Sevdiğiniz Şiirler

İmlâ ve noktalamaya da dikkat ederseniz, bir şeyler olacak Tema güzel ...

Acemice yazılmış ve yazıldığı zaman imla ve noktalama işaretlerine vakit olmamış  : ) yazıldığı andaki gibi doğal yani : ) en azından tema güzel dediniz bunada şükür.

Pes Etmeyeceğim : ) Şansımı Deniyorum...


hediye

bir Hediye Aldım Bugün,
çok Özel Ve Çok Güzel.
hediyemi Anlatayım Size,
dedi Ki “ Masal Şimdi Sana Özel Bir Şey Vericem”
“ Nedir “ Dedim Merakla Ve Heyecanla
“şimdi Yalnız Beni Dinle Ve Benimle Ol” Dedi.
“tamam” Dedim Yalnız Kaldık.
dedi Ki “yaklaş Yanıma”
“korkarım Dedim Şakayla,
“ Korkma” Dedi “yaklaş Yanıma”
yaklaştım.
“uzat Sağ Elini Bana”
uzattım.
elimi Tuttu Ve Dedi Ki:
“minicik Veyumuşacık”
sonra Avcumu Açtı,
sıcacık Bir Buse Koydu Avcumun Ortasına,
elimi Aldı Yüzüne Sürdü,
içim Isındı.
sonra Kalbinin Üstüne Koydu Elimi,
öyle Sıcaktı Ki Yüreğindeki Sevgi,
yüreğime Aktı Sanki Dostluğu Sevgisi,
ağlamak Geldi İçimden...
dedi Ki : “şimdi Avcunu Aç Ve Sende Öp”
öptüm Mutluydum Huzurluydum
ve Devam Etti
“ Sıkıldığında Bunaldığında Zorda Kaldığında,
ihtiyacın Olduğu Her An Avcunun İçini Öp,
hemen Yanında Olucam.
söz Veriyorum Hissediceksin”
tekrar Ettim Bende
“söz Veriyorum Sıkıldığımda Bunaldığımda
zorda Kaldığımda, İhtiyacım Olduğu Her Anda
yanımda Hissedicem”
ve Söz Verdik İkimiz,
“bu Bizim Sırrımız Mezara Kadar”
“ayrılsakta Görüşmesekte Küssekte Sıradanlaşmıycaz.”
“söz Veriyorum”
ne Bu Günü Ne De Seni Asla Unutmayacağım .
çok Teşekkür Ederim Sevgili Dostum.
“seni Seviyorum Canısı”
siz Hiç Hayatınızda Böyle Güzel Hediye Aldınız Mı?
çok Özel Bir Dosttan,
çok Güzel Bir Hediye.

Azminiz takdire şayan ... Aynı azmi, imlâ ve noktalamaya da yansıtırsanız gerçekten çok güzel bir şeyler ortaya çıkarabilirsiniz.
Olur ya bir gün, " Sevdiğiniz Şiirler " başlığı altında sizin de şiirleriniz başkaları tarafından paylaşıma sunulur

Anladım siz edebiyatçısınız vazgeçebilirim : )

Teşvik için tenkit ettim. Aldırmayabilirsiniz de

Tamam yazması benden düzenlemesi sizden olsun  devam ederim : )

hangi birini diyeyim, kocaman bir masal alemi şiir kendimi kaybettiği. ama aklıma şuan gelen ve beni en çok etkileyen dizeler


sevmek kimi zaman rezilce tutkuludur
insan bir akşamüstü ansızın yorulur
tutsak ustura ağzında yaşamaktan
ve kimi zaman ellerini kırar tutkusu
bir kaç sevmek çıkarır yaşamasından
hangi kapıyı çalsa kimi zaman
arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu...

Mona Roza Tek Vazgeçilmezimmmm

AYRILIK

Hep ayrılık; isteğe erince istek ölür,
Bir anda ölseler de insanlar tek tek ölür...

Şairler Sultanı Necip Fazıl Kısakürek
1977

Tamam yazması benden düzenlemesi sizden olsun  devam ederim : )

Tabii ki ; zevkle 

masal

bir Varmış Bir Yokmuş Diye Başlar Masallar
hayat Bir Masal , Bizde Kahramanları
bir Bakmışsın Keloğlan,
bir Bakmışsın Pamuk Prenses.
en Sevilen Yeridir Sonu Masalların,
çünki Hep İyi Biter.
prens Prenses Kavuşur ,
keloğlan Sultanına Kavuşur,
külkedisi De Prenses Olur.
hayat Denen Masal Neden Başkadır ?
sonunu Bilemezsin...
yazan Belli Kahramanları Belli,
bilmediğimiz Hep Sonu.
bazen İyi Biter Bazende Kötü,
yaşayan Kahramanlar İçinse Meçhul,
elimizde Olabilir Mi Sonu ?
hayat Denen Masalın,
hani Prens Öperde Pamuk Prensesi,
 Uykusundan Uyanırya;
hani Ayakkabı Uyar Ya Ayğına Külkedisinin,
prenses Olur Ya
ne Güzel Olur Masalların Sonu...
iyiler Ve Kötüler Vardır,
iyiler Kazanır Kötüler Kaybeder.
ya Bizlerin Masalı ,
biz İyimizyiz Kötümü ?
bu Bilinmez ...
hayat Denen Masal Bir Okul
bizde Kahraman Öğrenciler,
ya Sınıfta Kalırız ,
ya Geçeriz Sınıfı,
ve İşte Son
onlar Ermiş Muradına...

 

GÖZLERİNE YAZILMAMIŞ BİR DESTAN

 

bu şiirde iki göz var

biri senin; biri onun

Senin o karanlık, küf kokulu

matem gözlerini terkediyorum

 

biliyorum; saçlarının sarısı

gözlerinin yeşiline karışmış

biliyorum; sana benzemek için

melikeler birbiriyle yarışmış

fosforlu ve derin bakışlarına

çağlar boyu nice destanlar yazılmış

oysa ben görülmedik bir lale yaprağına

gökleri kıskandıran bir destan yazıyorum

gözlerin değişip kaplasın karanlığı

bütün ufukları sarsın gözlerin

gene de hep bende kalsın gözlerin

 

l

kapama gözlerini; karanlıktan korkarım

atlılar kaybeder yolunu, hasretimin

posta güvercinleri geri dönmez ülkeme

yaslı dereler gibi mutsuzluğa akarım

kapama gözlerini; karanlıktan korkarım

 

ll

ateşten ve köpükten sıyırıp ellerimi

mekanımı gülistan eyleyendir gözlerin

isyanıyla ihtiras ve gerilim yaşayan

Kabil’in ruhunu kan eyleyendir gözlerin

vuslat aşkını Leyla düşürmedi çöllere

arzı Mecnun’a hicran eyleyendir gözlerin

gözlerinde başladı tarihin macerası

Adem’i Havva’ya ram eyleyendir gözlerin

Kerem dağlar ardında aradı gözlerini

Kamber’i bile viran eyleyendir gözlerin

Ferhat dağları deldi yolunu bulmak için

sevmeyenleri giryan eyleyendir gözlerin

suların emzirdiği muamma bir çocuğu

yedi iklime hakan eyleyendir gözlerin

 

lll

gözlerin göklerinde

her yüzyılın başında

birer akkor olmuş gözlerin

çekip çıkarsam da mısralarımı

ben yalnız gözlerinin şairiyim aslında

 

hangi rüzgara verdiysem aşkımı

beni alıp yangınlara götürdü

muştu beklediğim bütün yelkenlilerden

ateş düştü içime

 

lV

yüreğimden fışkıran bir “ah” mıdır gözlerin

beni benden koparan “eyvah” mıdır gözlerin

Bu gözler, o aydınlık o güzel gözler değil

yoksa yalancı mıdır, günah mıdır gözlerin

ses midir, aynalarda çarpan kulaklarıma

kürdili hicazkar mı, segah mıdır gözlerin

Arif Bey’i Itri’yi ömür boyu inleten

nihavend mi, sultan-ı yegah mıdır gözlerin

kubbesinde yitirdim zaman duygularımı

akşam mıdır, gece midir, sabah mıdır gözlerin

ruhumu baştan başa acılarla dokuyan

beynimi kurşunlayan silah mıdır gözlerin

her köşede zifiri bir silüet bırakan

gönül memleketimde seyyah mıdır gözlerin

renkler avare; sitem başıboş kuytularda

mavi midir, yeşil mi, siyah mıdır gözlerin

yoksa yalancı mıdır, günah mıdır gözlerin

 

V

nihan kıldı gözlerin bana kapılarını

oysa ben gözlerinden girerdim yüreğine

her bakışın bir damla ab-ı zindegan idi

hicranlı her gülüşün bin yıllık figan idi

içime, soluşundan sonra koyu renklerin

birer şirpençe gibi düştü gözbebeklerin

feryadıma gök bile bigane değil şimdi

söyle, kurtuluşun mu, harabın mı gözlerin

gözlerinde mi mehtab; mehtabın mı gözlerin

 

Vl

çağlayanlar bile hararetlidir

buğday başağının açlığıdır ufuklar

siperleri aşıklar mı doldurmalıydı

zalimler mi

neden böyle hıçkırıklı, umutlar

 

Vll

beni hangi urganla bağladın gözlerine

beni hangi ırmağa karıştırdın yeniden

senden kopamıyorum gözlerin var oldukça

sensiz yapamıyorum yüzün bahar oldukça

gözlerine baktıkça duruluyor yüreğim

ölse de, gözlerinden soruluyor yüreğim

indirme kirpiğini; tutuşmasın kainat

nazar kıl; ferahlasın; kavruluyor yüreğim

sensiz küle dönerek savruluyor yüreğim

 

Vlll

diyorlar ki ağla

ağla ki dumanı dağılsın yolların

ağlamayı denizlere bıraktım

 

 

yalnız gözlerindir hayatta kalan

uğruna adandığım

mahşeri sularla çevirip dört yanından

gönlümde sakladığım

aynalarda arayıp bulamazken günboyu

gölgesinde konakladığım

gözlerindir ufkumda dalgalanan

 

Rüstem’in kanını döktüm yerlere

İstanbul’u kuşattım gözlerin için

Azrail’e koştum siperlerimden

gözlerine baka baka dirildim

niçin kızıl kıyamettir gözlerin bu gün

niçin heyelan var eteklerinde

İsrafil’den işaret mi almışsın

yanaklarında mahşer kalıntısı

dudaklarında mizan

bütün gamlı hüdhüdler Belkıs’le döner sana

yıldızlar vuslat için her gece iner sana

rengini, gözlerinde kaybolan bilir

 

lX

gözlerin uğrak yeridir bestekarların

şairler hüzne dalar yeşil okyanusunda

eşiğinde ölümsüz dilenciler

gözlerin gecenin intiharıdır

 

sen gözlerine mahkumsun; gözlerin bana

ben şiir yazmasam, kim tanır gözlerini

geçerken yalnızlık sokağından

hangi demirci indirir parmağına çekici

hangi berber yanağını keser müşterisinin

gözlerine bakmasam, doğar mı güneş

 

X

gözlerin boşluğa akan bir ırmak değil

gözlerin sadece ölmek, yaşamak değil

gözlerin tükeniş doruklarında

bulunmayanları aramak değil

gözlerine aşina olduğum günden beri

ben artık her gece sesleniyorum

düşe kalka

yorgun argın

derbeder

yapayalnız

duruyorum; yanlış anlaşılıyor

her hücremde bir inkılab

her gönlümde bir mahitab

evim harab; ömrüm harab

ne ay kaldı, ne de mehtab

gök bulanık; ufuk silik

gene de mağrur ve dimdik

yürüyorum; mezarım oluyorsun ansızın

 

Xl

bu son şiir, o küflü gözlerine yazılan

bu son mezar kalbimde hicranla kazılan

senin gamsız gözlerin kahkahalar atarken

benim gözlerim viran; ağlamaya değer mi

her cilven bir ıstırab; her nazın kapkaranlık

yorgun kuraklığında ıslanmaya değer mi

hiç güzel olur muydun gözlerin olmasaydı

ateşlere girmeye ve yanmaya değer mi

bir kevser ırmağında serinlemek dururken

sellerine karışıp bulanmaya değer mi

aydınlığın gözleri çağırıyor kalbimi

zehir bakışlarınla boyanmaya değer mi

gözlerine bir ömür dayanmaya değer mi
                                     NURULLAH GENÇ

DUDAK PAYI

Çay bardağında
bırakılan dudak payı
kadar bile
uzak kalamam
gözlerine

Yakın olsun isterim
ellerime ellerin
yanında beton binaya
yaslanması gibi
köhne bir evin

Seni bir çivi
gibi çaktım
çünkü beynime
ve toplayıp
bütün kerpetenleri
attım denize

SUNAY AKIN

aşk zamanları

sonra çok ateşler gördüm hiçbiri ısıtmadı
yakıp da bıraktığın şu zalim bedenimi

en zoru ellerini unutmaktı
ve ıslaktı çimenler sonsuz ıslak
en zoru ellerini unutmaktı

bir çiçek açmamış gibi aramızda
gidiyordun ve deprem
bütün denizler gidiyordu savaşlarım gidiyordu
ve yalnızdı ellerim sonsuz yalnız
bir çiçek açmamış gibi aramızda

hiçbir felaketten öğüt almayan aşk zamanlarımda
baktım ruhumun sahibine baktım yanıyordum
sonuna geldiğim bir yolculuk gibiydi herşey
film kopmuştu ve hayatımdan çıkıp gidiyordum
hiçbir felaketten öğüt almayan aşk zamanlarım

mevlana idris

Asaf Halet Çelebi - Seni çok seviyorum
   

(S)ultânım, mahpeykerm, gözlerine vurgunum
S(e)ni sevdim seveli, tâkatsizim durgunum
Ca(n)dan gülüşlerine, iste ömrüm vereyim
ist(i)yorum birlikte, mutluluğa ereyim

Buna (ç)âre var ise, belli ki sâde sensin
Öyle z(o)r ki târifi, sen yine de bilensin
Mahzûn (k)albde oluşan tüm dertleri silensin

Âh nasıl (s)evmişim ki, râzıyım her cefâya
Erişirim (e)lbette, varlığınla sefâya
Aşkınla ka(v)rulmuşum, gel sen bana devâ ol
istikâmet b(i)linir, vuslâttan geçecek yol
Daha ne söyli(y)eyim, her şey açık meydanda
Kıymetlisin d(o)ğrusu, Güneş`ten de Ay`dan da
Senden vaz geçe(r) miyim, buna ancak gülerim
Hümeyrâ`m ben uğr(u)na, ömrümü törpülerim
Olursan Gül-izârı(m), Allah`tan ne dilerim?