Ne zaman gözü yaşlı çocuk görsem şairliğimden utanırım diyor ya şair,
Ben de ne zaman usta dizeler görsem karaladıklarımdan utanıyorum kendimden başkasına ulaşamadığı için....
Değerli büyüğüm,
Öncelikle kendinize yaptığınız haksızlığın farkında olmanızı istiyorum.. Edebiyat tek başına bir umman ise eğer, şiir o umman içinde ayrı bir ummandır.. Siz bu şekilde düşünmeye devam edip yazmaya son verirseniz işte o zaman içinizdeki volkana en büyük haksızlığı etmiş olursunuz..
Şahsi görüşümdür;
Bizim en büyük şair adaylarımız 'sustukları' için edebiyatımız bugün bulunduğu ve hiç hak etmediği noktadadır..
Etmeyin.. Yazın..