Sevdiğiniz Şiirler

Şiirle hiç aram yoktur, nedense sevmiyorum sıkıcı geliyor bir duygu bağı kuramıyorum yoksa ben mi duygusuzum bilmiyorum..Tek sevdiğim şiir İstiklal Marşımız dır.

  ben şiir  dinlemeyi de okumayı da çok severimm...bir şiirle bir çok kişinin duygularına tercuman olmak ve mısralarda kendini bulmak benim vazgeçilmezimdir...nasıl ki türküler duygunun diliyse şiir de duygunun hislerin yüreğin dilidir diye düşünüyorum...şiirle duygu bağı kuramamanız çok tuhaf doğrusu:(:

İstiklal marşından şiir olarak söz etmek mi:))) ilk kez duymanız da beni güldürdü:) bana da sizin bakış açınız -kusura bakmayın ama- cidden komik geldi.. Benim kastım ortada hocam tekrar ve düzelterek söylüyorum sevdiğim ve beğenerek okuduğum tek şiir İstiklal Marşımızın şiiri...anlaşılmadıysa yapacak bişeyim yok kusura bakmayınız iyi bayramlar:)

bence bir insanın şiir okuyupta şiiri sevmemesi söz konusu olamaz.
şairler bizim duygularımızı bizden daha iyi anlatır.en garibi de bunu bizimde bildiğimiz kelimelerle muhteşem bir şekilde anlatırlar.aşağıdaki  şiirin güzelliği demek istediklerimi daha iyi anlatır sanırım

SANA BAKMAK

Herşey yapılabilir
Bir beyaz kağıtla
Uçak örneğin, uçurtma mesela.
Altına konulabilir
Bir ayağı ötekinden kısa olduğu için
Sallanan bir masanın.
Veya şiir yazılabilir
Süresi ötekilerden kısa
Bir ömür üzerine..

Bir beyaz kağıda
Herşey yazılabilir,
Senin dışında..
Güzelliğine benzetme bulmak zor,
Sen iyisimi sana benzemeye çalışan
Herşeyden:
Bir gülden bir ilk bir sonbahardan sor.
Belki tabiattadır çaresi
Senin bir çiçeğe bu kadar benzemenin..
Ve benim
Bilinci nasırlı bir bahçıvan çaresizliğim..
Anlarım bitkiden filan
Ama anlatamam
Toprağın güneşle konuşmasını
Sana çok benzeyen bir çiçek yoluyla

Sen bana ışık ver yeter
Bende filiz çok..
Köklerim içimde gizlidir
Gelen giden, açan soran, bere budak yok
Bir şiir istersin
"içinde benzetmeler" olan
Kusura bakma sevgilim
Heybemde sana benzeyecek kadar
Güzel birşey yok

Uzun bir yoldan gelen
Tedariksiz, katıksız bir yolcuyum
Yaralı yarasız sevdalardan geçtim
Koynumda bir beyaz kağıt boşluğu
Herşeyi anlattım..
Olan olmayan, acıtan sancıtan..
Bilsem ki sana varmak içindi
Bütün mola sancıları
Bütün stabilize arkadaşlıklar
Daha hızlı koşardım
Severadım gelirdim
Gözlerinin mercan maviliğine..

Sana bakmak
Suya bakmaktır..
Sana bakmak
Bir mucizeyi anlamaktır..

Sağa sola bakmadan yürüdüğüm yollar tanıktır
Aşk sorgusunda şahanem
Yalnız kelepçeler sanıktır
Ne yazsam olmuyor
Çünkü bilenler hatırlar..
Hem yapılmış hem yapma çiçek satanlar
Bahçıvan değil tüccarlardır
Sen öyle göz,
Sen öyle toprak ve güneş ortaklığı
Sen teninde cennet kayganlığı iken,
Sana şiir yazmak ahmaklıktır..

Bir tek söz kalır
Dişlerimin arasından
Ben sana gülüm derim
Gülün ömrü uzamaya başlar

Verdiğim bütün sözler
Sende kalsın isterim
Ben sana gülüm derim
Gül sana benzediği için ölümsüz..
Yazdığım bütün şiirler
Sana başlayan bir kitap için önsöz

Sana bakmak
Bir beyaz kağıda bakmaktır.
Her şey olmaya hazır
sana bakmak
suya bakmaktır..
gördüğün suretten utanmak..
sana bakmak
bütün rastlantıları reddedip
bir mucizeyi anlamaktır..
sana bakmak
Allah’a inanmaktır...

ortada bi kavram karmaşası var sanırım. istiklal marşı adında "marş" sözcüğü geçsede şiirdir hemde mükemmel bir şiirdir. sonradan bestelendiği için marş olmuştur ve bence bestesiz yani sadece şiir hali daha duygulu daha coşkuludur.

Yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
bir sincap gibi mesela,
yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
yani bütün işin gücün yaşamak olacak.

Yaşamayı ciddiye alacaksın,
yani o derecede, öylesine ki,
mesela, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda,
yahut kocaman gözlüklerin,
beyaz gömleğinle bir laboratuarda
insanlar için ölebileceksin,
hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
hem de en güzel en gerçek şeyin
yaşamak olduğunu bildiğin halde.

Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin,
hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
yaşamak yanı ağır bastığından.
.............
1947 ---nazım hikmet

ortada bi kavram karmaşası var sanırım. istiklal marşı adında "marş" sözcüğü geçsede şiirdir hemde mükemmel bir şiirdir. sonradan bestelendiği için marş olmuştur ve bence bestesiz yani sadece şiir hali daha duygulu daha coşkuludur.

anlayan birilerini bulmak gerçekten güzel... iyi bayramlar tşkler...

ben fikrimi söyledim hocam. sizede iyi bayramlar...

peki nie bir şiir yazın dendiğinde hiç istiklal marşı yazılıp getirilmiyor?şiir olarak yazılmış olsada biz onu marş olarak kullanıyoruz.hocam bu kadar agresif bir tutumda olmanızdan şiiri sevmemeniz ve okumamanız belli oluyor.neyse tercih meselesi ,iyi bayramlar,relax günler;)

peki nie bir şiir yazın dendiğinde hiç istiklal marşı yazılıp getirilmiyor?şiir olarak yazılmış olsada biz onu marş olarak kullanıyoruz.hocam bu kadar agresif bir tutumda olmanızdan şiiri sevmemeniz ve okumamanız belli oluyor.neyse tercih meselesi ,iyi bayramlar,relax günler;)

agresif bir tutum mu:)) tebrik ediyorum sizi, algılayışınızı ve yorumunuzu:)
neyse ikili diyalog olmasın...amacı dışına çıkarmayım konu başlığını -buna da farklı bi bakış getirirsiniz şimdi:))- hoşçakalın:)

fazla büyütmemek lazım ama İstiklal Marşımız Mehmet Akif'in efsane bir şiiridir

Sen İstanbul Kokardın

Martıların gözlerinden dinledim
İstanbul'un boğazı yanmış dün gece
Yıldızlar şahitlik etmiş, güya suçlu benmişim
Oysa can, yemin olsun yanağımdan süzülen denize
Ben bu şehre yüreğimi içirmedim

Göklerden hicran yağdı, İstanbul'lu bir geceydi
Yere düşen her damlanın yüreğinde sen vardın
İsmin dudaklarımda idamlık bilmeceydi
Yalansa kahrolayım, sen İstanbul kokardın

Sevda dediğin gülüm bir busedir dudağımda
Bıçak gibi, yasak gibi, kan gibi...
Utanır, intihar ederdi ölüm,
Hayata rest çekip ağladığımda,
Korkak gibi, tutsak gibi, yaşanmamış an gibi...
Ben lal olmuş bülbülüm, sen deli gülsün bağımda
Toprak gibi, yaprak gibi, candan özge can gibi
Kuş uçmaz kervan geçmez dağımda,
Kah aşkı yağan kar tanesi
Kah Leyla tüten rüzgardın
Zambak gibi leylak gibi,
Sigaramda duman gibi
Sevdiceğim, sen İstanbul kokardın

Dayadım ondörtlüyü İstanbul'un şakağına
İstediğim gül içmekti gözlerinden bir yudum
Seni sordum gündüzlerce bu şehrin her sokağına
Söylemedi, inat ettim gece seni uyudum

Ben bir sana, bir bu şehre gül dedim
Ayla toprak şahittir, şahittir denizle gece
Sensizken, İstanbul'da bir kez olsun gülmedim
Yıllar kapımı çaldı, ellerinde vur emri
Yokluğun var sen yoktun, ölüm geldi ölmedim
Ağladım yüreğimde sen, sende divane İstanbul
Aşkından hatıra dedim göz yaşımı silmedim
Ben bir sana, bir bu şehre gül dedim
Belki de can ben bu şehri güller için çok sevdim

Gözlerimden dökülen yaş denizi ıslatıyor
Sevda kilim, hasret nakış, gönül derdi dokuyor
Çatlayası deli yürek 'sen sen' diye atıyor
Oy gece gözlüm oy, İstanbul SENİ kokuyor
  
Serdar Tuncer