Eskiden...

Eskiyi yad ederek bugünü es gecmeyelim. Malum bugunumuzde eskide kalacak

Eskiden "Kapıyı kapat!" denilmezmiş. Allah (cc) kimsenin kapısını kapatmasın diye düşünülürmüş. "Kapıyı ört, ya da sırla" denilirmiş. Kapının kapanmadan yavaşça örtülmesi edebdenmiş.
“Lambayı söndür” demezlermiş. Allah (cc) kimsenin ışığını söndürmesin. "Lambayı dinlerdir" yada ''uyut''derlermiş. Lamba yakılmaz, uyandırılırmış.
Uyuyan birisi uyandırılmak İçin sarsılmaz veya adı ile çağırılmazmış. "Agâh ol erenoler" derlermiş. Nezaket, incelik, edeb her işin başı imiş de ondan... Ona eren uyanık olurmuş. İnsanların sözü kesilmez, işaret ve işmar edilmez, fısıltılar, gizli konuşmalar hoş karşılanmazmış.
Hanımlar beylerine "Efendi" derlermiş, "siz" derlermiş. Hanımefendiliklerini gösterirlermiş.
Gezerken yere yumuşak basılır, ses çıkarmamaya çalışılırmış. Yerdeki haşerata basmamaya özen gösterdiği için adı "Karınca basmaz Efendi” ye çıkan insanlar varmış.
Kapıdan çıkarken arkasını dönmemek, geri geri çıkmak edebdenmiş.
Kapı eşiğindeki misafirlere ait ayakkabılar, dışarıya doğru değil, içeriye doğru çevrilirmiş. "Git bir daha gelme!" der gibi değil de. "Gitsen de ayağının yönü buraya dönük olsa" dercesine dizilirmiş.
Canlı cansız her şeyin bir hatırı varmış. Eskiler hayatı o kadar nurani, o kadar temiz, o kadar manâlı yaşarmış

Bir kanepeye sığardık, sevgiyle
Ne zamân, dünyâya kapıldık biz?
Mobilyamız vardı, insâna yer yoktu artık kalbimizde.
C ZARİFOĞLU

Eskiden de var mıydı bir tedirginlik, birine güvenirken?
 Eskiden acabalarımız ve keşkelerimiz;daha mı azdı?
 Fosfatlı deterjanlara inat çivitle yıkanan çamaşırlarımız ve dahi kalbimiz sahi
Daha mı aktı?

Eskiler, hep sevdiğinin alnından öperdi... Bilirlerdi o alnın, secdeden kalkmadığını...

Biz eski zaman çocuklarıyız...
Varlığı da, yokluğu da biliriz,
Cefayı sonuna kadar çeker,
Vefayı fazlasıyla öderiz..
Büyük şeylerde gözümüz olmaz,
Küçücük mutlulukları yeğleriz...
Yüreğimizle yaşar,
Sevdiklerimizi dünya malına değişmeyiz...
Büyürken, küçülmeyi biliriz biz...
Düşerken dik durmayı,
Yeri geldiğinde susmayı,
Özümüzü korumayı,
Biliriz biz...
Öyle gördük, öyle öğrendik,
Belki anamızdan, babamızdan,
Belki mahalle bakkalından, Belki komşumuzdan,
Belki de çocukluk arkadaşlarımızdan...
Eski zamanlardan,
Eski topraklardan,
Ama hep güzel insanlardan,
Hep iyi insanlardan..

Eskiden...
Ekmegimizi kendimiz yapardik,
Oyuncaklarimizi da...
Suyu kuyudan tasirdik,
Daha mutlu yasardik.
Aksam ezanina kadar oynardik sokakta,
Tehlikesizce...
Celik comak oynardik,
Topac cevirirdik.
Paylasirdik oyuncaklarimizi,
Paylasimi severdik...
Aksam gaz lambasi yanardi evlerde,
Muhabbetler edilirdi hanelerde.
Radyo ve kitap...
Dunyaya acilan kapilardi.
Ev telefonlari vardi; ustu dantelli.
Iki kez calmadan acmazdik...
Eskiden hersey dogaldi,
Simdi hersey cogaldi...
Vee degeri azaldi..

Eskiden fotoğraf albümleri olurdu evlerde. Çok severdim o albümlere bakıp o ailenin tarihinde yolculuk etmeyi. Şimdi çoğu ailenin ellerine alıp dokunarak bakabilecekleri, çocuklarına bırakabilecekleri fotoğrafları yok denecek kadar az...

Çocuklarına gösterebilecekleri tarihleri de yok ...

Eskiden; eskidik, eskiyebildik diye hürmet görürdük. Eskiden eskimek marifetti, hünerdi. Şimdi eskimek, yeniye yenilmek demek....

Eskiden; eskidik, eskiyebildik diye hürmet görürdük. Eskiden eskimek marifetti, hünerdi. Şimdi eskimek, yeniye yenilmek demek....

Aynen öğretmenim, malesef ..

 Bir halı reklamı dönmüştü bir ara. " eskileri atın gitsin" türü bir sloganı vardı. Eşliğinde de bir bayan " eskimiş" olan Isparta halısına benzer Anadolu motifi bir halıyı büyük bir zevkle balkondan aşağı atıyordu..o halıların üzerinde büyüyen çocukluğum üzüldü, ben üzüldüm...
  Tüket, tüket, tüket; eskiyeni at ve yenisini edin, söylemi ne kadar çok temsilci buluyor kendine şaşıyor insan..
Reklamlarda pompalanan akım bu malesef...

Eskiden her şey daha güzeldi.Çocukluğumuz ,oyunlarımız ,sobalı evlerimiz bile..Samimiyet vardı.Güven vardı.Şimdi ise etraf çıkarı peşinde koşan sahte insanlarla dolu maalesef....

Eskiden çok güzel komşuluklar vardı.Şimdi komşularımız birbirlerine selam bile vermiyor

Davetiye...

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

Eskiden jetonlarla telefon kartlarıyla ankesörlü telefonlarda sıra beklerdik sevdiklerimizle hasret giderebilmek için...

Eskiden rengarenk mektup kâğıtlarına yazardık, sevdamızı, hasretimizi...

Eskiden bayramlarda kartpostallar yollardık büyüklerimize.....

Eskiden kalıp sabunla, annemizin ördüğü rengarenk, desen desen el emeği liflerle, tasla banyo yapardık...

Eskiden babaannelerimiz gül şurubu yapardı bayrama...

Eskiden kızlar okula giderken iki örgü ucuna beyaz kurdela takardı...

Eskiden iki bisküvi arasına lokum koyar yerdik....

Eskiden yazılı günü çizgili kâğıt getirip önce tahtadaki soruları yazardık sonra cevaplardık.....