madem anılar geldi aklımıza.ben de anlatayım.
arkadaşlarla toplaşır,komşuların evlerine ziyarete giderdik.yaklaşık 10-15 çocuk...gittiğimiz bir komşu her yıl aynı taktikle harçlıklarımızı verirdi.önce yaşlarımızı sorar sonrada yaşımıza uygun bozuk para verirdi.en küçük bozuk parayı her zaman ben alırdım.
çünkü grubun en küçük elemanı bendim.her yıl bir yaş daha büyüdüm diye sevinçle o eve gitsem de harçlığım hep aynı olurdu
çünkü her yıl yine en küçükleri ben olurdum. (grubumuz hiç değişmezdi ki...)ama ben bunu düşünemez,büyüdüğüm halde aynı parayı alıyorum diye somurta somurta evin yolunu tutardım
