Sevdiğimiz Şiirler

SEVEN BİR YÜREĞE ZEVAL Mİ OLUR?


Kuru ağaçta yeşil dal mı olur
Hasret yolcusunda bir hal mi olur
Bir suç var ise o benimdir benim
Seven bir yüreğe zeval mi olur

Yere yıkıverir civanı merdi
Kim zahmetsiz aşka vuslata erdi
Sardıysam ben sardım ona derdi
Seven bir yüreğe zeval mi olur

Yorar kalpleri düşürürmüş dara
Açarmış sinede onulmaz yara
Anlatması zordur bunu ağyara
Seven bir yüreğe zeval mi olur

Yere yıkıverir civanı merdi
Kim zahmetsiz aşka vuslata erdi
Sardıysam ben sardım ona bu derdi
Seven bir yüreğe zeval mi olur

SENİ BU ŞEHRE KAPTIRMAM GÜLÜM....


Yıkarım zindanlarını sevdamla
Bir kulu kölesi yaptırmam gülüm
Bin belasını sararım başıma
Seni bu şehire kaptırmam gülüm

Ne hava solur ne suyun içerim
Kavgasından kaçmam candan geçerim
Dağ yeliyim kurşun kurşun açarım
Seni bu şehire kaptırmam gülüm

Çataldır yüreğim kınlara girmez
Akça bir selviyim boynum eğrilmez
Başta sevda varsa yiğit devrilmez
Seni bu şehire kaptırmam gülüm

Sanma ağlıyorum gözdeki nemdir
Bir damla görürsen hakkın sitemdir
Gün doğsun hesap sorulacak demdir
Seni bu şehire kaptırmam gülüm

Çataldır yüreğim kınlara girmez
Akça bir selviyim boynum eğrilmez
Başta sevda varsa yiğit devrilmez
Seni bu şehire kaptırmam gülüm

OKULS     

GÜZEL ÇİRKİN...

Dünyanın tadı tuzu,
Sevip sevilmekmiş.
Bütün zenginliği,
Dost arkadaş edinmekmiş.

Çirkin olanın sözü
Zehir zemberekmiş.
Güzel olanın sözü
Bal börekmiş.

Her anasından doğan,
Önce nazlı bebekmiş.
Sonra anayı unutup,
Yar koynuna gidermiş.

Dünya hem yalan, hem gerçekmiş.
Gündüz geçe gelip geçermiş.
Güzelini çirkin seçermiş.
Çirkin güler, güzel ağlar gidermiş.

Yalan dünyanın, onü arkası boşmuş.
Arkası sıra koşanlar hep yorulurmuş.
Sevip aşık olmasını bilmeyen kız oğlan,
Boşuna gelip gider, yorulurmuş.

BENİ BENDEN ALIP GİTTİN....


Sen benimdin,
birden cekip gittin,
su anlamsiz hayatimi zindan ettin,
gitme dedim aldirmadin,
kalbimi benden alip gittin...

Benim hayllerim yoktu,
cunku hepsi sendin,
dusunurum seni hergun,
aklimdan cikmassin birgun bile,
su yalan dunyada beni bir basima biraktin,
aklimi benden alip gittin...

Ben senindim,
beni sevsende sevmesende,
verdin aciyi,yaktin bu yuregi
kaldi sende,
Su yanan yuregimi benden alip gittin...

Beni senden ayirdilar,
onlara inanma dedim inandin,
beni biranda yanliz biraktin,
keske onun yerine canimi alsaydin,
Su gozyaslarimi benden alip gittin...

Sen hayatimin tek anlamiydin,
beni mutlu eden tek sey sendin,
bakardim gozlerine icim giderdi,
kalbim yerinden cikar gibi olurdu,
seni seviyorum derdin,
tutamazdim bu gozyaslarimi,
beni hic sevmemissin bunu iyi anladim,
Beni benden alip gittin...

OKULS     

Sen, Sen, Sen…
(Yavuz Bülent Bakiler)

 

Bir dağbaşı yalnızlığı yaşıyorum yeniden.,
Dağbaşı yalnızlığı ölümden beter.
Hiç kimse aramasa sormasa beni
Sen gelsen yeter..

 

Huzur ellerinin güzelliğidir.
Gözlerin karşımda mutluluk denizi.
Her sabah soframızda ekmeğimizi
Sen bölsen yeter..

 

Yüreğim seninle yaylalar kadar serin
Ne bir çizgi hasret, ne bir nokta gam
Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam
Sen dolsan yeter..

 

Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm.
Bende sabır sende naz..
Gündüzünden vazgeçtim düşümde biraz
Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter..

 

Duymasa da hiç kimse şâir gönlümün,
Sende karar kıldığını…
Ve içimin şerha şerha yarıldığını,
Sen bilsen yeter..

 

Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi..
Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek..
Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek,
Eğilsen yeter…

Aşk
bir tek senin görebileceğin bir yerden
sana gülümsüyorum...
onların duydukları kahkahalarım değil
aşkı tarif gerekirse sana
anlatayım
aşk ne biliyor musun
benim sana yaşadığım,
senin durmadan üstüne bastığın...     
     

KİMSELER YOKTU

Gece o kadar sakin, dolaştım çarşı pazar
Kimseler yok ortada, konuşup dertleşecek
Ağladım ben bir parkta, kaybolan çocuk gibi
Aradım da dengimi, kaybettim ben kendimi

Çok ıssızdı o gece, hem yalnız hem duygusal
Aradım köşe bucak, derdimi paylaşacak
Sadece kuşlar vardı, beni de anlayacak
Sadece kuşlar vardı, benle dert paylaşacak

Bir gariplik üstümde, hışırdıyor yapraklar
Dert dökecek birini, bulamıyorum dağlar
Sabah oldu bak yine, dertlerimle baş başa
Oturduğum koltukta, kalıverdim yalnızca

Çok ıssızdı o gece, hem yalnız hem duygusal
Aradım köşe bucak, derdimi paylaşacak
Sadece kuşlar vardı, beni de anlayacak
Sadece kuşlar vardı, derdimi paylaşacak

Gayrı Vazgeçemem Gönlüm O Yardan

tutulmuşum bir tuzağa tutulur gibi
gözlerine mancınıkla atılır gibi
ateşlerde demire su katılır gibi
gayrı vazgeçemem gönlüm o yardan

saçlarında rüzgar olur eserim gayrı
neyleyim onsuz baharda tepeyi bayrı
yaşayamam nefesinden uzakta, ayrı
gayrı vazgeçemem gönlüm o yardan

özlesem...dağ gibi ortadan yarılırım
haram etseler gözlerimle sarılırım
vaz geç diyen sen olsan sana darılırım
gayrı vazgeçemem gönlüm o yardan


OKULS     

Yoksan / En Çok O Zaman Seviyorum Seni

Seni unutmamak için gidiyorum uzaklara
Tez zamanda dönemem belki hiç
Gidip de dönmemek var hani
Hasretini doya doya çekmeliyim
Adını en çok suya yazabilmeliyim

Seni bir baharda ayrı yaşamak için gidiyorum
Uzun kışlı bir memlekete
Bilirsin uzun sürerse kış
Bahar muhteşem gelirmiş
O gelişte seni görmek tasasını taşıyorum
Çocuksu heyecanımla düşlerimde
En çok bu anı yaşıyorum


Seni özleyip sevmek için kaçıyorum
Nadasa bırakılmış tenha toprağa
Tohum bırakıyorum
Toprağa diz vurmazsanız göremezsiniz
Ben toprağın üstünde değil
En çok içinde açıyorum


Seni döndüğümde bulmak için gidiyorum senden
Yoksan
Bulamıyorsam
En çok o zaman seviyorum seni


OKULS     

GİT......................

Durdu zaman sen gittiğin vakit

Alışkanlığımın vazgeçilmeziydi gözlerin
Ne olur, onu aklımdan al da git
Her gece rüyalarıma gel de bitsin bu çile
Rüyalarımdan, o sahneyi sil de git

Yok olsun varlığım izbe sokaklarında
Ardın sıra gelen adımlarımı say da git
Yokluğunda yıkılan gönül sarayımda
Son enkazını kaldır da öyle git

Gitmeden son bir kez bak gözlerime
Gözbebeğimde yansıyan yüzünü sil de git
Bende kalan siyah beyaz resimlere
Son bir kez renk kat da öyle git

Hatıran kalmasın bende, sana ait
Sensizliğin hatırasını yanına al da git
Yokluğunda biliyorum yaşanmaz bu hayat
Zaten durmuştu zaman sen gittiğin vakit

Anlat Bana 
Anlat bana her şeyini!
Acılarını,sevinçlerini
ve içinde kalan her şeyini!
İstersen önce,
Acılarından bahset bana...
Bahset ki
Ortağın olayım bir dost gibi.
Belki nasıl davranmam gerektiğini söylerim sana,
Belki de ağlarız birlikte
sessiz ve derinden...
Belki de sana sıkıca sarılırım
sözcüklerin bittiği her yerde.
Tıpkı bir sevgili gibi,
Uzanırım koynuna
ve sıcaklığımla eritirim dertlerini.
İstersen sevinçlerinden de bahset
Bahset ki;
Anlayayım acıların seni yıkmadığını
Nasıl direndiğini ve nasıl yok ettiğini...
İstersen aşklarından da bahset bana...
Bahset ki;
Birlikte analım tüm anıları.
Yeter ki anlat bana her şeyini!
Arzularını,hislerini
Ve tüm tutkularını...
Birde seni anlat bana.
Anlat ki... anlayayım içindeki beni
Anlayayım ki... anlatayım seni nasıl sevdiğimi
               Murathan MUNGAN

Aşk dediğin beklemektir Ey Sevgili!
Kays gibi Mecnun olana kadar, Hz. Yakup gibi aydınlığa hasret kalana kadar beklemek bekleye bekleye gözden olmak, sözden olmaktır.
Ve beklemek dünyanın en asil eylemidir, eğer beklenene değecekse. Bilesin!

Aşk; yanmaktır Ey Sevgili!
Yanıp kül olmaktır, Kerem gibi Aslına ermektir. Ateşin ortasına hesapsız girmektir İbrahim misali. Ki onun gönlünün yangınıdır ateşi gülistana çeviren.
Ki yanmak insanı kurtarır hamlıktan çiğlikten. Hem ne diyordu şair; "Yanmışın halinden ne bilsin ham/ Sükut gerektir bize gayrı vesselam.."
Gözlerinden ayrı geçen her an yanmaktayım. Bilesin!

Aşk; bedel ödemektir Ey Sevgili!
Bülbül, gonca gülü görebilmek için her seher uyanık olmak ve güle ulaşmak için yüreğini gülün dikenine asmak, kanını akıtmak zorundadır. Ya ben yüreğimi nereye asayım Ey Sevgili.
Çünkü Aşk bedel ister, külfetsiz nimet olmaz.
Beklemek bedel ödemekse eğer hâlâ ödüyorum o bedeli. Bilesin!

Aşk; vazgeçmektir Ey Sevgili!
Mecnun gibi aklından, Kerem gibi bedeninden vazgeçmek. Yardan gayrısından, cümle cihandan vazgeçmek.
Yemeden, içmeden, uykudan uyanıklıkdan ve vazgeçmekten bile vazgeçmektir gün gelince.
Senin için senden vazgeçmişim. Bilesin!

Aşk; bilmektir Ey Sevgili!
Bir tek yârı bilmek, onu candan daha aziz bilmektir. Ondan gayrı bildiklerinin hiçbir şey olduğunu dünyanın onunla mana bulduğunu bilmektir.
Onun selamı ile gelen bela olsa Eyvallah diyebilmektir.
Kızmana, gülmene, gelmene, gitmene hepsine Eyvallah. Bilesin!

Aşk; susmaktır Ey Sevgili!
Onun güzelliğini, iyiliğini tarif etmeye gücün yetmediği an susmaktır. Kelâmın, kalemin, sözün tükendiği yerde, manayı sessizliğe yükleyip susmaktır.
Artık sustum Ey Sevgili. Bilesin!
Aşk dediğin susup beklemektir,
Aşk dediğin....
Neyse...

Pes ettim, teslimim, kapat hesabı;
Yağmurlar yağmasın böyle nedensiz...
Yaşamak en özgür tutsak olmaksa;
Nefes mi alırmış yüreğim sensiz...

Kalbinin yakmaksa beni niyeti;
Ömrümle öderim ben bu diyeti;
Toplansın tez elden akıl heyeti;
Nefes mi alırmış yüreğim sensiz...

Aklımdan var ise bildiğin zorum;
Tek hece sözüne yetişir yorum;
Kalbimin yarısı beyanken durum;
Nefes mi alırmış yüreğim sensiz...

Kalbimin sahibi gönül verdiğim;
Murada canımsın diye erdiğim;
Yoluna yeminle ömür serdiğim;
Nefes mi alırmış yüreğim sensiz...

Lütuf mu sanırsın aşkını sen de;
Seninle sendedir bu ruh, bedende;
Taş olsun aşkını inkâr eden de;
Nefes mi alırmış yüreğim sensiz...