Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Alnımdaki çizgiler kadar derin sana nefretim
Saçımın beyazı kadar çok, aklın almaz
Aynadaki yüzüm kadar eski sana özlemim
Ne yapsam yetersiz,gönlüm seni silmez

Zihnim seninle dolu,içim ölesiye korkak
Hayalin ruhuma gölge,kulağım sesine tutsak
Bendeki hayalinle alıp başımızı kaçsak
İçimdeki hayalin bile benimle gelmez

Nasıl duymayayım kilometrelerce öteden sesini
Yüreğinin vuruşunu duymuşluğum var,

Nasıl gelmesin kilometrelerce öteden burnuma kokun
Unuttum mu sanırsın sevgili
Üstüme sinmişliğin var...

Hareketsiz kalsa da yaşam kıpırtılarım
Karanlıklar içinde bile kalsam
Yalnızlığımı bir kendimle de paylaşsam
Tanıdık sesleri de bir bir unutsam
Olsun der tebessüm ederim
Bir demli çay ve bitti kederim

Mevlam vermiş bir sürü insan sevmemiz için
Büyük bir gönül sunmuş tutmayalım diye kin
En büyük mirastır insana şüphesiz ki din
Kucaklar herkesi günahıyla sevabıyla


Saygı duy insana, yaşa yaşamın adabıyla
Mest eder insanı tabiat, verdiği cevabıyla
Sen yeter ki Mevla dan istemesini bil
Kucaklar herkesi günahıyla sevabıyla

Beni bilirsin, çok anlamam hayat dediğinden
Bilmezlerimin peşinden gitmem pek
Ayrılmam gönlümün dediğinden..

Ne kadar kısaymış şu ömrün baharı
Çiçekler açmadan soldu yaprakları
Ne kadar hızlı dünyanın zamanı
Bebekler doğmadan doldu topraklar

Yaşarsın yetmiş,bilemedin seksen yıl
Bil ki hatırlanmayacaksın ölüm gelince
Dünyada istersen ağa ol paşa sayıl
yalnız  başınasın  o kabre girince

Ölüm herkes için var,budur işte adalet,
Her giden, yolculuğuma bir alamet
Dünyada sürersem de acınası birsefalet
Mutluluğumu tartamam cennete erince

Kalbin derdi sevmektir ancak
Sevda yükünde kin ne arayacak...
Boşuna değil elbet çırpınışları,
Ulak eyledi belki kuşları..

Her bulut yağmur getirmezmiş
Güneşin görünmediği günlerde olur
Yaşanan gün özlemi bitirmezmiş
Alışırsın özlemin seninle solur

HİÇ KİMSEYE ŞİİR…

Bazen iyi, bazen kötü,
Her gelen bir şeyler söyledi!
Kimisi, ciğerimizi söktü.
Kimisi, neleer neler söyledi!

Kimisi biz dedi, kimisi ben!
Kimisi hoca oldu, kimisi öğretmen!
Kimisi sustu, kimisi küstü
Eyvallah bile demeden!

Kimisi konuşkan, kimisi sessiz!
Kimisi, yapamaz sensiz!
Kimisi, her şeyi yazar sebepsiz!
Günah bile demeden!

Sevinç, gözyaşı, hüzün!
Cümleler var, elif gibi düzgün!
Kimisi var, her şeyi yazar üzgün-üzgün,
Bismillah bile demeden!

Kimisi, sabah akşam emek verir!
Kimisi, acımadan (ç)almaya gelir!
Sorsan, her şeyi-her şeyi bilir!
Vallah bile demeden!

Kimisi hatır sorar, kimisi iş!
Kimisi acil, kimisi yetiş!
Alıp kaçmak mıdır hal ve gidiş?
Maşallah bile demeden!

Çocukça naz, düşmanca kin
Bütün bunlar acaba niçin?
Gidin, gidenler gibi sizde gidin
Eyvallah bile demeden!

Hepsi mi böyle?
Sümme haşa haddimize mi öyle!
Adamın biri söylemiş, sen de söyle!
Aaah! Ah bile demeden!

S.ORAK-CİH66
ADAMIN BİRİ
14 MAYIS 2008
YOZGAT

Hayatımızda'duyduklarımızı'şiirleriyle,yumuşak bakış açısıyla yoğurup 'hafifleten'sayın Hocam şairliğinize sağlık:)..
  Bazen yürüdüğümüz yolda'karşımıza'çıkanlara ne yüreğimizle ne de kelimelerimizle 'yetişebiliyoruz'.Size bu konuda gıpta ettik.
  Zor zamanlarda ayrımcılığın dayanılmaz cazibesine çaldırdığımız'kardeşliğimizi'şiir kelamlarında buluvermek güzel ,darısı benliklerimize....

ôzlemi hangi şiir daha iyı anlatır?

Şairler sancılı kişilerdir.Her sancısı bam teline öyle dokunur ki bin AH eder.Aynı sancıyı çekenler anlar onun dilinden.

Zaman, mekan ,duygu bambaşkadır onun dünyasında.Etle kemiğe bürünmüş insanı kah yüreklere hapsolmuş,kah derdinden inleyen ney e dönmüş,kah dizelere oturmuş ya da yüreğiyle dünyanın öbür ucuna yolculuklara çıkıp gelmiştir.Yaşamadıysan anlayamazsın.
Güvercinlerle konuştuğunu,rüzgara selam saldığını,kaleminin sırdaşlığını.

............................. ............................. ....
Dolu dizgin ahir zamanda,
Düşler cam parçası gibi kırık.
Gönülden derya akan canda,
Fısıldıyor derinden bir hıçkırık..

Ağlatan nefis derin bir kuyu,
Görünmeyen dipler kopkoyu.
Güneşin sıcağına hasret bedenler
Yaşarken özlem çeker ömür boyu.

Susmak;isyansız ve vakarla,
Büyülü efsunu sobelemeye amade.
Köşesiz bir yürekle her mekanda,
Nuruyla gark olsun ruhlar semada..

Kuru ekmeğe talim eder bir yanım,
Bir yanımda toklar doyar..
Akıl ver bana ağlayanım,
Bir yanımda aç kalır fukara çocuklar…

S.ORAK_CİH66
23.07.2013/Sarıkaya

ve gece örter yorgan misali
giden günü sessizce
yeni güne usulca hazırlanır
kimbilir içinde neler saklıdır
ne ayrılıklar ne kavuşmalar
ne varlıklar ne yoluklar