Unuttum Deme Sakın!
Unuttum deme çocuk!
Sor yüreğinin en çocuksu yanına,
Sor, gezdiğin özlem kokulu bağlara,dağlara,ovalara,
Sabahın kızıl vaktinde düştüğün tozlu-topraklı yollara ,
Gözlerindeki mavimsi gülcüklere sor beni.
Bak gör o zaman,nasıl da unutmadığını söyleyecek sana her biri..
Sakın unuttum deme çocuk!
Bir ömür boyu hatırla, bil beni,
İşte o an ölüp ölüp yeniden sende dirilirim belki.
Gün olur yağmur yüklü bir bulut olurum,
Belki de yaz ortasında serin bir rüzgar,
Eserim sana doğru ,Karacadağdan,Nemruttan
Ya da sımsıcak bir kar olup,durmadan yüreğinin üstüne yağan..
Bakma sen, uzağa düştüğümü senden,
Düşünme hiç aramızdaki uzak,ıssız dağları,yaylaları,uzun ince yolları,
Hasret hasret sanadır tüm şiirlerim,tüm fikirlerim,düşünmelerim.
Sanadır bu ömür,bu rüya,bu ezgi ezgi yakılan türküler
Ta ki sendeki umut yeşerip sapsarı başaklarla dolup taşana dek.
İbrahim KAYA
Doğudaki Köylü Öğrencilerimin Üstüne
.