öğrencilerim dolabımı yerleştiriyor,masamı topluyor,örtümü her daim çiçek gibi tutuyorlar:))eşyalarımı almak için girişte kapıda beni bekliyolar...teneffüslerde sınıfta kuş uçurtmuyolar.bi geçen yılki o ürkek o korkak hallerini hatırlıyorum...bir de şimdi geldikleri konuma bakıyorum.elimde olmadan gözlerim yaşarıyo çok duygulanıyorum
değerli arkadaşlar,düzenli olarak takip ettiğim bir uzman doktor var:sabiha paktuna keskin.onu her seyrettiğimde eksikliklerimi görüyorum ve kendimi toparlamaya çalışıyorum.fazlaca yüklendiğimizden bahsediyor çocuklara ve beyin gelişimlerini desteklemek yerine sistem ne kadar değişirse değişsin bilgiye boğduğumuzun üstünü çiziyor ısrarla.'şekiller'adlı bir kitabını tanıttı geçen gün.resimler üzerine çocukların yorum yapmaları üzerine tasarlanmış uzun bir ekip çalışmasının ürünüydü.bulduğum ilk yerde almayı planlıyorum.çok beğendim...
