Hocalarımız 10 olunca meslekte pişer ayrılamazsınız derdi.
İlk on yılda adapte olmak için çırpınırsınız.
Sonra eviniz,yuvanız yavrunuz olur gözünüze bakan minik kuşlar.
'20 de kemale erersiniz ve daha çok bağlandığınızı hissedersiniz.En verimli fakat hızla yıprandığınız bu yıllar nasıl geçmiş farkedemezsiniz.
Çünkü eserlerinizi bir yerlere gelmiş gördükçe tüm yorgunlukları unutursunuz.
Ne çevre,ne idarenin sorunları etkilemez.
Fakat 20 den sonra yavaş yavaş beden yorgunluğunu göstermeye başlar. Bu dönemde yine de geçici sanırsınız başlayan sızıları ağrıları.
Hele bayan olup mükemmelliyetçi yapıya sahipseniz ev,iş ,evlat üçlüsünde gerilmeye,yorulmaya başldığınızı görürsünüz.Sevginiz,heyeacanınız asla bitmez fakat bir yanda bedensel yorgunluk ve ağrılar,diğer tarafta yaş sınırı küçülmüş elinizdeki bebeler,diğer yanda şımartılmış,hadsiz veliler artık sizi düşündürmeye başlar.
Sabır azsa,çok hassassanız sonuç emekliliği istemeye varır.
Bu bayan bakışı ve akışı öğretmenim.
Dileriz ki incinmeden,incitmeden her şey yolundayken dorukta ayrılalım.
Daha çocukların mürüvvetini görmek,torun sevmek ,sağlıklı ,enerjisi bitmemiş anne baba kalmak istiyorsak zamanı geldiğinde huzurla ayrılmak gerek...
Sevgili öğretmenim,ne güzel özetlemişsiniz durumu...Size kesinlikle katılıyorum..Çok değil bir iki sene önce faydalı olabildiğim sürece mesleğimi devam ettireceğim derdim. Mezun ettiğim çocuklarımı gördükçe içim gururla dolar, daha derdim... Fakat bu yeni öğrenciler ile birlikte düşüncelerim değişmeye başladı. Velileri tarafından aşırı şımartılmış, her işleri annesi tarafından yapıldığı için beceriksiz kalmış, yol yordam bilmeyen (saygı ve tavır anlamında) bir öğrenci grubu ile karşılaştım. Velilerimizden çalışan çok olduğu için kulüp çalışması da yapıyoruz. Çocukların okulda kalma süreleri çok uzun ve çocuklar pek çok konuda öğretmenlerine bağımlılar..(Öğle yemeği, hastalanma durumu gibi ani gelişen durumlar vb) Velilerin öğretmenden olağandan çok daha fazla şeyler beklemesi de cabası..
İlk defa yorulduğumu hissediyorum ve zümre arkadaşlarımda da benzer durumlar gözlemliyorum.