İlk Öğretmenlik Yaptığınız Yerden Hangi Anılarla Ayrıldınız?

İlk görev yerim Adıyaman Gölbaşı hacılar köyü. Oralara selamlar

kar, fareler, tezek kokusu, memlekete uzaklık... erzurum aşkale yeniköydeydim bundan 9 yıl önce. şu an pek farklı değil çünkü kars tayım eş durumundan geldim ve aynı şeyleri yine yaşyorum

muş-malazgirtte çalıştım ilk.ilk gittiğimde şok yaşamıştım.ama sonra alıştım.ayrılırken tuhaf oldum.anım çok.özellikle ev arkadaşlarımla.hava şartlarından dolayı dışarı çıkamayınca eğlencemizi evde yapardık.ne günlerdi özlüyorum hemde çok özlüyorum.oralardaki arkadaşlıklar bir başka...

İlk görev yerim Adana/FEKE/GÜRÜMZE BSİÖ... Tayin olduktan sonra 4 defa gittim tekrar... Belki 14 defa daha giderim... Köylü ile çok samimi çok sıcak ilişkilerim olmuştu... Öğrencilerimle hala konuşuruz...

İlk gittiğimde burada yaşanır mı bu insanlar nasıl yaşıyorlar diye sormuştum kendime günlerce... Ama giderken göz yaşlarım dondu kaldı içime aktı sanki...

   Trabzon Sürmene Oylum Fatih İlköğretim Okulu.5 sınıf bir arada okutmuştum.Trabzon şartları gereği öğrencilerim uzak yollardan okula geliyordu.Karlı bir günde geldiklerinde çoğunun lastikleri, çizmeleri su geçirmişti.Hemen sobanın etrafını çevirdim.Çoraplarını çıkarttım ve sobanın kapağına asıp kuruttum.ilk ders hayat bilgisiydi.2. ders başlayabildik.

   Bir de yavru kertenkeleleri unutmadım.

Tokat-Niksar bsio
Çok çetin şartları vardı, internet dahi yoktu, myö olarak çalışmak zordu, elektrik kesintisi fazla olmazdı ama olurdu yine de, suları 6dan sonra açmazsam donardı, kaç kez dondu... wcde terlikleri duvara dik bırakmazsam giremezdin çünkü yapışırdı yere, kar yağdı mı durmak bilmezi... 23 Nisan'ı bahçede velilerle kutlayamadık, kar yağdı!
Çok şükür ki memleketime geldim, anladım ki ne zor şartlar altında "yaşayanlar" var. Çünkü öğretmenelr eninde sonunda tayin alıp gidiyor ama 5 ama 10 sene sonra ama onlar hep orda yaşıyorlar...

karaman aybastı köyü idi suyu elektiriği yolu olmayan bir köydü çocukları çok sevmiştim 5 sınıf birarada idi tek üzüldüğüm ben gidene kadar hiç yazılı sınav test olmamışlardı okuma yazma yoktu hepsi sene sonunda okudular hatta dürdane kızım çok zekiydi hayran kalmıştım zekasına 2. sene taşımaya alındı onları her zaman seveceğim

  Trabzon Sürmene Oylum Fatih İlköğretim Okulu.5 sınıf bir arada okutmuştum.Trabzon şartları gereği öğrencilerim uzak yollardan okula geliyordu.Karlı bir günde geldiklerinde çoğunun lastikleri, çizmeleri su geçirmişti.Hemen sobanın etrafını çevirdim.Çoraplarını çıkarttım ve sobanın kapağına asıp kuruttum.ilk ders hayat bilgisiydi.2. ders başlayabildik.

   İlk görev yerim Kastamonu Hanönü'de bir dağ köyü idi.Ocak ayında atanmıştım.Her yer kar ile kaplıydı ve öğrencilerim uzak mahallelerden okula yürüyerek geliyorlardı.Hepsi karda yürüdükleri için ıslak gelirlerdi okula ....ilk ders soba başında geçerdi kurusunlar diye.....kururkende tüterlerdi ...hiç gözümün önünden gitmeyen bir görüntü.hala üzülürüm hatırladıkça.
   Bir gün öğrencilerim gelmedi çok endişelendim başlarına birşey geldi diye...saat 9-10 gibi koşarak girdiler sınıfa..muhtarın azılı kangal köpeği kovalamış çocukları korkudan sağa sola kaçmışlar,üşümüşler.......farklı yollardan zor gelmişler okula....daha neler yaşadık neler...

ilk görev yaptığım yere yaklaşık 4-5 km yaya yürümem

 İlk atandığım köyde birleştirilmiş sınıf okutuyorum,tek öğretmenim,müdür yetkiliyim üstelik ....okulu teslim alıyorum,ilk kez okulumla tanışıyorum,kapının kolu yok,duvarda bir çiviye tel sarılmış kapıyı açıyorum,sıralar masalar toz içinde soba çürümüş her yeri delik,desimal dosya,diğer evraklar,önemli defterler fareler tarafından kemirilmiş,4-5 sınıflar okuma yazma bilmiyor......

İlk görev yerim Kars Arpaçay Küçükboğaz köyüdür.Orda 2.5 yıl kaldım.Bu süre içinde okadar iyi kötü olaylar yaşadımki,hangisini anlatayım bilemem.Yani o kadar çok anım vr ki...Şimdi orda çalışan arkadaşım varsa lütfen yazsın.
    Oraların insanları harikaydı.Sıcaktılar.Sevecend iler.Özellikle bizim gibi dışardan gelmiş kişilere kucak açarlardı.İnanırmısınız şu an tüylerim diken diken oldu.Hey gidi günler heyyyyy....
     evet memlekete geldiğimde elbisemde tezek kokusu olurdu.Onu herkes sorardı bana.o kadar çok anım poldu ki orda,nede olsa ilk göz ağrım.hiç unutamam hiççç.

Erzincan Geçit köyü ilkokulu, sobasını bile özledim.Sınıfın içinden geçilip başka sınıfa gidiliyordu, içiçe yani.Kışını karını ,donan sularını, arkadaşlarla geçirdiğimiz o güzel geceleri, sohbetleri, ilk öğrencilerimi ne özledim ya ..

ankara...başkentte olmasına rağmen günde 8 km yol yürümek zorunda kalan eve gittiğinde de ahırdaki işleri yapan güzel öğrencilerimi unutamam.