Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

içim acıyor,günüm doluyor.
kalbim artık dayanmıyor.
gitmek istiyorum.
ah bebeğim içimdesin sana kıyamıyorum


ağlarken seninde yüreğin acıyor mu?
küçük kalbin annem üzülme diyor mu?
küçücüğüm herşeyimsin sana kıyamıyorum.

neden diye sormuyorum
bu bir imtihandır sabır diliyorum
ben önemli değilim ki ah bebeğim varlığın içimde sana dayanamıyorum...

HABER

Dün akşam memleketten haber aldım
başit tepeleri buz tutmuş dostlar
yılla geçse de unutmaz sandığım
ela gözlüm beni unutmuş dostlar.
...
yıllar geçse seni unutmam derdi
bir yabancı elini tutmam derdi
kendimi aldatıp avutmam derdi
sözünü unutup avutmuş dostlar
...
işte şu yüreğimde bir sancım var
kim halimi bilir, kim beni duyar
arkamdan gitme diye bir zamanlar
döktüğü yaşları kurutmuş dostlar.

bana senden daha yakındır diye
saçlarında, yağmurlara kırgınım
okşarken  günün ışığı yüzünü 
ben elini tutamadım  yorgunum


güzelliğin söylemeyen dillere
haberini iletmeyen yellere
beni sana götürmeyen yollara
yüce dağlar aşamasın  dargınım


ağlamaz mı hiç  bülbül gülü solsa
çok mudur yaşlarla nehirler dolsa
kalbim bir an seni  unutur olsa
giderim de  uzaklara sürgünüm


bana senden daha yakındır diye
saçlarında, yağmurlara kırgınım
okşarken  günün ışığı yüzünü 
ben elini tutamadım  yorgunum

gökler bile yalnızken
yıldızları ararmış
sordum yalnız kalbime
seni çok arzularmış


ömrüm bir düş peşinde
bahar var gelişinde
onca güzel içinde
sana muradı varmış


gökler bile yalnızken
yıldızları ararmış
sordum yalnız kalbime
seni çok arzularmış


duydum tebdilmiş gama
dert dökermiş akşama
ben bilmiyorum ama
sana sevda duyarmış


gökler bile yalnızken
yıldızları ararmış
sordum yalnız kalbime
seni çok arzularmış


dünya bir uzun alan
bir hoş sedadır kalan
sevdana talip olan
sana günler  sayarmış


gökler bile yalnızken
yıldızları ararmış
sordum yalnız kalbime
seni çok arzularmış

meyveleri yok, yaprakları donar
gövdesinde sevda, dalında suç var
şaşarsa yolu yaralı  kuş konar
Çatalceviz’de bir yalnız ağaç var


dağ rüzgarlarının  yeri uğrağı
savrulur dört yana sarı yaprağı
keder ile hüznün kalkmaz durağı
Çatalceviz’de bir yalnız ağaç var


baharları gitmiş sesi boğuktur
ayrılıklar  değmiş  eli soğuktur
gölgesi bile az  içi oyuktur
Çatalceviz’de bir yalnız ağaç var


meyveleri yok, yaprakları donar
gövdesinde sevda, dalında suç var
şaşarsa yolu yaralı  kuş konar
Çatalceviz’de bir yalnız ağaç var

gözlerin o kadar mavi değil sevgili


gözlerin o kadar mavi değil sevgili
ellerin tutukluyken
yüreğin o kadar kavi değil sevgili
sözlerin bulutluyken


hayalin hangi gemiye binip de gider
ben sana umutluyken
dilinde saklamadın ifşa  ettin firkati
ben sırra  sükutluyken

yalancı  bahar peşine takılıp gittin
ben sana  tomurcukken
gelmeden  açarsam eğer  ecelim gelsin
sevdana sübutluyken


hayalin hangi gemiye binip de gider
ben sana umutluyken
dilinde saklamadın ifşa  ettin firkati
ben sırra  sükutluyken


gözlerin o kadar mavi değil sevgili
ellerin tutukluyken
yüreğin o kadar kavi değil sevgili
sözlerin bulutluyken

sanma hevesteyim sanma uçarı
şu asi yüreğim  kalbine ramdır
neyleyim ben sensiz yazı baharı
gözlerime gelsen o gün bayramdır

şu asi yüreğim  kalbine ramdır
gözlerime gelsen o gün bayramdır


dayan gönlüm dayan çok sabır eyle
dertlerim çoğalır kara geceyle
dilde  kırık dökük birkaç heceyle
sözlerime gelsen o gün bayramdır


şu asi yüreğim  kalbine ramdır
gözlerime gelsen o gün bayramdır


ayrılık acısı söker dişleri
yuvasız bırakır göçmen  kuşları
yüreğinden kovup o sert kışları
yazlarıma  gelsen o gün bayramdır


şu asi yüreğim  kalbine ramdır
gözlerime gelsen o gün bayramdır


seni özleyişim sığmaz  kitaba
kavruldum  çöllerde döndüm türaba
saç tellerini vurup mızraba
sazlarıma  gelsen o gün bayramdır


şu asi yüreğim  kalbine ramdır
gözlerime gelsen o gün bayramdır


ram:boyun eğmek

senin de oldu mu dertte  kaldığın
bir derman var mı Lokman’dan aldığın
aşikar et rüzgar var mı bildiğin
söyle beni bu aşktan kim kurtarsın


ne sarayım kaldı elde ne de tahtım
saklı mı kalacak yürekte ahdım
bildin mi  ne zaman gülecek bahtım
söyle beni bu aşktan kim kurtarsın


yaz ayında üşürüm çekerim dona
halimi arz eyle  ne dermiş buna
usulca  soruver rastlarsan ona
desin  beni bu aşktan kim kurtarsın


senin de oldu mu dertte  kaldığın
bir derman var mı Lokman’dan aldığın
aşikar et rüzgar var mı bildiğin
söyle beni bu aşktan kim kurtarsın

bilmiyorum  kaç çizik attım duvarlara
gurbetimde günler uzun sayım olmuyor
gözlerini düşlerim de  içim ısınır
hasrette seni sevmeye doyum olmuyor


hayaller   kurar bin  karlı dağı  aşarım
seni sensizlikte bile her an  yaşarım
saçlarına değer  usulcacık okşarım
hasrette seni sevmeye doyum olmuyor

gülüşünü çok görürsün
senden öte yar mı sevdim
kalbime uzak yürürsün
senden öte yar mı sevdim


sevda sözü yazamadım
gül bahçende gezemedim
sitemin var  çözemedim
senden öte yar mı sevdim


hasret sarmış dört yanımdan
seni  çalar zamanımdan
iste geçeyim canımdan
senden öte yar mı sevdim


katlanmak zor sitemine
bağlıyım bil yeminime
imanıma hem  dinime
senden öte yar mı sevdim

gözlerinde  hüküm zamanı

sevdamı yüreğinden  çıkarıp attın
hazandır ağaçların döküm zamanı
aldın ayrılık kalemini eline
sanırım gözlerinde  hüküm zamanı


sabahı beklemedin  gecede  gittin
ellerimde hasret   kurşunu erittin
senli dünyamı  hece hece incittin
sanırım sözlerinde hüküm zamanı


terk ettin nefesime  gelişlerini
yarımca bıraktın mavi  düşlerimi
bir o kalmıştı  çaldın gülüşlerini
sanırım gül yüzünde  hüküm zamanı


sevdamı yüreğinden  çıkarıp attın
hazandır ağaçların döküm zamanı
aldın ayrılık kalemini eline
sanırım gözlerinde  hüküm zamanı

öyle sert estirdin kışın yelini
bir çiçek koymadın bahar  dalımda
tutmak istedim de çektin elini
yürüttün gözlerimi  gam yolunda


ne yapsam ne etsem hiç aldırmadın
kaç defa düştüm de sen kaldırmadın
ilaç olsun diye bir güldürmedin
yürüttün gözlerimi  gam yolunda


gözlerin sur idi kalbin bir kale
hiç mi almadın aşkımı kaale
döndürmedin yüzümü hiç istikbale
yürüttün gözlerimi  gam yolunda


öyle sert estirdin kışın yelini
bir çiçek koymadın bahar  dalımda
tutmak istedim de çektin elini
yürüttün gözlerimi  gam yolunda

sen gittin de ben kaldım mı


sensiz geçen her günümde
bir zevk bir tat aldım mı
gözlerinde   sürüklendim
sen gittin de ben kaldım mı


yüreğine giden yöndüm
batan güneş oldum söndüm
yandım yandım küle döndüm
sen gittin de ben kaldım mı


gözlerimdir hep kararan
düşlerim midir  sararan
içimdedir derin yaran
sen gittin de ben kaldım mı



hasret çekmek bin bir zahmet
ölmek ki yanında rahmet
ha sen gurbet ha ben gurbet
sen gittin de ben kaldım mı


yüreğine giden yöndüm
batan güneş oldum söndüm
yandım yandım küle döndüm
sen gittin de ben kaldım mı

bir gün sıkıntısından,
patlamış mısır.
gül gibi açılıp,
rahatlamış mısır.

gülmeyin, çocuklar için yazdım.

Niye gülünsün ki öğretmenim?
Çocukları anlamayan büyükleri anlar mı?