Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Kravat,gömlek,ceket; her şeyi düzgün...
İki cümleyi bir araya getiremeyen müsvettelerden hatip olursa,
Ötesini, varın siz düşünün!

S.ORAK-CİH66
21.09.2013/Yozgat

Oturmuş "essahtan" adam gibi akıl veriyor hak yiyen adam!
Çok görülmez;
Devir, keçinin Abdurrahman Çelebi olduğu zaman, vesselam!

S.ORAK-CİH66
21.09.2013/Sarıkaya

bazen oturup içimdekileri yazıya dökebiliyoruım ama daha şiire dökemedim.

bu cümle baya şiirsel aslında)

en baştan 100 sayfa okudum şiirler genelde sevgiliye yazılmış. herkesin içinde bi ulaşılamayan var demekki:)

Paylaşamam şairlere hakaret olur:)

başucu şiirim..

Bir İlkbahar Şiirine Başlangıç

Hava ne kadar güzel öğretmenim
Yollar ağaçlar kuşlar ne kadar güzel
Yeryüzü pırıl pırıl öğretmenim
Gizlisi saklısı kalmamış dünyanın
Nesi var nesi yoksa dökmüş ortaya
Bütün bitkiler, bütün hayvanlar, bütün taşlar
Sürüngenler, konglomeralar, serhaslar
Hepsi hepsi ortada öğretmenim.
Ne olur biz de gidelim
Burda kalsın kitaplar
Burda kalsın iğneli karafatmalar
Kollarından bacaklarından gerilmiş kurbağalar
Burda kalsın hepsi
Bomboş kalsın hepsi
Bomboş kalsın evler okullar
Hapishaneler, hastaneler...
Öğretmenim, sevgili öğretmenim
Sırtımıza alırız hastaları
Kim bilir ne özlemişlerdir kırları...
Ya mahpuslar.
Ne sevinirler kim bilir
Sarılıp sarılıp öperler adamı.

Melih Cevdet

Paylaşamam şairlere hakaret olur:)

Siz hele bir yazın,yorum okuyucuya kalsın...

Sessizliği  dinlesemde
Gülüşün çıkıyor karşıma
İkide bir..

Gamzene kondurduğum şu kuş
Gitmek istese gönlümden
Günde bir....

Vazgeçmiyor mavisi göğün
En koyusu akıyor gözlerimden
Sen de bil..

Durmuyor şu  senli esen rüzgar
Reyhan kokutmadan  dağları
Kokla bil.

Tutuyorum acının ellerini
Titriyor dizlerim ağustos akşamı
soğuk bir.

Eylül ardı sıra ekim  diliyorum
Yar yarası  ektim biliyorum
Gözde bir.

Vazgeçemiyor insan küstüğü dağdan
Tavşanın yüreğini  ahhhh
Görde bil..

Damağında kalmış  mutluluk tadı
Kursağa dizmeyi
Dizde bil

Bir bilmek bilmişim
Bilmeyi  bir ...
Gitmek  dilemişse yürek
Birde bir
Binde bir.

Tef'le bir bilmek

Basmadığım tek taş kalmamış bu şehirde
Kaldırımlar ayakkabıma alışık
Her tarafta izim var hatta şu koca nehirde
Kafam ezelden karmakarışık

Yine yollardayım gidilmedik yer ararım
Geçmişimle barıştım,geleceğimden kaçarım
Bedenim  kendini eskiler vazgeçmeden
Yolcusuz bir gemi gibi feryatsız batarım

Kimsesizler kasabasında yaşıyorum
Etrafımdaki kalabalıklar hiç kimse
Gürültüleri duymaz olmuşum
Rahatlarım kendi uğultularım dinse

Ağacın dalında tek kuru yaprak gibiyim
Ne zaman düşerim rüzgara bırakmışım
Yeşil yapraklar yerinde dursun
Onlarla aynı dalda olmaktan bıkmışım

Her güne şükürle başlayabilmek,
Büyük nimet olsa gerek.
Dokur kaderi ilmek ilmek
Yüreklere dua gerek .

Söyler dil,ağlar göz,
Şaşırtmasın binbir söz.
Yolunu belki sınavla çizdin.
Boş dünyada dilenci gibi gezdin.


İyiliği çuvalla,kötülükler süzülsün
Seni taşımayan yürek üzülsün.
Hak sevdası yoksa hanede
Halk rızası en büyük perde....

Bir koltuk, devlet malı
Üstünde dört yıl oturmaktan
Sarsılmış artık vidaları..
Dört yıl ve bilmem kaç saat..
Bir pencere, önünde sokak lambası
Bu saatte dizelerden öte
Bir tek o var derdi anlayası..
Fersiz ışığında hayat emaresi
Dibinden geçen köpeklerin
Saçmalıktan öte uluması..
Bir soba, üstünde can yoldaşı
Mayıs demez, bahar demez yanar
Ha desen küfürle doğrulası..
Bir bilgisayar, ekranında word
Olmazsa olmaz hoparlörde Tokat Sarması..
Kulak aşina, göz aşina..
Bu buhran gene kelimelere satılası..
Bir bardak, dibinde çay
Soğuk mu soğuk
Yok benden öte tazeleyen
Yalnızlığı anlatır işte olmayası..
Bir gece, sevdadan aydınlık
Gurbeti bilmeyene boş
Hicran gene yürekte derin
Hasretin gene gözü çıkası..
Bir oda, duvarları kedere kesmiş
Sararmış perdelerin çok anlatası..
Bir paket, dibinde tek sigara
Bana benzer
İçi zehir zemberek
Dışında dünyayı satası….

(Nişankaya'dan)

Anlat bana arkadaş
Ne dersen dinlerim
Ne derdin varsa
Neye üzüldüysen
Anlat ki rahatla
Derdinden bir pay da bana
Anlat ki dertleneyim
Anlat ki sen olayım

Günahlar sarmış sokağımı
Edep haya bilinmez olmuş
Utanması zayi olmuş gençliğin
Değerlerin yerini edepsizlik almış

Sözlerin hepsi argo,anlanmaz dilleri
Köşe başı,sokak sarmışlar yolları
Sigara ağızda dağınık halleri
Terbiye belki de mazide kalmış

Anne-baba yalnızca kimlikteki isim
Yoktur kimseyle bağları,bilmezler hısım
Öyle bir evlat ki en büyük yasım
Eski evlatlar kaymak ile balmış

Ağla be yiğidim ağla,
Boşver erkekler ağlamaz
Dediklerine aldırma sakın.
Süzülsün damlalar,
Süzüldükçe temizlensin için,
Kıyıya çarpan dalgaların,
Denizi temizlemesi gibi.

Erkeğin gözü ağlayamıyor elbet,
Savaşta kanı ağlar, canı ağlar,
Çalıştıkça teni ağlar, teri ağlar,
Çırpındıkça bağrının teli ağlar.

           Bekir BERKİTEN