Sevdiğimiz Şiirler

dante cehennemi anlayamamış dostum..
cehennem hatıraların küllenmesi, ümitlerin susması..
cehennem haykıramamak, ağlayamamak..

& cemil meriç

Bir SEN bir BEN

ne zaman gözlerimiz çarpışır ,
dudaklarındaki tebessümü
yüzüme dökerse
işte o gün
acılarım kavuşur özgürlüğüne ..!



kahkahalarım yükselir göğe
sesi duyulur sesizliğimin
en güzel notalar dökülür
gönül telimden
uyur uyanık yüreğin
uyanır sesime



saklanacak delik arar hıçkırıklarım
saçımın teli düşer burnunun üzerine
burnun gıdıklanır
akıl kapımızdan çocukluğumuz girer




gülüşürüz
üfleriz saçımı bir sen bir ben
hadi daha kuvvetli
daha kuvvetli
hangimiz daha yükseye uçuracağız
saçlarıma asılı
umutlarımızı..!!

Nerede olursam olayım,

Gökyüzü benimdir.

Pencere, düşünce, hava, aşk, yer benimdir.

Ne önemi var

Bazen bitiyorsa

Gurbet mantarları?

Bilmiyorum

Niçin derler: At soylu bir hayvan, güvercin güzel?

Ve neden yok kimsenin kafesinde akbaba?

Ne eksiği var yoncanın kızıl gelincikten?

Yıkamalı gözleri, başka türlü bakmalı.

Yıkamalı sözcükleri.

Sözcük rüzgâr olmalı, sözcük yağmur olmalı.

Kapatmalı şemsiyeleri.

Yağmurda yürümeli.

Yağmura çıkarmalı fikri, hâtırayı.

Çıkmalı yağmura tüm şehir halkıyla.

Dostu yağmurda görmeli.

Aşkı yağmurda aramalı.

Yağmur altında yatmalı kadınla.

Yağmurda oynamalı.

Yağmurda bir şey yazmalı, konuşmalı, nilüfer dikmeli.

Yaşam, ıslanmak peyderpey.

Yaşam, yıkanmak “şimdi”nin havuzunda.

Sohrab Sepehri'

Ah şu sardunyalar da olmasa..
Uyanmazdım hiç..
Ama sardunyalarım var ..
Su ister, gübre ister,
Çocuk gibi şefkat ister..
Yetim kalmasınlar diye uyanıyorum ben..
Uyanmazdım dediğime de bakmayın;
Yaşamayı seviyorum,
Çiçek olmasa böcek olurdu bahanem..

T.Tuğba Baş

pelikanların şarkısı

biz,
incirle ceviz
gibi çiçeksiz
meyve verenlerdeniz.

süsümüz yok; şatafatımız yok
gündelik şanlarda,
hele şu dış alanlarda
oynatacak atımız yok.

papucumuz delik,
olsun… çamur tıkar.
değerimiz bir metelik
etmesin ne çıkar.

yoksulla ikiz
biz
sırayı kardaş,
bilenlerdeniz.
biz ki en
kör çeşmelere tutarız da tası,
viskiden
tatmayız…
gözeye gözyaşı katmayız.
at.. mayız, efendiler, ayartmayız
salt
en yâd
ellerde bile
gücünüzden kile kile
incirle ceviz
gibi çiçeksiz
meyve verenlerdeniz
biz!

Can AKENGİN

Dağ  tepesinde bir çam olamazsan
Vadide bir çalı ol.
Fakat , oradaki en iyi küçük çalı sen olmalısın.
Çalı olamazsan bir ot parçası ol ,
Bir yola neş’e ver.
Bir misk çiçeği olamazsan bir saz ol ..
Fakat , gölün içindeki en canlı saz sen olmalısın.
Hepimiz kaptan olamayız , tayfa olmaya mecburuz.
Dünyada hepimiz için bir şey var.
Yapacağımız iş , bize en yakın olan iştir.
Cadde olamazsan patika ol.
Güneş olamazsan yıldız ol.
Kazanmak , yahut kaybetmek ölçü ile değildir.
Sen her neysen , onun en iyisi olmalısın...

Özlem

Özleyince bir kadın,
 bir adamı
Ya da bir adam bir kadını
Özlem işte fark etmez ki cinsiyeti
Acı bir yel dağıtır hem adamı hem kadını
İç çekişi başlar zamanın
Mazi ayaklanır, dili çözülür anıların
Dost ağzındaki teselliler bile ağlamaklıdır
Vuslat yoksa özlemin ardında
Yürek bir orman yangınının ortasındadır
Özleyince bir kadın, bir adamı
Ya da bir adam bir kadını
Vuslat yoksa özlemin ardı sıra
Hazırlan gönül sonbaharlara...

Seçil Oğuz

Ve Sen Yürek Yârem..

Sadece Benim Ola Dediğim Bencileyn Sevdiğim..!

Kimseler

Sözüne

Özüne

Yüzüne

Şiirlerine

Gülüşlerine Değmesin Diye Candan Geçtiğim..!

Bir Gün Anlarmısın Seni Benden Ziyade Canımdan Öte Bildiğimi..!

Bir Gün Sende Gece Gündüz Sayıklarmısın İsmimin İlk Harflerini..!

Yanarmısın 7/24 Nar-ı Hasrette..

Kıskanırmısın Bir Göz Özüme Değecek Diye ..

Yanıp Yanıp Sevdasına Küle Döndüğüm..!

De Hele Canıma Can Ömrüme Yâr Bildiğim De Hele…

Sevdamın Azizliğini Farkedecekmisin De Hele..!

Bu sıralar,
Issız yerler çekiyor ayağım,
Az değil, derin bir sessizlik istiyor canım..
Keşke bir sandalım olsa,
Durmam buralarda,
Kendimi tenhalara atarım..
İnsan yoruldukça,
Kaçmak istiyor,
Kendinden bile..
Geç de olsa,
Anladım..
T.Tuğba Baş

..
mavilik de çocukluk gibi,
unutulmayacak hiç..

& edip cansever

Susup, sadece dinlenecek şarkılar vardır.
Her şeyden haberdar...
İç dökülecek fotoğraflar vardır.
Yıllanmış eşyalar...sahibine dokunur gibi dokunulan.
Anılar vardır, her akla gelişinde aynı yerlere götüren.
Geçmişte ertelenmiş,
Şimdilerde geç kalınmış keşkeler vardır.
Yarım bırakılmış sözler...
Yürekte demlenmiş,
sayfalarla buluşmamış,
saklı şiirler vardır.
Adı unutulmamış,
yüzünü görmeyeli yıllar olmuş dostlar vardır.
Tanıdık parfüm kokuları,
kurutulmuş gül yaprakları,
baş harfi bir kalbin yanına yazılmış
gençlik aşkı,
Bir gecede milyonlarca neden vardır.
Hüzünlenmek için.
-Seçil Oğuz-

Hayır kimse inanmiyor sözüme.
Ve bakiyor bana ,gülerek
Yoksa bir ben mi yaşıyorum .
Yoksa bir ben miyim ölecek ?
                          Mehmet GÖDEN

SOLUK SOLUĞA

Uzun, karanlık bir çığlığın da ardına düşebilir insan,

Titrek, eğri büğrü bir yazının çağrısına da uyar.

Bırakıp her şeyi döner -

Aşk bir buluşmadır çünkü,

Her zaman gecikmiş bir buluşma.

Bitmeyen bir kavuşmadır da aşk -

Araya her zaman bir şeyler girer:

Bazen kendi sevincinin kanat gölgesi,

Bazen nabzın hızı, yüreğin titreyişi,

Tüylerin telaşıyla besleniyor gibidir -

Araya her zaman bir şeyler girer:

Çalışma saatleri, karşılıksız sorular.

Nereden bilebilir insan

Bunların hepsinin de aşk olabileceğini?

Çoğu kez aldatıcıdır da,

Bakarsın, herkes onun askeri, onun şehidi.

Oysa aşk hiçbir zaman bir yarış değildir ki.

Bu yüzden yanılır hep

Sayın muhbir vatandaş, köftehor okur, arsız yetkili.

Sararmış bir fotoğraf olarak da çıkabilir karşına,

Borulu bir fonoğraf kılığıyla da.

Bakarsın, ona da dadanmış

Gündelik hayatın sosyolojisi.

Yeniden duyulur bazen o uzun ve karanlık çığlık.

Çağıran o titrek yazı yeniden belirir -

Çünkü aşk en eski köprüsüdür Balkanların, en eski..'

Cevat Çapan'

Hoyrattır bu akşamüstüler daima
Gün saltanatıyla gitti mi bir defa
Yalnızlığımızla doldurup her yeri
Bir renk çığlığı içinde bahçemizde
Bir el çıkarmaya başlar bohçamızdan
Lavanta çiçeği kokan kederleri
Hoyrattır bu akşamüstüler daima...

Ahmet Muhip Dıranas

KIRIK BİR KURŞUNKALEMİN ŞİİRİ

yollar uzak ay bedir
sırtımda gümüş hançer
yürürüm de ölemem
kan damlatır karanfil.

usulca mavi bir kar
kara geceye düşer
tutuşur fundalıklar
gelir kalbimi yakar.

gün olur belki öper
ay ışığı acıyı
o yaralı cerenler
yanık sulara iner.

yollar uzak ay bedir
sırtımda gümüş hançer
yürürüm de ölemem
kan damlatır karanfil

Behçet AYSAN
(Deniz Feneri)