Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Yakamozların  seyrinde
Uçuşur renk cümbüşleri
Dilin söyleyemediklerinde
Korkutur ati düşleri .
Gidene eyvallah deyip
El sallarken yolcuya
Yüreğinden  eriyip
Katlanır  tüm acıya.
Ahh o vedalar
Bükerken boynu  garip
Kuşlarla üzgün sedalar
Eslik eder muzdarip..

Ben sensizliğe alışamadım
Nereye gitsem,
Ne yapsam,
Aklimda sen vardın.
Baktim ki;
Sen çoktan alıştın bensizliğe
Vazgeçtim sevmekten,
Beklemekten.

Şaire şiir sorulmaz
Olunur..

ben şiirim
şairim sen isen...

            Gidiyorum
Kelimeler ne kadar da anlamsız,
Anlatmaya çalıştıkça batıyorum.
Batmamam için tut elimi diyorum
Sesimi bir türlü duyuramıyorum.
Çok mu zor du karşılık vermen,
Elimi sıkıca tutman
Bilmiyorum.
İşte gidiyorum sensiz bir boşluğa
Nihayet ereceksin bensiz mutluluğa,
Hoşçakal demiyorum.

Kelimeler de üzülür anlatamağında
Kelimelerde üzülür anlaşılamadığında
Bütün yükü taşımak ağır gelir onlara...
Kelimeler özür beklemez
Kelimeler özen ister
Bir çift yürek arasında
Köprü olmak ister...



Belki zordur çırpınmak
Tutunmak için hayata
Belki zordur tutulan
Değil tutan olmak...



Gitmek en kolayıdır hayatta
Yapabildiklerimizin...

Sana şiir yazma cesareti bile bulamıyorum kendimde....

Sana şiir yazma cesareti bile bulamıyorum kendimde....

bu da bir şiir.Şiir güzel söz söyleme sanatıdır.Veciz ifadelerle ile...

Umudum öğütülür, kederin dibeğinde..
Ah , alamam ellerime;
Un ufak düşlerimi....

*

Şiirin dizeleri kadar masumdur
Ağlayan annelerin gözyaşı.
Dinmeyen dindirilmeyen
İnci  taneleri kadar temiz
Paha biçilemez kadar değerli
Sevgiden büyüyen  yüreğimiz...

Uykusuz gözlerimde saklısın sevdiğim
Dilime varamayan hislerimde
İçimi kemiren gerçeklerde
Hayalini kurduğum şehirde
Sen saklısın benden de içeride
Göğsümü sıkıştıran acım
Sanma ki büyük sevdamdan
Sevdam tüm aşkların acısı
Canı yanan herkes gibiyim
Canından uzakta
Yanyana olsaydık sözlere ihtiyacımız olmazdı sevgilim
Yüreği güzel, gözleri aydınım
Hayatımın ufuk çizgisi
Ne senden önceye
Ne senden öteye gidebildiğim
Git deyip de kal diyemediğim
Gülüşüne anlamlar yüklediğim
Ne vardı yanımda olsaydın
Hayali sarılmalardan uzak
Tüm hücrelerimizi hissedercesine sarılsaydık
Gözünün nurundan
Kirpiğinin ucundan
Yüreğinden öptüğüm adam
Dilime varamayan aşk sözlerimsin
Git desem de kalabilir misin?

    Sen ve Rüzgâr
Sonbahar rüzgarı gibisin!
Bazen soğuk esen bir karayel,
Bazende sıcak esen lodos
Hangisini istesem tersi olursun
Çözemedim içindeki yönünü
Dökülen yapraklarda  ki hüzün gibi
Yağan yağmurda ıslanan ben
Senin rüzgârınla yıkılan yine ben
Elbet vardır bunun bir çözümü...

GEÇİLMEYEN ÇANAKKALE

Toplanmış gelmişler Dünya’nın her yerinden,
Kara gün sarmıştı etrafı belliydi bu derinden,

Gemilerine,toplarına ve tüm ihtişamına güvenerek,
Beş çayı İstanbul’da emelleriyle sarhoş, sevinerek,

Nasıl iş bu dediler karşımızda fazla Türk yokken,
Yardıma gelenler kimlerdi onlara duraksız ve erken.

Conk bayırını bir saatliğine aldıktı tüm övünebildikleri,
O da doğru değildi zaten görememişlerdi hiç zirveleri,

Geçit vermiyordu topraklar geçilmeyen Çanakkale.
Ölüme susamış milletti bu korkutmuyordu ölüm bile.

Şehadete değil Allah’a koşuyordu  Mehmetlerin nicesi,
Allah en büyüktür tekbiri, dillerinde tekrar eden hecesi,

Korkunç bir uğultuydu bu kulakları patlatan.
Öyle bir destan ki;  tüm düşmanları çatlatan.

Nasıl kalkardı onca ağırlık Seyidin ellerinde,
Bu sorunun cevabı şehadet getiren dillerinde.

Açlık acısı unutulmuştu çoktan vatan acısı daha beter,
Allah ne güzel mevladır dediler bize Allah yeter.

Ölülerin kokusu duyulmuyordu sanki iman kokusundan,
Mehmetler ölürken ordu bir şey kaybetmiyordu dokusundan,

Geçit vermiyordu topraklar geçilmeyen Çanakkale.
Ölüme susamış milletti bu korkutmuyordu ölüm bile.

O gece sessizce vazifesini tamamlayınca  Nusratımız,
18 Mart bize hediye edildi onlardan kalan hatıramız.

Duvardan daha kuvvetliydi geçilmeyen çelik bedenler,
Tekrar yardıma geliyordu şehit olup cennete gidenler.

Gelibolu’da dönüp durdular şaşkın ve çaresiz,
Gitmek en iyisi dediler artık duyurmadan sessiz,

Geçit vermiyordu topraklar geçilmeyen Çanakkale.
Ölüme susamış milletti bu korkutmuyordu ölüm bile.

Bu destan tarihin sayfalarında tek kalacak bir eşi seçilmez,
Nice nesillerin dillerinde tekrar edecek Çanakkale geçilmez.
                   Osman Ali AYDIN

Her gün batımı  veda olsa da
Yeni güne  müjde demek
Zaman çarkı delice dönse de
En güzeli helal ve emek.
Ağlar Anadolu bahtı kara..