Öğretmenlerim, biraz konu dışı olacak ama. Mesleğimde 15. yılım. Zaman zaman ilerleyen yaşlarımda bu meslekte zorlanır mıyım? diye aklıma geliyor. Şu an için bir sıkıntı yok ama, tecrübeli öğretmenlerimden değerlendirme istiyorum aslında. İlerleyen yaşlarda mesleğimizle ilgili hangi zorluklar olabiliyor? Ya da oluyor mu? Yoksa tecrübeden dolayı daha da mı kolaylaşıyor? Velilerin düşüncesi, yaklaşımı nasıl oluyor? Değerlendirmeniz için şimdiden teşekkür ediyorum.
Hocalarımız 10 olunca meslekte pişer ayrılamazsınız derdi.
İlk on yılda adapte olmak için çırpınırsınız.
Sonra eviniz,yuvanız yavrunuz olur gözünüze bakan minik kuşlar.
'20 de kemale erersiniz ve daha çok bağlandığınızı hissedersiniz.En verimli fakat hızla yıprandığınız bu yıllar nasıl geçmiş farkedemezsiniz.
Çünkü eserlerinizi bir yerlere gelmiş gördükçe tüm yorgunlukları unutursunuz.
Ne çevre,ne idarenin sorunları etkilemez.
Fakat 20 den sonra yavaş yavaş beden yorgunluğunu göstermeye başlar. Bu dönemde yine de geçici sanırsınız başlayan sızıları ağrıları.
Hele bayan olup mükemmelliyetçi yapıya sahipseniz ev,iş ,evlat üçlüsünde gerilmeye,yorulmaya başldığınızı görürsünüz.Sevginiz,heyeacanınız asla bitmez fakat bir yanda bedensel yorgunluk ve ağrılar,diğer tarafta yaş sınırı küçülmüş elinizdeki bebeler,diğer yanda şımartılmış,hadsiz veliler artık sizi düşündürmeye başlar.
Sabır azsa,çok hassassanız sonuç emekliliği istemeye varır.
Bu bayan bakışı ve akışı öğretmenim.
Dileriz ki incinmeden,incitmeden her şey yolundayken dorukta ayrılalım.
Daha çocukların mürüvvetini görmek,torun sevmek ,sağlıklı ,enerjisi bitmemiş anne baba kalmak istiyorsak zamanı geldiğinde huzurla ayrılmak gerek...