamandır içimi ısıttığını
yeni yeni anlıyorum
Yokluğun,
Hatırladıkça yüreğime saplanan bir sizi olmaktan çıkıp
mütemadiyen bir boşluğa
Sabahları seni okşayarak başlamaları
aksamları her isi bir kenara koyup
seninle baş başa konuşmaları özlüyorum;
oynaşmalarımızı,
yürüyüşlerimizi,
sevimli haşarılığını,
çocuksu küskünlüğünü...
Nasılda serttin başkalarına karşı
beni savunurken;
ve ne kadar yumuşak
bir çift kısık gözle kendini
ellerimin okşayışına bırakırken
Gitmeni asla istemediğim halde
buna mecbur olduğunu görmek
ve sana bunları söylemeden
'git artık' demek
'beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk
kavuşacaksın mutluluğa'
demek sana nede zor
seni görmemek ve belki yıllar sonra
karsılaştığımızda
bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden...
yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek....

Namusum Üstüne

Dalgalandım deli dolu
Taşıyorum geri dönmem
Sonsuzluğa giden yolu
Aşıyorum geri dönmem

Nedir bela nedir çile
Rest çekmişim her engele
Nefes nefes aşkın ile
Yaşıyorum geri dönmem

Namusum üstüne
Şerefim üstüne and içtim
Yansın dünyam yanarsa
Senden gayrı ne varsa
Vazgeçtim...

Yarınları çektim dara
Hesapsızım gözüm kara
Dolu dizgin yangınlara
Koşuyorum geri dönmem

Nedir bela nedir çile
Rest çekmişim her engele
Nefes nefes aşkın ile
Yaşıyorun geri dönmem

Namusun üstüne
Şerefim üstüne and içtim
Yansın dümyan yanarsa
Senden gayrı ne varsa
Vazgeçtim...

Uğur Işılak

Yalnızlığa Övgü
Mutluluğun gözü kördür,
Yalnızlık sağır.
Ondandır biri tökezleyerek yürür,
Öbürü uykusunda bile bağırır.

Mutluluk yalnız kendisini görür;
Unutur bu yüzden ilkin kendisini.
Yalnızlık kendi tutukluğunda özgür,
Boyuna bekler dönsün diye sesini.

Mutluluk alışır kendisine, ölümden beter;
Borçsuzluğuyla övünür, ama kedisi doğurmaz.
Yalnızlığın gidecek bir yeri yoktur;
Boyuna kapısına döner, açan olmaz.

Mutluluğun mezarları, yalnızlığın heykeli var..
Her ikisinin de saksılarında çiçek.
Biri hep başka bir renkle solar,
Öbürüyse ha açtı, ha açmayacak.
 
Özdemir Asaf
 

Bir gün kapına gelsem 
      
Bir karanlik geliyor yoklugunun ardindan
Ne zaman gunes batsa bu son gecem diyorum
Vazgec yalan dunyanin kohne saltanatindan
Yetisir bunca keder, bunca elem diyorum

Her sey sagir icimde ne siir ne musiki
Dunyadan bezginligim dunyalar kadar eski
Oylesine cozulmus, oyle dagilmisim ki
Be ne bitmez ayrilik bu ne ozlem diyorum

Beni cagirdigini bir defa duyabilsem
Avuclarimda ates, yorgun gozlerimde nem
Asarak denizleri bir gun kapina gelsem
Basimi duvarlara vurup olsem diyorum
 

Ümit Yaşar Oğuzcan   

Benim

Ve büyür gözlerimde güvercin güzelliğin
Sonra bıkıp usanmadan sabahlara dek
Biri durur kapında korkulu ürkek...
O duran benim.

Bir gölge gibi düştüm ardına yıllardan beri
Sordum seni şehir şehir
Şimdi her gece yarısı rüzgâr değildir
Pencerene vuran benim.

Bir gün bölerse uykunu bir saat çıngırağı
Birdenbire yatağından kalkıp oturma
Öyle korkulu gözlerle etrafına bakınma
Saatleri kuran benim.

Senin bir suçun yok kabahat bende
Bitsin bu kıskançlık gayrı diyerek,
Boy verdiğin aynaları istemeyerek
Tekrar tekrar kıran benim.

Bir ceylan gibi durma artık gecenin ortasında
Ceylan gibi bakma oraya
Seni bir beyaz duvağa, altın halkaya...
Duyuran benim.

Kolay kolay unutulmaz adına yaktığım türküler
Kapanmaz yüreğime açtığın yara.
Her akşam saçlarını karanlıklara...
Savuran benim.
 
YAVUZ BÜLENT BAKİLER

Yıkılış

Günahım, vebalimdin
Kızımdın kimi zaman
Kız kardeşim
Ya da sevgilimdin
Hiçbir şeyim değildin
Belki de her şeyimdin
Çirkinimdin,
Güzelimdin
Sevgide iki gözüm
Dostlukta iki gözüm
Dostlukta sağ elimdin
Dilim dilimdin
Öpüşürken
Yüreğime serilmiş
Nakışlı bir kilimdin
Deli olurdum
Bir gün görmesem
Hasretimdin,
Hayalimdin
Bir başkaydı
Kavuşmalarımız
O zamanlar çılgındım
Delindim
Şimdi bakıyorum da
Geldiğimiz yere
Soruyorum
Sahi sen kimdin?

Ümit Yaşar Oğuzcan