sigarayı bırakan arkadaşlar yöntemlerini de anlatabilir mi, ilaçlar falan işe yarıyor mu acaba. Artık sigara keyif olmaktan çıktı benim için, insan zorunlu olarak yapması gereken bir şeyden keyif alamıyor, sigara artık hayatımda bir zorunluluk oldu, sanki içmesem yaşamın bütün tadı kaçacak gibi hissediyorum
16 yaşında başladım içmeye. İyi bir tiryakiydim. İçmeyen arkadaşları anlamıyordum. Hayattan nasıl tat alıyorsunuz diyordum. ve 33 yaşında bıraktım. 1 yıl 4 ay oldu bırakalı.Hem de sigarayı bırakıyorum ya da bıraktım demeden. Sadece şu an içmiyorum diyerek.
Eşime (o zaman nişanlı bile değiliz) "sigara konusunda beni zorlama çünkü ters teper bırakacağım varsa da bırakmam, ama kendi kendime telkinlerle azaltmaya gayret ederim" dedim. Tamam dedi.
Sigarayı günde üç taneye indirmeye karar verdik arkadaşlarlabirlikte. ama onlar ikinci tenefüste caydılar.
-Ben tenefüslerde değilde öğle arası içeyim dedim.
-Sonra Öğle arası biraz daha bekleyeyim okul çıkışı servisi beklerken içerim diye düşündüm.
Servis beklerken sigarayı yaktım, yarısına kadar içmiştim ki sevis geldi. Sigarayı söndürdüm ama atmadım. Kalanını sonra içecektim.
Sonra kalan iki buçuk sigarayı akşam içmeye karar verdim. Çünkü akşam daha çok canım çeker diye düşündüm.
Akşam yemekten sonra "ya bu gün içmeyeyim bakalım ne kadar dayanabileceğim" diye düşündüm ve içmedim.
Ertesi gün yine aynı şekilde "ne kadar dayanabileceğim" diye düşünerek içmedim. Daha sonraki gün yine içmedim. Arkadaşlar sorduklarında şu an içmiyorum. Ne kadar dayanabileceğim diye test ediyorum kendimi dedim. 3 ay geçtiği halde ben sigarayı bıraktım demedim. Çünkü içenler sigara bırakmayı çok zor bir iş olarak biliyor. Ve üstesinden gelebileceğini düşünmüyor.
Sonra bir baktım ki 6 ay olmuş. Nasıl geçtiğini anlamadım. Bu arada Sigarayı bıraktıktan 1 hafta sonra eşimi istemeye gittik. Sonrasındaki hafta nişan yaptık. 2ay sonrada düğün yaptık. Bu kadar kısa sürede nişan düğün salonu ev ev eşyaları gelinlik v.s. v.s. ne kadar sıkıntı çektiğimi tahmin edemezsiniz. Düşünüyorum bu süreci 17 yıllık bir tiryaki olarak sigara içmeden geçirdiğime inanamıyorum hala.
3 Mayıs 2011 de sigarayı bıraktığımın yldönümünde
sigarayı bıraktım artık diyebildim. Hala içimde sigaranın beni bırakmayacağına dair korku var ama dayanabildiğim yere kadar dayanacağım.
Ha bu arada! Ben de "Bırakmıyorum ben arkadaş" diyenlerdendim. Çünkü sigara konusundaki zayıflığımla yüzleşmekten korkuyordum. Ondan dolayı bırak ya da bırakmayı düşünmüyor musun diyenlere hayır bırakmayacağım sigara iyi bir dost diyordum. Çok yanılıyormuşum.
Kısacası sigarayı hayatımda önemsizleştirerek bırakabildim sanırım.
