Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Bende özgürlük cıktı

Esaretin huzursuz ettiği de doğrudur

Esaretin huzursuz ettiği de doğrudur

Evet bir anlamda dogru.Ama her özgur insan da huzurlu degildir.

mevsim biraz sen biraz ben hükmündedir..
açılır gül yaprakları pembeleşir
senin güneş gülümseyişin dokunur
gülün isyanına her sabah

 gül rengi şiirlerim benim
senin sersefil gidişlerinden okunur
gözlerinin harelerinden yeşerir
dizelerim
selamını hazan hüzünle getirir
her mevsim biraz sen biraz ben
hükmündedir..

Zaman sensizlik kokuyor
Hasret fısıltısı güneş gün batımında umutlarımı esir almış
Harabe yorgunu gönül,serabını bile göremiyor
Acı tomurcuk acıyor yürek topraklarımda
Karanlık gecelerde göz bebeklerimden vurulmuşum...
Gözlerimden süzgün süzgün içime düşen yangının ilk kıvılcımıydın
Hangi acıda bir hayır gizliydi de sen çıktın karşıma
Tozumu dumana katıp gittiğinden beri.....

Yollar dikenli öyle geçilmez
Çayı soğuktur böyle içilmez
Ana yar vatan seçilmez
Yorgunuz vurdunuz
Bizi öyle duydunuz...
Nöbet çıkarsa Sevda için
Dünya  "benden ''geçin
Şehadet serbetinden sonunda için
Okudunuz yazdınız
Haydi şimdi yaşayın
Bayrağa el uzatani
Kendiyle  taslayin.

Yanık sevda türkülerinin eşliğinde
Aaah o içten konuşmalar nerde şimdi.
İmlasız ve sade gülüşler
Di'li geçmiş zamanların içinde kalmışlar
Hoyrat kötü bi rüzgar alıp götürmüş ihmalden
İyi niyetli sabırlar tüketmelerin içinde eriyip gitmiş
Baki olan sevgilerin içinde....

İçimizde bi kambur
Dışımızda bi kambur
Benim ne haddime sevmek....

Kibir kazanlarından taşırdık  kıskançlığı
Renkten renge girdik bukalemun gibi
Dişimizin kabuğunu dolduramadık bi türlü
Benim ne haddime sevmek....

Şükür çeşmelerinden susuz döndük
Şöhret için yalanla karışık  sohbetlere daldık
Dalkavukluğu hiç yerlerde süründürmedik
Benim ne haddime sevmek....

İnsan, insanı özlüyor
Yaktılar düşlerimizi gülümserken
Sahteymiş gerçek dediğimiz
Benim ne haddime sevmek....

Karaktersizliği adres edinirken
Sevimsizliği tüm renklere saydık
İki yüzlülükten nemalanırken
Benim ne haddime sevmek....

Susuz kalınca  dilsiz dilemma olduk
Ulaşılmayan kaf dağlarına ulaştık
Barış güvercinlerinin pusulasını sapıttırdık
Benim ne haddime sevmek....

buğulu camlara çizilmiş resimler gibiyiz
artık dışarıdan belli belirsiz silüet
içten içe canlı tutulmuş sözcüklerin devinimi.

sevdadandır kuşun kanadında asılı mavi..
sevdadandır kuşun kanadında şiirle  asi..

Deli taylar çenge giderken
Bulutlarla yarışa daldı
Koçyigitleri umutlar sardı .
Aydınlık  yarinlar icin
Meydanların nabzı çatlıyor
Her adımda  bin dua
Her duada bin adım ilerliyor
Zaman ağıt
Mekan ağıt
Deli tufana birbirine öğüt

Yanlıştı...
Doğruydu ...
Derken bahanelere sığındık durduk yere
Gülmeyi çok gördük
Benliğimiz kaybolmuş içimizde
Vefa, kayıp
Veda, günübirlik misafir
Sefa, hit olmuş
Pişmanlık, revaçta derken
Hoşçakalı alnımıza  yapıştırmışlar
İçimiz küflü hatıralarla dolup taşarken
Kırık dökük zamanın içinde
Hayat keşmekeşinde kaybolup gitmişiz
Ruhumuzu nostaljik rüzgarlara verirken.....

Su akar,
Güneş durur;
Gezer bulut ,
Dağ oturur,
Ağaç bekler,
Kuşlar uçar;
Demem o ki,
Kimin durmak içinse hilkati,
Durur ve bekler;
Kimin yazgısıysa gitmek,
Kalamaz , geçer vadileri...
İnsan ise hepsinden karılı;
Kâh durmaya kâh gitmeye kurulu...

bir süre daha yazılacağız
                              korkularımıza
coşkusuz gelen yaz  günlerine
içtenliksiz merhaba diyeceğiz durmadan
içimizde bir başkent yağmuru kadar
ukde kalacak
                 kara sevdalarımız..
yalnızlığa hüküm giymiş çayımız..
aşkın avutamadığı çocuk yanımız..

Karşılıklı olsun!
Özlemler...
Beklemeler....
Ruha iyi ,yüreğe hoş gelmeler
Menekşe kokusuna sinmiş bütün sevgiler.....

Anlarsın sen kimsesizliği
Sözler dilinin ucuna gelir söyleyemezsin
Ellerin bi el arar tutunacak
Bi bakmışsın gönlünü açtıkların sırtını dönmüş
Dost dediklerin ,can dediklerin sus pus

Duyan var mı.... ?
Masumluğumuzu
Sessizliğimizi
Feryatımızı
Figanımızı......

Kadim gönül topraklarımızı istila eylemişler
Bi düş düştüğünde yüreğimize

..bir de baktım ki..
beklerken seni yazı unutmuşum
tuz vurmuşum gül yarasına içimin
unutulmuşum..
unuttuğum yerde kaybolan soluğum
solgun bir tablo gibi
zaman düşerken aynalarında ömrün
..bir de baktım ki..
sevgilim sevmekten seni yorulmuşum