80'li Yıllarda Çocuk Olmak

ninja kaplumbağalar çok severdim

gazoz kapaklarım vardı binlerce ve de bilyelerim yüzlerce..

Dantel iplerim vardı.Masa örtüsü örerdim.O tarihlerden hatırladığım sadece bu 

80 li yıllarda yaz tatillerinde çocukluk arkadaşlarımızla oynadığımız köy oyunları şimdi tarih oldular(çelik-çomak, kovboyculuk,salyangoz.bokuç,misket,fotik,üç taş,on iki taş,japon kalesi... )şu an köye tatile gittiğimde bırakın oyunları çocukları göremiyorum.kültürel yapılarımızı yavaş yavaş kaybetiyoruz galiba .Bence toparlayıp kayıt altına alıp onları yaşatmalıyız.Bugün 1. sınıflar da kas gelişimi için yapılan çalışmaları bu oyunlarla daha eğlenceli hale getirebiliriz diye düşünüyorum. Ne dersiniz böyle bir konu başlığı açsak bu oyunları toparlayabilirmiyiz.

voltron aklıma geldi

80 li yıllarda yaz tatillerinde çocukluk arkadaşlarımızla oynadığımız köy oyunları şimdi tarih oldular(çelik-çomak, kovboyculuk,salyangoz.bokuç,misket,fotik,üç taş,on iki taş,japon kalesi... )şu an köye tatile gittiğimde bırakın oyunları çocukları göremiyorum.kültürel yapılarımızı yavaş yavaş kaybetiyoruz galiba .Bence toparlayıp kayıt altına alıp onları yaşatmalıyız.Bugün 1. sınıflar da kas gelişimi için yapılan çalışmaları bu oyunlarla daha eğlenceli hale getirebiliriz diye düşünüyorum. Ne dersiniz böyle bir konu başlığı açsak bu oyunları toparlayabilirmiyiz.

cok guzel bir fikir ogretmenim. Her yorede oynanilan degisik oyunlar var yada isimleri degisik. Bunlari bir yerde toplarsak beden egitimi derslerimizi klasiklikten kurtarmista oluruz ne guzel.

Elmayı,eriği dalından toplamak,mahalle arası yangın yerinde top oynamak,mahalle bakkalından veresiye alış veriş yapmak,

80 li yıllarda çocuk olmak sokaklarda hava kararana kadar özgürce oyun oynamak
TV'yi renkli seyredebilmek için komşuya oturmaya gitmek demek

Cumartesi akşamları TRT deki Türk filmini beklemek ,komedi filmi çıkınca sevinmek demek,

Yatmadan önce Adile teyzenin masalını dinlemek demek

80'li yıllarda çocuk olmak şimdi ki çocukların aksine en küçük şeyden mutlu olabilmek ,can sıkıntısı nedir bilmemek demek.

80 doğumluyum ama ozamana dair hatırladığım mahalle arası maçlar ve çelik çomak oyunu

80 li yıllarda herkes sosyal ve payşlaşımcıydı.Çok zengin insanların bulamadığı bu güven ve sevgi ortamı RAHMETLİ KEMAL SUNAL'ın filmlerine bile konu olmuştu.Çocuklar şimdiki gibi kaprisli,kompleksli değildi.Ayrıca şimdikiler gibi iştah sorunu da yoktu çünkü hep sokakta oyun oynardılar.Şimdikiler zavallılar bilgisyar ekranından kurtulamıyorlar.İlişkilerin kalitesi düştü.

Ağzımıza leblebi tozu alıp yusuuuuff demekti

 80 li yıllarda genç kızdım.Kerme nadir ve muazzez tahsin berkant okurdum sonra sonrasında necip fazıl kısakürek yön verdi şahsiyet kazandırdı ve arkasından   diğerleri güzel yıllardı çocukluktan kurtuluş gerçekleri kavrayış ve güzelliklerle kucaklaşmak .....çocukluğumu yeniden  yeniden bana yaşatan tüm öğrencilerimi çok seviyorum ve onlarla hergün çocuk oluyorum ...ben hala kendimi bazen 10 -11 yaşındaki bir çocuk gibi  hissediyorum    ............büyümek zor iiş....

Siyah Beyaz televizyonumuz vardı 9 kanallı ama çeken tek kanal trt1 ve o zamanlar tek geçtiği film He-man Sonradan kız kardeşi de olmuştu hatırlayamadım şimdi adını.
Yılda 1 Panayır yapılırdı bulunduğum yere bütün yıl para biriktirip tüm parayı harcardım orada.

Siyah Beyaz televizyonumuz vardı 9 kanallı ama çeken tek kanal trt1 ve o zamanlar tek geçtiği film He-man Sonradan kız kardeşi de olmuştu hatırlayamadım şimdi adını.
Yılda 1 Panayır yapılırdı bulunduğum yere bütün yıl para biriktirip tüm parayı harcardım orada.

heman ve shera Ben de çok izlerdim gölgelerin gücü adına...

Japon kale maçlar..9 aylıklar...şişeden geçirme(bacak arasına bu tabir) buna bide namıs gitti diye dalga geçenler olurdu...Topukla gol atmaya POLİM derdik...Maçlar genelde 10 da HAFTA(Half time ın bizim mahallecesi) 20 de biter..10 da uzatma..şeklinde olur ve sabahtan hava kararıncaya kadar maç yapılırdı...