Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Hazır mısın?
İçimden geçenleri dinlemeye,
Belli yüzüne söyleyemeyeceğim.
Kalemi elçi seçtim kendime.
SENsiz her yer gurbetmiş bana.
Her sevgi yarım kalmıs.
Her günü eksik yaşamışım ben,
Hasret,özlemek ne demek bilmiyormuşum eskiden.
Ezberlediğim tüm şiirler olmamış.
En güzelini sana yazmak isteyişim ondan.
Tüm şarkılar boşunaymış,
SENin sesinden olmadan
Kimseyi sevmemişim ben,
SENi sevince anladım.
Herkesin hakkı kalmış.
Hepsini sana adamışım.
Aklıma düşünce SEN,
Cemrelerde düşüyor
Hem de hepsi birden.
Baharın adı SENsin.
Yazın da tadı SEN...
...
..
.

Kapımın önünde çöreklerinirken hayatın tüm acıları,suskunluklar giyen bedenim üşür üşür ve göz yaşlarımda boğulur gidişin.
içimde büyür en yanık suretin, kimliklerim yanar,umutlar kuşanmaya fırsat vermeyen yokluğunda ,akşamlar kanar ,içtikçe zehir, içtikçe kan, kadınım.Yoksun can çekişen uykusuzluğum da yoksun ayağıma takılan terkedilmiş şiirlerde,
şimdilerde ;körpe bir yalnızlık kuşatıyor yüreğimi ,koşumu rüzgar, öfkesi gök gürültüsü misali,

AHVALİN SÖYLEMİ


   Sevgili Hocam Vehbi ÖZTÜRK’e



I

Biz bu yolların gönüllü neferi
zümrüt bir güzelliğin izinde
iç üşüten sabahlarla eskidi Urumevlek yolu
kırk iki çift göz üzerimde
bayat ekmeğin kırışık teninde
siyah zeytinin tadı asalet dolu
mutluluğa giden yolda azmi tuzaklar
az mı hırpaladı yüreğin gülünü
kandırılmışlığımıza verdim tüm öğütleri de
hep örtmedik mi aç kalanımızı gönül dolusu
sonra kaybolan bir ışık tablosu
nargilemin marpucu da hiç açılmadı
sarmaladığımız her duman ciğerimize cila
hata mı günah mı girdiğimiz yol
değildi şüphesiz tüm içtenliğimiz
üçüncü olamama endişesi
rabıtanın en güzeli bağlar özleri
hayli nazlandı zamanın ela gözleri
öyle olmasaydı zaten boş kalırdı
Serendip yolu

II

Işıktan hızlı düşlerimiz var şimdi
döşümüzde aynamız göz süzmek için değil elbet
erkekçe haykırışlarda silme tokattı kokuşmaya
her bıyık buruşumuz.
Herkesin inadına ışığın peşinde
ram olmak için bilgiye
düşüncemiz ondan geri değil lakin
zaman mı azaldı tartıya gelmez
çıkmazlardan geri dönülmez
hantal kaldı giden her güzellik
bir tarafından pörsümüşlük
gözlerde ışıktan zerre yok
işte yürekler yangın yeri
gelenekten geleceğe süzülen yolda
yalnızız işte her gün bir tufan
tüm yaşanmışlık
“Beyaz Zambaklar” dan adi bir kopya
ömrün dirsekleri kanayan deminde
yat alçak sürün başla
reva görülür şimdi bin bir pranga
çöz çöz bitmez Aslı’nın düğmeleri
Penelope’nin örgüsü
bu hengâmede kalır mı garibin menfi neşesi
elbet biter zulmün kokmuş nefesi

III

Rakamların sihri saçımda açan çiçekler
kırkıncı kapının sihri sürülmedi yüzüme henüz
Kassandra’nın laneti değil yaşanan
çünkü
unutmamış bu gönül bir saçı sığamanın sihrini
bağırarak kandırıyor sevgiyi çağdaş ozanlar
üzüntülü yüzün sihri üşütüyor onları
hormonlu düşünceleriyle çoklar
her gün deler
unutmak affetmenin çeşitli adı
unutmadım
bir barak türküsünün sıcak tadını
harman yerinde içilen
çayın lal rengini



IV

Bakmam güzel atlıların çekip gidişine
zamanın vefasına veriyorum
zayıflamış aklımın her enini
vefa bir Ezo Gelin türküsü belki
toprağın nabzını tutuyorsa aşk
vatana özlem gönül ya
seven sevdiğini yanında özler
hangi turna uçmuştur Uruş gölünden
deli taylar gibi toprağı dövüyor ayaklar
beynimi iğneliyor beton ve briket yığını
gayrıya tahammül yok
şükrümüzü bile yanlışa yoruyor zorbalar
tüm reklamların sesini kıstım alabildiğine
gözüme kum serpeleyen çocuğa
garez değildi de
adalet demekti ne de olsa
her küllüğün başında
oynarken çocuk yüreğiyle güşü
hangi değneğimiz kırılmadı
alnımızın terinden
azmin zaferi kavi olmasa kovalar mıydı?
kara kavruk yüzüyle
gözleri çekik bir güzeli
yormam ki bu sevda ezeli
her birliğin iriliğinde dirlik can bulacaksa
bırak uzak kalsın göğsümdeki deli


V

İki yazı arası bütün yazlar
ha var ha yok varla yok arası
iz bırakmışsa kalbe bir elif miktarı
yazılır yazların sıcaklığı
bir dut ağacı altı serinliği
kan terse bile umutlar
yerdeki toz dumana dönse de
sevinecek bir şey var
yürek yüreğe ayna tutar
bütüne öykünme belki nabzın vuruşu
güzelliğe hasret olmasa yürekler
gözlerde yaş kalbin ürpertisi
müsterih gözlerde
elbet kavuşmak var


M.K

29.11.2012
GAZİANTEP

Bu şiiiri okumamalısın;
Yoksa olur ya beni seversin.
Sana hiç söyleyemediğim,
İçimi,en derinde gizlediğim
Seni hemen fark edersin.
Çocukluğuma inseler sen varsın
Hayallerimi çalsalar bi sana üzülürüm.
Bir gün ünlü olurum belki,
Beni anlatanlar tek seni anlatırlar o zaman.
Reçetelerim belli benim.
Sabah,öğle,akşam sen
Suçlar işleyesim var.
Hepsi müebbet hapse mahkum.
Her cezaya razıyım
Cezaevim sen oldukça benim.
Kavgalar istiyorum güneşle,
Seni bunaltıyor diye,
Rüzgarla dargınım zaten,
Saçlarına benim yerime değebiliyor diye.
Biraz öyle,
Biraz böyle.
Her sabah hala sensizliğe,
Her gece hala kedere.
Her şiir hala bize
İşte öyle,işte böyle.
En iyisimi sen
Bu şiiri okuma...

SAHİPSİZ ÖĞRETMENİM

Yorgun akşamların vizdansız gecelerinde,
Elimi göğsüme koyup sessizliğimi dinledim.
Yarın okul var, öğrencilerim beklerken beni,
Sabahın ışıklarında, karanlığa gömülen sahipsiz öğretmenim

Hep motive etmek lazım o yavrucakları,
Sen nasılsın,ne alemdesin,hangi derinliktesin
Bilen sesimi duyan var mı,yaşayan biziz o duyguları
Yine de hakkını vermeye çalışan, sahipsiz öğretmensin.

Nice umut ışıklarıyla yola başlamıştım ben,
Karamsarlıktan koskoca bir boşluktan savrulurken,
Anne gibi o yavruyu öpüp,başını okşarken
Kendi anneliğimi unutan sahipsiz öğretmenim ben.

Görevi başında şehit edilen, saldırıya uğrayan,
Ama her halukarda suçlu sayılan,
Yine bir öğretmenler gününü kutlarken
Garip,yoksul,velisiz öğrencilerin ,öğretmeniyim ben

22.11.2012
Ü.Gülsüm MERT
Özükavak Orta Okulu
Çekerek/Yozgat

GÖNÜL MAHZENİM

Kalbim, kalbim ah kalbim!
Seni  aşk  okuyla  dağladılar mı?
Çözülmez,  anlatılmaz,  dertlerin  kucağında,
Yalnızlık,  hüzün  ve acılarla  sınadılar mı?

Dilim  gönlümün  önünde  perde,
anlatabildiklerimin yanında  bir de;
Söyleyemediklerim var içimde:
Göz pınarlarımdan gelir  dile, her seherde!

Ah  bir açılsa  gönül mahzenim!
Silüetlere  grinin tonları sinmiş!
Ruhumun  sisler aynasında  tenim,
Ne  acılar  ne kederlerle  kefenlenmiş!...
                                          
                                         Hikmet BAŞ

Giydiğim yalnızlıktan bir aba,
Yalnızlığım yorgan olur bana,
Uyandır beni, sevdasız düşlerdeyim,
Tut ellerimi, sebepsiz gülüşlerdeyim.

Zifiri karanlıklar içinde sensiz,
Siyahlar gözlerimde kapalı ve renksiz,
Mum ışığı, yara bere, kağıt kalem.
Afîlli yalnızlığın mürekkebidir elem....

Yokluğunla demlendir, kollarına al beni,
Varlığınla dinlendir, yüreğine sal beni,

Yalnızlığın ezip geçtiği zaman........

 [ Yüreğimden Çalıntıdır] ✔

Bakma gözlerimin içine,
hüzün bulutları
birikir yorgulunğumda,
çorak düşlerim dilsizliğin ücra kenti
,gramafonda
arogon bir aragon şiirii ,içime düşen 5’inci mevsim,
,zamansız kuşatmaların yengisi,
Yorgun çığlıklar doldurur boşluğunu ya
Ey yokluğunda can çekiştiğim,
Ey güz kırgınlıklarıma düşen kelepçe,
Karanlık ve zindan ,iç cebimde ki yokluğun..
Abdil IŞIK

sabahlarım ayazlanırken ,gözlerinin ne renk olduğunu bilmediğim uzak bir şehirsin şimdi sen.

RUZU MAHŞER

Müflis; ruhumun beşerle geçimi,
Oturup Mevla’ya döktüm içimi.
Öğrenmek isteyen varsa suçumu,
Can verip kaderi yazana gelsin.

Hakk’ı Huzurda adalet şaşmaz,
Kimsenin ettiği kimseye kalmaz.
Her kim ki dünyada teselli bulmaz,
Kahhar’ın kurduğu düzene gelsin.

Gündelik nimeti servetten sayan,
Merhamet etmeyip duyguma kıyan,
Şu garip Tarkan’da hakkım var diyen,
Ruzu mahşerde mizana gelsin.

Tarkan ÖNER

Açmak istemiyorum bu sabah
SENsizliğe gözlerimi,
Anlamı yok artık
SENsiz edilen kahvaltının,
Üzerine içilen kahvenin.
Tadını yitirdim sanki,
Çektiğim her nefesin.
Yakıp unutuyorum çoğunca,
Boşa gidiyor onca sigara.
Bugün işe gitmesem ne olur ki,
Hatta hiç çıkmasam yataktan.
Acaba kim özler beni.
Tam da burda birşey söyleyeyim mi
Bir tek SEN özlesen öyle güzel olur ki.
Gözüm kapalı ya
Hayal kuruyorum işte.
Aldırma SEN bana
Unutacağım bir gün bende.
Kanaya kanaya
Acıya acıya
Geçeceksin belki SENde...

Kötü geçen gecelerin sabahında
Masumiyetine sığındım bir kız çocuğunun
...
Ağlamaklı gözlerimin yarasında
Bakışına sığındım gül bakışlı yavuklumun
...
Dönülmez yolların vedalarında
Varlığına sığındım kudretli Yaradanın.

Masum bakışlı,gelecek nakışlı çocuğum,
Yarınlara seninle ulaşacağız bil.
Garip dünyanda geçici bir yolcuyum,
Sana açılmayan pencereleri sil...

Yolun uzun,yükün çok,
Miden boş olsun,yüreğin tok.
Alemde senin gibi sevilen yok;
Sana dünyalar sunar tatlı bir dil.