Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

şiirleriniz çok güzel.

 Ört üstünü  senli zamanların üşür,
üşür günlerin eskiyen gülüşü ,
gamzende susku ,eşiğinde açan nar çiçeği ulaşır mı,
 Yengilerde,
süngü uçlarında direnen gizemi kaybolmuş erginliğin söylencelerinde
,gece tutsaklığında
,ürkek bir ceylanın göz bebeklerinde semirilen
,sözcük sözcük devşirirken mesken tuttuğu otlakların sessizliğini,
Kan tutan sabaha uyanan ecel çığlığı ve göğün yanılsaması ise güneşin doğuşu, çorak düşmüş yalnızlığımda ,
vatanı olmayan huzurla gel..

Nihavent şarkılar, kirletilmiş meltemler düşerken karanlığın girdabına adın takılır yüreğime  ve sen olur güneşin ezgin  tortusu,yalınayak koşan çocuk çığlığı ürkekliğinde geçen gün dönümlerine uyanırken yokluğunun zaferi,kavgaya susamışlığım, sonsuza uğurlamışlığımdır,
Hangi masal avutur artık çocuksu yüreğini karanlığın hoyrat gülüşü eşiğini adımlarken,kapandığını sandığın yaralar için için kanamakta..

Her geçen saat daha bir kimsesizim
Her dakika vurdukça daha bir yetim
Zaman unutturur derler ya eskiyi
Yalanmış,anladım arttıkça hasretim

İnsanı yaşatan,kavuşmak için çabasıdır
Geriye kalan sayılı ömrün hebasıdır
Bir yetimin düşü,gerçeği  her şeyi
Beyazların içinde gülümseyen babasıdır

KOŞ ANNE!..
 
Yüreğimin bir tarafı boş anne
Yavrucağın hep umutsuz koş anne!
Sensiz hayat acımasız, desteksiz
Yalvarırım, yavrun mutsuz, koş anne!
 
Nankör olmuş, kadir kıymet, bilenim
Menfaatçi! Hep yanıma, gelenim
Anam idin, gözyaşımı, silenim
Güneş yakar, gün bulutsuz, koş anne!
 
Uçurtmam da kanat alıp, uçmuyor
Gül goncası sen var gibi, açmıyor
Şeyda bülbül, elimden su, içmiyor
Heyecanda hal takatsiz, koş anne!
 
Sen yoksun da tepe dağlar karlandı
Sen yoksun da yandı yürek, korlandı
Sen yoksun da yalnız çocuk, horlandı
Çok yalnızım, kuş kanatsız, koş anne!
 

Geri Verin Çocukluğumu Bana


Geri verin çocukluğumu bana
Yine sallanarak bineyim tahta atıma
Gideyim masallardaki kaf dağına
Tek sorunum kırılan oyuncağım olsun.

Geri verin çocukluğumu bana
Açlıktan çocukların öldüğünü görmeyeyim
Savaşlarda insanların sebepsiz yere yok olduğunu
Parasızlığın çok zor olduğunu bilmeyeyim.

Geri verin çocukluğumu bana
Tek derdim parka gitmek olsun
Görmesin gözlerim
Yaşlı insanların sahipsiz öldüğünü.

Evcilik oynayayım arkadaşlarımla
Sokaklarda bisiklete bineyim
Akşam babam geldiğinde
Boynuna sarılıp öpeyim.

Geri verin çocukluğumu bana
Her gece haberlerde
Binbir türlü olayları izlerken
Amcalar,teyzeler oyun oynuyor zannedeyim.

Sahibinden Satılık Kırık Kalp


satıyorum ben bu kalbi
yine kırıldı sağlam değil ki!
çok güzel sever karşılıksız
başka kalpler gibi değildir arsız
kelebek gibi konmaz çiçekten çiçeğe
fazlasıyla değer verir herkese
satıyorum yok mu almak isteyen!
sevdiği için her şeyi yapar
hep onu düşünür adeta tapar
onun adını söyleyerek atar
damarlarında hep sevgi akar
satıyorum almak ister misiniz?
tek kötü huyu var laf aramızda
hemen kırılır, aşkına karşılık yoksa
sevdiği kalp başkasına baksa
onaramaz onu en iyi usta
hala almak isteyen varsa
işte adresim burada
caddemizin ismi kırık kalp caddesi
sokağımız ayrılanların sesi
aşıklar apartmanı on sekiz numara
ama satarsam ben de bu kalbi
taşınacağım karşı sokağa
en son sevdiğim de orada
tüm vicdansızların toplandığı
kalpsizler apartmanı
satıyorum var mı isteyen?

Senden Kalan Aşk Kırıntıları


hani sonbaharda ağaçtaki son yaprak da düşer ya
hani son kuşlar da göçer sıcak ülkelere
hani son kez yakar yazdan kalma bir günün ışıkları
işte bu söküp attıklarım , senden kalan aşk kırıntıları

sildim adını telefon defterimden
sildim aşığım kelimesini belleğimden
sildim izini vücudumun her zerresinden
işte bu söküp attıklarım , senden kalan aşk kırıntıları

Yastığıma sinen kokunu sildim
Çay bardağında kalan elinin izini de
Attım saç tellerimizin karıştığı fırçayı
İşte bu söküp attıklarım , senden kalan aşk kırıntıları

Giymem bir daha hediye ettiğin gömleği
Gitmem bir daha Hisar'daki çay bahçesine
Sürmem bir daha o sevdiğin kokuyu
İşte bu söküp attıklarım , senden kalan aşk kırıntıları

Şimdi sevginden eser kalmadı kalbimde
Kırıntıları bile attım, aşkın kalmadı bende
Hatanı anlayıp geri döndüğün günde
Seni tanımazsam bütün suç sende

Bitti artık bu aşk
Bitti artık bu
Bitti artık
Bitti
.....

Açlık Belası


Bıktım bu açlık belasından
Karnın guruldarken de uyunmaz ki birader
Bakkalın dolabından bir ekmek alsam
Mahalleden biri görse bana ne der?

Tek oda bir evde üçüncü çocuk doğdum
Doğarken anam ölünce babamı yasa boğdum
Ne yapsaydı gariban üç çocuk bir işsiz adam
Kırık dökük bir ev,yağmurda akan bir dam.

Ablam baktı bizlere, babam hep iş aradı
Akşam eve gelince ağzı şarap kokardı
Ne yapsın be birader parasızlık çok zor
Çocuğun bir şey isteyip alamayınca adama kor.

Hep bir top isterdim bir de sarı lacivert forma
Ablam da bir bisiklet üstünde süslü korna
Çocukluk işte ekmek neyine yetmez
Sıcak bir ekmek olsa canım hiçbir şey çekmez.

Bak yine ekmek dedik açlık geldi aklıma
Ne güzel dertleşiyorduk şimdi oldu mu ama
Tamam şimdi gideceğim bakkalın dolabına
Birisi de görürse ne derse desin bana

İşte böyle başladı bu mapusluk günleri
Evde kalmış Perihan çağırmış polisleri
Hırsız var demiş bizim bakkalı soyuyor
Bilmiyor ki ekmekle aç karnım doyuyor

Hikayem bu arkadaş senin de başını ağrıttım
Bundan böyle "hırsız" benim sabıka kaydım
Ne zaman fırından sıcak ekmek alırsan
Bir fakire ver bu hırsızı hatırlarsan.

Sağa, sola bakma
Yat, kalk, çalış, çalış
Beğen, sus, söyleme
İtiraf et,itaat et,dert etme
Sövme,yürüme,bağırma
Feda et,bağlan,tabu oluştur
Sıktı yeter...
(Keşke cahil olsaydım....)

Hep gidenlerin arkasından sessizce baktım
Kanattım yaralarımı bile bile
Dudaklarımı ısırdım gülümsemeyle
Belki de hiç anlamadılar beni
Anlatamadım
Anlamıyorlar...
Suçluyorlar
Kırık aynalarına bakmıyorlar
Ben kırmışım sanki...
(Sessiz Geveze)

Düşlerimde dolaşıyor kara bulutlar
Nerden geliyorlar kimlerden
hangi düş kırıklığından
hangi göz yaşlarından
hangi gerçekleşememiş hayallerden
Düşlerimde dolaşıyor hayatın kara bulutları
Hayat düşlerimin aynası......

(Nefes Alamıyorum)

Düşüncelerini dizginleyen bir canlı var içinde....
Geceden arta kalan unutulan düşlerle beslenen....
Nedense hep gizlenir ve çığlık çığlığa susar....
Umurunda bile değildir ne para ne de hürriyet...
Ne savaşlar ne de isyanlar....
Hep uzaklara bakar durur...
Arar durmadan kimsesizliğini kimliklere bırakarak...

(Deneme yenileceksin...)

En büyük zindandan, en dar hücreye.
İnsanlardan korkup saklandı ruhum.
Merhamet dilenip, yattı secdeye.
İlahi, lutfunla aklandı ruhum.

Gün olur harman olur,
Dert dediğin derman olur.
Anladıkça boş dünyayı,
Seyri devran olur.
Yanar sinede yürekler,
Kurulmuş göğe direkler,
Kullukta bütün binekler
Miraca yolcu olur,
Kendiyle barışık olanın,
Ödenmiş borcu olur.