Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

BU DÜNYA
Kırmaktan vazgeç; seni sevmeyenleri bile üzme
Yapacak çok şey var,ölüme methiye düzme
Gücün yetiyorsa, karşılıksız sev, sevgileri büzme
Haklı olsan da, suçlu olsan da, geçer bu dünya

Kendini kandırma, tıkama kulağını doğrulara
En azından hazırla kendini cevaplayacağın sorulara
Şuurlu davran, huzura yelken aç, günahtan kaç kuytulara
Garip kalsan da zengin olsan da biter bu dünya

'Gel, gidelim bu şehirlerden,
Ama sonra kurtulalım yukarıdaki fiillerden..'

Şimdi
Öylesine bir akşam
Öylesine?
Ölürcesine belki
Küçücük kalbi bölercesine
Yarın?
Uzak aslında dün kadar
Hayat dediğin
Bakabildiğin değil
Görebildiğin kadar..

Gün sabah
Mevsim Eylül
Bir de çay olsa..
Çay kolay
Mevsim Eylül
Gün sabah..

Yine eylül
yine soğuk
sararmış ağaçlar
şehir başka boğuk,

yine eylül
yine hüzün
sokakların tenhası
resmidir güzün

yine eylül
yine yalnız ben
her şey yine aynı
yine yoksun sen

Yüreğinize,kalemlerinize sağlık öğretmenlerimiz.

   Beklerken seni
   Ben değil beklemek usandı..
   
   Geliverdin bir akşam vakti
   Yere battı hicran, vuslat utandı..

Şair saftır, susar ki sessizlik gele
Lakin o susunca çıkar meydana onlarca hergele...

Her yol aşka çıkıyor, daha da güzeli aşka çıkan her yolun her anında gene aşk var.. İyi ki aşk var, iyi ki yol var..

Ağlamayana ağla,ağla yana yana.
Ağlayana yan da ağla mayana.

Bir tek yüreğin vardı senin.
Sadece yüreğin...
Ne paran vardı ne de pulun,
Ne bitirdiğin iyi bir okulun,
Çirkin bulurlardı ya hani seni,
Ne sağın beğenilirdi ne de solun.
Yaptığın iyilikten haberi yoktu,
Hiç bir kulun.
Dosdoğru da olsan beğenilmezdi yolun.

Küçümseyen bakışlar olurdu hep sana,
Ah bir tanısalar doyamazlardı kana kana,
Ne olur çevir başını da olanlara baksana,
Gelecekten bir mutluluğun sesi gelir, duysana.
    Bekir BERKİTEN

unutmam sevgili unutamam:(

Nasıl duymayayım kilometrelerce öteden sesini
Yüreğinin vuruşunu duymuşluğum var,

Nasıl gelmesin kilometrelerce öteden burnuma kokun
Unuttum mu sanırsın sevgili
Üstüme sinmişliğin var...

Geçseydin yine  dar sokaktan
Elinde siyah şemsiyenle
Islatsaydı yine kaldırımdaki sular seni
Gülümseseydin yine tatlı çocuğa
Tanıyor olmasaydım seni
Öyle geçip gitseydin hiç kimsem gibi

Kader demişiz başa gelene
Kader umuttur,kıymet bilene
Kaderi  baştan yazdım diyene
Kader nedir diye sorsam

Yazıdır insanın gördüğü
Yoktur ağ falan ördüğü
Aldatmasın bu tarafta güldüğü
Öbür tarafta halini görsem

Elin kaderi güzel gelir ele
Kapılmıştır günah yüklü sele
Saçı olmayan mutsuz kele
Başın var ya şükret desem