Sevdiğimiz Şiirler

"Eseme" hocam harika bir şiir.Her satırında düşünülmesi gereken o kadar güzel ifadeler var ki!
Teşekkür ediyorum.Ellerinize sağlık.
Merakımızı bağışlayın hocam, şiir size mi ait acaba?

İyi akşamlar diliyorum sayın hocam...

iyi akşamlar adamınbiri hocam ...
bu güzel bir şiir bana çok değerli bir arkadaşımın hediyesi ; onun için kime ait olduğunu bilmiyorum hocam belki de arkadaşımın bilemiyorum ama ben  çok beğendim sizlerle paylaşmak istedim...
sizin de beğeninizi alması beni sevindirdi:)

eseme öğretmenim  teşekkür engeline takıldığım için buraya yazma gereği duydum.Arkadaşınızı tebrik ediyorum.
Sağolunuz hocam.

Hayatlarımızı Attık Kör Bir Kuyuya
Önce
Duygularımızı
Attık
Kör
Bir Kuyuya
Körelttik
Duygularımızı
Sonra
Gözümüzü
Kararttık
Sahip Olma
Hırsına
Sanki
Neye
Ne Kadar
Sahip Olacaksak
Bu
Sabun Köpüğü
Balonlu Dünyada
Derken
Kendimizi Kaybettik
Düştük
Kör Bir Kuyuya
Kör Ettik
Bencilliklerimiz
Yüzünden
Güzellikleri
Gören
Güzel
Gözlerimizi
Atarız
Kör Bir Kuyudan
Yukarıya
Bizi Duymaları İçin
Acı Bir Çığlık
Yanında
Kör Bir Kuyuda
Kör Olmuş
Gözlerimizden
Akan
Nankör
Gözyaşları
İadeli Taahütlü
Yaşanmışlıklarımıza
Gönderilen
ALINTI-İSİMSİZ

BEŞİNCİ MEVSİM

Düştü can evime dördüncü cemre
Dünyayı üçüncü gözümle gördüm.
Dörtyüz seksenbeş gün çekti bir sene
Onaltıncı aya takvimsiz girdim.

Aynalara baktım korku gösterdi
Saatler her sabah kırkı gösterdi
Namlular, nişanlar Türk'ü gösterdi
Hayatım boyunca hedefte durdum.

Gül sundum yediler, koklamadılar
Armağan can verdim saklamadılar
Gittim... gelir diye beklemediler
Kaybolan gölgemi yollara sordum.

Getirdim yanıma ay'ı bir karış
Ölçtüm ki dağların boyu bir karış
Şehiri bir adım, köyü bir karış
Damlada denizdir en küçük derdim.

Savurdum, eledim, seçtim zamanı
Yaprak, yaprak tel tel açtım zamanı
Haftada üç asır geçtim zamanı
Nerye gittimse zamansız vardım.

Yırtıldı ruhlara çizdiğim resim
Yazık, kuklalara sığmadı sesim
Yaşadığım şimdi beşinci mevsim
Çağın çilesini sırtıma sardım

 ABDURRAHİM KARAKOÇ

İTE KULÜBESİ DAR GELDİ

Gökten tepemize paketten düştü,
Önce anlamadık, sır geldi diye.
Kuştüyü yatakta yatırdık puştu,
Bayram ettik, bir fırsat geldi diye.

Boynunda binlerce şehidin kanı,
Varsa da, güvende olmalı canı.
Gönderdik, denizle kaplı dört yanı,
İmralı en uygun yer geldi diye.

İmralı ağladı, İmralı sustu,
İmralı bağrına taşları bastı.
Tam onbir senedir kadere küstü,
Üzüldü, başıma şer geldi diye.

AB’ye gizlice teminat verdik,
Altına kırmızı halılar serdik,
Yârenlik edecek ahbap gönderdik,
İbneye yalnızlık zor geldi diye.

Artık alnımızdan gitmez bu yara,
Saraylar yaptırdık, harcadık para.
Bir de utanmadan atarlar nâra,
İte kulübesi dar geldi diye.

Komisyon çıkarıp aradık hata,
Cetvelle iyice ölçüldü ada.
Meğerki on santim küçülmüş oda,
Korktuk tepkilerden, gür geldi diye.

Her gece sayımdan geçmesi özel,
Banyosu, yemesi, içmesi özel.
Tuvalete bile sıçması özel,
Kızdılar, kıçından ter geldi diye.

Bu kadar tavizi verirse devlet,
Kuklalar caniye af ister elbet.
DTP’li kahpe ediyor gayret,
Çakal anasından hür geldi diye.

Son kez ERBABİ’nin sözünü tutun;
Açılıma yeni açılım katın.
Yanına Emine Ayna’yı atın,
Sevinsin, koynuma yar geldi diye.

06 / 12 / 2009
OZAN ERBABİ - KAYSERİ

Yerin seni çektiği kadar ağırsın

Kanatların çırpındığı kadar hafif..

Kalbinin attığı kadar canlısın

Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...

Sevdiklerin kadar iyisin

Nefret ettiklerin kadar kötü..

Ne renk olursa olsun kaşın gözün

Karşındakinin gördüğüdür rengin..

Yaşadıklarını kar sayma:

Yaşadığın kadar yakınsın sonuna;



Ne kadar yaşarsan yaşa,

Sevdiğin kadardır ömrün..

Gülebildiğin kadar mutlusun

Üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin

Sakın bitti sanma her şeyi,



Sevdiğin kadar sevileceksin.

Güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer

Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın

Bir gün yalan söyleyeceksen eğer

Bırak karşındaki sana güvendiği kadar inansın.

Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret

Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın

Unutma yagmurun yağdığı kadar ıslaksın

Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak.

Kendini yalnız hissetiğin kadar yalnızsın

Ve güçlü hissettiğin kadar güçlü.

Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin..



İşte budur hayat!

İşte budur yaşamak bunu hatırladığın kadar yaşarsın

Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün

Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun

Çiçek sulandığı kadar güzeldir

Kuşlar ötebildiği kadar sevimli

Bebek ağladığı kadar bebektir

Ve herşeyi öğrendiğin kadar bilirsin bunu da öğren,

Sevdiğin kadar sevilirsin...
 
 
 
 

HAN DUVARLARI
...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,     
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.     
İlk sevgiye benzeyen ilk acı, ilk ayrılık!     
Yüreğimin yaktığı ateşle hava ılık,     
...

Uykuya varmak için bu hazin günde, erken,     
Kapanmayan gözlerim duvarlarda gezerken     
Birdenbire kıpkızıl birkaç satırla yandı;     
Bu dört mısra değil, sanki dört damla kandı.
Ben garip çizgilere uğraşırken başbaşa     
Raslamıştım duvarda bir şair arkadaşa;     

    "On yıl var ayrıyım Kınadağı'ndan     
      Baba ocağından yar kucağından     
      Bir çiçek dermeden sevgi bağından     
      Huduttan hududa atılmışım ben"     
...

Gözlerime çökerken ağır uyku sisleri,
Çiçekliyor duvarı ocağın akisleri.
Bu akisle duvarda çizgiler beliriyor,
Kalbime ateş gibi şu satırlar giriyor;

    "Gönlümü çekse de yârin hayali     
      Aşmaya kudretim yetmez cibali     
      Yolcuyum bir kuru yaprak misali     
      Rüzgârın önüne katılmışım ben"   
 
Sabahleyin gökyüzü parlak, ufuk açıktı,
Güneşli bir havada yaylımız yola çıktı...
Bu gurbetten gurbete giden yolun üstünde     
Ben üç mevsim değişmiş görüyordum üç günde.
Uzun bir yolculuktan sonra İncesu'daydık,
Bir handa, yorgun argın, tatlı bir uykudaydık.
Gün doğarken bir ölüm rüyasıyla uyandım,
Başucumda gördüğüm şu satırlarla yandım!

    "Garibim namıma Kerem diyorlar     
      Aslı'mı el almış haram diyorlar     
      Hastayım derdime verem diyorlar     
      Maraşlı Şeyhoğlu Satılmış'ım ben"     

Bir kitabe kokusu duyuluyor yazında,
Korkarım, yaya kaldın bu gurbet çıkmazında.
Ey Maraşlı Şeyhoğlu, evliyalar adağı!
Bahtına lanet olsun aşmadınsa bu dağı!
Az değildir, varmadan senin gibi yurduna,
Post verenler yabanın hayduduna kurduna!..
...

Aradan yıllar geçti işte o günden beri     
Ne zaman yolda bir han rastlasam irkilirim,     
Çünkü sizde gizlenen dertleri ben bilirim.
Ey köyleri hududa bağlayan yaşlı yollar,
Dönmeyen yolculara ağlayan yaslı yollar!
Ey garip çizgilerle dolu han duvarları,
Ey hanların gönlümü sızlatan duvarları!..     


        Faruk Nafiz ÇAMLIBEL

Yağmur yağıyor!
Biliyor musun? Her yağmur yağdığında..
Hiç yaşamadığımız, yaşayamadığımız günlerin öfkesiyle
İçimde buruk bir hüzün dolaşıyor...


Seninle şu yağmurda ıslanmak isterdim şimdi...
Caddelerde yürümedik yanyana.
Şöyle içimizden geldiğince ağlamak göklerle birlikte..
Yâ da çılgın âşıklar gibi koşup eğlenmek.


Seninle zaten neyi yaşadık ki biz,?
Hep sen ve ben olduk uzak diyarlarda..
Özlenen,acı çeken..
Zamana kızdık neden geç kaldın diye!


Bize hep yasaktı aşk!
Şöyle hesapsızca,
Başını koyupta göğsüme, yüzümde uyumadı yüzün.
Özgürlüğü alınmış bakışlarla,
Gözlerimle hep gizlice buluşurdu gözün.


Ah! Sevgili Mavi...
Uzaklarda çok uzaklarda içimi kavuruyor özlemin.
Şu an pencereme vuran yağmurla birlikte
Hüzünler yağsada yüreğime..
Söndürmüyor içimi yakan yokluğunu..


Hani ellerimdeyken ellerin
Göğsün nasılda yüreğine dar gelmişti...
Ve benim boğazıma bir yumruk gibi takılıp kalmıştı, nefesim.
Sıcaktın, sımsıcak.


Varsın ıslatmasın yağmur bizi...
Varsın caddelerde başka sevgililer gezsin el ele
Seninle yan yana ıslanmasak ta
Bu aşk bizim yüreğimizi zaten ıslatmıyor mu?


Onun için yağmura aldırma sen bitanem! ...
Yağmurun olmadığı günlerde seni nasıl sevdimse..
Senin olmadığın yağmurlu günlerde,

SENİ YİNE SEVECEĞİM

Gözlerinde yaş olsam
Silmesen de olur
Kalbinde düğüm olsam
Çözmesen de olur
Dizlerinde uyusam
Bilmesen de olur
Seni sevdiğimi bilmesen de olur
Aldığım her nefeste
Kokladığım çiçekte
Her gece düşlerimde
Sen varsın
Çok uzaklarda yaşasam
Gelmesen de olur
Gelsen de yine
Kapımı çalmasan da olur
Kalbimdesin o yeter
Bilmesen de olur
Seni sevdiğimi bilmesen de olur

SEN GİDİNCE...

Sen gidince öyle yandı ki canım
İçimde ki alev sönmek bilmiyor
Sanki damarlarımda dondu kanım
Kalbimdeki acı dinmek bilmiyor

Son defa gözlerime baktığın an
Beynime sıçradı damla, damla kan
Saatler sustu, o an durdu zaman
Geceler sabaha dönmek bilmiyor

Evim, odam her yere doldu kahır
Sensiz cehenneme döndü bu şehir
Gözümde ki yaşlardan oldu nehir
Ellerim havadan inmek bilmiyor

Kapım çalınmadı, telefon sustu
Gülücükler öldü tebessüm küstü
Her rüyamı karabasanlar bastı
Ocağım söndü de yanmak bilmiyor

Lokmalar boğazıma dizildiler
Yetim kaldı gözlerim süzüldüler
Ne de derdimi hekimler bildiler
Gözüm hayaline kanmak bilmiyor

NECATİ KEÇELİ

VE KAYBETMEK SENİ….

O seni düşünmek yok mu
Geceler dolusu seni düşünmek
Sarılmak karanlıklara sen diye
Sen diye kucaklamak yorganı okşamak, öpmek

O seni beklemek yok mu
Her gün sabahlara dek uykusuz beklemek
Ahh, ayak sesleri, kapı gıcırtıları bilemezsin
Bir defa yaşamaktır o, bin defa ölmek

O seni özlemek yok mu
Saçlarını, ellerini, dudaklarını özlemek
Uzun uzun gözgöze gelmek seninle
Seninle bir olmak, beraber olmak, sevişmek

O seni gizlemek yok mu
Kuşlardan, çiçeklerden bile kıskanıp gizlemek
Seni saklamak içimde delice, divanece
Öylece yaşamak seni, öylece sevmek

Ve seni kaybetmek yok mu
Bulduktan sonra seni kaybetmek
İşte o beni yakan, yıkan, solduran
Ses versem de duyamazsın artık
Yüreğimde kan, gözlerimde kan, dudaklarımda kan

AHMET SELÇUK İLKAN

bir adın kalmalı geriye
bütün kırılmış şeylerin nihayetinde
aynaların ardında sır
yalnızlığın peşinde kuvvet
evet nihayet
bir adın kalmalı geriye
bir de o kahreden gurbet
sen say ki
ben hiç ağlamadım
hiç ateşe tutmadım yüreğimi
geceleri, koynuma almadım ihaneti
ve say ki
bütün şiirler gözlerini
bütün şarkılar saçlarını söylemedi
hele nihavent
hele buselik hiç geçmedi fikrimden
ve hiç gitmedi
bir topak kan gibi adın
içimin nehirlerinden
evet yangın
evet salaş yalvarmanın korkusunda talan
evet kaybetmenin o zehirli buğusu
evet nisyan
evet kahrolmuş sayfaların arasında adın
sokaklar dolusu bir adamın yalnızlığı
bu sevda biraz nadan
biraz da hıçkırık tadı
pencere önü menekşelerinde her akşam

dağlar sonra oynadı yerinden
ve hallaçlar attı pamuğu fütursuzca
sen say ki
yerin dibine geçti
geçmeyesi sevdam
ve ben seni sevdiğim zaman
bu şehre yağmurlar yağdı
yani ben seni sevdiğim zaman
ayrılık kurşun kadar ağır
gülüşün kadar felaketiydi yaşamanın
yine de bir adın kalmalı geriye
bütün kırılmış şeylerin nihayetinde
aynaların ardında sır
yalnızlığın peşinde kuvvet
evet nihayet
bir adın kalmalı geriye
bir de o kahreden gurbet
beni affet
Kaybetmek için erken, sevmek için çok geç
Ahmet Hamdi Tanpınar 

ölüm hiç özenilecek şey değil
sevgilim, ölümün güzeli yok
bir çirkin oluyor insan görme
sevmeyi, düşünmeyi unutuyor
ölecek misin; ya bir meydan da öl
ya da dağ başında kavgan için
böyle yatakta miskince ölme

önce ellerden başlıyor ölmek
hiç yarım kalmış bardak gördün mü
kitap gördün mü az önce okunmuş
görmedin değil mi, ben çok gördüm
bu yüzden ölemiyorum kolay kolay
hem ölmek de nereden aklıma geliyor
insanlar uzayda dolaşırken
bütün ilaçları içiyorum yarım kalmasın diye
bütün kitapları okuyup bitiriyorum
boyuna kuruyorum saatimi
getirdiğin portakalları yiyorum
sana beğendirmek zorundayım kendimi
bilmiyorsun, direnmek zorundayım
utanırım karşında ölmekten
yaşıyorum böylesi daha iyi
 
Rıfat Ilgaz 

İMKANSIZ AŞK

Falcı kadın yalan söylüyor yalan
Bizi birbirimiz için yaratmış Tanrımız
Nasıl mümkün değilse
Yıldızları toplamak gökyüzünden
Öylesine imkansız bir şey aşkımız

Kurudu gölgesinde oturduğumuz ağaçlar
Bahçelerde sevdiğin çiçekler kalmadı
Sadece hatıralarda ebedi olan
Vazgeçemediğimiz, unutamadığımız
Onlar bile bize yar olmadı

Unut benden kalan ne varsa
Unutmak tesellidir yalnızlığın
Güneşi bir kadeh şarap gibi içip
Delicesine sarhoş olmak
En güzel tarafı imkansızlığın

Ümitlerimiz fırtınalı denizler ortasında
Bir hurda teknedir şimdi
Dalgalar dünden daha zalim
Rüzgar daha hoyrat
Ne bulut var ufuklarda ne gemi

Mevsimler toz pembe değil
Gündüzler gecedir, geceler zindan
Güneşin doğmasını beklemek boşuna
Boşuna artık medet ummak
Taş kalpli zamandan

İnan ki! Kırılmış bir ayna gibi
Paramparça, kırık dökük aşkımız
Çaresizliğin, ümitsizliğin türküsü
Türkülerin en içlisi, en hüzünlüsü
Büyük aşkımız

Ümit Yaşar OĞUZCAN