Anlamlı Yazılar

Vaktidir ;
Yüreğinin sesini açabilirsin...
En güzel besteni yapmanın,
En güzel şiirini yazmanın vaktidir.
En güzel düşlerini kurmanın,
Tam vaktidir....
(A)

Her günüm mis gibi dünya kokan bir kavun dilimi senin sayende...


Nazım Hikmet

Shakespeare der ki:

* Kendimi her zaman mutlu hissederim.
Neden biliyor musunuz?
Çünkü kimseden bir şey ummam.
Beklentiler daima yaralar.

* Hayat kısadır. Öyleyse hayatınızı sevin.
Mutlu olun ve gülümsemeye devam edin.
Sadece kendiniz için yaşayın ve,
- Konuşmadan önce dinleyin,
- Yazmadan önce düşünün,
- Harcamadan önce kazanın,
- Dua etmeden önce bağışlayın,
- İncitmeden önce hissedin,
- Nefret etmeden önce sevin,
- Vazgeçmeden önce çabalayın,
- Ölmeden önce yaşayın.
*********

‘’Bazı rastlantılar insana her şeyin mümkün olduğunu inandıracak güçte ve güzellikte’’

Yaşarsın, yaşadığının izi kalır dedi meczup, yaşamazsın, içinde sızı kalır.

Gökhan Özcan

Çocuk
Güzel anılar gibi hüzünlü
Hüzünlü şarkılar gibi güzel
Cemal SÜREYA

Herkes kıyamet günü hesap meydanına getirilir.Yanında dünyada iken defterini tutan melekler bulunur.
Meleklerin elinde 99 sicil defterleri vardır ve her birinde göz kırpmak dahi yazılıdır;iyilik ve kötülükten yana her şey belirtilmiştir.
Defter kula verilir, okuması için emredilir.
Şayet iyilik görmeyecek olursa okuyamaz, mahcup olur.
İyiliğini okuması için, dünyada çalışması lazımdı..
Siz büyük işler için yaratıldınız,ama haberiniz yok!

Allah'ü Teala şöyle buyuruyor:
“Siz bize dönmeyeceğinizi ve başıboş yaratıldığınızı mı sandınız?(23/115)

A.Geylani hz/ İlahi Armağan....

Kurşun kaplı bir gökyüzü yokluğun
Mor bulutlar bile daha insaflı
Bir yerlerden gün doğacaktı
Neresiydi doğu, neresi batı
Salondaki çiçek bir damla şefkate muhtaç
Bir yerlerde yağmur yağıyor hissediyorum
Buralara da yağar diye korkuyorum
Sensiz nasıl karşılarım bilmiyorum
Sensiz yağan yağmurlara alışmaktan korkuyorum,
Kurşun kaplı bir gökyüzü yokluğun
Çiçekler bir damla şefkate muhtaç

Emek EKİN

Edremit toprağını nurlandıran velîlerden Sağma Dede’nin vefat şekli enteresandır.

Şöyle ki;
Ömrünün son günleriydi.
Namaza durdu odasında.
Az sonra hanımı girdi odaya.
Bir şey soracaktı.
Ancak namazda gördü onu.
Çıkıp, bir saat ev işi yaptı.
Tekrar yanına girdi.
Ama o, yine namazdaydı.

Kendi kendine;
“Allah Allah!” dedi.
“Hiç böyle uzun namaz kılmazdı."
Bir şey anlamadı.
Birkaç defa girdi çıktı.
Her birinde namazda gördü onu.
İşte o vakit meraklandı.
Ve gidip vardı yanına.
Fakat o da ne?!..
Nefes almıyordu.
Heyecanlandı.
Nabzına baktı.
Vefât etmiş olduğunu gördü...

● ● ●

Bu zât bir gün sohbet ediyordu.
Bir aralık onlara;
“Kardeşlerim! 'Ben' demek çok kötüdür, hattâ bidattir. Bidat ehliyse cehennemin köpekleridir” buyurdu.

Sordular:
“Ben" demekten murat nedir?
Kendini beğenmek midir?”

Büyük velî;
“Evet, bidatlerin başı 'ben' demektir. 'Ben bilirim, ben yaparım' demek ne kadar çirkindir” buyurdu.

BUGÜN DÜNYANIN SON GÜNÜ OLSA NE YAPARDINIZ
Bir üniversitede, profesör derse şöyle başlamış:
- Düşünün ki bugün dünyanın son ...günü. Yarın bu saatt...e her şey bitecek. Kurtuluş şansınız yok.
Bugün ne yapardınız?

Öğrenciler tek tek yazmaya başlamışlar..
...- İbadet eder, Tanrı’dan günahlarımı affetmesini dilerdim.
- Tüm sevdiklerimle vedalaşırdım....
- Ailemle vakit geçirirdim.-
Anneme veya babama giderdim.
- Arkadaşlarımla yarım saat eski günlerdeki gibi basket oynardım.
- Barbekü partisi yapardım.
- Sevgilimle son ana kadar zaman geçiridim.
- Tüm sevdiğim yemekleri yerdim.
- Yatar uyurdum.
- Ormanda son defa dolaşırdım.
- Güneşin doğuşunu ve batışını son defa seyrederdim.
- Akşam yıldızları seyrederdim.
- En sevdiğim yemeği hazırlar, tüm sevdiklerimi akşam yemeğe davet
ederdim.
- Piknik yapardım.
- Hayatta en çok gitmek istediğim yere gider, orada ölümü beklerdim.
- Üzdüklerimi arar, özür dilerdim.Hoca bütün hepsini tahtaya yazmış. Sonra gülerek sınıfa dönmüş ve demiş ki:

***- Bunları yapmak için dünyanın son günü olması şart mı?..”***

Bir Hint masalında, bir FARE; Kedi korkusu sebebiyle devamlı endişe içinde yaşamaktadır.

Büyücünün biri FAREYE ACIR ve onu bir KEDİYE Dönüştürür. Ama Fare, kedi olmaktan son derece mutlu olacağı yerde bu kez de KÖPEKTEN korkmaya başlar.

Büyücü bu kez onu bir KAPLANA Dönüştürür. Kaplan olan fare, sevineceği yerde, bu sefer AVCIDAN KORKMAYA BASLAR.

Büyücü bakar ki ne yaparsa yapsın farenin korkusunu yenmeye imkan yok, onu tekrar ESKİ HALİNE döndürür ve der ki,
- "Sana Yardım Edemem, Çünkü senin KORKUN, CİSMİNİN değil YÜREĞİNİN KÜÇÜKLÜĞÜNDEN kaynaklanıyor"

İnsanların da çoğu, BÜYÜK bir YÜREK taşımadığı için KORKAR.

Shakespeare der ki:

'İnsanların çoğu düşünmekten korkar, SORUMLULUK GETİRECEĞİ İÇİN.

Konuşmaktan Korkar, ELEŞTİRİLMEYE SEBEP OLACAĞI için.

DUYGULARINI ifade etmekten korkar, REDDEDİLMEKTEN korktuğu için.

SEVMEKTEN korkar, kaybetmekten korktuğu için.

SEVİLMEKTEN korkar, kendisini sevilmeye layık görmediği için.

YAŞLANMAKTAN korkar, gençliğinin kıymetini bilmediği için.

UNUTULMAKTAN korkar, dünyaya iyi birşey vermediği için.

Ve ÖLMEKTEN korkar, ASLINDA YAŞAMAYI BİLMEDİĞİ için...

KÜÇÜK  KIZIN  DUASI

Bir arkadaşımın çocukluk anısıdır :

_  İlkokul üçüncü sınıfa gidiyordum. Hiç paramız kalmamıştı. Yarıyıl tatilindeydik. Tüp bitmişti ama alacak paramız yoktu.
  _ Biraz sebze aldım hanım dedi babam, satabilirsem tüpü alırız. Bende babacığım ne olur seninle geleyim dedim. Hava soğuk yavrum üşürsün dediyse de ben ısrar ettim. Israrıma dayanamayıp tamam gel bakalım dedi.
   Günlerden cuma idi. Öğlene kadar soğukta dolandık durduk. Bir kilo sebze bile satamadık. Namaz vakti gelince babam tezgahı bana bırakıp cuma namazına gitti.
  Millet camiye girince bir tezgaha baktım birde camiye. Ne kadar çok insan vardı camide. Allah'ım dedim bu insanlar camiden çıkınca bu sebzelerden alsınlar, çok paramız olsun.
  Gerçektende her camiden çıkan bizden alışveriş yaptı. Tezgah öyle kalabalık oldu ki, hiçbir şey kalmadı. On dakika sonra hepsi satıldı. Babam çok sevindi.
 Baba dedim sen namaz kılarken ben dua ettim. Sebzelerimiz satılsın çok paramız olsun dedim.
  Demek sen dua ettin öylemi dedi babam, bana sarılıp ağladı.

Bizler sebzemizi, meyvemizi büyük marketler yerine kıyıda köşede ekmeğini kazanan böyle insanlardan alalım.   

..

KÜÇÜK  KIZIN  DUASI

Bir arkadaşımın çocukluk anısıdır :

_  İlkokul üçüncü sınıfa gidiyordum. Hiç paramız kalmamıştı. Yarıyıl tatilindeydik. Tüp bitmişti ama alacak paramız yoktu.
  _ Biraz sebze aldım hanım dedi babam, satabilirsem tüpü alırız. Bende babacığım ne olur seninle geleyim dedim. Hava soğuk yavrum üşürsün dediyse de ben ısrar ettim. Israrıma dayanamayıp tamam gel bakalım dedi.
   Günlerden cuma idi. Öğlene kadar soğukta dolandık durduk. Bir kilo sebze bile satamadık. Namaz vakti gelince babam tezgahı bana bırakıp cuma namazına gitti.
  Millet camiye girince bir tezgaha baktım birde camiye. Ne kadar çok insan vardı camide. Allah'ım dedim bu insanlar camiden çıkınca bu sebzelerden alsınlar, çok paramız olsun.
  Gerçektende her camiden çıkan bizden alışveriş yaptı. Tezgah öyle kalabalık oldu ki, hiçbir şey kalmadı. On dakika sonra hepsi satıldı. Babam çok sevindi.
 Baba dedim sen namaz kılarken ben dua ettim. Sebzelerimiz satılsın çok paramız olsun dedim.
  Demek sen dua ettin öylemi dedi babam, bana sarılıp ağladı.

Bizler sebzemizi, meyvemizi büyük marketler yerine kıyıda köşede ekmeğini kazanan böyle insanlardan alalım.   

Bizim rahmetli fırıncıydı. Ben de ekmeği genelde fırından alırım ve "Fırıncının çocuğu da okuyup öğretmen olacak." derim. Nedense...

Öyle ki
Gözlerin maviyse de pembeyle bakarsın bana
Kalır aklımda
Çünkü o
Ekim günleriyle aralıksız boyanan
Bir ırmağın durgun sesidir
İyi ya, ekimdir işte, kasıma ne kalmıştır şurada
Yani bir çay ocağının başında
Bir adam şekerlere çocukluğunu sevdirir.

Edip Cansever