İlk Öğretmenlik Yaptığınız Yerden Hangi Anılarla Ayrıldınız?

benim 99 yılında kızılcahamam kazım karabekir ilköğretim okulu.her gün 1 saat yolculuk ile okula gidiyorduk her gün dua ediyordum alahım nolur beni bu yol eziyetinden kurtar diye.şimdi etlikteyim ama o kadar özlüyorum ki o yolda arkadaşlarımla yaptığım muhabbetleri:))

Yıl 1987 Malatya Anılar çok. İlk gün köye giderken saat 2' de minibüse bindim yatsı ezanında okul burası deyip indirdiler.

Ben 15 yıldır ayrılamadım, berbat bir müdürle çalıştım. Rotasyona uğradı ama gittiği okulun müdürü bir nedenle yürütmeyi durdurma kararı ile geri geldiğinden bize geri dönüyor ...

Freddy nin kabusu gibi yani arkadaşlar

olmaz mı anılar çok...yıl 2001 batman sason...hafta sonu ilçeden ile gidiyorum arabanın üst kısmına yerşetirilen hindi kucağıma düştü saatlerce ağladım

2000 yılında Şırnak merkezdeydim..Arkadaşlıklar çok güzeldi ..Hala unutamıyorum o zaman oralardan uzaklaşma derdindeydik ama aynı kadroyla şimdi orada görev yapabilirim ....çok şiddetli bir yağmur yağıyordu ,okula gitmek zorunda oluşumuz ve öğrenci olsak asla dışarı çıkmayız dediğimiz bir havada okula sırılsıklam gidişimizi hiç unutamıyorum..

ilk görev yerim Batman Gercüş tü zaman zaman 16 yıl geçmesine rağmen öğrencilerimi ve arkadaşları anarım şimdi hepsi yetişkin insanlar belki anne baba oldular

ilk görev yerim yüksekova hala özlüyorum oradaki dostluk arkadaşlık bambaşkaydı.....

ilk görev yerim Bursanın bir köyüydü. Bundan oniki yıl önce, öğrencilerim beni kızdıracak üzecek birşey yaptıklarında bir sonraki derse girdiğimde "öğretmenim" şarkısını söyleyip özür diliyorlardı. o günlerimi çok özlüyorum.

Ben 15 yıldır ayrılamadım, berbat bir müdürle çalıştım. Rotasyona uğradı ama gittiği okulun müdürü bir nedenle yürütmeyi durdurma kararı ile geri geldiğinden bize geri dönüyor ...

Freddy nin kabusu gibi yani arkadaşlar

böylesi bir durumun olasılığı nedir acaba ?

ilk görev yerimdeki öğrencilerimi özlüyorum bende. birde velilerin ve köylülerin içtenliklerini ve öğretmene saygılarını.. dağ başları illa başka. medeniyete yaklaştıkça kötü oluyor sanki. ne öğrenciler ne de köylüler bi tuhaf oluyor sanki

dağ başları illa başka. medeniyete yaklaştıkça kötü oluyor sanki. ne öğrenciler ne de köylüler bi tuhafkalıyor sanki ...
doğru söze ne denir heleki büyük şehirlerdeki veliler bilhassa da kadınlar tv programına gider gbi bir kitle her allahın günü okul kapısına dayanır mı ? gün boyu çekilmeyenler bile var

Daha ayrılamayınca bu konuya yazmak biraz zor oluyor. İnşallah bir gün o da olur.

Sene 1991 ,aylardan Ocak 19 yaşına yeni basmış bir genç.Van -Çatak-Konalga Köyü-Demirkazık Mezrası'ında malum sebeplerden 5 yıldır kapalı olan okulu gidip açıyor.Kim ?Ben.

Köylüler özelliklede beni evinde ağırlayan Adil amca çok değerli bir insan ,lojmanda kalayım dedim,müsaade etmedi yaklaşık 1 yıl onlarda kaldım.Beni Van'da okuyan oğlunun yerine koymuştu adeta.Yaz tatiline geldiğimde çalıştığım mezra ve bölgesi karışmaya başlamış,o yüzden güvenlik sebebiyle ordaki tüm öğretmenler çekilerek başka köylere verildi tabi bende...


Çok uzun bir hikaye ,o yüzden şimdilik burada noktayı koyalım.Ve şu şarkı sözlerini okuyalım.

HAYATIMI YAZSAM ROMAN OLURDU
 
Ömrümce aradım hep mutluluğu
Sonunda kaybettim ben umudumu
Başıma gelmeyen kalmadı benim
Hayatımı yazsam roman olurdu
Gençliğimi yazsam roman olurdu
Yaşantımı yazsam roman olurdu

Doğuştan şansım yok benim yazım bu
Böyle tükenecek ömrümün yolu
Her anım her günüm acıyla dolu
Hayatımı yazsam roman olurdu
Gençliğimi yazsam roman olurdu
Yaşantımı yazsam roman olurdu

                  Cengiz KURTOĞLU

İlk görev yerim G.Antep-Nurdağı-içerisu köyü

Köyde kahve vb olmadığı için akşamları köyün gençleriyle sohbetler,oyunlar...vb yapılan etkinlikleri unutamıyorum.Her akşam bir evde...
Bir de askere gelirken tüm köylü(genç,yaşlı,kadın,erkek) beni uğurlamaya gelmişti.Bunları hala anıyorum..

Bir de askere gelirken tüm köylü(genç,yaşlı,kadın,erkek) beni uğurlamaya gelmişti.Bunları hala anıyorum..

askere gideceğimde, düğünümde ilk görev yerimdeki köyüler topluca gelmişledi. dediklerine göre sadece bana bunu  yapmışlardı. o kadar mutlu olmuştum ki.az buz değil yaklaşık 200 km. her bayramda, önemli gün ve gecelerde ararlar-ararım konusuruz. baharın yada en gec yazın gitmeyi düşünüyorum oralara birdaha..